Morgunblaðið - 20.03.2004, Blaðsíða 56

MINNINGAR
56 LAUGARDAGUR 20. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við and-
lát og útför ástkærrar eiginkonu minnar,
móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HILDAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Lundi,
Varmahlíð,
Skagafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheim-
ilisins Sunnuhlíðar.
Sigurpáll Árnason,
Kristján Páll Sigurpálsson, Sigríður Halldórsdóttir,
Sigurbjörg Sigurpálsdóttir,
Kolbrún Sigurpálsdóttir, Freysteinn Sigurðsson,
Sigurlaug Sigurpálsdóttir, Sigurjón P. Stefánsson,
Árni Baldvin Sigurpálsson, Harpa Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar elskulega,
EDDA SNORRADÓTTIR,
Elisesvei 13,
Sandefjord, Noregi,
andaðist mánudaginn 15. mars sl.
Edda verður jarðsungin frá Sandefjord þriðju-
daginn 23. mars nk. kl. 13.00.
Anne-Berit Pedersen,
Snorri Leifsson,
Arnar Snorrason,
Þórunn Óskarsdóttir
og fjölskyldur í Noregi og á Íslandi.
Ástkær amma mín og langamma,
SOLVEIG BÚADÓTTIR,
lést sunnudaginn 14. mars.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Droplaugar-
staða fyrir góða umönnun.
Solveig Erna Jónsdóttir, Þorsteinn Högni Gunnarsson,
barnabarnabarn,
aðrir aðstandendur og vinir.
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
ELÍ RÓSINKAR JÓHANNESSON
húsasmíðameistari,
síðast til heimilis
á Álfhólsvegi 151,
Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð að morgni
fimmtudagsins 18. mars.
Gunnar Stefán Elíson,
Kristín Elídóttir, Þórir Þórarinsson,
Agnes Elídóttir,
Málfríður Elídóttir, Víðir Þormar Guðjónsson,
Kristbjörg Elídóttir, Sigurjón Guðmundsson,
Steindór Jóhannes Elíson, Valgerður G. Guðgeirsdóttir,
afa- og langafabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, bróðir og
mágur,
ÞRÁINN SIGURÐSSON
frá Siglufirði,
lést á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn
18. mars.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Anna Þráinsdóttir, Ottar Storheim,
Edda Þráinsdóttir, Bragi Þorbergsson,
Ólöf Þráinsdóttir, John Allwood,
Þráinn Ólafur Jensson, Sigríður Hauksdóttir,
Vilhjálmur Sigurðsson, Sigríður Vilhjálmsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Húnbogi Þor-leifsson fæddist
á Svínhólum í Bæj-
arhreppi í Lóni í
Austur-Skaftafells-
sýslu 28. október
1912. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 10. mars
síðastliðinn. For-
eldrar Húnboga
voru hjónin Þorleif-
ur Bjarnason bóndi á
Svínhólum, f. 7.
október 1880, d. 21.
október 1950, og
Ragnhildur Guð-
mundsdóttir ljósmóðir í Lóni, f.
10. desember 1879, d. 11. desem-
ber 1962. Hálfsystir Húnboga,
samfeðra, var Sólveig, f. 13. nóv-
ember 1901, d. 8. mars 1945, gift
Halldóri Árnasyni útgerðarmanni
á Eskifirði, f. 11. apríl 1887, d. 16.
mars 1953. Alsystkini Húnboga
eru Guðrún húsmóðir í Reykjavík,
f. 19. nóvember 1907, d. 26. mars
1986, gift Skúla Sigurjónssyni, f.
2. maí 1904, d. 8. febrúar 1973;
Inga, f. 31. desember 1908, d. 31.
júlí 2000, bjó í Vík í Lóni, maður
hennar var Gunnar Sigursveins-
son bóndi, f. 25. júlí 1904, d. 5. júní
1963; Gróa Halldóra, f. 9. október
1910, d. 27. júlí 1952, bjó á Eski-
firði, var gift Guðna Sigurði
Gestssyni sjómanni, f. 17. mars
1902, d. 10. janúar 1976; Guð-
mundur fyrrverandi verkamaður
á Höfn í Hornafirði, f. 8. ágúst
1915, kvæntur Hjöltu Júlíusdótt-
ur, f. 13. nóvember 1918, d. 5.
september 2002; og Sigurbjörg, f.
son, starfsmannastjóri Íslenskra
aðalverktaka hf., f. 20. október
1955, þau eru búsett í Njarðvík og
eiga þrjá syni; Sólrún María fisk-
iðnaðarmaður, f. 13. júlí 1958,
maður hennar Skúli Ragnar Jó-
hannsson verkamaður, f. 18. nóv-
ember 1952, þau eru búsett í
Sandgerði og eiga þrjú börn; og
Ásgeir, húsasmiður og verkstæð-
isformaður snjóruðningsdeildar
Slökkviliðsins á Keflavíkurflug-
velli, f. 18. mars 1960, kona hans
Guðbjörg Ásbjörnsdóttir, mark-
aðsstjóri hjá Kaffitári, f. 11. nóv-
ember 1962, þau eru búsett í
Njarðvík og eiga þrjú börn. Fóst-
urdóttir Húnboga er Hannveig
Valtýsdóttir leikskólakennari, f. 4.
nóvember 1945, maður hennar
Páll Hlöðvesson skipatæknifræð-
ingur, f. 27. mars 1945, þau eru
búsett á Akureyri og eiga fjögur
börn.
Húnbogi ólst upp í foreldrahús-
um. Um tvítugsaldur fór hann til
sjós og var þá á bátum frá Horna-
firði og síðan á vertíðum í Vest-
mannaeyjum. Hann var svo við
nám í Bændaskólanum á Hvann-
eyri og lauk þaðan prófi 1943. Eft-
ir það fór Húnbogi til Reykjavíkur
og hóf þar nám við Iðnskólann
1947 en hann lauk húsasmíðanámi
1949 og öðlaðist síðan meistara-
réttindi 1953. Húnbogi stundaði
síðan húsasmíðar í Keflavík,
Njarðvík og Sandgerði en einkum
á Keflavíkurflugvelli hjá Íslensk-
um aðalverktökum. Hann hóf
störf hjá Sameinuðum verktökum
1951 og starfaði síðan hjá Íslensk-
um aðalverktökum allt til ársins
1992. Húnbogi bjó í Sandgerði frá
1951 en hefur svo búið í Njarðvík-
um frá 1963.
Húnbogi verður jarðsunginn frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
5. október 1918, bú-
sett á Höfn, gift Hann-
esi Erasmussyni fyrr-
verandi kjötvinnslu-
manni við Kaupfélag-
ið á Höfn, f. 13. mars
1915. Fósturbróðir
Húnboga er Ásgeir
Júlíusson, f. 31. októ-
ber 1926, hann býr á
Svínhólum.
Eiginkona Húnboga
er Einarína Jóna hús-
móðir, f. 27. febrúar
1923. Foreldrar henn-
ar voru Sigurður Ein-
arsson verkstjóri í
Sandgerði, f. 8. nóvember 1878, d.
26. febrúar 1963, og Guðrún Sig-
ríður Jónsdóttir, f. 27. september
1889, d. 17. október 1980, ættuð úr
Vestur-Skaftafellssýslu. Börn
Húnboga og Einarínu eru: Ragn-
hildur Margrét, skrifstofumaður
hjá Rarik, f. 15. ágúst 1950, maður
hennar Karl Tryggvason bílstjóri,
f. 17. febrúar 1947, þau eru búsett
á Blönduósi og eiga þrjú börn; Ás-
laug, skrifstofumaður hjá Íslensk-
um aðalverktökum hf., f. 28. sept-
ember 1951, hún á einn son;
Þorleifur Sigurjón, húsasmiður
hjá Íslenskum aðalverktökum hf.,
f. 16. nóvember 1953; Guðný,
skrifstofumaður hjá Reykjanesbæ,
f. 11. maí 1955, búsett í Keflavík,
maður hennar var Þórður Krist-
inn Magnússon skipasmiður, f. 21.
desember 1951, þau slitu samvist-
um, þau eiga fimm börn; Halldóra,
skrifstofumaður hjá Íslenskum að-
alverktökum hf., f. 12. apríl 1956,
maður hennar Árni Ingi Stefáns-
Elsku pabbi.
Þú veiktist daginn fyrir afmælið
hennar mömmu og þurftir að fara á
sjúkrahús. Við báðum Guð um að
þú færir ekki frá okkur svo snöggt
því það átti að vera brúðkaup í fjöl-
skyldunni.
Þú varst sterkur, það varst þú
sem gerðir að gamni þínu á sjúkra-
beði þínum, minntir okkur á hlaup-
ársdaginn og fórst með tilheyrandi
vísu þar um. Elsku pabbi, þú ólst
upp í stórum systkinahópi, þú fórst
að heiman í bændaskólann á
Hvanneyri, þá fullur áhuga á bú-
störfum, og varst þar 1941–1943.
Ekki snerir þú aftur heim í sveitina
þína, heldur fórstu að læra húsa-
smíði í Reykjavík. Það var þá sem
þú hittir unga blómarós frá Sand-
gerði og féllst kylliflatur fyrir
henni. Hún átti dóttur sem þú
gekkst í föðurstað, þið fluttust til
Sandgerðis og byggðuð ykkur hús
við Uppsalaveg þar sem börnin
ykkar fæddust og ólust upp. Þú,
elsku pabbi, varst ósérhlífinn og
vinnusamur, þurftir að vinna
myrkranna á milli til þess að sjá
fyrir stórri fjölskyldu.
Oft komum við til þín í vinnuna til
þess að hitta þig og alltaf máttir þú
vera að því að leggja frá þér hamar
eða sög til þess að ræða við okkur
stundarkorn.
Þú studdir okkur með ráðum og
dáð, hjálpaðir okkur við að koma
þaki yfir höfuðið, sem verður seint
þakkað.
Elsku pabbi, þú barst þínar til-
finningar ekki á torg, varst með
þykkan skráp, en allir sem þekktu
þig og heyrðu þig tala við lítil börn
vissu hvern mann þú hafðir að
geyma.
HÚNBOGI
ÞORLEIFSSON
✝ Björg Beinteins-dóttir fæddist í
Grafardal 5. maí
1914 (15. apríl í
kirkjubókum). Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni 9.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Beinteinn Ein-
arsson frá Stóra-
Botni og Helga Pét-
ursdóttir frá Drag-
hálsi. Systkini
Bjargar voru: Georg
Pétur, Halldóra,
Einar, Sigríður,
Guðný, Ingibjörg og Sveinbjörn.
Eru þau öll látin nema Sigríður.
Björg var ógift og barnlaus en
lætur eftir sig fóst-
urson, Grétar Páls-
son. f. 9. janúar
1959.
Björg vann víða á
veitingahúsum, hót-
elum og heimavist-
arskólum og um
nokkurt skeið vann
hún við saumaskap
hjá fyrirtækinu
Magna í Hvera-
gerði. Hún var einn
vetur á héraðsskól-
anum að Reykholti.
Jarðarför Bjargar
verður gerð frá
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Bagga eins og hún var alltaf köll-
uð af vinum og vandamönnum lifði
langa ævi. Hún var ekki fyrirferð-
armikil enda lágvaxin og fíngerð en
þeir sem kynntust henni mundu eft-
ir henni því hún var sterkur per-
sónuleiki og átti það til að segja
skoðun sína hvassri röddu hver sem
í hlut átti. Ekki eignaðist hún þó
óvildarmenn, kannski var hún frek-
ar tekin sem svolítið skrýtin mann-
eskja en fasið og framkoman var
þannig að engum duldist að hún var
traust og heilsteypt og að það sem
hún sagði var ekki mælt af illvilja
eða framagirni heldur var hún að tjá
það sem var hennar sannfæring.
Hún ólst upp í stórum systkina-
hópi þar sem tungumálin og leikni í
meðferð þess virtist flestum þeirra
sérlega í blóð borin. Eftir mörg
systkinanna hafa komið út bækur,
bæði ljóð og óbundið mál.
Bagga sinnti ekki ljóðagerð þótt
hún hefði gaman af ljóðum en hún
var eftirsóttur starfskraftur og
kunni samvinnu sem er svo mikil-
væg á þeim stöðum sem hún valdi
sem sinn starfsvettvang, í veitinga-
rekstri. Árum saman vann hún í
skíðaskálanum í Hveradölum, sem
var þá erilsamur staður, og mátti
starfsfólk leggja nótt við dag þegar
straumurinn var mestur. Það var
sammerkt þeim stað og öðrum slík-
um á þeim árum að engin upp-
þvottavél var til. Og hlaupin með
hráefni í matinn sem þurfti að
geyma í ýmsum kældum kompum
þættu gjörsamlega óboðleg nútíma
veitingastöðum. Þarna gilti að allir
legðust á eitt svo gestirinir færu
ánægðir og hvert hjól varð að snúast
rétt. Bagga kunni vel við þennan
vinnumáta og vinnuhraða og skilaði
vel sínu.
Hún vann á mörgum fleiri stöð-
um, sumarhótelum, matstofu Nátt-
úrulækningafélagsins og víðar en
var líka mikið viðloðandi æskustöðv-
arnar í Borgarfirðinum og vann yf-
irleitt einhvern smátíma á búi for-
eldra sinna hvert sumar um árabil.
Seinna fór hún að vinna á Silunga-
polli sem þá var heimili fyrir börn
sem þurftu að dvelja fjarri heimili
sínu um stundarsakir. Hún kunni
vel við það umhverfi sem vera
barnanna mótaði og svo fór að hún
fékk að ættleiða lítinn glókoll, Grét-
ar Pálsson. Þau bjuggu lengi í
Hveragerði, um tíma á Draghálsi og
víðar en lengst af í Reykjavík. Grét-
ar lærði til matsveins og naut við
námið handleiðslu fósturmóðurinnar
sem hafði tröllatrú á námi og að lesa
og fræðast. Grétar var síðan um
nokkurra ára skeið matsveinn á
millilandaskipum en heilsa hans
brast svo hann varð að fara í land.
Síðustu árin urðu Böggu að
mörgu leyti erfið og andstæð en hún
var afar seig og þrautseig og trúði
stöðugt á að gæfan myndi að lokum
snúast sér í hag. Hún fékk nokkur
heilablóðföll sem skertu getu henn-
ar og naut síðustu tvö árin aðhlynn-
ingar í Sóltúni og eru starfsfólki þar
sendar kærar kveðjur fyrir sérlega
natna og hlýlega umönnun hennar.
Þóra Elfa Björnsson.
BJÖRG
BEINTEINSDÓTTIR