Morgunblaðið - 07.08.2003, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 FIMMTUDAGUR 7. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
36 ár eru liðin síðan
ég hitti Þorgeir Hall-
dórsson fyrst. Þessi
kæri vinur hefur farið
sína hinstu för, á sól-
ríkasta og heitasta
degi sumarsins 2003. Ástvinir vissu
að þessi stóri, sterki maður hafði
lengi ekki gengið heill til skógar.
Hann var sá sem gekk í þau verk
ÞORGEIR
HALLDÓRSSON
✝ Þorgeir Hall-dórsson fæddist í
Reykjavík 20. ágúst
1937. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut aðfara-
nótt 15. júlí síðastlið-
ins og var útför hans
gerð frá Áskirkju 22.
júlí.
að útvega mér íbúð,
segja mér að taka bíl-
próf og sá fyrsti sem
lét mig keyra „Pont-
iacinn“ sinn um alla
New York-borg 1967,
þegar ungi maðurinn
ég var að stíga fyrstu
sporin þarna fyrir
vestan. Það var ótrú-
legt hve þessi skarp-
greindi maður fór vel í
innri metnað minn,
þótt geðríkur væri, en
ljúfur. Þetta varð
grunnurinn að starfi
mínu hjá Loftleiðum
um árabil í New York með mörgu
úrvals fólki.
Margs er að minnast og man ég
vel á þessum árum að allir vildu
vinna með Þorgeiri. Þessi rólyndi,
klári maður haggaðist ekki í erf-
iðum seinkunum flugsins. Það, sem
ég er að segja, þekkja bara þeir
sem störfuðu við flugið á þeim ár-
um.
Þorgeir, vinur minn, ég held að
margir minnist þín, kæri vinur, fyr-
ir prúðmennsku og ást til fjölskyldu
þinnar og jafnræði ykkar Láru var
algjört, þið elskuðuð hvort annað.
Af lífi og sál lagði skyldurækinn,
töluglöggur, falslaus maður, menn-
ingarlega sinnaður maður, allt að
veði fyrir fjölskyldulífið og það er
engin launung að Þorgeir hefði get-
að orðið svo margt, en hann kaus
fjölskyldu, hann hélt í gömul og góð
gildi.
Nú þegar leiðir skilja að sinni
þakka ég Þorgeiri og Láru fyrir af-
ar góð kynni, en við skulum muna
að minningin um góðan dreng lifir.
Ég og kona mín, Sigrún, sendum
fjölskyldunni samúð í söknuði á
þungbærri skilnaðarstund.
Friðrik Björgvinsson.
Gunna frænka á
Fálkagötu er dáin.
Hún var einstök kona,
alltaf skapgóð og
hress og trúnaðarvinur allra
þeirra sem kynntust henni, sama á
hvaða aldri þeir voru. Það voru lík-
lega mörg leyndarmálin sem
frænka geymdi. Ég kynntist
GUÐRÚN DAGBJÖRT
SVEINBJÖRNSDÓTTIR
✝ Guðrún DagbjörtSveinbjörnsdótt-
ir fæddist í Hellna-
felli í Grundarfirði
23. mars 1912. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 4. júlí síð-
astliðinn og var útför
hennar gerð frá
Kirkju Óháða safn-
aðarins 14. júlí.
Gunnu frænku vel
fyrir 30 árum þegar
ég bjó í sama húsi og
hún og Pétur á Fálka-
götunni. Hlotnaðist
mér sá heiður að fara
með henni þegar hún
þurfti að fara í hjarta-
aðgerð til London
1983. Dvöldum við
hjónin með henni þar
um jólin. Bjó ég að
mestu með henni á
Harley Street Clinic
þennan tíma. Talaði
hún oft um það að hún
hefði ekki getað hvílt
sig nægjanlega þennan tíma vegna
stjórnseminnar í mér þar sem
henni fannst ég of kröfuhörð að
reka hana fram úr rúmi til að
ganga um og þjálfa sig. Þegar
heim var komið stundi hún upp:
„Mikið verður gott Halla mín að
vera laus við þig smá stund“. Þetta
lýsti Gunnu frænku vel, alltaf
hreinskilin, en á þann hátt að ekki
var hægt annað en taka öllu vel
sem hún sagði. Höfðum við oft
gaman af að rifja upp þessa veik-
indaferð. Fyrir einu og hálfu ári
síðan var haldið upp á 90 ára af-
mæli hennar og mættu mjög
margir úr stórfjölskyldunni og
frænka var ótrúlega hress.
Gunna frænka og Pétur voru
alltaf jafn ástfangin. Hefur hún
vonandi hitt hann Pétur sinn núna
og þau eru líklega að dansa gömlu
dansana saman. Við biðjum guð að
blessa minningu hennar og send-
um öllum afkomendum hennar og
tengdafólki okkar samúðarkveðjur.
Halla og Þórarinn.
Elskulega Kata. Sá
tími sem við áttum
saman var ekki langur
en þó ævintýralegur.
Ég geymi hvert augna-
blik sem gersemi, þú
mátt vita að hluti af
hjarta mínu er ætlaður þér. Ég
minnist þín svo oft, er ég sé krakka
leika sér fyrir utan Skógarásinn. Ég
keyrði þar fram hjá um daginn og
sá að það var búið að gera upp bíl-
skúrinn sem við ætluðum að búa í
saman með litlu fjölskylduna okkar
í framtíðinni. Nú er það allt svo fjar-
lægt. Lífið er ekki alltaf dans á rós-
KATRÍN EMMA MAR-
ÍUDÓTTIR HALE
✝ Katrín EmmaMaríudóttir Hale
fæddist í Reykjavík
6. desember 1982.
Hún lést í bílslysi 2.
júlí síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Bústaða-
kirkju 14. júlí.
um eins og sumir
halda, það horfir
stundum allt á versta
veg, en þá er um að
gera að hugsa jákvætt
og stundum þarf mað-
ur hjálp annarra til
þess að rata aftur til
baka. Ég man þegar
ég heimsótti þig á
Kaplaskjólsveginn og
við fórum út á KR-völl-
inn til þess að horfa á
strákana spila að þú
sagðir mér að maður
ætti alltaf að sýna kát-
ínu og brosa framan í
lífið þótt það svaraði ekki hinu
sama. Það var stuttu eftir að ég
hafði pirrað mig á því hve löng leið
væri brúuð á milli okkar vinkvenn-
anna. Eftir þetta atvik geri ég mér
betur grein fyrir því hve lífið getur
verið óvænt og runnið hratt úr
greipum mannsins ef maður nær
ekki fastataki á því. Ég er reið út í
Guð fyrir að hafa tekið þig frá okkur
sem bárum tilfinningar til þín. Ég
sit ein uppi í nýja „queen-size“ rúm-
inu mínu sem er líkast skýi og að
liggja á því er algjör draumur. Ég
vona að þú hvílist jafnvel og ég bið
þess að vel fari um þig, því að
prímadonnur líkt og þú varst á þín-
um yngri árum eiga skilda góða
hvíld eftir jafnerfitt líf.
Ég reyni að skrifa endurminning-
ar en verð fyrir truflun af litlu fiðr-
ildi sem sest hefur á gluggasylluna
mína, það er svo lítið og máttvana
og ég sé að það á erfitt með flug, al-
veg eins og þér hlýtur að hafa liðið
við það að hafa þurft að kveðja
þennan heim og hverfa til nýrra
heima þar sem þú vissir ekki hvað
myndi taka við. Oh, hvað ég líð mikl-
ar kvalir við tilhugsunina um að þú
hafir líka þurft að standa í þessu
ein, þú mátt vita að ég er stolt af þér
og þín mun verða minnst um aldur
og ævi. Mér þykir þó verst að ég gat
hjálpað fiðrildinu en ekki þér, Kata
mín. Fyrir mér ertu ekki bara lítið
fiðrildi eða engill, heldur stórt safa-
ríkt jarðarber, þú varst fersk í
æsku, æxlaðist til að verða fallegur
fullvaxta einstaklingur og roðinn
táknar ástina sem þú gafst af þér og
alla þessa útgeislun sem fólk varð
vitni að hvar sem þú steigst niður
fæti. Þú skalt vita að þú munt aldrei
hætta að vaxa, ég mun halda áfram
að rækta minningu þína í garðinum
mínum. Þar sem ég verð mun ég og
vil ég trúa að hluti af þér verði líka,
ég veit að ég er eigingjörn að vilja
eiga hlut í svo glæsilegri og vel gef-
inni manneskju en það er einungis
spurning um að deila þér, þú átt
hlut í lífi svo margra manna, þú
snertir svo marga, þín mun verða
sárt saknað, elsku dúllan mín.
Ég kveð þig því með þessum orð-
um hérna, þetta kvæði hef ég ein-
ungis borið á þá sem mér hefur þótt
afar vænt um einhvern tímann á
lífsleiðinni. Fjölskyldu Kötu vil ég
votta mína dýpstu samúð, en þótt
söknuðurinn sé gífurlegur og reiði
blossi stöku sinnum upp vil ég
minna aðstandendur á að hugsa
frekar um þann tíma sem við áttum
með Kötu en þann sem okkur mis-
fórst með. Höldum minningunni um
Kötu uppi. Þar til við hittumst síðar
vil ég kveðja þig á minn hátt, líkt og
ég kveð alla ástvini mína sem fara
til himna, og bið ég þig að gæta vel á
meðan allra hinna englanna fyrir
mig.
Elsku Kata,
lífið kallar,
leiðir okkar skilja í dag.
Góðar vættir vaki allar,
verndi og blessi æ þinn hag.
(Höf. ók.)
Sofðu rótt.
Þín
Elísabet.
Elsku afi minn, nú
hefur þú kvatt þennan
heim og langar mig að
þakka þér tryggð þína
og vináttu síðustu
fimmtán árin. Minningin um þig er
falleg og björt og yljar mér um
hjartarætur, ég er svo þakklát fyrir
JÓN
ÓLAFSSON
✝ Jón Ólafssonfæddist á Leirum
undir Eyjafjöllum 14.
ágúst 1910. Hann lést
á Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi í
Fossvogi 25. júlí síð-
astliðinn og var útför
hans gerð frá Garða-
kirkju á Álftanesi 1.
ágúst.
að hafa haft tækifæri
til að kveðja þig í
heimsókn minni á Ís-
landi.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig
dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi
rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Guð blessi þig og
minningu þína, kærar
þakkir fyrir allt og
allt.
Þitt barnabarn,
Berglind Ólafsdóttir.
MINNINGARGREINUM þarf
að fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minningar-
greina
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma
ÞURÍÐUR BJÖRNSDÓTTIR
andaðist á Hrafnistu í Reykjavík fimmtudaginn
24. júlí sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að vilja hinnar
látnu.
Við þökkum öllum þeim, sem með margvís-
legum hætti hafa heiðrað minningu hennar og sýnt okkur samúð og hlý-
hug.
Sérstaklega þökkum við heimilisfólki og starfsfólki á Hrafnistu í Reykjavík
fyrir samfylgd, umönnun og hjúkrun.
Það var ósk hinnar látnu að minningargreinar um hana birtist ekki í
dagblöðum. Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlegast bent á
Styrktarfélag vangefinna.
Erna Andrésd. Hansen, Valdemar Hansen,
Sigrún Andrésdóttir, Sigurður Þórðarson,
Kristín G. Andrésdóttir, Gunnar Árnason,
Þorgeir J. Andrésson, Guðrún Erla Sigurðardóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, systur og mágkonu,
RAGNHEIÐAR BJARKAR
RAGNARSDÓTTUR,
Ránargötu 5,
Grindavík.
Innilegar þakkir til starfsfólks deildar 11E á Landspítalanum við Hringbraut
fyrir hlýju og góða umönnun.
Arnar Daníelsson, Eva Margrét Hjálmarsdóttir,
Karitas Una Daníelsdóttir,
Daníel Reynir Arnarsson,
Þórdís Una Arnarsdóttir,
Jón Ragnarsson, Kristín Thorstensen,
Gestur Ragnarsson, Jóhanna Garðarsdóttir,
Ólína Ragnarsdóttir,
Einar Haraldsson, Hrönn Jóhannsdóttir.
Elskulegur eiginmaður, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÁGÚST ÓLAFSSON
frá Gíslholti,
Eyjahrauni 6,
sem lést þriðjudaginn 29. júlí, verður jarðsung-
inn frá Landakirkju í Vestmannaeyjum laugar-
daginn 9. ágúst kl. 14.00.
Nanna Guðjónsdóttir,
Jóhann Grétar Ágústsson,
Jóna Kristín Ágústsdóttir, Magnús Birgir Guðjónsson,
Ágústa Salbjörg Ágústsdóttir, Ósvald A. Thorshamar,
Jenný Ágústsdóttir,
Ólafur Gísli Ágústsson, Bára Kristinsdóttir,
Jón Eysteinn Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar).