Morgunblaðið - 16.05.2004, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 16.05.2004, Blaðsíða 18
18 SUNNUDAGUR 16. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ K ennaraháskólinn menntar kennara fyrir leik-, grunn- og framhalds- skóla, sem og þroskaþjálfa, íþróttafræðinga og tómstunda- og félagsmálafræðinga. Í skólanum er grunndeild þar sem 1.800 nemendur stunda nám á sex námsbrautum og í framhaldsdeild stunda 500 nemendur nám á átta námsbrautum. Unnt er að ljúka meistaranámi við skólann og hefur þegar 91 lokið þar meistaragráðu. Átta nemendur eru nú í doktorsnámi við KHÍ. Meirihluti nemenda, eða rösklega 1.200 manns, stunda nám sitt í fjar- námi en vettvangsnám er mikilvægur hluti starfsmenntunar við skólann. Þess má geta að nemendur í grunn- deild eiga kost á að sækja um að stunda nám erlendis í eitt misseri og fá það metið sem hluta af námi við Kennaraháskóla Íslands. Rekin er öflug Rannsóknarstofnun við KHÍ en auk rannsókna fæst stofn- unin við ráðgjöf og þjónustu á ýmsum sviðum, útgáfu á rannsóknartengdu efni og handbókum og fjölbreyttu kynningarstarfi. Sem og gefur stofn- unin út tímaritin Uppeldi og menntun og nettímaritið Netlu. Einnig er við skólann menntasmiðja sem sinnir þjónustu fyrir nemendur og kennara skólans, í henni er bókasafn skólans og þjónusta á sviði tölvu- og upplýs- ingatækni. Á því er enginn vafi að kennara- starfið er með þeim mikilvægustu í okkar samfélagi. Öll við sem nú erum starfandi í þessu samfélagi eigum það sameiginlegt að hafa verið í skóla- námi – mislöngu að vísu. Leiða má getum að því að kennarar geti haft mikil áhrif á lífsgæði og jafnvel lífs- hlaup nemenda sinna. Það er því mik- ilvægt að samfélagið hafi á að skipa vel menntuðum og vel meinandi kennurum. Lengja þarf kennaranámið „Ég er á þeirri skoðun að kennara- námið eigi að vera fjögur ár en ekki þrjú eins og nú er í grunndeild KHÍ. Það eru gerðar svo miklar kröfur til kennara í nútímasamfélagi. Ég stefni að því að breyta þessu,“ segir Ólafur Proppé í samtali við blaðamann Morgunblaðsins sem fram fer á skrif- stofu hans í húskynnum skólans við Stakkahlíð. Ólafur getur þess að árið 1988 hafi verið sett í lög að lengja kennaranám- ið í fjögur ár en það hafi aldrei komist í framkvæmd og verið tekið úr lögum. Kennaranám er frá 4 upp í 6 ár víða í nágrannalöndum okkar. Ólafur nefnir Finna í þessu sambandi, en þeir hafa gert meistarapróf að skilyrði í kenn- arastarfi. En hvað skyldi hafa beint Ólafi inn á kennarabrautina í upphafi? „Þegar ég var ungur starfaði ég mjög mikið í skátahreyfingunni og fékk við það mikinn áhuga á uppeldis- og æskulýðsmálum. Ég fór í Kenn- araskólann og útskrifaðist þaðan 1964. Kenndi svo í tíu ár, fyrst við Hlíðaskóla en mun lengur þó við Öldutúnsskóla í Hafnarfirði. Síðan fór ég í framhaldsnám, fyrst hér heima í menntunarfræðum en út- skrifaðist svo með meistara- og dokt- orspróf frá University of Illinois í Bandaríkjunum. Þá starfaði ég um árabil hjá skólarannsóknadeild menntamálaráðuneytis, einkum við matsfræði. Árið 1983 hóf ég svo störf hjá Kennaraháskóla Íslands, fyrst sem lektor, svo sem dósent, síðar varð ég prófessor og loks rektor.“ Ólafur er fæddur 1942 og alinn upp fram að fermingu í Vesturbæ Reykja- víkur „Um það leyti flutti ég með fjöl- skyldu minni í Garðahrepp, síðar sett- ist ég að í Hafnarfirði en nú bý ég á Álftanesi. Langafi minn í föðurætt fluttist hingað laust eftir miðja 19. öld. Hann kom frá landamærahéruðum Dan- merkur og Þýskalands. Frá honum er komið hið sérkennilega ættarnafn Proppé. Í móðurætt standa að mér iðnaðarmenn og bændur – eins og þorra Íslendinga. Ég ólst upp við hefðbundin, borgaraleg gildi en það var kannski óvenjulegt að tengsl við útlönd voru mikil. Afi minn, Ólafur Proppé, var einn af forstjórum SÍF og var mikið í saltfisksölu á Spáni og víðar. Ég þekkti því t.d. borgir eins og Sevilla og Barcelona af daglegu um- tali, löngu áður en Íslendingar fóru að heimsækja Spán,“ segir Ólafur. Kona hans er Pétrún Pétursdóttir, forstöðumaður Hafnarborgar, og eiga þau þrjú börn. Kennarastarfið er kjölfesta okkar En víkjum aftur að kennarastarf- inu, hvað að mati Ólafs er mest heillandi við það starf? „Í víðu samhengi eru líklega mest heillandi möguleikarnir í samstarfi við fólk – að mennta fólk og gera það að meiri manneskjum – færari um að takast á við lífið, vera sjálfstæðari og geta nýtt hæfileika sína,“ segir Ólaf- ur. „Kennarastarfið er að vissu leyti kjölfesta samfélagsins, því erum við hér að vinna mikilvæg verkefni og ábyrgð okkar er mikil.“ En hver er reynsla Ólafs af eigin skólaveru? „Ég man eftir nokkrum stórkost- legum kennurum sem ég minnist með þakklæti og virðinu. Ég las bók þegar ég var unglingur sem hafði mikil áhrif á mig þótt ekki muni ég lengur hvernig hún komst í mínar hendur. Bók þessi hét „God morgen frøken Dove“ og var um kennslukonu. Hún var góður kennari en strangur – og hafði mikil áhrif á nemendur sína. Ef ég hefði ekki lesið þessa bók hefði ég líklega farið í menntaskóla eins og margir félagar mínir. Ég tók hins vegar ákvörðun mjög snemma um hver væri „mín lína“. Ég kveið ekki samskiptum við nemendurna, ég hafði reynslu af fé- lagsmálum sem fyrr sagði og það kom líka á daginn að agavandamál urðu ekki til vandræða,“ segir Ólafur. Tekst körlum kannski betur en konum að halda aga í kennslustarfi? „Almennt tel ég að sé einstaklings- bundið en ekki kynbundið hvernig kennurum gengur að halda uppi aga. Víst er að nemendur hafa lítinn áhuga á kennurum sem ekki halda uppi aga. Það er í tísku núna að tala um agavandamál en ég vil ekki gera of mikið úr slíku í umræðum um kennarastarfið.“ Var ástandið betra þegar nemend- ur stilltu sér upp í þráðbeinar raðir í hverjum frímínútum? „Ég er ekki sérlega hrifinn af her- aga, ég tel að aginn verði að koma inn- an frá og í gegnum verkefni. Til þess að vera góður kennari þurfa menn að hafa áhuga á að vinna með fólki og hafa þá hugsjón að vilja láta gott af sér leiða og koma nemendum til þroska. Kennarastarfið er ekki „rút- ínustarf“, engir tveir dagar eru eins. Menn þurfa einnig að kunna til verka og treysta sér í ný verkefni. Ekki síst þurfa kennarar að hafa aga á sjálfum sér, annars fer allt úr bönd- um.“ Útskrifar stoltur efnilega nemendur Áttu í minningunni margar „stórar stundir“ sem kennari? „Já margar, – og ýmsir nemendur mínir halda enn sambandi við mig. Ég er líka ákaflega stoltur þegar ég brautskrái sem rektor Kennarahá- skóla Íslands nemendur – þá fyllist ég nánast föðurlegu stolti. Þessu fólki treysti ég til góðra verka. Að vísu set ég ekki alla 2.300 nemendurna hér í einn flokk en almennt er hér mann- vænlegt fólk við nám. Við veljum reyndar úr. Síðast sóttu þrisvar sinn- um fleiri um skólavist en komust að. Kennaraháskólinn er eftirsóttur skóli.“ Hvers vegna ætli áhugi á kennara- starfinu hafi aukist svo sem raun ber vitni? „Ímynd kennarastarfsins hefur vaxið og breyst og það skiptir máli. Hér bjóðum við gott alhliða nám, ekki aðeins til þess að stunda kennslu Eftirsóttur skóli Morgunblaðið/Sverrir Ólafur Proppé, rektor Kennaraháskóla Íslands, kveðst þeirrar skoðunar að kennaranámið eigi að vera fjögur ár en ekki þrjú. Vönduð menntun fagfólks kemur öllum landsmönn- um til góða. Guðrún Guð- laugsdóttir ræðir við Ólaf Proppé, rektor Kennarahá- skóla Íslands, um skólann og sitthvað fleira sem snert- ir menntunar- og fræðslu- mál íslensks samfélags.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.