Morgunblaðið - 01.07.2003, Page 31
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. JÚLÍ 2003 31
Fleiri minningargreinar
um Hjálmar Steinþór Björnsson
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Afmælis- og minningargreinum má skila í
tölvupósti eða á disklingi (netfangið er
minning@mbl.is, svar er sent sjálfkrafa um
leið og grein hefur borist). Ef greinin er á
disklingi þarf útprentun að fylgja. Nauð-
synlegt er að símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusími og heimasími) fylgi
með. Þar sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina, enda þótt
þær berist innan hins tiltekna frests. Nán-
ari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern lát-
inn einstakling birtist formáli og ein aðal-
grein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar skulu ekki vera lengri en 300
orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50
línur í blaðinu (17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til
þrjú erindi. Einnig er hægt að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 lín-
ur, og votta virðingu án þess að það sé gert
með langri grein. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
kveðjum nú. Er hann sá fjórði úr ár-
gangnum sem kveður okkur hérna
megin.
Í bréfinu góða koma fram nokkrir
hans bestu eiginleikar. Ákveðnin,
kímnigáfan, kviðlingarnir og um-
fram allt náttúruunnandinn.
Steinþór varð snemma fyrirferð-
armikill, í þess orðs bestu merkingu,
í okkar hópi. Hann var hár maður
vexti, grannur og skarpleitur. Við
fyrstu kynni gat hann virkað hrjúfur
en fljótt lærðu menn að innra var
ljúfur drengur. Hann gat verið
manna alvarlegastur og leitandi en
oftast með spaugsyrði á vörum.
Kímnigáfan óborganleg að ekki sé
talað um frásagnarhæfileikana. Þeir
voru ríkulegir og ógleymanlegir
þeim er kynntust. Snemma fékk
hann mikinn áhuga á kveðskap. Á
þeim tíma taldist það nú ekki til vin-
sælasta tómstundagamans ungs
fólks. En það skipti hann engu. Hann
kunni ógrynni af kveðskap en flíkaði
því ekki nema í þröngum hópi. Þar
kom frásagnarhæfileiki hans vel í
ljós.
Steinþór var ávallt nátengdur
náttúrunni og lífinu í landinu eins og
hann átti kyn til. Hann og óbyggð-
irnar voru eitt. Ferðaðist um þær
ýmist í hópi vina, vinnufélaga eða
einn ef því var að skipta.
Þegar sólin var hæst á lofti, Skut-
ulsfjörðurinn skartaði sínu fegursta
og Steinþór okkar í alsælu fjallanna
sem fóstruðu hann varð slysið ógur-
lega. Á augabragði var hann allur.
Skólasystkini hans frá Ísafirði
senda innilegustu samúðarkveðjur
til allra sem um sárt eiga að binda.
Gleðin yfir kynnum af Hjálmari
Steinþóri sefar vonandi með tíman-
um sárasta söknuðinn við ótímabært
fráfall hans.
Þú ert eins og náttúran vildi, að þú værir.
Vöxt þinn hindraði aldrei neinn.
Allir vegir voru þér færir –
viljinn sterkur og hreinn.
Þrunginn krafti, sem kjarnann nærir,
klifrar þú djarfur og einn,
léttur í spori, líkamsfagur.
Lund þín og bragur er heiðskír dagur,
frjálsborni fjallasveinn.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.)
Það er ekki langt síðan Hjálmar
Steinþór var með bróður sínum og
vinum við eggjatöku í Hornbjargi.
Allir fóru siglandi frá Ísafirði að
Horni nema Hjálmar, hann munaði
ekki um að ganga frá Unaðsdal,
innst á Snæfjallaströnd, vildi njóta
vorsins og nálægðar náttúrunnar.
Honum voru allir vegir færir á
hvaða árstíma sem var, en vorið var
sérstakt. Þá var farið í bjargið. En
það er ekki fyrir alla að stunda
eggjatöku í Hornbjargi. Slíkt krefst
færni og aðgátar og jafnvel þótt að-
gát sé höfð hafa oft orðið slys. Það
þekkir móðir Hjálmars, sem missti
bónda sinn í Hornbjargi fyrir mörg-
um áratugum. En slysin verða víða
og ef menn hugsa stöðugt um hættur
á lífsleiðinni verður lífið þrúgandi.
Hjálmar vildi lifa lífinu lifandi, hann
var „þrunginn krafti, sem kjarnann
nærir“ eins og Davíð segir í kvæðinu
um fjallasveininn. Reyndar gæti
kvæðið verið um Hjálmar, frjálsbor-
inn fjallasvein.
Um áratugaskeið hefur nokkur
hópur „ungra“ manna dregið fram
badmintonspaða sína þegar haustar
að og haldið hópinn til vors í von um
að bæta líkamlegt og andlegt ástand
sitt. Menn koma og „fara“ úr þessum
hópi eins og gengur, en þegar menn
á besta aldri hverfa á snöggu auga-
bragði, eins og Hjálmar Steinþór nú,
þá setur okkur, sem eftir sitjum í
hópnum, hljóða. Hjálmar var ein-
stakur atgervismaður og hafði verið í
badmintonhópnum í nokkur ár. Áður
var hann meistari í skvassi og lagði
stund á fleiri íþróttagreinar. Hann
var mikill húmoristi og gat fengið fé-
laga sína til að hlæja, ef þeir komu í
illu skapi í badmintontímana.
Skemmst er að minnast fagnaðar
sem við badmintonfélagar héldum
hjá Tryggva bróður hans fyrr á
árinu. Þar var hann mættur ásamt
sambýliskonu sinni og skemmti við-
stöddum með sögum og gamanmál-
um.
Það var vissulega heiðskír dagur
þegar Hjálmar Steinþór Björnsson
lagði upp í sína hinstu göngu á fjallið
Erni við Skutulsfjörð. Engin nótt,
aðeins fegurð og friður. Pollurinn
speglaði bæinn.
Samúðarkveðjur sendum við móð-
ur hans, sambýliskonu, börnum og
fóstursyni, systkinum og öðrum
vandamönnum. Blessuð sé minning
hans.
Badmintonfélagar.
Nú er vinur minn Hjálmar Stein-
þór Björnsson fallinn frá í blóma lífs-
ins. Ekki datt mér í hug að örlög
hans yrðu að hrapa til bana í fjallinu
ofan við bæinn sinn, Ísafjörð. Oft
hugsaði maður þegar hann var að
fara norður í Hornbjarg eða Hæla-
víkurbjarg til eggjatekju á vorin að
þetta væri hið mesta glapræði, en
ávallt kom hann heill úr þeim hildar-
leik. Í frásögum af þeim ferðum
heyrði maður að á þeim slóðum leið
honum vel, í baráttu við þau sömu öfl
og forfeður hans höfðu att kappi við í
gegnum aldirnar, sér og sínum til
lífsviðurværis. Hann var ættaður af
þessum slóðum í móðurætt og í mín-
um huga var hann ímynd allra þeirra
hraustmenna sem fornar sagnir
greina frá. Enda hann hið mesta
hraustmenni sem ég hef hitt á minni
lífsleið.
Engan hef ég hitt sem er jafn mik-
ill íþróttamaður og hann var. Það var
sama hvað hann tók sér fyrir hendur
hann sökkti sér í málið af áhuga og
gafst ekki upp fyrr en hann var bú-
inn að ná tökum á efninu. Hvort sem
um var að ræða tölvur, skvass, hlaup,
skíði eða hvaðeina sem hann tók sér
fyrir hendur.
Í starfi sínu sem verkstjóri hjá
Orkubúi Vestfjarða notaði hann
hvert tækifæri sem bauðst til þess að
komast í aksjón eins og hann sagði. Í
línuvinnu var hann margra manna
maki og þar nutu kostir hans sem
hraustmennis sín vel, oft og tíðum í
misjöfnum veðrum upp til fjalla.
Ég vil með þessum fáu orðum
kveðja vin minn Hjálmar og þakka
honum samfylgdina. Hönnu Rósu,
Bjössa og öðrum aðstandendum
votta ég mína dýpstu samúð.
Henry Bæringsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
BJÖRN Á. GUÐJÓNSSON
trompetleikari,
Grandavegi 47,
sem lést mánudaginn 23. júní, verður jarð-
sunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðviku-
daginn 2. júlí kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast hans, er
bent á hjúkrunarheimilið Skógarbæ eða M.S.-félag Íslands.
Ingibjörg Jónasdóttir,
Anna Þóra Björnsdóttir, Gylfi Björnsson,
Svava Hjaltadóttir
og barnabörn.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓRUNN ÞÓRÐARDÓTTIR
frá Keflavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu í dag,
þriðjudaginn 1. júlí, kl. 13.30.
Knútur Karlsson, Guðný Ögmundsdóttir,
Birgir Karl Knútsson, Sigríður Sía Jónsdóttir,
Ögmundur Haukur Knútsson, Hildigunnur Svavarsdóttir
og langömmubörnin.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við and-
lát og útför elskulegs föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
INGÓLFS JÓNSSONAR
frá Suðureyri við Súgandafjörð,
til heimilis á dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi.
Jónína Ingólfsdóttir, Ásmundur Ólafsson,
Magnús Ingólfsson, Margrét Guðjónsdóttir,
Arnfríður Ingólfsdóttir, Pálmi Adólfsson,
Hafsteinn Ingólfsson, Guðrún Kristjana Kristjánsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
Lokað
Lokað í dag, þriðjudaginn 1. júlí, frá kl. 13.00 vegna jarðarfarar
VIGDÍSAR GUÐJÓNSDÓTTUR.
Verslunin Vísir, Laugavegi 1.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HREFNA JÓHANNSDÓTTIR,
Aðalstræti 9,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 26. júní.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn
7. júlí kl. 13.30.
Rúnar Björgvinsson, Jóhanna Þórðardóttir,
Garðar Björgvinsson,
Bryndís Björgvinsdóttir,
Auður Björgvinsdóttir,
Birna Björgvinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HAUKUR JÓNASSON,
Gullsmára 7,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut miðviku-
daginn 18. júní síðastliðinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Innilegar þakkir til allra þeirra, er auðsýndu okkur samúð og vinarhug.
Helga Guðmundsdóttir,
Fanney Hauksdóttir, Anton Bjarnason,
Viðar Hauksson, Katrín Stefánsdóttir,
Gunnar Hauksson, Elísabet Ingvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANNES KRISTJÁNSSON
bifreiðastjóri,
Helgamagrastræti 44,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri að
kvöldi laugardagsins 28. júní.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 4. júlí kl. 13.30.
Þeir, sem vilja minnast hans, láti Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyri njóta
þess.
Ingibjörg Jónsdóttir,
Kristján A. Jóhannesson, Hafdís J. Hannesdóttir,
Stefán Jóhannesson, Ragnheiður Þórsdóttir,
Kristín Jóhannesdóttir, Helgi Gunnarsson,
Hanna Björg Jóhannesdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar, amma, langamma og
langalangamma,
ELÍSABET BOGADÓTTIR,
Heiðarhrauni 30B,
Grindavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja sunnu-
daginn 29. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Gréta Jónsdóttir,
Guðbjörg Jónsdóttir,
Bogi B. Jónsson,
ömmubörn, langömmubörn og
langalangömmubörn.
Lundi V/Nýbýlaveg
564 4566 • www.solsteinar.is
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur