Morgunblaðið - 10.03.2004, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 MIÐVIKUDAGUR 10. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GUÐNÝ K.Á. VIGFÚSDÓTTIR,
hjúkrunardeild
Hrafnistu í Reykjavík,
sem lést sunnudaginn 29. febrúar, verður
jarðsungin frá Fossvogskapellu fimmtudaginn
11. mars kl. 13.30.
Hálfdan Ingi Jensen, Soffía Sveinbjörnsdóttir,
Lára H. Óskars,
Elsa Jónsdóttir, Gísli Magnússon
og ömmubörnin.
Okkar elskulegi dóttursonur, faðir, tengda-
faðir og afi,
JÓN STEFNIR HILMARSSON
hárgreiðslumeistari,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 11. mars kl. 15.00.
Elínborg Guðmundsdóttir,
Anna Björk Jónsdóttir,
Jóhanna Ella Jónsdóttir, Jón Már Svavarsson,
Aron Snær og Leó Már.
Ástkær faðir minn, tengdafaðir og afi,
GÍSLI MAGNÚS GUÐMUNDSSON
útvarpsvirkjameistari,
Efstalandi 16,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 8. mars.
Sædís Gísladóttir, Garðar Skarphéðinsson,
Gísli Magnús Garðarsson,
Ingvar Þór Garðarsson.
Frændi okkar og vinur,
SIGURGEIR STEINSSON
(Lilli),
Ránargötu 3a,
síðast til heimilis
á Hrafnistu í Reykjavík,
lést föstudaginn 5. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu fimmtu-
daginn 11. mars kl. 15.00.
Vilborg A. Jónsdóttir,
ættingjar og vinir.
✝ Helga Ágústs-dóttir, eða Stella
eins og hún var ætíð
kölluð, fæddist 10.
febrúar 1922. Hún
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut 26. febr-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Þórdís Krist-
jánsdóttir, f. 1.10.
1891, d. 21.3. 1957,
og Ágúst Jónsson, f.
17.8. 1893, d. 12.01.
1975. Systkini Stellu
eru Tómas Arnfjörð,
f. 3.9. 1915, d. 30.4. 1964, Jón
Kristinn, f. 9.9. 1917, d. 1.3. 1993,
þríburar, f. 14.3. 1923, d. 15.3.
1923 og Guðbjörg, f. 19.12. 1927.
Stella giftist 15. desember 1945,
Kristni Wíum Vilhjálmssyni bif-
vélavirkja, f. 11.3. 1913, d. 22.7.
1997. Foreldrar hans voru hjónin
Sigríður Júlía Hans Wíumsdóttir
og Vilhjálmur Stefánsson. Helga
og Kristinn eignuðust sex börn,
þau eru: 1) Tómas Vilhelm, f.
16.11. 1942 kvæntur
Huldu Hönnu Jó-
hannsdóttur, þau
eiga þrjú börn. 2)
Sigríður Júlía Wíum,
f. 13.9. 1946, giftist
Gunnari H. Hauks-
syni, þau eiga fjögur
börn. Þau skildu. 3)
Anna Sigurlaug
Wíum, f. 15.6. 1948,
gift Jóni Halldórs-
syni, þau eiga þrjú
börn. 4) Hjörtur Vil-
helm Wíum, f. 22.4.
1950, hann á fjögur
börn, eitt þeirra er
látið. 5) Reynir Páll Wíum, f. 18.6.
1951 kvæntist Sigfríði Lárusdótt-
ur, þau eiga tvö börn. Þau skildu.
Seinni kona Jóhanna Erlingsdótt-
ir, þau skildu. 6) Halldór Þór
Wíum, f 22.6. 1959, kvæntist Önnu
Huldu Hjaltadóttur, þau eiga eitt
barn. Þau skildu. Seinni kona
Jenefer Kruskamp Kristinsson.
Útför Stellu verður gerð frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Elsku mamma.
Mig langar að senda þér þetta ljóð
Tómasar Guðmundssonar sem var í
svo miklu uppáhaldi hjá ykkur pabba.
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag.
Við erum gestir og hótel okkar er jörðin.
Einir fara og aðrir koma í dag,
því alltaf bætast nýir hópar í skörðin.
Og til eru ýmsir, sem ferðalag þetta þrá,
en þó eru margir, sem ferðalaginu kvíða.
Og sumum liggur reiðinnar ósköp á,
en aðrir setjast við hótelgluggann og bíða.
En það er margt um manninn á svona stað,
og meðal gestanna er sífelldur þys og læti.
Allt lendir í stöðugri keppni’ um að koma sér
að
og krækja sér í nógu þægilegt sæti.
En þó eru sumir, sem láta sér lynda það
að lifa úti’ í horni, óáreittir og spakir,
því það er svo misjafnt, sem mennirnir leita
að,
og misjafn tilgangurinn, sem fyrir þeim vak-
ir.
Elsku mamma, viltu svo skila góðri
kveðju til pabba.
Þín dóttir
Sigríður Júlía.
Amma mín.
Nú ert þú komin til himna, þetta
bar brátt að. Þú varst orðin svo veik
að við vissum í hvað stefndi. Þú og afi
voruð alltaf til staðar þegar illa bját-
aði á. Það var svo gott að koma og
ræða málin við ykkur, en ennfremur
var alltaf skemmtilegt að koma í
heimsókn í Sigluvog 16 því þar feng-
um við alltaf með kaffinu, þú sendir
mig nokkrum sinnum út í búð til að
kaupa vínarbrauð og snúð, og þú lést
mig fá aura fyrir þeim, og svo hófust
umræður um daginn og veginn. Við
töluðum þá í hátt í tvo til þrjá tíma,
enda var tíminn fljótur að líða þegar
maður var í heimsókn hjá ykkur.
Alltaf voruð þið afi mjög hjálpsöm
og studduð mig mikið þegar ég var að
undirbúa mig fyrir ólympíuleikanna,
það voru teknar myndir af mér í ól-
ympíufötunum, sem þú og afi settuð í
ramma og hengduð upp á vegg.
Það var eiginlega happastaður að
koma í Sigluvog 16 áður en ég fór á ól-
ympíumót eða heimsmeistarmót því
ég náði alltaf í verðlaunapening í safn-
ið mitt. Þú skyrptir á eftir mér og
sagðir við mig Gangi þér vel á mótinu,
það dugði oftast. Þess vegna var
Sigluvogur 16 happastaðurinn minn
fyrir hvert mót.
Amma, þín verður sárt saknað.
Hvers á maður að leita til, nú er eng-
inn Kiddi afi eða Stella amma til að
leita til eða spjalla við eins og maður
gerði svo oft? Þú verður alltaf í huga
mér og ég mun koma reglulega í
heimsókn til ykkar afa, því þú munt
hvíla við hliðina hjá honum afa og það
auðveldar mér að tala við ykkur bæði
í einu. Skilaðu kveðju til hans afa.
Mamma og öll systkinin, við vott-
um ykkur samúð okkar.
Blessuð sé minning ömmu Stellu.
Haukur Gunnarsson og
fjölskylda.
Elsku Stella amma.
Ég vildi fá að þakka þér fyrir allar
þær yndislegu stundir sem við áttum
saman. Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að fá að bera nafnið þitt og Adda
bróður þíns en þar sem að þú varst
alltaf kölluð Stella þá kallaðir þú mig
alltaf Stella þinn.
Það var ósjaldan sem ég kom til þín
og þú varst svo ánægð að fá mig í
heimsókn. Ekki vantaði faðmlagið
sem ég fékk þegar ég kom, oftar en
ekki kom ég með eitthvert góðgæti
svo sem steiktar kótilettur í raspi. Þú
ljómaðir þegar ég kom með þær til
þín þvílík gleði og ánægja og svo fyrir
skömmu kom ég með súrmat til þín
og þú naust þín svo vel. Lítilræði eins
og þetta glöddu þig svo mikið og ég
hafði mikla ánægju af því að koma til
þín með eitthvað sem að ég vissi að
þig langaði í. Ég þakkaði svo alltaf
fyrir mig þegar að ég fór og þú svar-
aðir mér svo um hæl að ég ætti ekki
að láta standa í mér og svo hlógum
við. Ég vildi líka fá að þakka þér fyrir
öll þau ráð sem að þú gafst mér og ég
mun búa að þeim um ókomna tíð.
Að lokum viljum við biðja englana á
himnum að passa vel upp á þig og afa.
Þinn dóttursonur
Helgi Tómas og fjölskylda.
Elsku amma mín. Núna ertu komin
til afa og líður vel.
Þegar mér er hugsað til þín elsku
amma mín þá koma svo margar minn-
ingar upp í hugann minn.
Þú varst alltaf svo góð við mig.
Þú varst svo oft að rifja upp við mig
hvernig við tvíburarnir vorum þegar
við vorum lítil þegar þú passaðir okk-
ur og oftast var ég víst erfiðari.
Ég gat alltaf leitað til þín og þú
hjálpaðir mér mikið. Það var svo gott
að koma til þín og hringja oft á dag til
að fá ráð frá þér.
Þú ert búin að vera mér eins og
móðir og minningin um þig mun
ávallt lifa í hjarta mínu.
Ég sakna þín svo mikið elsku
amma mín og er svo ánægð að þú
leyfðir mér að vera hjá þér þegar þú
ákvaðst að kveðja.
Elsku amma mín, blessuð sé minn-
ing þín.
Þín dótturdóttir
Kristín Wíum.
Elsku amma Stella.
Það er svo skrýtið að þú sért farin, í
mínum barnaskap hélt ég að þú yrðir
hér til eilífðar.
En þú sterka góða kona ákvaðst að
nú væri komið að því.
Ég virði þá ákvörðun, því hún var
þín, og sátt þín hjálpar mér að verða
sátt sjálf.
Loksins sérðu öll börnin þín,
barnabörn og barnabarnabörn og þú
og afi Kiddi vakið yfir okkur og
verndið.
Mín sterkasta minning með þér er
þegar ég var hjá ykkur í Sigló og við
þurrkuðum fjólur og fleiri blóm, ég
vona þú kunnir að meta þá fjólu sem
ég gaf þér elsku amma.
Ég er sár sjálfri mér og spyr mig
alltaf „af hverju?“ Þú veist hvað ég á
við.
Ég elska þig amma og sakna þín
svo mikið. Ég er svo fegin að hafa get-
að kvatt þig á spítalanum, ég veit þú
heyrðir í mér og gerir enn.
Það er sár á hjartanu mínu núna,
en það mun gróa. En ætli saknaðar-
sársaukinn hverfi einhverntíma? Ég
veit þú ert hamingjusöm núna en við
sem elskum þig megum gráta og
sakna. Og við vitum öll að einn daginn
verður allt gott, þegar við verðum öll
saman á ný.
Ég elska þig amma, ég elska þig
afi..
Þar til næst, far í friði.
Þín
Helga Rós.
Sæl, amma og langamma. Okkur
langar að þakka þér fyrir allar þær
góðu stundir sem við áttum saman.
Það var alltaf gaman að koma í heim-
sókn til þín og heyra nýjustu fréttir,
þú lumaðir alltaf á einhverjum
skemmtilegum sögum til að segja.
Þegar maður fer af landi brott þá þarf
alltaf að hafa ýmsa hluti á hreinu, s.s.
vegabréf og farseðil, og að kaupa eitt-
hvað gott nammi handa þér hefur
verið eitt af þessu. Það verður erfitt
að fara til útlanda án þess að hugsa
um þennan pakka sem hefur verið
partur af minni ferðaáætlun.
Þú munt alltaf koma upp í huga
minn þegar ég sest upp í flugvélina á
leið upp í himininn, þá veit ég að ég
er nálægt þér og Kidda afa.
Við elskum þig og skilaðu kveðju
til Kidda afa frá okkur.
Gunnar og fjölskylda,
Krummahólum 53.
Í dag verður borin til grafar
tengdamóðir mín Helga Ágústsdótt-
ir og er mér ljúft og skylt að minnast
þessarar góðu konu með örfáum fá-
tæklegum orðum enda hefði hún ekki
viljað annað. Elsku Stella mín, en
það varst þú alltaf kölluð, reyndist
mér alla tíð eins og besti vinur, aldrei
misstir þú trú á mér, sýndir mér allt-
af virðingu, hlýhug og vináttu sem ég
kannski átti ekki skilið en þú varst
með svo gott hjarta, þó svo að það
slái ekki lengur, þá munt þú lifa með
mér og ég minnast þín. Alltaf var
gott að koma til þín í Sigluvoginn,
hringja til þín og hlusta á þig hug-
hreysta mig, stappa stálinu í mig á
erfiðleikatímabili í lífi mínu og heim-
sækja þig eftir að þú fluttir í Löngu-
hlíðna. Þá reyndist þú börnum mín-
um hin besta amma, hjálparhella
sem alltaf var hægt að hringja til,
heimsækja og fá hughreystingu og
góð ráð, enda hvatti ég þau til þess,
því þannig reynslu hafði ég sjálfur af
þér og fyrir það vil ég þakka þér
núna, þau sakna þín sárt.
Milli okkar var mikill trúnaður og
ræddum við hin ýmsu mál en núna
skilur okkar að í bili en það veit ég og
trúi að við munum hittast aftur og þá
verða miklir fagnaðarfundir eins og
áður en á meðan bið ég algóðan Guð
minn að varðveita þig. Við lifum hér á
jörðinni aðeins í tíma og rúmi en þeir
sem þora að trúa á Guð og taka skýra
afstöðu til himnaföðurins vita að við
lifum til eilífðar.
Ég kveð þig núna, Stella mín, þar
til við hittumst aftur á ný, því ég veit
hvar þig er að finna. Blessuð sé
minning þín og ég votta aðstandend-
um þínum mína dýpstu samúð.
Gunnar Hauksson.
Það er dapurlegt hversu margir
ættingjar og vinir hverfa okkur úr
augsýn, eftir því sem aldurinn færist
yfir. Nú er farin vinkona mín og ná-
grannakona til 40 ára úr Sigluvog-
inum. Það er hún Stella. Þegar við
bjuggum í Sigluvoginum hittumst
við flesta daga vikunnar og börn okk-
ar sömuleiðis. Stella var gift Kristni
Wium Vilhjálmssyni og áttu þau 6
börn. Kristinn sagði skemmtilega frá
og var margfróður. Gaman var að
heyra hann lýsa gamla hluta borg-
arinnar. Hann þekkti bæinn það vel,
að hann virtist vita hver hefði byggt
hvert hús og hverjir hefðu búið þar.
Hann lést 1997.
Ég held að þau hjón hafi fyrst allra
fengið sjónvarp í hverfinu, en þá var
bara sjónvarpað frá Keflavíkurvelli.
Mikill fjöldi sóttist eftir því að sjá
sjónvarpið og var þá oft þétt setinn
bekkurinn hjá þeim hjónum. Jafnvel
var tækinu hagrætt þannig að hægt
var að sjá á það í gegnum rúðurnar
og muna margir eftir að hafa fyrst
séð sjónvarp í garðinum hjá Stellu.
Hún var félagslynd og hafði mikla
ánægju af að blanda geði við fólk og
þess naut hún ríkulega, þegar hún
réðst sem ráðskona í félagsheimili
Fáks – sá þar um veitingar og rekst-
ur. Ennfremur fór hún ásamt Höllu
vinkonu sinni sem matráðskona í
margar hestaferðir Fáksfélaga. Það
var mikil vinna og skipulagning.
Stundum voru 30–40 manns í ferð.
Þá bjuggu þær og bílstjórinn í flutn-
ingabílnum. Þar var einnig allur far-
angur ferðafélaganna, eldunaráhöld,
matur, vatn o.fl. o.fl. Allt fórst þeim
vel úr hendi – en oft var vinnudag-
urinn langur.
Einu sinni varð einum ferðafélag-
anum að orði (upp á Kili): „Þetta er í
fyrsta sinn sem ég borða slyddu-
blautan hafragraut.“ Þær þurftu líka
í fleiri horn að líta – sauma tölur,
plástra, þurrka sokka o.fl. Var mér
oft óskiljanlegt hvernig hún gat gert
allt sem hún gerði, svo sjónskert sem
hún var. Það var aldrei minnst á það,
en hún var dugleg að nýta sér hljóð-
bækur og hlusta á tónlist. Síðustu 10
árin var hún blind.
Hún fluttist í Lönguhlíð 3 og undi
sér þar vel og var ákaflega ánægð
með þá dvöl. Þar kom hún mér mjög
á óvart, er hún sýndi mér alla þá
handavinnu sem henni var fyrst
kennd þar. Mér og mínum var hún
trygg og góð vinkona og var ómet-
anlegt að eiga hana að í nágrenninu.
Oft var hún bjargvættur, t.d. þegar
við hjónin fórum að heiman eða eitt-
hvað mikið lá við.
En nú er komið að leiðarlokum og
sendi ég börnum hennar og barna-
börnum samúðarkveðjur frá okkur
Sveini og börnum okkar.
Blessuð sé minning Stellu.
Inga.
HELGA (STELLA)
ÁGÚSTSDÓTTIR