Morgunblaðið - 11.03.2004, Blaðsíða 48

MINNINGAR
48 FIMMTUDAGUR 11. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Jón Stefnir Hilm-arsson hár-
greiðslumeistari
fæddist á Blönduósi
15. maí 1949. Hann
lést á heimili dóttur
sinnar 2. mars síðast-
liðinn. Foreldrar hans
eru Anna Guðbjörg
Jónsdóttir, f. 19. mars
1926, d. 23. septem-
ber 2002, og Hilmar
Snorrason, f. 9. októ-
ber 1923. Jón Stefnir
var elstur fimm systk-
ina. Hann ólst upp hjá
ömmu sinni og afa á
Blönduósi, þeim Elinborgu Guð-
mundsdóttur og Jóni M. Einars-
syni, d. 1968.
Jón Stefnir kvæntist 24. nóvem-
ber 1973 Berglindi Freymóðsdótt-
ur hjúkrunarkonu. Þau skildu árið
1998. Dætur þeirra eru: 1) Anna
Björk hárgreiðslumeistari, f. 9.
júní 1974. Hennar sonur er Aron
Snær Arnarsson f.
13. júlí 2000; 2. Jó-
hanna Ella sálfræði-
nemi, f. 22. apríl
1979. Hennar maður
er Jón Már Svavars-
son rafvirki, f. 29.
ágúst 1979. Sonur
þeirra er Leó Már f.
20. janúar 2002.
Jón ólst upp á
Blönduósi og nam
svo hárskurð í
Reykjavík og stund-
aði þá iðn allan sinn
starfsferil þar til fyr-
ir fjórum árum að
hann varð að hætta vegna veik-
inda. Hann rak hárgreiðslustofuna
Saloon Ritz á Laugavegi 66 í um
það bil tveggja áratuga skeið. Jón
Stefnir var margfaldur Íslands-
meistari í samkvæmisdönsum.
Útför Jóns Stefnis verður gerð
frá Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Elsku besti pabbi.
Þú kveður þennan heim í skyndi
og mér finnst margt ósagt, en ég
veit að þér líður rosalega vel á þeim
stað sem þú ert kominn á, hamingju-
samur og frjáls. Ég man hvað þú
varst frábær pabbi, alltaf að knúsa
mann og kela og þegar manni leið
illa gat maður sagt þér allt. Þú varst
alltaf síbrosandi og í góðu skapi. Ég
man allar útilegurnar sem við fórum
í og þú varst alltaf sá hressi og með í
öllu sem á gekk. Ég á þér að þakka
hvað ég fékk frábært uppeldi og það
eru ekkert nema góða minningar.
Þú kenndir mér allt sem ég kann í
hárgreiðslu, ég á þér allt það að
þakka hvað ég er góð hárgreiðslu-
kona og er rosalega stolt af því. Eins
og þú veist var ég algjör pabbas-
telpa og stolt af því. Ég man líka öll
árin sem við vorum í dansinum og
það eru ein bestu árin í lífi mínu.
Þú veist að ég elska þig út af lífinu
og litli afastrákurinn þinn elskar þig
líka rosalega mikið. Ég er stolt af
því að þú yfirgafst þennan heim,
heima hjá mér, á góðum stað. Þú
varst svo friðsæll og frjáls að sjá. Ég
hlakka til að sjá þig seinna, elsku
besti pabbi.
Ég elska þig upp til himna og til-
baka.
Anna Björk pabbastelpa.
Elsku besti pabbi minn.
Alla mína æsku varstu mér ynd-
islegur faðir. Ég gleymi aldrei þeim
stundum er ég fékk að kúra á bumb-
unni þinni meðan við horfðum sam-
an á sjónvarpið enda tveir algjörir
sjónvarpssjúklingar saman komnir.
Þú gafst þér alltaf tíma fyrir mig til
þess að leika við mig, bera mig á há-
hest og snúa mér í hringi. Þú sýndir
áhugamálum mínum alltaf mikinn
áhuga og stoltastur varstu af öllum
og montaðir þig úti um allan bæ af
litlu Jolly þinni. Jolly er einmitt það
nafn sem þú einn fannst upp til þess
að kalla mig því þér fannst ég svo lít-
il sæt Jolly. Seinasta skiptið er við
töluðumst við kallaðirðu mig enn
Jolly þína.
Þú varst einn sá örlátasti maður
sem ég hef þekkt, alltaf gafstu ást,
umhyggju og áhuga, aldrei léstu mig
skorta neitt. Þú hefðir gefið mér
heiminn hefðir þú haft tök á.
En pabbi, þú gafst mér allt sem
ég þurfti. Þú gafst mér líf, góða tíma
og endalausa ást, hvað getur dóttir
meira um beðið? Enda er ég þér
endalaust þakklát og geymi yndis-
legar minningar. Með þessum orð-
um vil ég kveðja þig, þó mér finnist
það endalaust sárt en þinn tími var
víst kominn, ég veit þú ert ham-
ingjusamur á ný ...
Elsku besti pabbi minn, mín ást til
þín er endalaus ...
Jóhanna Ella (Jolly).
Jæja Jón minn, nú er þinni göngu
lokið. Nú ertu búinn að fá friðinn.
Það er alveg sama hvað þú tókst
þér fyrir hendur, allt gerðir þú með
stæl. Þú áttir æðislega fjölskyldu,
skaraðir fram úr í hárgreiðslu, skar-
aðir fram úr í dansi og lokagönguna
tókstu líka með stæl. Það var þinn
stíll.
Jæja stóri bróðir, nú ertu farinn
en minningarnar um þig lifa. Ein af
mínum fyrstu minningum um þig
var þegar þú komst frá Englandi og
gafst mér eitthvert dót. Hún er líka
sterk minningin þegar þú komst
með Berglindi í fyrsta skipti norður.
Þær eru ógleymanlegar stundirnar
sem ég dvaldi á heimili ykkar í
Blönduhlíðinni. Ég man líka eftir því
að þegar ég var unglingur var ég
alltaf eins og klipptur út úr tísku-
blaði af þínum völdum. Ég var t.d.
fyrsti strákurinn sem var með
pönkklippinguna á Blönduósi því að
tískan í klippingu var oft lengi á leið-
inni út á land í þá daga. Ég minnist
þess þegar ég kom með Eystein
Sölva son minn til þín í fyrsta skipti,
en þá sagðir þú að hann líktist þér
miklu meira en mér, þannig að þú
hlytir að eiga hann.
Ég var oft þreyttur á því að vera
kallaður Jón-Guðmundur af ömmu
okkar, og eins er ég fór til hennar og
tilkynnti henni andlát þitt þá var ég
kallaður Jón-Guðmundur. En þetta
fylgdi því að vera litli bróðir. Þú
varst mér hinn besti stóri bróðir
sem hægt er að hugsa sér því að allt-
af gátum við rætt um hin persónu-
legustu málefni, hlegið og haft gam-
an af. Þú hafðir þennan djúpa
húmor og hann var eitt af því fáa
sem ekki var frá þér tekinn á loka-
göngunni. En þú skildir eftir þig hér
tvær fallegar dætur og tvö barna-
börn sem þú dýrkaðir út af lífinu því
þú varst mikill barnakarl. Þakka þér
fyrir allar þær stundir sem þú gafst
mér.
Þinn litli bróðir
Guðmundur.
Elsku Jón.
Þú kvaddir þennan heim svo
skyndilega hinn 2. mars síðastliðinn,
nú langar mig til að kveðja þig op-
inberlega, í rituðu máli, og deila því
með þeim sem lesa þetta núna.
Frá árinu 1972 höfum við deilt
mörgu í þessu lífi og vil ég þakka þér
fyrir það allt, þú varst svo góður
maður. Fjölskyldan og vinirnir voru
þér allt. Þú varst yndislegur faðir
beggja dætra þinna, Önnu Bjarkar
og Jóhönnu Ellu, og eiga þær ynd-
islegar minningar frá uppeldi sínu
eins og þær hafa báðar sagt og eru
afar þakklátar því. Tengdasonur
móður minnar, Jóhönnu Freysteins-
dóttur, varst þú einstakur. Þú um-
vafðir hana ást og umhyggju í 23 ár
og þótti henni eins vænt um þig eins
og eigin syni, hafðu þökk fyrir það.
Sólargeisli varst þú ömmu þinni, El-
inborgu Guðmundsdóttur á Blöndu-
ósi, sem ól þig upp og er nú 100 ára
og má sjá á eftir þér með söknuði,
nýbúin að sjá á eftir móður þinni,
Önnu Guðbjörgu Jónsdóttur
(Stellu), sem var hennar einkadóttir.
Þú varst stóri bróðir systkina þinna,
Elinborgar Traustadóttur, Ragn-
hildar Traustadóttur, Guðmundar
Traustasonar og Elísabetu Trausta-
dóttur og þótti þeim afar vænt um
þig. Þú varst einnig sannur vinur
þinna vina. Fagmaður varst þú mik-
ill í þínu fagi og er ég viss um að
nokkur hundruð manns eru mér
sammála og minnast þín sérstaklega
frá hárgreiðslu- og snyrtistofunni
Saloon Ritz sem þú settir upp ásamt
frænku þinni Guðrúnu Þorbjarnar-
dóttur og Sigríði og Guðjóni Þór
hárskera. Það eru ekki margir sem
vita af því að þér var boðið starf á
vegum Matrix hjá stjörnunum í
Hollywood vegna snilldar þinnar í
hárlitun en þú hafnaðir því vegna
dansins sem var áhugamál okkar
fjölskyldunnar, ég held að Íslands-
meistaratitlarnir okkar hafi orðið 20
í dansi í okkar aldurshópi og annað
eins hjá báðum dætrum okkar
ásamt þeirra dansherrum, ásamt því
að fá mörg verðlaun erlendis.
Þó svo að við slitum okkar hjú-
skap 1998 hafði það ekki áhrif á okk-
ar vináttu, alltaf héldum við stöðugu
sambandi. Fyrir 4 árum síðan varst
þú svo óheppinn að verða fyrir slysi
sem leiddi til blæðingar inn á heila
og varst þú aldrei samur eftir það.
En nú kveð ég þig, elsku vinur, með
þeim orðum sem þú sagðir alltaf við
mig í hverju símtali.
Ég elska þig, þú ert minn allra
besti vinur.
Berglind Freymóðsdóttir.
Margs er að minnast eftir 20 ára
samstarf. Við vorum fjögur sem
stofnuðum hárgreiðslu- og snyrti-
stofuna Saloon Ritz 1981. Þetta var
fyrsta stofan þar sem hægt var að fá
bæði hár- og snyrtiþjónustu á sama
stað fyrir bæði kynin. Þetta var fjöl-
mennur og mjög skemmtilegur
vinnustaður, líf og fjör alla daga.
Einnig tókum við þátt í mörgum
sýningum og keppnum. Að
ógleymdum árshátíðum, útilegum,
garðveislum og fleiru skemmtilegu.
Í garðveislunum dönsuðum við Jón
t.d. alltaf „Svínavatnið“ fyrir við-
stadda. Hann var mikill húmoristi,
sem gaman var að hlæja með.
Jón var mjög góður fagmaður, fá-
ir tóku honum fram í flottum upp-
greiðslum á hári og fljótur var hann
að tileinka sér nýjungar í faginu.
Hann var mikill fagurkeri. Á aðvent-
unni var hann sko í essinu sínu að
skreyta bæði heimili sitt og vinnu-
staðinn.
Fyrir nokkru síðan komu til mín
margar af „stelpunum mínum“ á
snyrtistofunni og spurðu þær frétta
af Jóni. Þar kom svo glöggt í ljós
hvað þeim þótti öllum innilega vænt
um hann og hvað hann hafði verið
vel liðinn á stofunni.
Skuggahliðum lífsins fékk hann
líka svo sannarlega að kynnast. Síð-
astliðin ár hafa reynst frænda mín-
um erfið. Síðustu samverustundir
okkar voru í 100 ára afmæli ömmu
hans og uppeldismóður. Við sátum
saman og áttum reglulega skemmti-
lega stund, rifjuðum upp gömlu
góðu dagana á Saloon Ritz, gerðum
grín hvort að öðru og hann gerði
óspart grín að sjálfum sér. Vænt-
umþykja okkar var eins og áður.
Ég veit að þegar minn tími kemur
verður hann tilbúinn með hárgræj-
urnar til þess að lappa upp á hana
frænku sína svo að hún verði nú
bara „snotur“ með hinum englunum.
Því hvað er það annað að deyja en standa
nakinn í blænum og hverfa inn í sólskinið?
Og hvað er að hætta að draga andann ann-
að en að frelsa hann frá friðlausum öldum
lífsins, svo hann geti risið upp í mætti sín-
um og ófjötraður leitað á fund guðs síns?
(Kahlil Gibran.)
Syrgjendum öllum sendum við
Siggi Óli okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Jóni frænda mínum og starfs-
félaga þakka ég fyrir allar góðu
stundirnar og bið algóðan guð að
varðveita hann um alla eilífð.
Guðrún frænka.
Jón Stefnir, frændi minn og vin-
ur, er látinn, hugurinn reikar,
minningar frá liðinni tíð hrannast
upp.
Við höfðum þekkst frá unga aldri,
hann var fæddur á Blönduósi, sonur
Stellu frænku, en alinn upp hjá
ömmu sinni og afa, Ellu móðursyst-
ur minni og Jóni manni hennar.
Þannig vissi ég sem barn af Jóni því
til Blönduóss fórum við mamma ár-
lega í heimsókn.
15 ára kom Jón suður til þess að
fara í skóla. Hann dvaldi fyrstu árin
hjá okkur mömmu og urðum við
fljótt góðir vinir. Fyrir mér var
hann eins og litli bróðir minn, sem
ég fylgdist með í námi og gladdist
yfir öllu sem honum gekk í haginn.
Jón lærði hárskeraiðn og rak
lengi eigin stofu, hárgreiðslustof-
una Saloon Ritz, en þar varð hann
einn af vinsælustu hárskerum borg-
arinnar.
Þegar við bæði höfðum eignast
eigin fjölskyldur, varð samgangur
milli okkar mikill. Við hittumst oft
með mökum og börnum og áttum
frábærar samverustundir, en föst
venja til margra ára voru matarboð
hjá þeim annan í jólum og á gaml-
árskvöld hjá okkur.
Jón var mikill heimilisfaðir, hann
naut þess að fegra heimilið, ekki
síst fyrir jól en þá útbjó hann jóla-
skreytingar af mikilli kostgæfni.
Hann var ástríkur faðir dætra
sinna, þeirra Önnu Bjarkar og Jó-
hönnu Ellu, alltaf tilbúinn að upp-
fylla óskir þeirra og væntingar.
Þótt leiðir hafi sjaldan legið sam-
an síðustu árin slitnuðu vináttu-
böndin aldrei. Við töluðum annað
slagið saman í síma og rifjuðum oft
upp gamlan tíma og góðar stundir.
Vera hans heima í Vonarstræti hjá
Önnu móður minni, sem honum
þótti svo afar vænt um, var honum
gjarnan ofarlega í huga.
Sú erfiða glíma sem Jón háði síð-
ustu árin er á enda. Í huga mínum
er þakklæti fyrir að hafa átt hann
að vini og fyrir þann tíma sem fjöl-
skyldur okkar áttu saman.
Elsku Jón minn, Guð blessi þig
og leiði á nýjum vegum.
En handan við fjöllin
og handan við áttirnar og nóttina
rís turn ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er förinni heitið.
(Snorri Hjartarson.)
Ég bið Guð að styrkja og styðja
ástvini þína alla.
Helga frænka.
Jón Stefnir Hilmarson var í þeim
hópi sem tók sveinspróf í hárskurði
6. júní 1974 um leið og ég. Þetta var
stór stund í lífi okkar. Leiðir okkar
skildu, þar til við unnum saman í
stjórn Meistarafélags hárskera. Þá
var hann kominn í samstarf við
Guðjón Þór Guðjónsson og ráku
þeir saman Saloon Ritz á Lauga-
veginum. Á þessum tíma unnum við
saman að hárgreiðslusýningum og
-keppnum bæði hér og erlendis. Jón
Stefnir var gefandi og góður félagi.
Hans er því sárt saknað og dauði
hans ótímabær.
Það er mér minnisstætt að þegar
ég og Dóróthea Magnúsdóttir vor-
um að vinna að sýningu í Chelms-
ford á Englandi til styktar MS-
sjúklingum, fannst okkur sýningin
ekki bera sig vel, nokkuð flöt. Þá
höfðum við heyrt af því að Jón
Stefnir og Berglind voru þar ekki
langt frá að æfa og taka þátt í
keppni í dansi. Við hringdum í Jón
Stefni til að athuga hvort þau væru
til í að sýna dans og lyfta upp þess-
ari sýningu. Ekki stóð á svari, full
rúta af dönsurum á öllum aldri og
þar á meðal Jón Pétur og Kara.
Sýningin var frábær og ég hef
aldrei verið eins stoltur af því að
vera Íslendingur.
Englendingarnir trúðu vart sín-
um eigin augum, Heil rúta af döns-
urum sem gaf vinnu sína og tíma til
að safna fyrir aðra. Enda varð þetta
metsöfnun til styrktar góðs málefn-
is.
Þetta varð til þess að Jón Stefnir
vann hug og hjörtu þessa fólks sem
við vorum að vinna fyrir og var
hann síðar oft gestur hjá vinkonu
okkar, Cristene Bartlett, sem bað
mig um að senda kæra kveðju til
Berglindar og barna þeirra og sam-
hugarkveðjur. Einnig Keith Will-
hamson sem var kynnir á þessari
sýningu.
Dætur hans voru með í þessum
hópi sem tók þátt í sýningunni og
vil ég sérstaklega votta þeim alla
mína samúð og biðja þær að vera
stoltar af föður sínum. Jón Stefnir
var mjög góður fagmaður og vin-
sæll sem slíkur. Hann var alltaf
tilbúinn til að vinna með öðrum og
gefa af sér. Það er þannig sem ég
þekkti hann og virði minningu hans.
Megi hann hvíla í friði.
Torfi Geirmundsson.
Elsku Jón Stefnir, ég kveð þig
með fáeinum orðum. Eitt er öruggt
í þessu lífi; við fæðumst og deyjum.
Lífsins ganga er mislöng en þú
fórst allt of snemma. Þú varst mér
góður yfirmaður og vinur, við áttum
góðar stundir saman í vinnunni sem
verður alltaf partur af mínu lífi.
Meistari varst þú í þínu fagi og
sér í lagi í greiðslum þá varst þú í
essinu þínu. Dætur þínar voru svo
stór þáttur í lífi þínu og veit ég að
sárt þær sakna þín.
Ég kveð þig í þeirri vissu að guð
geymi þig.
Elsku Anna Björk, Jóhanna Ella,
barnabörn og aðrir ástvinir, ég
sendi ykkur mína dýpstu samúð og
guð verði með ykkur.
Svanhvít.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Með söknuði kveðjum við í dag
yndislegan og góðan vin, Jón
Stefni. Það var á mínum unglings-
árum sem ég og Jóhanna dóttir
hans kynntumst og urðum bestu
vinkonur og fljótlega varð ég orðin
tíður gestur hjá þeim í Blönduhlíð-
inni og tók Jón Stefnir mér með
opnum örmum og lét mér líða eins
og sinni eigin dóttur. Alltaf gat ég
leitað til hans þegar eitthvað bját-
aði á og fengið hreinskilin svör og
góð ráð. Ég minnist þess alltaf hvað
hann hafði gaman af því að fylgjast
með mér og Jolly vera unglingar og
hafa bara áhyggjur af því í hverju
við ættum að vera í á næsta balli,
hvernig við ættum að lita á okkur
hárið og hvaða strákur væri sætur
þá vikuna. Ég sé hann fyrir mér
sitja inni á kaffistofu niðra stofu og
ranghvolfa augunum og hrista
hausinn yfir vitleysunni í okkur.
Það er ekki nema mánuður síðan ég
hitti hann síðast heima hjá Önnu
Björk. Hann lék sér með Thelmu
minni og dáðist að henni eins og
stoltur afi á ská. Hann sat hjá okk-
ur á meðan Anna Björk litaði mig
og klippti og sagði henni frá trixinu
sínu við að lita á mér hárið. Við átt-
um svo góða stund saman og hlóg-
um mikið.
Það sem stendur mér efst í huga
eru stóru og innilegu knúsin sem
maður fékk alltaf frá honum, hve-
nær sem var gat maður farið til
hans og faðmað hann og allt lagað-
ist. Það var ekkert sem þessi stóru
knús gátu ekki lagað. Nú þegar
hann er farinn leita svo margar
yndislegar minningar upp í huga
mér sem ég get huggað mig við og
vona ég að honum líði vel á þeim
stað sem hann er á núna. Þakka vil
ég Guði fyrir Jón Stefni og þann
tíma sem við fengum öll að njóta
hans.
Elsku Jóhanna Ella, Anna Björk,
Berglind, Jón Már og fjölskylda,
megi Guð vera með ykkur og gefa
ykkur styrk í þessari miklu sorg
ykkar. Ykkar vinkona,
Ingibjörg Birna
Kjartansdóttir.
JÓN STEFNIR
HILMARSSON