Morgunblaðið - 17.02.2005, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. FEBRÚAR 2005 37
UMRÆÐAN
Hjördís Ásgeirsdóttir: „Ég er ein
af þeim sem heyrði ekki bankið þeg-
ar vágesturinn kom í heimsókn.“
Vilhjálmur Eyþórsson: „For-
ystumennirnir eru undantekning-
arlítið menntamenn og af góðu fólki
komnir eins og allir þeir, sem gerast
fjöldamorðingjar af hugsjón. Afleið-
ingar þessarar auglýsingar gætu
því komið á óvart.“
Ólafur F. Magnússon: „Ljóst er að
án þeirrar hörðu rimmu og víðtæku
umræðu í þjóðfélaginu sem varð
kringum undirskriftasöfnun Um-
hverfisvina hefði Eyjabökkum verið
sökkt.“
Jakob Björnsson: „Mannkynið
þarf fremur á leiðsögn að halda í
þeirri list að þola góða daga en á
helvítisprédikunum á valdi óttans
eins og á galdrabrennuöldinni.“
Jakob Björnsson: „Það á að fella
niður með öllu aðkomu forsetans að
löggjafarstarfi.“
Ásthildur Lóa Þórsdóttir: „Viljum
við að áherslan sé á „gömlu og
góðu“ kennsluaðferðirnar? Eða vilj-
um við að námið reyni á og þjálfi
sjálfstæð vinnubrögð og sjálfstæða
hugsun?“
Bergþór Gunnlaugsson: „Ég hvet
alla sjómenn og útgerðarmenn til að
lesa sjómannalögin, vinnulöggjöfina
og kjarasamningana.“
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar
GEGN fölskum vinum standa menn
höllum fæti. Í samanburði við þá eru
heiðarlegir óvinir gulli betri. Við stofn-
un R-listans, hét
foristan því að ef
hún næði borginni
yrðu kjör eldri
borgara, láglauna-
fólks, sjúkra og
lamaðara, stór-
bætt. Loforðin
urðu einskis virði.
Vinurinn reyndist
ekki allur þar sem
hann var séður.
R-listinn hikar ekki við að brjóta jafn-
réttislög stjórnarskrárinnar þegar
honum hentar og hefur það komið
lömuðum og öldruðum verst. Sam-
kvæmt R-lista boðorðunum, hættir
lömuð manneskja að vera lömuð eftir
67 ára aldur. Þá verður hún bara gam-
almenni. Fólk á ekki að að horfa að-
gerðalaust á R-listann brjóta jafnrétt-
islögin, svo hann eigi hægar með að
kúga lamað fólk. Borgarstjórnin
hækkaði nýlega gjöld ferðaþjónustu
fatlaðra um tæpan helming. Það var
hennar aðferð við að hefta frelsi fatl-
aðra. Eins hefur hún stórhækkað gjöld
fyrir heimaþjónustu, í stað þess að
leggja þau niður eða lækka. Skattar,
fæði og húsnæði hækkar. Allt hefur
hækkað nema launin. Þetta fólk hefur
ekki milljón á mánuði fyrir að spóka
mig á erlendri grund, eða 3 til 4 hundr-
uð þúsund aukalega við að eldast.
Staðreynd er, að fatlaður maður þurfti
ekki að borga fyrir heimaþjónustu fyrr
en hann varð 67 ára. R-listinn hefur
þvælst ótrúlega mikið fyrir hags-
munum fólksins sem hann hét vináttu
sinni. R-listabikarinn er fjórblandaður
og gerir ein þeirra hann göróttan.
R-listinn má aldrei ná kjöri aftur,
óbreyttur. Eldri borgarar eiga að var-
ast að láta emmbættismenn, stjórn-
málamenn og verkalýðsforingja, sem
komnir eru á eftirlaun, villa sér sýn.
Nokkrum úr þeirra hópi, hefur tekist
að sundra eldri borgurum í stað þess
að sameina þá. Þeim er mikilvægt að
viðra sig í sviðsljósi fjölmiðlanna og
virðast trúri flokki sínum en fólkinu
sem þeir eru í forsvari fyrir. Eldri
borgarar eiga síst af öllum að láta
flokksbönd njörfa sig niður. Þeir eiga
að berjast sem ein heild fyrir hags-
munum sínum og gegn þeim sem eru
að nýta sér þá. Fólk verður að gera
greinarmun á trú og pólitík. Til eru
þjóðir sem skaða sig og aðra, með því
að blanda saman trú og stjórnmálum.
Fólk vill manneskjulegann flokk, sem
tekur það frammyfir peninga. Það veit
að menn battna ekki við að verða millj-
arðamæringar. Þeir vilja alltaf meira.
Stjórnmál þurfa ekki að vera óheið-
arleg.
ALBERT JENSEN,
Sléttuvegi 3, 103 Reykjavík.
Óvinur þegar á reynir
Frá Alberti Jensen
trésmiðameistara
Albert Jensen
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið, Kringlunni 1, 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
RÉTT eins og aðrir þjóðlegir Ís-
lendingar þykir mér vænt um
Morgunblaðið. Blaðið gerir skil öll-
um þáttum þjóð- og
mannlífsins frá vöggu
til grafar. Blaðið hefur
ákveðnar pólitískar
skoðanir sem það set-
ur fram í ritstjórn-
arpistlum en kapp-
kostar að virða
skoðanir annarra og
kemur þeim á fram-
færi sé þess óskað.
Vonandi er það skoð-
un blaðsins að með
þessu þjóni það ekki
aðeins lesendum sín-
um betur heldur hafi
þessi stefna mikilvægu hlutverki að
gegna fyrir lýðræðið og frjálsa
skoðanamyndun.
Lesendum blaðsins hefur ekki
dulist að Morgunblaðið hefur und-
anfarin tvö ár haft gríðarlegan
áhuga á uppbyggingunni í Írak
enda styður það hernað Banda-
ríkjamanna í landinu og veru Ís-
lands á lista hinna staðföstu og vilj-
ugu þjóða. Sannfæringarkraftur
blaðsins er slíkur að það virðist
ekki láta það trufla sig að vera okk-
ar á lista hinna viljugu er í fullkom-
inni óþökk meginþorra þjóðarinnar.
Auðvitað hefur Morgunblaðið rangt
fyrir sér en það á samt
hrós skilið fyrir þá
staðfestu og einurð
sem það hefur sýnt
fram til þessa að verja
málstað sem það trúir
á, jafnframt því sem
það virðir skoðanir
annarra.
Þess vegna brá mér
í brún þegar ég las
leiðarann í dag, 12.
febrúar, en þar stend-
ur: Sá skotgrafahern-
aður, sem stjórnarand-
staðan og sumir
fjölmiðlar hafa haldið uppi gegn
Halldóri Ásgrímssyni, forsætisráð-
herra, vegna Íraksstríðsins skiptir
engu máli og þjónar engum til-
gangi.
Síst hefði ég átt von á að Morg-
unblaðið brygðist við með þessum
hætti. Marga Íslendinga hryllir við
að nafn þeirra sé notað enn í dag til
réttlætingar á þessum skelfilega
hernaði. Þess utan eru margir
ósáttir við að forsætisráðherra
landsins skuli vera margsaga og
ítrekað vera uppvís að ósannindum.
Ef Morgunblað er skyndilega bú-
ið að fá leið á Írak eða finnst þetta
engu skipta getur það sleppt því að
fjalla um málið og leitt umræðuna
hjá sér.
Sóma síns vegna ætti blaðið samt
ekki að slást í hóp með rökþrota
stjórnmálamönnum sem sjá þann
eina kost að leyna gögnum og púa á
umræðuna.
Athugasemd við leiðara
Sigurjón Þórðarson gerir
athugasemd við leiðara
Morgunblaðsins ’Sóma síns vegna ættiblaðið samt ekki að slást
í hóp með rökþrota
stjórnmálamönnum sem
sjá þann eina kost að
leyna gögnum og púa á
umræðuna.‘
Sigurjón Þórðarson
Höfundur er alþingismaður
Frjálslynda flokksins.
Á MÁNUDAGSMORGNUM snýst
kaffistofuspjallið á vinnustöðum að
mestu leyti um Idol. Flestir virðast
hafa skoðun á þessu fyrirbæri, hvort
sem menn fylgjast með eður ei.
Ég er einn af þeim fjölmörgu sem
fylgjast með þessum þætti.
Þættirnir eru vel uppbyggðir og
spennandi, stjórnendurnir komast vel
frá sínu og eru gott mótvægi við
keppendur sem gera sitt besta og
vonast eftir okkar atkvæði. Þjóðin
fylgist með og margir kjósa í síma-
kosningunni eftir þáttinn. Þeir sem
kjósa þurfa að greiða fyrir það og
sumir kjósa oftar en einu sinni og því
geta símreikningarnir orðið háir á
sumum heimilum. En það skiptir
engu máli, því við erum jú að kjósa
okkar mann. Það er því afskaplega
grátlegt þegar dómararnir ákveða að
það sé dómgreindarleysi og nátt-
úruhamfarir þegar þjóðin kýs ekki
eins og þeir vilja. Ég tel mig hafa
ágæta dómgreind og kýs þann sem
mér þykir standa sig best í það og það
skiptið. Mér líkar því ekki svona um-
mæli. Það er afskaplega skrýtið, í
keppni sem snýst um það að gera sitt
besta og vona að þjóðin gefi manni
sitt atkvæði, að einhverjir þrír ein-
staklingar séu að setja sig á háan hest
og setja út á það. Svo virðist sem
þessi svokölluðu dómarar séu löngu
búnir að ákveða hver á að vinna þessa
keppni og verða fúlir ef þjóðin fylgir
þeim ekki í einu og öllu. Þetta er eins
og ef dómari sem væri að dæma fót-
boltaleik tæki upp á því að halda með
öðru liðinu og dæma því í hag. Dóm-
arar eiga að vera hlutlausir og segja
sína skoðun í það og það skiptið, en
ekki alhæfa og ákveða hvernig þetta
á að vera. Þeir þurfa að vera sam-
kvæmir sjálfum sér en því miður virð-
ast hinir svokölluðu dómarar í Idol
ekki vera það. Eins og áður sagði er-
um það við sem kjósum og þurfum að
borga fyrir það. Flestir sem kjósa
gera sér það því ekki að leik að kjósa
mörgum sinnum út í bláinn. Hver og
einn kýs eftir eigin sannfæringu sinn
mann.
Þessi afstaða hinna svokölluðu
dómara er því afskaplega hvimleið og
þreytandi, allt að því móðgandi fyrir
áhorfanda sem greiðir fyrir að koma
sínu atkvæði á framfæri. Dómararnir
í sjónvarpssal eiga að vera sam-
kvæmir sjálfum sér og segja sína
skoðun varðandi frammistöðu kvölds-
ins. Við sem erum heima í stofu kjós-
um svo þann sem við viljum helst að
haldi áfram en ekki þann sem þessir
svokölluðu dómarar halda með.
VALDIMAR
VÍÐISSON,
Miðgörðum 6, 610 Grenivík.
Dómgreindarleysi í Idol?
Frá Valdimar Víðissyni skólastjóra
Mikið úrval af
fallegum
rúmfatnaði
Skólavörðustíg 21, Reykjavík, sími 551 4050
Fyrir flottar konur
Bankastræti 11 • sími 551 3930