Morgunblaðið - 05.01.2005, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. JANÚAR 2005 17
MINNSTAÐUR
Brautarholti 30
48. starfsár
Keppnisdansar
Hinir frábæru danskennarar
Svanhildur Sigurðardóttir
og Ingibjörg Róbertsdóttir
sjá um þjálfunina.
14 vikna námskeið,
mæting 1x, 2x eða 3x í viku.
Freestyle/Hipp hopp
10 vikna námskeið,
mæting 2x í viku.
Erla Haraldsdóttir
sér um kennslu. Brúðarvalsinn
Einkatímar fyrir verðandi brúðhjón ...
bráðskemmtilegt og fjörugt.
Fyrir þá sem vilja skella sér í dansinn þá hringið í síma 551 3129
milli klukkan 16 og 22 daglega fram til sunnudagsins 9. janúar.
Kennsla hefst í Reykjavík mánudaginn 10. janúar.
Ath. Freestyle byrjar fimmtudaginn 13. janúar.
Kennsla hefst í Mosfellsbæ föstudaginn 7. janúar.
Erla
Freestyle
Hipp Hopp
Samkvæmisdansar
Barnadansar
Áratuga reynsla og þekking
tryggir bestu fáanlega kennslu.
14 vikna námskeið
fyrir fullorðna og börn,
yngst 4 ára. Dansleikur í lokin.
Salsa
Edwin kemur í byrjun
febrúar
Gleðilegt nýtt ár
Erum flutt í Brautarholt 30
Heimsferðir bjóða til skíðaveislu í einum vinsælasta skíðabæ Austur-
rísku alpanna, Zell am See. Beint leiguflug til Salzburg og aðeins um
klst. akstur til Zell. Í boði eru góð þriggja og fjögurra stjörnu hótel í
hjarta Zell, rétt við skíðalyfturnar, veitingastaði, verslanir og kvöldlífið.
Frábær aðstaða fyrir skíðamenn. 56 lyftur og allar tegundir af brekk-
um, eftir óskum og getu hvers og
eins, snjóbretti og gönguskíði ekki
undanskilin.
Munið Mastercard
ferðaávísunina
Skíðaveisla í
Austurríki
Flug og hótel í viku
frá aðeins kr. 49.990*
Verð kr. 49.990
*Flug og hótel án nafns,
Zell am See/Schuttdorf,
með morgunverði. 29. janúar.
Vikuferð. Netverð.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000.
www.heimsferdir.is
Verð kr. 29.990
Flugsæti til Salzburg, 29. janúar.
Netverð.
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
Vesturbær | Starfsmenn Reykja-
víkurborgar hófust í gærmorgun
handa við að rífa flesta af gömlu
grásleppuskúrunum við Ægisíðuna,
og þegar skóflugrafa reif niður fúna
timburveggina og pakkaði saman
bárujárninu komu í ljós netadræs-
ur, gamlir balar og fleiri merki um
þá starfsemi sem fór fram í skúr-
unum áratugum saman.
Lúðvík Gústafsson, deildarstjóri
mengunarvarna hjá Umhverfis- og
heilbrigðisstofu Reykjavíkur, segir
að nokkrar ástæður séu fyrir því að
ákveðið hafi verið að rífa skúrana
núna. Talin var veruleg hætta á því
að skúrarnir gætu brotnað og hlut-
ar af þeim fokið í slæmu veðri og
valdið hættu og tjóni. Einnig hafi
starfsmenn Gatnamálastjóra látið
vita af því að fíkniefnaneytendur
hefðust við í skúrunum yfir sumar-
tímann, enda sumir af þeim opnir.
Einnig segir Lúðvík að skúrun-
um og því sem þeim tilheyrir fylgi
ákveðin slysahætta, enda mikið af
lausu dóti inni í sumum skúrunum
og í nágrenni við þá. „Þetta er mik-
ið notað útivistarsvæði bæði að
vetri og sumri og það eru þarna
trosnaðir vírar sem liggja á göngu-
leiðum og ýmislegt sem við töldum
að skapaði hættu fyrir þann fjölda
fólks sem þarna fer um,“ segir Lúð-
vík.
Nokkrir skúrar fá að standa
Nokkrir af skúrunum fá að
standa áfram enn um sinn, og segir
Lúðvík að þeir skúrar sem ákveðið
hafi verið að taka hafi verið þeir
skúrar sem enginn kannaðist við að
eiga eða nota, eða voru í eigu borg-
arinnar. Þeir skúrar sem einhver
kannaðist við að eiga, og vildi halda
í þá, fengu að standa áfram.
Lúðvík segir að til standi að hafa
nokkurskonar minjareit um þessa
grásleppuútgerð á þessum stað í
framtíðinni, og því verði spil og
bátagrindur sem notuð voru til að
ná bátunum á land ekki sett í brota-
járn, heldur geymt í geymslum
borgarinnar og ef til vill notað þeg-
ar ákveðið hefur verið hvernig stað-
ið verður að minningarreitnum.
„Þetta verður vegleg minning um
þessa útgerð sem var stunduð
hérna frá þessum stað, svo þetta er
bara fyrsti liðurinn í endurskipu-
lagningu á þessu svæði. Það verður
tekið burt það sem er ónýtt og jafn-
vel hættulegt, og byggt upp og
varðveitt það sem hefur eitthvert
gildi og er í eigu fólks sem eitthvað
er vitað um,“ segir Lúðvík.
Grásleppu-
skúrarnir
rifnir niður
Morgunblaðið/Jim Smart
Brotnir niður Gömlu grásleppuskúrarnir brotnuðu eins
og eldspýtur þegar grafan tók á þeim í ljósaskiptunum.
Verður minningarreitur
um grásleppuútgerðina
Fær að standa Þessi skúr er einn af fáum sem fá að
standa eitthvað áfram á meðan aðrir hverfa á braut.
„ÉG hef ekkert farið lengi, bát-
urinn er uppi á Akranesi. Ég segi
samt ekki að ég sé hættur, en það
er nú þannig að maður má bara róa
ákveðið marga daga á ári og það
fór alveg með okkur, okkur var
skammtaður skítur úr hnefa,
mönnum sem alltaf höfðu verið
frjálsir,“ segir Björn Guðjónsson,
einn af síðustu grásleppukörlunum
sem gerðu út frá Ægisíðu.
Björn segir að grásleppukarlar
hafi haft aðstöðu við Ægisíðuna frá
því hann muni eftir sér, og segir að
afi sinn hafi stundað veiðarnar á
19. öld svo það sé löng saga á bak
við útgerð frá þessum stað. „Ég
held að það sé að verða liðin tíð að
menn fari héðan út að fiska, annars
hef ég ekki fylgst með undanfarið,
maður er nú kominn á aldur líka,“
segir Björn, en hann er kominn vel
á níræðisaldurinn.
„Auðvitað sér maður eftir þess-
um veiðum,“ segir Björn. „Það eru
allir hættir hér, ég veit ekki af
neinum sem er að veiða, það er
reyndar kominn sá tími, en það er
sama. Það gæti verið að það væru
einhverjir karlar suður í Hafn-
arfirði, en ég veit það ekki.“
Björn hefur áhyggjur af því að
mikil þekking glatist þegar veið-
unum er ekki haldið áfram. „Ef
þetta yrði gert eins og þetta var, og
menn fengju að dunda við þetta í ró
og næði, þá gæti þetta komið aftur.
Það kemur alltaf maður í manns
stað. En það vill enginn byrja, þetta
er orðið svo dýrt. Mér finnst heldur
ekki passa að vera á þessum hrað-
skreiðu spíttbátum á þessu. Þetta
er eitthvað svo ófiskilegt, ég held
þeir fari bara fram úr fiskinum á
leiðinni,“ segir Björn og hlær.
Grásleppukarlar misfisknir
Það eru margar minningar, sem
rifjast upp, tengdar grásleppuveið-
unum, og Björn segir að honum
hafi alltaf þótt merkilegt hversu
misfisknir menn séu. „Sumir fiska
alltaf en aðrir fá bara aldrei kvik-
indi. Þeir sem fiska eru menn sem
taka þetta af alvöru, þeir eru ekk-
ert að fara í bælið þó þeir séu svo-
lítið syfjaðir. Þeir bara vinna, og
þeir hafa upp úr sér, hinir hrökkl-
ast alltaf í burt. Þannig er það
bara.“
Spurður um hugmyndir um ein-
hvers konar minjareit um grá-
sleppuútgerðina segist Björn ekki
gefa mikið fyrir svoleiðis hug-
myndir. „Þeir mega svo sem gera
það fyrir mér. Þetta hverfur meira
og minna allt, fjaran verður á end-
anum slétt með einn eða tvo kofa.
Svoleiðis var það hér áður fyrr, og
ætli það verði ekki svoleiðis aftur.“
Liðin tíð að gert sé
út frá Ægisíðu
Morgunblaðið/Árni Sæberg