Morgunblaðið - 17.02.2005, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. FEBRÚAR 2005 43
MINNINGAR
Elsku Oddur, nú er
komið að kveðjustund,
það er erfitt að sætta
sig við að kveðja fyrir
fullt og allt, samt hugsaði ég; jæja,
hann er þá loksins kominn til Svönu
sinnar. Þú ert búinn að bíða lengi
eftir því að komast á stefnumót með
henni og ég veit að hún beið líka
eftir þér. Oddur minn, það er svo
margt sem rennur í gegnum hug-
ann, ótal margar minningar eftir öll
þessi ár. Það verða ekki fleiri símtöl
þar sem þú hringir og spjallar,
spyrð um strákana, alltaf vildir þú
vita hvernig gengi hjá þeim og hvað
þeir væru að gera.
Þú varst svo stoltur af afastrák-
unum þínum, þegar fyrsti Oddsson
eins og sagt var setti upp hvítan
koll fyrir rúmum tveim árum ljóm-
aðir þú af stolti og ánægju.
Þú og Svana fylgist bara með
þeim öðruvísi núna. Það er myrkur
í hjörtum okkar núna en við vitum
að þú varst hvíldinni feginn og
minningarnar eiga eftir að ylja okk-
ur og birta aftur þegar fram líða
stundir. Nú siglir þú síðustu ferðina
á áfangastað og við sem eftir stönd-
um vinkum skipinu þínu og kveðj-
um.
Far þú í friði og takk fyrir sam-
fylgdina.
Þín
Ásta.
Elsku afi minn, nú ertu kominn í
faðminn hennar ömmu. Það er eitt-
hvað sem þú hefur lengi beðið eftir.
En amma kvaddi þennan heim þeg-
ar ég var nokkurra mánaða gömul.
Ég hélt mikið upp á þig því að
það var alltaf svo auðvelt að koma
til þín, maður var alltaf svo velkom-
inn. Þegar ég var lítil fórum við yf-
irleitt að spila olsen olsen, rússa eða
byggja hús úr spilum, svo þegar ég
varð eldri borðuðum við skyndibita-
drasl yfir videóspólum. Þú varst
ekki þessi venjulegi afi sem borðaði
bara gamaldags mat og hlustaðir á
gufuna. Nei, þú varst alltaf til í
pizzu og videó, ég og vinkonur mín-
ar eyddum mörgum föstudags-
kvöldum í stofunni heima hjá þér að
gera eitthvað sem unglingar gerðu.
Ég var skruddan þín. En þú kall-
aðir mig skrudduna þína þangað til
litla systir mín fæddist en ég var
eina stelpubarnið í fjölskyldunni í
11 ár. Þú, afi minn, áttir enga dótt-
ur og þess vegna var ég skruddan
þín. Svo þegar ég varð ófrísk varst
þú svo spenntur. Þú varst fyrsti
gesturinn til mín þegar ég kom
heim með Aron Leó. Þó að væri
ekki í stakk búin að taka á móti
gestum komstu samt. Þú lést þig
hafa það að klöngrast upp á 3. hæð
þótt þú ættir erfitt með það. Það
var ekkert sem stoppaði þig. En
elsku afi, ég get verið endalaust að
skrifa fallegar minningar um þig en
þá fengju ekki fleiri færi á að minn-
ast þín, því þú varst algjör hetja, þú
varst frábær afi en þú kvaddir okk-
ur of snemma, ég var ekki tilbúin.
Ég og Höddi bróðir komum í heim-
sókn til þín rúmlega klukkustund
áður en þú fórst yfir móðuna miklu.
Þú varst svo veikur að þú gast varla
opnað augun en ég vona að þú hafir
skynjað að við vorum þarna. Við
vorum þau síðustu til að heimsækja
þig, að halda í höndina þína og
strjúka þig og kyssa. Mig langaði
svo að segja þér það svo þú haldir
ekki að þú hafir verið einn, við vor-
um þarna hjá þér.
Elsku afi, ég veit að þér líður vel
þarna sem þú ert, með Svönu
ODDUR J.
HALLDÓRSSON
✝ Oddur J. Hall-dórsson fæddist
á Grund í Súðavík
23. október 1931.
Hann lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi að kvöldi 28.
janúar síðastliðins
og var útför hans
gerð frá Hafnar-
fjarðarkirkju 7. febr-
úar.
ömmu, sameinuð á ný.
Ég minnist þín þeg-
ar ég kenni honum
Aroni mínum að spila
olsen og rússa alveg
eins og þú kenndir
mér.
Afi minn, ég elska
þig að eilífu, þín nafna
og afastelpa
Oddný Svana.
Elsku Oddur afi.
Það er bæði þungt
og erfitt að þurfa að
kveðja þig elsku afi.
Þú hefur alltaf verið sérstakur í
okkar huga og munt alltaf verða,
sérstakur á góðan hátt sem við eig-
um erfitt með að útskýra í orðum.
Alltaf þegar við hittum þig gastu
sagt okkur sögur, sögur sem allar
voru jafn skemmtilegar og alltaf
hafðirðu jafn gaman af því að segja
þær. Yfirleitt tengdust þær Vest-
fjörðum á einn eða annan hátt og
það brást ekki að alltaf komu skip
eða bátar einhverstaðar við sögu og
það skipti ekki máli hvaða bátur
það var, þú þekktir þá alla. Við
eldri strákarnir munum sérstaklega
vel eftir því þegar við vorum litlir
pollar og þú sagðir okkur frá því að
þú hefðir verið á hvalveiðiskipi. Svo
þegar við hittum félaga okkar
seinna sögðum við öllum að hann
Oddur afi okkar hefði sko verið á
hvalveiðiskipi og veitt risastóra
hvali. Það var ekki hægt að vera
montnari en við vorum á þeirri
stundu! Við vorum stoltir af þér þá
og við erum það enn! Það sem var
einna sérstakast við þig var að í
hvert einasta skipti þegar við kom-
um í heimsókn þá sáum við alltaf
þitt hlýja bros og fundum fyrir
væntumþykju þinni og þannig
minnumst við þín elsku Oddur afi,
sem hlýlegs og kærleiksríks afa.
Elsku afi, þó að sorgin sé mikil er
samt sérstakt bros innst í hjarta
okkar, bros yfir því að þú ert kom-
inn til hennar Svönu ömmu þar sem
þið fylgist með okkur og horfið
saman til okkar. Við höfum alltaf
verið og munum alltaf verða stoltir
yfir að hafa átt þig sem afa.
Þínir afastrákar,
Atli, Tryggvi og Ísak.
Elsku afi, nú ertu komin á betri
stað til hennar ömmu. Núna koma
allar þær góðu minningar upp í
hugann, þær góðu stundir sem við
áttum.
Fyrsta minningin sem kemur upp
er þegar þú og Halldór áttuð heima
á Suðurbrautinni. Alltaf þegar ég
kom til ykkar í heimsókn þá drukk-
um við te með miklum sykri og
hunangi eins og þér fannst best.
Síðan settumst við í sjónvarpsholið
og horfðum á fína mynd.
En sú minning sem fær mig alltaf
til að brosa er þegar ég og pabbi
komum að heimsækja þig á Hrafn-
istu og þú spurðir mig hvernig
gengi í Iðnskólanum, því þér fannst
ég alltaf vera eldri en ég er, en ég
var þá bara að byrja í 9. bekk í
Hvaleyrarskóla.
Elsku afi minn, ég átti mjög erf-
itt með að taka því að þú værir far-
inn frá okkur og fannst sárt að
hugsa til þess, því ég ætlaði að
heimsækja þig næsta dag en fékk
ekki að kveðja þig áður en þú fórst
því að ég var með flensuna eins og
þú.
En nú veit ég að þér líður betur
með ömmu Svönu, og þið bæði að
fylgjast með okkur.
Ég minnist þín elsku afi sem
ljúfs, hlýs og yfirvegaðs manns með
stórt hjarta sem þótti vænt um alla.
Ég mun alltaf elska þig.
Anna Lovísa.
Elsku afi minn eða „afi long“ eins
og ég kallaði þig. En ég kallaði þig
það því ég er svo ríkur að eiga
marga afa. Þótt að ég sé ungur þá
veit ég að þú ert hjá englunum, og
ég veit það að þú ert sá afi sem
gafst mér alltaf súkkulaði, þótt þú
mættir ekki fá þér súkkulaði, var
alltaf í lagi að fá sér einn mola. En
elsku afi, ég skal hugsa um mömmu
og alla hina því ég er svo kátur og
lífsglaður strákur að ég skal koma
öllum til þess að brosa á ný.
Þinn langafastrákur,
Aron Leó.
Mig langar að kveðja Odd Hall-
dórs vin minn með nokkrum línum.
Við kynntumst fyrst þegar við
vorum saman á Hafnfirðingi á lúðu-
veiðum 200 mílur út frá Garðskaga,
þá var ég 16 ára og Oddur 19 ára.
Upp frá því vorum við margar ver-
tíðar saman á nokkrum bátum. Á
sumrin fór Oddur á hvalbátana með
Kristjáni uppeldisbróður sínum.
Oddur var mjög eftirtektarsamur
og þekkti öll skip og báta, sem og
fólk. Oft spurði ég Odd um hvaða
bátur þetta væri og ekki stóð á
svari.
Á unglingsárum okkar fórum við
oft, í landlegum, á rúntinn sem kall-
aður var, það voru vandræði fyrir
mig því Oddur þekkti annan hvern
mann sem við mættum.
Eitt sinn vorum við uppi á vörubíl
að keyra bjóð á frysti, sé ég þá
stelpu sem ég var orðinn skotinn í.
Segi ég þá við Odd: Jæja Oddur,
eigum við að fara að festa ráð okk-
ar? Jú ætli ekki svarar Oddur. Þá
greip félagi okkar inn í og spurði:
Hvor ykkar ætlar að vera í eldhús-
inu?
Við bundum okkur á svipuðum
tíma, hann með Svönu sinni og ég
með Ingu minni. Þær urðu miklar
vinkonur. Fórum við góðar ferðir
saman norður á Strandir sem og á
Barðaströnd í berjaferðir. Við vor-
um mjög samrýndir. Oddur missti
Svönu sína unga, en þau voru búin
að koma upp þremur drengjum,
Þorláki, Rafni og Halldóri, dugn-
aðarmönnum.
Sonurinn Láki var svo seinna
með mér á sjó, glöggur sem pabbi
og mamma.
Oddur var vinur vina sinna alla
tíð og sleit aldrei sambandi við okk-
ur.
Við Inga samhryggjumst ykkur
bræðrum og fjölskyldum ykkar.
Blessuð sé minning Odds.
Sveinn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
RÓSBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR,
Nesvegi 67,
frá Hellisandi,
lést aðfaranótt sunnudagsins 13. febrúar sl. á
Grund dvalar- og hjúkrunarheimilinu.
Jarðarförin verður gerð frá Neskirkju föstu-
daginn 18. febrúar kl. 13.00.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á líknarstofnanir.
Erla Eggertsdóttir, Gunnsteinn Karlsson,
Stefanía Sigrún Nielson, Einer R. Nielson,
Rósa Hallgeirsdóttir, Lárus H. Lárusson,
Guðmunda Hallgeirsdóttir,
Kjartan Hallgeirsson, Soffía Magnúsdóttir,
Halla Hallgeirsdóttir, Gunnar Bergmann,
Oddný Hólmbergsdóttir, Jón Guðmundsson,
Björg Gunnsteinsdóttir, Magnús Helgason,
Guðrún Rósa Gunnsteinsdóttir, Carsten Fausböll,
Eggert R. Nielson, Michelle Nielson,
Elsa R. Nielson,
langömmubörn og langalangömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
LEIFUR KRISTINN GUÐJÓNSSON,
Dúfnahólum 2,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
mánudaginn 14. febrúar, verður jarðsunginn
frá Fella- og Hólakirkju mánudaginn 21. febrú-
ar kl. 13.00.
Áslaug Garðarsdóttir,
Finnur Leifsson, Hildur Kristín Helgadóttir,
Birna Bjarnadóttir,
Þorbjörg Rós Bjarnadóttir, Anders Fogelberg,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
FRIÐGEIR GRÍMSSON
verkfræðingur,
fyrrv. öryggismálastjóri ríkisins,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður til heimilis
á Sundlaugavegi 24, Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi þriðjudaginn 15. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Bergþóra B. Friðgeirsdóttir, Baldur M. Stefánsson,
Gísli H. Friðgeirsson, Lilja Sigurðardóttir,
Grímur R. Friðgeirsson, Halldóra Björnsdóttir,
Sigríður S. Friðgeirsdóttir, Leifur Þorsteinsson,
afabörn, langafabörn
og langalangafabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR MAGNÚSSON
bifvélavirkjameistari,
Vogatungu 27A,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð mánu-
daginn 14. febrúar.
Eva María Jost Magnússon,
Helmuth A. Guðmundsson, Guðný Júlíusdóttir,
Sigurbjörn R. Guðmundsson, Sigríður Jónsdóttir,
Signý B. Guðmundsdóttir, Guttormur Bjarnason,
Anna Lísa Guðmundsdóttir, Birgir Pétursson,
afabörn og langafabörn.
Besti vinur minn og eiginmaður, tengdasonur,
faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN EIRÍKSSON
frá Þrasastöðum í Fljótum,
kvaddi þetta jarðlíf á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi þriðjudaginn 15. febrúar.
Útförin auglýst síðar.
Inger Marie Arnholtz
Elín Jóhannesdóttir Arnholtz,
Gísli Sigurjón Jónsson,
Axel Jónsson, Inga Dóra Hrólfsdóttir,
Hilmar Jónsson, María Helga Hróarsdóttir
og barnabörn.
Amma mín og föðursystir,
HERBORG LAUFEY GESTSDÓTTIR
fyrrverandi bókavörður,
lést á hjúkrunarheimilinu Vífilsstöðum þriðju-
daginn 8. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Kolbeinn Gauti Árnason,
Helga I. Guðmundsdóttir.