Morgunblaðið - 03.08.2004, Blaðsíða 25

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. ÁGÚST 2004 25
✝ Jakob Jónssonfæddist á Varma-
læk í Borgarfirði 7.
desember 1916. Hann
lést á sjúkrahúsi Akra-
ness 22. júlí síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Jón Jakobsson, f.
7.5. 1888, d. 9. 4. 1971
og Kristín Jónatans-
dóttir, f. 19.8. 1883, d.
28.11. 1967, hjón á
Varmalæk. Bræður
Jakobs eru Kristleifur,
f. 2.6. 1919, d. 2.2. 1986
og Pétur Kristinn, f.
1.2. 1924.
Hinn 20.7. 1946 kvæntist Jakob
Jarþrúði Grétu Jónsdóttur, f. 12.1.
1925. Foreldrar hennar voru Jón
Kristmundsson, f. 10.4. 1886, d.
1.12. 1952 og Magnea Tómasdóttir,
f. 2.6. 1889, d. 31.8. 1974, hjón í Ey-
vík á Grímsstaðaholti. Börn Jakobs
og Jarþrúðar eru: 1) Guðný Birna,
f. 14.6. 1946, gift Halldóri Bjarna-
syni f 5.8. 1945. Börn þeirra a) Her-
dís, f. 10.10. 1971, gift Jóni Þór
Friðgeirssyni, þeirra börn, Guðný
Dís, Einar Ágúst og Elísa. b) Þórð-
ur, f. 10.10. 1971, sambýliskona
Kristín Erla Kristjánsdóttir. c)
Grétar Björn, f. 20.10. 1978, sam-
býliskona Bianca Wynstekers. 2)
Jón, f. 28.4. 1947, kvæntur Kristínu
Guðbrandsdóttur, f. 14.2. 1951.
Sonur þeirra Jón Óskar, f. 18.2.
1981. 3) Helga, f. 8.9. 1950, gift
Hallgeiri Pálmasyni, f. 28.8. 1953.
Börn þeirra eru Jakob, f. 24.4.
1975 og Berglind Þóra, f. 15.3.
1979, sambýlismaður Guðlaugur
Rafnsson, sonur þeirra Alex Rafn.
4) Drengur, óskírður,
f. 29.7. 1955, d. 29.11.
1955. 5) Sigurður, f.
9.12. 1959, sambýlis-
kona Heiðbjört Ósk
Ásmundsdóttir, f.
11.2. 1961, synir
þeirra Jóhann Krist-
inn, f. 20.9. 1986, Ás-
mundur Svavar, f.
12.6. 1988 og Jakob
Grétar, f. 17.2. 1994.
6) Magnea Kristín, f.
13.11. 1964. Fyrri
sambýlismaður Bogi
Þ. Friðriksson, f. 2.2.
1963, d. 7.9. 1995,
dóttir þeirra, Gréta Bogadóttir, f.
4.11. 1990. Sambýlismaður Magn-
eu er Ragnar Andrésson, f. 2.6.
1961.
Jakob ólst upp í foreldrahúsum á
Varmalæk. Hann stundaði nám við
Héraðsskólann í Reykholti. Á
yngri árum starfaði Jakob að búi
foreldra sinna, vann við smíðar og
annaðist einnig um tíma upp-
fræðslu barna í sveit sinni. Árið
1947 tók hann við búi á Varmalæk
og starfaði þar óslitið til ársins
2002, meðan kraftar entust. Hon-
um voru falin ýmis trúnaðarstörf
fyrir sveit sína og hérað og var
oddviti Andakílshrepps 1958–
1978. Jakob starfaði einnig mikið
að tónlistarmálum og var virkur
þátttakandi í kórastarfi í Borgar-
firði. Þá tók hann þátt í starfi
kvæðamanna og vísnavina.
Útför Jakobs verður gerð frá
Borgarneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14. Jarðsett verður
í Bæjarkirkjugarði.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Hvíl í friði, pabbi minn.
Helga.
Þriðjudaginn 3. ágúst verður til
moldar borinn Jakob Jónsson bóndi á
Varmalæk en þar dvaldi ég í sveit í 16
sumur. Ég man tilhlökkunina að fara í
sveitina. Sveitin heillaði mig. Lyktin,
fuglasöngurinn, dýrin og ekki síst
samveran við frændfólkið á Varma-
læk. Á hlaðinu stóð afi, hann hafði tek-
ið sér frí frá störfum við símstöðina til
að taka á móti okkur og móttökurnar
voru hlýjar og góðar. Svo tók sum-
arvinnan við. Í byrjun vorum við
Helga gerðar að kúarektorum og sótt-
um kýrnar á kvöldin. Þá var oft gam-
an og um helgar komum við klyfjaðar
af sælgæti heim, því vegfarendur
stoppuðu til að spjalla og gauka að
okkur góðgæti. Eftir því sem árin liðu
urðu störfin fjölbreyttari. Það var gott
að vinna undir verkstjórn Jakobs.
Hann treysti okkur og þ.a.l. gerðum
við okkar besta. Jakob kenndi okkur
að bera virðingu fyrir því sem okkur
var trúað fyrir. Aldrei man ég eftir
styggðaryrði frá honum en ef við
fundum að honum mislíkaði eitthvað
gerðum við það örugglega ekki aftur.
Jakob hafði gaman af tónlist. Það var
gott að sofna á kvöldin þegar Jakob
var sestur við píanóið og spilaði falleg
og hugljúf lög.
Varmalækjarheimilið var mann-
margt á þessum árum, oft 15 manns í
heimili og gestagangur mikill. Alltaf
gaf Jakob sér tíma til að spjalla við
gesti. Til Jakobs leituðu líka margir
með mál sem þurfti að greiða úr. Jak-
ob var óhemju fróður maður og minn-
ugur, mjög hagmæltur og eftir hann
liggur töluvert safn af kveðskap. Ævi-
starf hans er mikið. Hann byggði upp
jörðina, ræktaði upp mela og tún og
var sístarfandi. Hann var glöggur á fé
og átti ágætan fjárstofn. Hann var
oddviti í sinni sveit til margra ára og
sinnti mörgum trúnaðarstörfum fyrir
héraðið. 2-3 kynslóðir gætu verið full-
sæmdar af hans ævistarfi. Síðustu tvö
árin dvöldu þau Jakob og Jara, kona
hans á Dvalarheimili aldraðra í Borg-
arnesi. Jakob var þá orðinn lúinn, en
fylgdist vel með og minnið enn sem
hjá ungum manni. Ég þakka Jakobi
samfylgdina og það vinarþel sem
hann sýndi mér ávallt.
Magnea Kristleifsdóttir.
Kveðja frá
Kleppjárnsreykjaskóla
Skóli hefur verið á Kleppjárns-
reykjum í rúm 40 ár, eða frá 1961, að
farskólar voru lagðir af í Borgarfirði í
kjölfar þess að hrepparnir norðan
Skarðsheiðar sameinuðust um rekst-
ur eins skóla. Bygging skólans á
Kleppjárnsreykjum hefur staðið nær
allar götur síðan, en segja má að nú sé
komið að lokaáfanga byggingarsögu
hans með áformum um frágang skóla-
lóðar.
Á þetta er minnst við andlát Jakobs
Jónssonar bónda á Varmalæk, að
hann var um langt árabil einn ötulasti
forgöngumaður bygginga skólans.
Mér kemur í hug atvik frá fundi með
stjórn S.S.B.N.S., en svo var það kall-
að byggðarsamlagið um sameiginleg
málefni samtaka sveitarfélaga í Borg-
arfirði norðan Skarðsheiðar, að Jakob
ræddi næstu skref í byggingarmálum
skólans. Hann hafði ekki mörg orð
um fyrirhugaðar framkvæmdir, en
sagði allt í góðum farvegi, enda yrði
að þoka málinu áfram. Í lok máls síns
nefndi Jakob það þó, að sér þætti
vænt um, ef oddvitarnir gætu leyst til
hans hluta af láni hans, til að hann
gæti greitt áburðinn sem hann hafði
pantað. Eftir fundinn fékk ég útskýr-
ingu á ósk Jakobs og þá kom í ljós að
hann hafði oftar en ekki liðkað til með
aðstandendum skólans þegar brýnt
var að halda áfram framkvæmdum en
fé skorti. Að hann hafi á vissan hátt
haldið byggingarframkvæmdum
gangandi og notað til þess innlegg bús
þeirra hjóna.
Þannig var hann, hafði ekki mörg
orð um hlutina en lét verkin tala, og
víst er um það að hann var ötull og
ódeigur áhugamaður um allt er
JAKOB
JÓNSSON
styrkja mætti byggðina. Skólamál
voru þar engin undantekning, og ein-
lægur var áhugi hans fram til hins síð-
asta.
Ég minnist þess enn er ég kom
fyrst að Varmalæk haustið 1970
hversu hlýlegar móttökur þeirra
hjóna voru. Ég mun seint gleyma því
er Jakob settist það kvöld við hljóð-
færið og lék afar fallegt lag, og minn-
isstæð er líka fræðslan um steinana
sem hann hafði safnað að sér.
Jakob var mikill bóndi, en einnig
ljóðskáld og hagyrðingur, tónlistar-
unnandi og fræðimaður. Hann var
héraðshöfðingi. Og margt fleira
mætti tíunda og allt gott, frá sam-
skiptum við þig í gegnum tíðina, en ég
á það og geymi fyrir okkur tvo.
Að leiðarlokum vil ég þakka þér allt
það sem þú áorkaðir fyrir Klepp-
járnsreykjaskóla, byggð í Borgarfirði
til hagsbóta.
Við hjónin biðjum Jarþrúði, börn-
um ykkar og fjölskyldum Guðs bless-
unar.
Guðlaugur Óskarsson, skólastjóri.
Á sjötta áratugnum var skólaskip-
an í Borgarfirði í mikilli mótun. Allir
dreifbýlishreppar Mýrasýslu höfðu
sameinast um að reisa einn heima-
vistarskóla á Varmalandi. 1954. Borg-
firðingar, norðan Skarðsheiðar tóku
sömu stefnu í fræðslumálum héraðs-
ins og reistu sinn heimavistarskóla
fyrir börn á grunnskólaaldri á Klepp-
járnsreykjum 1961. Sveitarfélögin
sunnan Skarðsheiðar byggðu sinn
skóla á Leirá 1965.
Borgfirðingar þekktu vel til verka í
þessum efnum. Forystumenn sveitar-
félaganna höfðu flestir numið í Hvít-
árbakkaskólanum eða í arftaka hans
Reykholtsskólanum sem hóf starf-
semi 1931.
Borgfirðingar voru og eru almennt
mjög hógværir í fasi og farsælir í
verkum sínum. Skóla- og fræðslumál
voru komin í forgang hjá sveitarfélög-
unum. Forystumenn þeirra sáu
hversu mikilvægt það var að leggja
alúð við framtíð æskufólksins í hér-
aðinu.
Einn sá fremsti meðal jafningja í
þessum málum var Jakob Jónsson á
Varmalæk og oddviti í Andakíls-
hreppi. Hann var framkvæmdastjóri
byggingarnefndar við skólann á
Kleppjárnsreykjum og nánasti sam-
starfsmaður skólastjóra. Farsæld
hans og hyggindi við alla aðila voru til
fyrirmyndar. Meðferð, skráning og
afgreiðsla fjármuna einföld og glögg.
Kunnugir vissu að mikil vinna fór í
þessi umsvif hans. Bættist það við
annríki oddvitastarfsins. Þar fyrir ut-
an var á Varmalæk eitt af stærstu og
best reknu búunum í Borgarfirði. En í
búskapnum var Jakob ekki einyrki,
þar var samhent fjölskylda.
Heimili þeirra hjóna stóð ávallt op-
ið. Það var eitt af þeim mörgu og góðu
heimilum sem ég kynntist í Borgar-
firði. Þrátt fyrir áðurgreint annríki
Jakobs gaf hann sér stundir til ann-
arra hugðarefna. Ljóðadísin var hon-
um nærtæk og auðsveip. Lausavísur
margar hafa flogið af vörum hans, án
skráningar, en nokkrar hafa náðst og
vakið verðskuldaða athygli. Næmleiki
hans var mikill við hljóðfæraleik.
Honum nægði ekki að standa einn að
þeim unaði sem tónlistin getur veitt
hverjum og einum. Hann stóð í for-
ystu með þeim er stofnuðu Tónlistar-
félag Borgarfjarðar 1966. Þar vann
hann dyggilega að almennu tónleika-
haldi til margra ára. Félagið stóð enn-
fremur að og skipulagði form og
framtíð Tónlistarskóla Borgarfjarð-
ar. Öll þessi störf og hugðarefni lágu
svo eðlilega fyrir þegar Jakob fjallaði
um þau. Það gerði allt samstarf okk-
ar, sem unnum með honum, létt og
skemmtilegt.
Á kveðjustundu ríkir söknuður og
þakklæti.
Léttast flug um liðna slóð
læt ég duga að sinni.
Áratuga geymi góð
og gömul hugþekk kynni.
Blessuð sé minning Jakobs á
Varmalæk.
Hjörtur Þórarinsson.
 Fleiri minningargreinar um Jakob
Jónsson bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga. Höfundar
eru: Ingi Heiðmar Jónsson.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
JAKOB JÓNSSON
bóndi,
Varmalæk,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju í dag,
þriðjudaginn 3. ágúst, kl. 14.00.
Jarðsett verður í Bæjarkirkjugarði.
Jarþrúður Jónsdóttir,
Birna Jakobsdóttir, Halldór Bjarnason,
Jón Jakobsson, Kristín Guðbrandsdóttir,
Helga Jakobsdóttir, Hallgeir Pálmason,
Sigurður Jakobsson, Heiðbjört Ósk Ásmundsdóttir,
Magnea K. Jakobsdóttir, Ragnar Andrésson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar, sonur, bróðir og mágur
EGGERT BJARNI ARNÓRSSON
Meistaravöllum 29,
Reykjavík,
er látinn. Jarðsett verður frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 9. ágúst kl. 15.00.
Margrét Eir Bjarnadóttir,
Melkorka Eggertsdóttir,
Björg Júlíana Eggertsdóttir,
Óskar Arnórsson, Ketsuma Thiang-in
Elsa Ísafold Arnórsdóttir, Þorsteinn Finnbogason,
Guðrún Jóhanna Arnórsdóttir, Sævar Pálsson,
Tómas Ríkharðsson,
Arnór Vikar Arnórsson, Bylgja S. Ríkhardsdóttir.
Maðurinn minn,
PÉTUR KR. SVEINSSON
Jökulgrunni 3,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi sunnudaginn 1.
ágúst síðastliðinn.
Kristín Sveinbjörnsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
STEFÁN ÞORGRÍMSSON
Keldulandi 17,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi laugardaginn
31. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ingibjörg Guðjónsdóttir,
Bryndís Stefánsdóttir, Lars Thøgersen,
Guðjón Haukur Stefánsson, Ingibjörg Stefánsdóttir,
Þórunn Erna Jessen, Peter Winkel Jessen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
JÓN SIGMUNDSSON
frá Einfætingsgili,
lést á Sjúkrahúsi Hólmavíkur 30. júlí.
Fyrir hönd vandamanna,
Elín Gunnarsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
MAGNÚS JÓNSSON
Sunnubraut 5,
Keflavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstu-
daginn 30. júlí síðastliðinn. Útförin fer fram frá
Keflavíkurkirkju föstudaginn 6. ágúst kl. 14.00.
Anna Lilja Gísladóttir,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Lárus Ó. Lárusson,
Kristín G. Magnúsdóttir, Eyjólfur Garðarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.