Morgunblaðið - 16.05.2004, Qupperneq 35

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. MAÍ 2004 35
urkenndar en eru ekki nýjung eða
fréttnæmar í sjálfu sér er líkt og að
innihald verka þeirra lendi í for-
grunni, að samfélagslegar skírskot-
anir þeirra verði í aðalhlutverki og
listfræðilegar forsendur eins og hin
svonefnda yfirtaka, þegar listamenn
nota beint annaðhvort verk annarra
eða ímyndir eða hluti úr umhverfi
sínu eins og mikið er um á þessari
sýningu, komi til með að skipta minna
máli. Á sama tíma og þeir listamenn
sem kynntir eru hér hafa verið braut-
ryðjendur og gefið listamönnum í dag
mun frjálsari hendur við sköpun sína
en ella hefði verið, eru verk þeirra
miskunnarlaus spegill samfélagsins á
okkar tímum og láta engan ósnortinn.
Robert Gober, Vagga, 1986.
Ragna Sigurðardóttir
Andy Warhol, Stóri rafmagnsstóll, 1967.
„GALDURINN á bak við raddfeg-
urð rússnesku karlakóranna á sér
ýmsar skýringar. Allt frá upphafi
rússnesku rétttrúnaðarkirkjunnar
hefur söngurinn verið í fyrirrúmi,
en ekki leikið á hljóðfæri. Söng-
urinn í kirkjunni hefur líka alltaf
haft meira vægi í messugjörðinni
en ritningarlesturinn. Þess vegna
hefur í gegnum aldirnar verið lögð
mikil áhersla bæði á raddgæði,
raddsvið einsöngvaranna og fjöl-
breyttan raddblæ söngvara kirkj-
unnar. Þess vegna náum við bæði
háu björtu tenórtónunum, en líka
dökku bössunum, og spönnum fjöl-
breyttan raddblæ og mikið radd-
svið þar á milli.“ segir Sergei
Krivobokov stjórnandi Karlakórs
St. Basil-dómkirkjunnar í Moskvu,
spurður um karlakóra rússnesku
rétttrúnaðarkirkjunnar. „Allir eru
söngvararnir góðir tónlistarmenn,
og sem dæmi, þá kemur einn
söngvaranna hingað til lands á eft-
ir, hann var að syngja með The
New Opera í London. Hann hóf
sinn feril í rokkinu, en er nú í
kórnum og eftirsóttur óperusöngv-
ari.“
Viktor Ulanov framkvæmda-
stjóri kórsins tekur undir þetta, en
bætir því við, að auðvitað sé hver
einasti söngvari kórsins valinn úr
hópi frambærilegra umsækjenda,
og að allir þurfi þeir að vera góðir
söngvarar, vel menntaðir í tónlist,
og tilheyra rétttrúnaðarkirkjunni.
Þeir félagar segja margt í gömlu
hefðinni hafi næstum glatast á
sovéttímanum, þegar kirkjan var
bönnuð. Engin þjónusta var til
dæmis veitt í St. Basilkirkjunni frá
1930–1991. Það var svo 14. október
1991 að fyrsta messan var leyfð í
kirkjunni á ný. Kom þá kórinn
fram fullskapaður undir stjórn
Krivobokovs.
Söngurinn alltaf aðalatriðið
Kór St. Basil-dómkirkjunnar kom fullskapaður fram á sjónarsviðið árið 1991.