Morgunblaðið - 01.07.2003, Blaðsíða 18

SUÐURNES
18 ÞRIÐJUDAGUR 1. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
„VIÐ erum oft með svona götu-
sölu. Oftast erum við að selja það
sem við höfum búið til sjálfar, við
erum svo miklar föndurkerlingar,“
sögðu vinkonurnar María Kjart-
ansdóttir og Guðbjörg Guðmunds-
dóttir sem sátu ásamt Axel, bróður
Guðbjargar, í húsaskoti við Hafn-
argötu í Keflavík og seldu varning
til styrktar Rauða krossinum.
Servíettublóm og kvöldsögur
Búið var að koma fyrir alls kyns
föndurdóti á gangstéttinni við
Hafnargötu þegar blaðamaður átti
leið um á fimmtudag. Að sögn
Maríu og Guðbjargar er þetta
varningur sem þær hafa verið að
búa til að undanförnu. „Þetta eru
alls konar handunnið vaxskraut,
englar, hjörtu og jólatré og líka
litlar flöskur þaktar kertavaxi. Við
erum líka að selja servíettublóm
og sögur; kvöldsögur.“
Það leyndi sér ekki að þarna
voru á ferð miklar handverks-
stúlkur, enda er farið í söluna
beint að loknu námi í Listaskóla
barnanna og þær stefna að því að
vera við Hafnargötuna næstu
daga. Blaðamaður fór heim með
kvöldsögu í farteskinu, „Söguna
um sögu“ eftir Guðbjörgu Guð-
mundsdóttur:
Sagan um sögu
„1. Saga. Klukkan mín gekk
ekki! Hæ, hæ. Ég heiti Kristín og
mig langar að segja ykkur söguna
af því þegar klukkan mín gekk
ekki einn daginn. Hún byrjar
svona: Einn daginn þegar ég vakn-
aði og ætlaði að kíkja á úrið mitt,
var klukkan bara fjögur að nóttu.
Það fannst mér skrítið því að
mamma mín kom að vekja mig og
sagði mér að fara í skólann. En ég
spáði ekkert í það og ég hélt að
mamma mín væri orðin rugluð. En
ég fór í skólann og sá þá að klukk-
an var orðin 10, ég var orðin allt
of sein, en það var ekki rétt. Ég
var mátulega fljót. Skrítið. Klukk-
an var orðin miklu meira áðan.
Þessi dagur var skrítnasti dagur
sem ég hafði upplifað. Finnst ykk-
ur ekki?
En þetta gerðist aftur um há-
degisleytið. Ég var að fara í tón-
listartíma, og getiði, allt of sein.
Ég dreif mig alveg eins og ég gat
því að ég hafði aldrei komið of
seint í tónlistartíma því að kenn-
arinn minn var alltaf rosalega
strangur. En tíminn minn var ekki
fyrr en eftir hálftíma. Mjög und-
arlegt.
En þegar ég kom heim úr skól-
anum fann ég að mig klæjaði alveg
rosalega mikið undir úrinu. Þann-
ig að ég tók það af mér, og viti
menn, það var fluga undir klukk-
unni minni og hún hafði gramsað í
úrinu mínu. Þar kom skýringin!
Sem betur fer. Jæja, ég kveð þá
bara. Bless.“
Kvöldsaga til sölu
Keflavík
verið mjög mikið og þá bæta
þrengsli og aðstöðuleysi ekki úr
skák.“
Sveigjanlegur kostur
Búist er við að frambúðarhúsnæði
fyrir lögregluna verði tilbúið árið
LÖGREGLAN á Keflavíkurflugvelli
flutti á dögunum inn í nokkuð ný-
stárlega viðbyggingu, sem ætlað er
að leysa til skamms tíma þann hús-
næðisvanda sem hefur sniðið lag-
anna vörðum nokkuð þröngan stakk.
Um er að ræða tólf gáma sem
settir eru sérstaklega saman og
unnir í Tékklandi og seldir hingað til
lands sem skammtímahús. Það er
fyrirtækið Hafnarbakki sem flytur
gámana inn, en húsakynnin afhend-
ast innréttuð og samansett. Þarna
er um að ræða 180 fermetra rými
sem nýtist meðal annars undir skrif-
stofur, búningsklefa, baðherbergi,
skýrslugerðarherbergi og hvíldar-
herbergi fyrir lögreglumenn á vakt.
Góð vinnuaðstaða nauðsynleg
„Það hefur verið ansi þröngt um
okkur undanfarin ár með auknum
umsvifum og verkefnum. Þess vegna
eru þessir gámar hin prýðilegasta
bráðabirgðalausn,“ segir Óskar
Halldórsson, aðalvarðstjóri lögregl-
unnar á Keflavíkurflugvelli. Hann
leiðir blaðamann um þau húsakynni
sem til skamms tíma hýstu 30
manna lögreglulið og er ljóst að
nokkuð hefur verið orðið þröngt um
manninn. „Þetta nýja bráðabirgða-
húsnæði kemur sér mjög vel fyrir
okkur og kunnum við utanríkisráðu-
neytinu og sýslumanninum á Kefla-
víkurflugvelli miklar þakkir. Sýslu-
maður hefur margsýnt fram á að
honum er annt um vellíðan manna í
starfi og hann gerði sér vel grein
fyrir þeirri þörf sem þarna var. Það
er mjög mikilvægt að lögreglumönn-
um líði vel í starfi, því álagið getur
2005, en þangað til hefur lögreglan
gámahúsnæðið á leigu. „Þetta er
mjög hagkvæm leið til að leysa
skammtímavanda í húsnæðismálum.
Gámaævintýrið hjá okkur byrjaði
inni í Grænási, þar sem sýslumaður
er með sínar skrifstofur. Gámarnir
eru mjög ódýrir í framleiðslu og
hægt að raða þeim eins og legókubb-
um. Þannig getum við skilað þessu
húsnæði og það fer aftur í nýtingu
annars staðar, kannski með mjög
ólíkum innréttingum og samsetn-
ingu.“
Lögreglan á Keflavíkur-
flugvelli í stærra húsnæði
Morgunblaðið/Svavar
Nýtt bráðabirgðahúsnæði lögreglunnar á Keflavíkurflugvelli. Gamla húsið er vinstra megin á myndinni.
Keflavíkurflugvöllur
REYKJANESBÆR efnir til
sönglagasamkeppni í tilefni
Ljósanætur 2003. Leitað er
eftir lagi og texta sem getur
orðið einkennislag fyrir
menningar- og fjölskylduhátíð
Reykjanesbæjar, Ljósanótt.
Það er þó ekki skilyrði að yrk-
isefnið verði Ljósanóttin sjálf.
Um er að ræða frumsamið
lag ásamt íslenskum texta og
öllum er heimil þátttaka. Lag-
ið eða textinn má ekki hafa
birst eða verið flutt opinber-
lega áður og hámarkslengd
lagsins er 4 mínútur. Tíu lög
verða valin úr hópi innsendra
verka af sérstakri fagdóm-
nefnd. Lögin verða útsett af
Jóni Ólafssyni, tónlistarstjóra
keppninnar og gefin út á
geisladiska í byrjun septem-
ber n.k. Föstudaginn 5. sept-
ember verða öll lögin flutt í
Stapanum við hátíðlega at-
höfn og þar verður vinnings-
lagið valið. Þá verður almenn-
ingi gefinn kostur á að hlýða á
lögin og kjósa á www.tonlist-
.is.
Aðalverðlaunin eru kr.
400.000, 2. verðlaun kr.
150.000 og 3. verðlaun kr.
100.000.
Verkinu skal skilað á skrif-
stofu menningarfulltrúa,
Tjarnargötu 12 í Reykja-
nesbæ fyrir 8. júlí n.k. Laginu
skal skilað undir dulnefni á
geisladiski eða hljómsnældu
og textanum á blaði, en rétt
nafn skal fylgja með í lokuðu
umslagi.
Nánari upplýsingar er að
finna á ljosanott.is.
Sönglaga-
keppni í tilefni
Ljósanætur
Reykjanesbær
ÞAÐ ER líf og fjör í skólagörðunum í
Reykjanesbæ um þessar mundir.
Börnin hafa nýlokið við að gróður-
setja og eru búin að koma dúkum yf-
ir garðana sína svo kálflugurnar
komist ekki í þá.
Guðbjörg Jóhannesdóttir, Gunn-
hildur Gunnarsdóttir og Eva Líf Sig-
urjónsdóttir voru að dytta að görð-
um sínum þegar blaðamann bar að
garði. Gunnhildur og Eva Líf höfðu
nýlega lokið við að dúka sína garða
en Guðbjörg var að safna steinum til
að festa dúkinn með. Þær eru allar
að taka þátt í skólagörðum í fyrsta
sinn og finnst þetta ofsalega gaman.
„Við erum búnar að gróðursetja
hvítkál, dökkkál, rófur og jarðepli
eða kartöflur,“ sögðu þær með stolt í
svip. Þær játtu því þó að þetta væri
líka búið að vera erfitt. „Við þurftum
að byrja á því að róta í görðunum og
reyta arfa áður en við gátum byrjað
að gróðursetja og það var svolítið
erfitt. Svo þurftum við að setja kaffi-
korg í kringum stönglana svo orm-
urinn borðaði ekki grænmetið okk-
ar“
Borða sjálfar grænmetið
Stúlkurnar segjast borða sjálfar
mest allt grænmetið sem þær rækta.
„Ja, ég hef nú aldrei smakkað rófur
en hitt borða ég,“ svaraði Gunnhild-
ur og bragðar kannski rófur í fyrsta
sinn af sinni eigin uppskeru. Eva Líf
sagðist hrifin af þessu öllu en Guð-
björg borðar ekki kartöflur. „Ég
ætla að gefa ömmu mínar.“
Að sögn Katrínar Guðjónsdóttur
og Sigurbjargar Gunnarsdóttur, um-
sjónarmanna garðanna, eru garð-
arnir lífrænir og því eru notuð ýmis
ráð til að halda möðkum og sniglum
frá. Nú taki við vinna fyrir börnin að
halda görðunum góðum með því að
snyrta og arfahreinsa. Auk þess
muni þau gera ýmislegt skemmtilegt
í sumar eins og skreppa í sund og
fara í Húsdýragarðinn
„Amma fær
kartöflurnar“
Morgunblaðið/Svanhildur Eiríksdóttir
Guðbjörg var að safna steinum til að festa dúk yfir garðinn sinn en Gunn-
hildur og Eva Líf höfðu nýlokið við að dúka sína.
Reykjanesbær