Morgunblaðið - 11.03.2004, Blaðsíða 50

MINNINGAR
50 FIMMTUDAGUR 11. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðrún Tryggva-dóttir var fædd á
Þórshöfn á Langa-
nesi hinn 22. apríl
1920. Hún andaðist á
heimili sínu á Þurs-
stöðum 27. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru hjón-
in Tryggvi Sigfússon
og Stefanía Sigur-
björg Kristjánsdótt-
ir. Guðrún var eitt
fjórtán barna þeirra.
Guðrún ólst upp með
fjölskyldu sinni á
Þórshöfn. Hún lærði
snemma til verka, líkt og tíðkaðist
á þessum árum, þegar lífsbarátt-
an var harðari. Hún byrjaði að
beita tíu ára gömul og þá iðju tók
hún síðan upp um hríð á fullorð-
insárum. Guðrún nam við Hús-
mæðraskólann á
Hallormsstað.
Upp úr 1940 kom
Guðrún sem kaupa-
kona að Þursstöðum
í Borgarhreppi. Þar
kynntist hún eigin-
manni sínum Helga
Jónasi Helgasyni
bónda, f. 5. maí 1906,
og á Þursstöðum var
staður hennar upp
frá því. Þau Helgi
eignuðust þrjú börn,
en hann andaðist 7.
apríl 1983. Elstur
barna þeirra er
Helgi Jónas, þá Guðrún Magnea,
en yngst er Þórunn. Fósturdóttir
þeirra er Lilja Bára Gruber.
Útför Guðrúnar fór fram frá
Borgarkirkju í kyrrþey að hennar
ósk 6. mars.
Elsku hjartans amma mín, það er
víst komið að því erfiða verkefni að
kveðja þig. Sviplega varstu tekin frá
okkur sem eftir lifum og sá dagur
mun seint líða úr minni er frétt barst
um andlát þitt. Það kom alveg eins og
þruma úr heiðskíru lofti. Við höfðum
talast við daginn áður og virtist þá
allt vera í hinu besta lagi en maður
veit víst ekki hvernig hlutirnir fara
fyrr en eftir á.
Það eru forréttindi margra barna
að fá að alast upp hjá afa sínum og
ömmu. Ég var eitt þeirra barna sem
naut slíkra forréttinda. Að fá að búa í
sveitinni í allri þeirri fegurð sem þar
er: fjöllin, eyjarnar, sjórinn og landið
sjálft, er ekki sjálfgefið. Ég kom til
þín þriggja vikna gömul og sagðir þú
mér síðar meir að þér hafi fundist ég
þá svo lítil að þú vissir ekki hvernig
ég gæti lifað. En ég dafnaði vel með
þinni aðstoð og geri enn þann dag í
dag. Man ég marga sumardaga er við
börnin komum heim eftir leik okkar
að okkar beið alveg ómótstæðileg
eggjakaka sem borðuð var með
smjöri og miklu magni af rabarbar-
asultu. Já, það gerði enginn eins
eggjaköku og þú, amma mín. Oft
söngst þú okkur systkinin í svefn
með þinni hljómfögru röddu og alltaf
varst þú góð við okkur. Allt mitt líf þá
hefur þú alltaf staðið mér við hlið, al-
veg sama á hverju hefur dunið. Þú
varst alltaf til staðar. Tilveran á eftir
að vera tómleg nú þegar þú ert farin.
Eins og segir í einum söngtexta „hún
er horfin mér á braut og ég veit ekki
hvort ég á að hlæja eða gráta, lifa eða
deyja“, eru orð sem lýsa mínum til-
finningum þessa dagana.
Undanfarin ár voru þér oft erfið og
reyndi ég eftir fremsta megni að létta
þér lífið á erfiðum stundum. Nú var
þessu lokið og við sáum fram á betri
daga. Þú varst farin að hlakka til
vorsins og ekki síst til ferðar okkar til
Rómar í maí. Ég vildi að þú hefðir
komist þá ferð því að það var einn af
draumum þínum í lífinu að komast
þangað. Ég hef ákveðið að fara og
vona að þú verðir þrátt fyrir allt mér
samferða. Mig langar til að nota
tækifærið og þakka þér allt sem þú
hefur fyrir mig gert og allar okkar
samverustundir sem ég mun geyma í
minningunni.
Kveðja.
Ingunn Björg Arnardóttir.
Tengdamóðir mín Guðrún
Tryggvadóttir er látin á 84. aldurs-
ári. Þegar ég les þessa tölu, 84 ára, í
blaðinu geri ég mér grein fyrir fyrir
að ég leit aldrei á Guðrúnu sem
gamla konu. Hún var fram á síðasta
dag full áhuga og atorku og hafði allt-
af nóg fyrir stafni og alltaf var hún að
skipuleggja einhver verkefni.
Þegar við Þórunn fluttum í nýja
íbúð í sumar kom Guðrún og saumaði
öll gluggatjöld fyrir íbúðina. Það var
gaman að fá hana í heimsókn og þá
var margt spjallað. Ekki fannst henni
þó hæfa að sitja aðgerðarlaus á með-
an á spallinu stóð og fann sér þá
gjarna eitthvað til að gera, stytta
ermar á skyrtunum mínum eða eitt-
hvað þess háttar. Svo var gjarnan
skroppið á dansleik því Guðrún hafði
unun af að dansa. Hún gaf ungu
stúlkunum ekkert eftir í dansinum.
Það var líka ánægjulegt að heim-
sækja hana upp að Þursstöðum. Þar
var vel tekið á móti manni. Þó svo að
enginn fyrirvari hefði verið á heim-
sókninni leið aldrei á löngu áður en
hún hafði töfrað fram hlaðborð af
kræsingum.
Garðurinn var hennar stolt enda
var hann fallegur og greinilegt að þar
var kunnáttumanneskja á ferð. Núna
stuttu fyrir andlátið var hún búin að
sá fyrir sumarblómum.
Guðrún hafði í mörgu að snúast því
hún hafði ákveðið að láta gamlan
draum rætast og ferðast til Ítalíu.
Þangað ætlaði hún 18. maí næstkom-
andi með Ingunni dótturdóttur sinni
að heim sækja Markús dótturson
sinn. Ekki ætlaði hún þó að stoppa
nema í tvær vikur því hún þurfti að
sinna garðinum. Hlakkaði hún mjög
til ferðarinnar sem hana hafði svo
lengi dreymt um. Tilhlökkunin var
meiri vegna þess að hún ætlaði að
fara með Ingunni sem var henni svo
kær og hafði reynst henni svo vel.
Guðrún var glæsileg kona og hafði
gaman af að klæða sig upp. Hún var
að sauma dragt fyrir ferðina en hún
saumaði öll sín föt og gerði það af
mikilli vandvirkni og smekkvísi.
Enginn ræður sínum næturstað,
segir einhvers staðar. Guðrún er far-
inn í ferðina löngu sem okkar allra
bíður.
Ég kveð tengdamóður mína með
þakklæti í huga fyrir þann tíma sem
við áttum og bið henni blessunar
Guðs.
Nú legg ég augum aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Guðbrandur Ingólfsson.
Amma dó fyrir aldur fram þrátt
fyrir að hún hefði orðið 84 ára næst-
komandi apríl. Hún átti ýmislegt eft-
ir, til dæmis átti hún eftir að fara til
Rómar en hana hafði dreymt um það
frá því að hún var ung. Hún ætlaði að
láta þann draum rætast eftir rúma
tvo mánuði.
Amma var mikil barnagæla og þær
voru ófáar stundirnar sem ég dvaldi
hjá henni í sveitinni alveg frá því að
ég var smábarn. Það minnisstæðasta
eru ferðirnar sem ég fór með henni
út í eyju á sumrin að vitja um netin
ásamt ómældu stundunum í garðin-
um, en garðyrkja var hennar aðal-
áhugamál. Hún hafði sérstaka hæfi-
leika að fá hinar ýmsu ólíklegustu
plöntur til að lifa, stækka og dafna.
Sömu sögu má segja um mannlegu
græðlingana sem nutu þeirrar miklu
umhyggju og alúðar sem hún hafði.
Ég kveð ömmu með miklum söknuði
og þakka henni fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum saman. Það er
sárt að hún sé farin frá okkur svona
snemma en minningin um hana lifir
áfram.
Markús Ingólfur.
Elsku amma, voðalega var efitt að
frétta að þú værir dáin.
Það var alltaf svo gaman hjá okk-
ur, við vorum alltaf að hlæja og tala
saman.
Mér þykir alltaf vænt um þig, ég sá
að þér leið stundum illa. Nú líður þér
betur, amma mín.
Elsku góði Guð, viltu passa ömmu
mína og láta henni líða vel.
Þitt barnabarn,
Astrid Rún.
Þegar nóttin kemur
taktu henni feginshugar.
Hún mun loka hurðinni
að baki deginum
og lyfta byrði hans
af herðum þínum.
Hún, sem geymir fortíðina
og safnar óskum,
mun vita
hvert skal leiða þig
og vídd hennar er önnur.
(Þóra Jónsdóttir.)
Nóttin er komin að Guðrúnu
Tryggvadóttur húsfreyju á Þursstöð-
um í Borgarbyggð. Hún lést í svefni á
heimili sínu hinn 27. febrúar sl., tæp-
lega 84 ára að aldri.
Þegar ég nú sest niður til þess að
minnast þessarar heiðurskonu er
mér vandi á höndum. Ég þarf að láta
það koma fram hve okkur systkinun-
um frá Trönu var hlýtt til hennar, og
hve mikið við eigum henni að þakka.
Guðrún á Þursstöðum og heimili
hennar eru samofin mörgum af okk-
ar bestu æskuminningum. Minning-
ar þessar fossa fram og vilja komast
á blaðið. Hér verða þó aðeins fáein
orð að leiðarlokum.
Á heimili Guðrúnar og Helga, móð-
urbróður okkar, var hin mesta rausn
og gestrisni. Húsfreyjan annaðist sitt
hlutverk með glæsibrag.
Mikið og gott vinfengi og frænd-
semi var á milli foreldra okkar og
Þursstaðaheimilisins. Á hverju
hausti fengum við systkinin að dvelja
þar í tvo daga og fara til berja. Okkur
var þá tekið tveim höndum og jafnan
síðan. Guðrún stjanaði við okkur og
borð svignuðu. Helgi ræddi mest um
fjallferðir og kindur við okkur bræð-
urna því það var hans hjartans mál.
Þegar við stálpuðumst fékk hann
okkur til að herma eftir ýmsum kon-
um og körlum og honum sjálfum. Þá
var oft kátt í höllinni.
Helgi var af þeirri kynslóðinni sem
ekki var tamt að tala um tilfinningar
sínar. Þó var auðfundið að hann var
mjög stoltur af störfum húsfreyjunn-
ar.
Guðrún sýndi okkur í búrið sitt.
Því gleymir enginn, því allar hillur og
kirnur voru fullar af mat og öllu rað-
að vel og vandlega. Hún sauð mikið
niður, gerði saft og sultur og mig
skortir algerlega þekkingu til að lýsa
því nánar. Ég man bara eftir fullu
búrinu og Guðrúnu brosandi að
skýra þetta allt fyrir okkur.
Hún var líka mikil hannyrða- og
saumakona og var sístarfandi.
Fyrir allmörgum árum vann hún
GUÐRÚN
TRYGGVADÓTTIR
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir
Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir
Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís
Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur
Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, sambýlis-
maður, afi og langafi,
SIGURPÁLL AÐALGEIRSSON,
Baðsvöllum 19,
Grindavík,
verður jarðsunginn frá Grindavíkurkirkju
laugardaginn 13. mars kl. 14.00.
Ólafur Sigurpálsson,
Rúnar Geir Sigurpálsson,
Ingunn Sigurpálsdóttir, Fernando Sabido,
Erla Sigurpálsdóttir,
Vigdís Ámundadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ELÍN SIGRÍÐUR SVEINSDÓTTIR,
Jörundarholti 1a,
áður til heimilis
á Garðabraut 4,
lést á Sjúkrahúsi Akraness laugardaginn
6. mars.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
12. mars kl. 14.00.
Sveinn Einarsson,
Guðmundur Einarsson,
Jónína Sigurbjörg Einarsdóttir, Ævar Gunnlaugsson,
Sævar Rúnar Einarsson, Sigríður Sigurvaldadóttir,
Baldvin Einarsson
og barnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, systir, amma og langamma,
RAGNHEIÐUR BJÖRNSDÓTTIR,
Smiðshúsum,
Eyrarbakka,
verður jarðsungin frá Eyrarbakkakirkju laugar-
daginn 13. mars kl. 14.00.
Hilmar Andrésson,
Guðný Sigurðardóttir, Óðinn Andersen,
Gísli Stefánsson,
Björn Hilmarsson, R. Brynja Sverrisdóttir,
Úlfhildur Hilmarsdóttir, Ásgeir Ásgeirsson,
Kolbrún Hilmarsdóttir, Magnús Gíslason,
Aldís Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG ARNFRÍÐUR HELGADÓTTIR,
dvalarheimilinu Dalbæ,
Dalvík,
lést þriðjudaginn 9. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Helga Haraldsdóttir, Ragnar Jóhannesson,
Ingvar Haraldsson, Ásrún Aðalsteinsdóttir,
Sigríður Björg Haraldsdóttir, Þorsteinn Friðriksson,
Haraldur Ö. Haraldsson, Elísabet Guðmundsdóttir,
Guðmundur Haraldsson,
Hjörleifur Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
STEFÁN BJÖRN ÓLAFSSON
múrarameistari,
Ólafsvegi 2,
Ólafsfirði,
sem lést sunnudaginn 29. febrúar, verður
jarðsunginn frá Ólafsfjarðarkirkju laugardaginn
13. mars kl. 14.00.
Sóley Stefánsdóttir, Guðmundur Oddsson,
Stefanía Guðmundsdóttir, Þorsteinn Geirsson,
Sigrún Guðmundsdóttir, Jóhann Jóhannsson,
Sunna Guðmundsdóttir, Ívar Sigurjónsson
og langafabörn.