Heimilistíminn - 21.03.1974, Blaðsíða 8

SEX vikum eftir jar&arför sina kom hinn
22 ára gamli Michael Calby aftur til
heimabæjar sins, Etienne. Hann furðaði
sig á þeirri athygli, sem hann vakti á
götunum. 1 Rue de Theatre kom maður,
sem hann þekkti vel. Lahouchin að nafni,
hlaupandi á móti honum, greip i hann og
starðí á hann uppglenntum augum, eins
og hann væri gestur frá annarri stjörnu.
Siðan hrópaði hann svo hátt að margir
viðstaddir heyrðu: — Nei, Michael, þetta
geturekkiveriðþú! Guð hjálpi mér, hvar
hefurðu verið? Þú sem ert dáinn!
Michael starði furðu lostinn á
Lahouchino og reyndi að skilja það sem
hann sagði. Fólk safnaðist um þá. og
þarna var vinur og jafnaldri Michaels,
Pierre. Hann sagði ekkert — seig aðeins
meðvitundarlaus niður á gangstéttina.
Lögregluþjónn kom að til að athuga,
hverju þetta sætti og bað Michael um
skjöl hans. Michae) hafði þau ekki, en
sagði til nafns — En þú ert dáinn, sagði
lögregluþjónninn — Þú fórst i bilslysi við
Toulouse og likið fannst i brunninni bif-
reiðinni. Komdu með á stöðina þú verður
að sanna, að þú sért á lifi.
Forsaga málsins var þessi: þann 12.
september 1972 ók gul Citroen-bifreið á
miklum hraða eftir þjóðvegi við Toulouse
og tók stóra vinstri beygju. 1 bifreiðinni
8
Hann las um sitt
eigið andlát
Hvernig átti hann að sanna, að hann
væri á lífi? Öll skjöl hans brunnu
í slysinu i S-Frakklandi og móðir
hans hafði sagt, að líkið
væri af syni hennar....
Á efri myndinni sézt Michael við sitt eigið leiði i kirkjugarðin-
um i Etienne, en á þeirri neðri er hann með móður sinni, sem i
sex vikur hafði hugsað um leiðið og ætlaði ekki að trúa sinum
eigin augum, þegar sonurinn stóð skyndilega ljóslifandi inni i
stofu hjá henni.
var ungt par. Stúlkan ók, og vinur hennar
sat við hlið hennar. Enginn veit nákvæm-
lega hvað gerðist, en stúlkan missti síjórn
á bifreiðinni, sem hafnaði á tré og stóð
þegar i ljósum logum. Hljóð stúlkunnar
þögnuðu brátt, og þegar allt var búið
fundust tvö mjög brunnin lik i bif-
reiðinni.
1 hanzkahólfi bilflaksins fundust leifar
af nafnskirteini og ökuskirteini. Hægt var
aðráðaframúr þvi, hverjir eigendurnir
voru. Á nafnskirteininu stóð Michael
Calby, en ökuskirteinið átti 26 ára gömul
stúlka að nafni Chantal.
Lögreglan i Etienne færði móður
Michaels fregnina um slysið. Gamla
konan féll saman af sörg. Michael dáinn.
Hún var beðin að koma og bera kennsl á
likið.
Hún kom á tilsettum tima, en hvað átti
hún að þekkja? Likið var svo brunnið, að
ógerningur var að þekkja það. En men
sem sá látni hafði verið með um hálsinn,
var óskemmt, og annar skórinn var heil-
legur. Móðirin sagði, að sonur hennar
hefði átt svona men og skó. Hann hefði
einmitt verið i skónum, þegar hann lagði
af stað suður á bóginn með Chantal vin-
konu sinni.
Nú var enginn i vafa lengur, og sorgar-
fregnin kom i blöðunum daginn eftir. Við
jarðarförina var mikill mannfjöldi. Þar
voru vinir, kunningjar, ættingjar og fleiri
sem vildu kveðja Michael.
Sex vikum siðar sat Michael á krá og
las um andlát sitt i blöðunum — auk allra
þeirra góðu eiginleika, sem hann hafði
verið búinn. Eins og i leiðslu steig hann
upp i langferðabil, og í leiðslu út úr
honum aftur — ungur maður með alskegg
og sitt hár. Hann gekk eins og dýrlingur
um göturnar, yfir torgið og inn i Rue de
Theatre. Fólk tók að nema staðar og horfa
á hann, þvi allir i bænum vissu um hið
sviplega andlát hans. 1 blöðunum hafði
mynd af bllflakinu verið við hlið myndar
frá jarðarförinni
Nú féll móðir hans i annað sinn saman
hljóðandi, i þetta sinn við að sjá son sinn
standa þarna ljóslifandi. Hún hafði
hugsað um leiði hans i sex vikur. Hún
faðmaði hann að sér.
Ráðning gátunnar kom fljótlega i ljós:
Hann hafði vissulega farið suður á
bóginn með Chantal, en farið úr bilnum
og annar piltur haldið áfram með henni til
Toulouse. Á meðan Michael og vinir hans
héldu upp á endurkomu hans frá dauðum,
tók lögreglan til við rannsókn málsins, en
enn þann dag i dag hefur ekki tekizt að
komast að þvi hver pilturinn var, sem lét
lifið i bllnum með Chantal.