Morgunblaðið - 24.03.2005, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. MARS 2005 41
MINNINGAR
Elsku hjartans
Ágústa mín, eða Gústa
eins og ég kallaði þig
alltaf.
Við erum búnar að
vera vinkonur síðan við vorum 9 ára
gamlar og alltaf haldið okkar vináttu.
Það eru forréttindi að fá að hafa
kynnst þér og þekkja þig í öll þessi ár.
Góðu minningarnar sem við eigum
saman eru óteljandi og mun ég ávallt
geyma þær í hjarta mér.
Þú varst alltaf svo falleg, glaðlynd
og kát, svo skemmtilegt að vera í
kringum í þig, þar sem var fjör, þar
varst þú.
Ég þakka Guði fyrir að við fengum
að tala saman stuttu áður en þú
kvaddir þennan heim, og var mikið
hlegið, því að við höfum alltaf getað
talað um allt, alveg sama hvað það
var.
Þú hafðir fundið góðan mann hann
Justin og hamingjusöm varstu með
honum, þú talaðir um hvað hann væri
þér og börnum þínum góður.
Það gladdi mig mjög mikið að
ÁGÚSTA ÞÓREY
BRYNJÓLFSDÓTTIR
✝ Ágústa ÞóreyBrynjólfsdóttir
fæddist í Keflavík 4.
nóvember 1972. Hún
lést á heimili sínu í
Tampa í Flórída eftir
stutt veikindi 26.
febrúar síðastliðinn
og var jarðsungin
frá Keflavíkurkirkju
10. mars.
heyra, því þú áttir það
svo sannarlega skilið,
elsku Gústa mín.
Ég á svo erfitt með að
þurfa að kveðja þig, ég
mun sakna þín sárt
elsku vinkona, en þér er
ætlað miklu stærra
hlutverk hinum megin
og ég hugga mig við
það, að ég veit að litla
prinsessan mín mun
taka á móti þér og þið
munið hlúa að og hugsa
vel um hvor aðra.
En þangað til við hitt-
umst á ný, kveð ég þig,
elskan mín, með litlu ljóði sem ég
samdi til þín.
Sofnuð svefninum væra
kallið komið er
Þú ljósið sérð hið skæra
englaklæðin færir hann þér.
Hjartað geymir minningu þína
kveð ég þig hér um sinn.
Varðveittu hana Gústu mína
ég bið þig Drottinn minn.
Elsku Apríl Rún, Michael jr. og
fjölskylda, ég bið Guð að gefa ykkur
styrk að ganga þennan erfiða veg sem
framundan er.
Ykkar
Guðleif (Gurrý).
Þegar ég fékk fréttirnar að Ágústa
Þórey væri dáin dofnaði ég allur og
vissi ekki í raun hvert ég gæti leitað.
Ég fór samt aftur í huganum og hugs-
aði um það hvernig við kynntumst í
raun og veru. Það var á æfingu fyrir
jólaball sem halda átti í Holtaskóla ár-
ið 1986, já, henni tókst að bræða
hjarta mitt, þarna var hún þessi sæta
og skemmtilega stelpa sem allt hafði
að gefa. Ég hreinlega sjá ekki sólina
fyrir henni. Það komst á góð vinátta
og það skiptir öllu máli. Það var svo
margt sem hana langaði að gera og
fór hún yfirleitt sínar leiðir, og var
mjög fljótt sjálfstæð stelpa.
Hár, og stundum hárkollur, var
henni hugleikið, ég man eitt skiptið þá
keyrði ég hana til Reykjavíkur á hár-
greiðslustofu, mín ætlaði að láta
græða í sig hár og flétta það. Þarna
var hún frá 8 að morgni langt fram á
kvöld. En ekki voru þessar fléttur
lengi í henni, bara nokkra daga. Það
er oft þannig þegar maður ætlar sér
svo marga hluti í einu þá hverfur það
oft úr höndum okkar.
Einsog fyrr segir lágu leiðir okkar
saman þarna fyrst fyrir tæpum 19 ár-
um og gekk oft mikið á, en það er svo
skrýtið þegar við eldumst þá hverfur
tíminn frá okkur og við vanrækjum
vinasambönd okkar, því maður hugs-
aði oft til þess að taka upp síma og
hringja en aldrei vannst tími til þess.
En núna er hún horfin á brott og gef-
ur öðrum færi á því að kynnast sér,
því persónan sem Ágústa hefur að
geyma er frábær og gefandi.
Ég vona að Guð gefi sér tíma til að
huga að börnum hennar Apríl og
Michael og varðveiti þau saman. Því
það er svo mikilvægt að styðja við
þau. Ég vil votta fjölskyldu hennar
mína dýpstu samúð og hugsa til
þeirra með hlýhug.
Þinn vinur,
Sigtryggur Steinarsson.
Okkar góði nágranni
og vinur í Parque del
Poo, Kjartan Henrý
Finnbogason er geng-
inn á vit feðra sinna.
Þegar við fyrst komum hér til La
Marína seint að kvöldi höfðum við
aldrei hitt þau hjónin Kjartan og
Gauju, en þó haft spurnir af hve
skemmtileg og gestrisin þau væru.
Um morguninn, þegar við komum
út skein sólin glatt og nágrannarnir
biðu úti með dekkað morgunverðar-
KJARTAN HENRY
FINNBOGASON
✝ Kjartan HenryFinnbogason
fæddist á Látrum í
Aðalvík 28. maí
1928. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja föstu-
daginn 25. febrúar
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Keflavíkurkirkju 4.
mars.
borð. „Við vissum að
þið kæmuð seint og
hefðuð ekki haft tíma
til að kaupa inn.“ Síðan
hafa margar góðar
stundir liðið á pallinum
í Framnesi hjá þeim
hjónum. Sunnudaga-
kaffiborðin með rjóma-
pönnukökum, Kjartan
bankandi létt á dyrnar
á kvöldin, „Viljið þið
ekki koma og fá ís með
okkur Gauju?“ Stund-
um opnuð rauðvíns-
flaska.
„Allt í lagi fyrir okk-
ur, Arnar minn, við kunnum með
þetta að fara.“
Ferðirnar sem þau hjón fóru með
okkur til Torrevieja að kynna okkur
auðveldustu leiðina. Matsölustaður-
inn sem við borðuðum alltaf á.
Þar höfðu þeir bræðurnir Kjartan
og Grétar og konur þeirra sótt með-
an Grétar lifði. Þegar Arnar og
Gauja tóku makana, stundum svolít-
ið trega í taumi, á tónleika og allir
skemmtu sér konunglega.
Samband þeirra hjóna var ein-
staklega hlýtt og seinasta árið þegar
Kjartan kenndi heilsubrests sýndi
hún honum þá ást og umönnun sem
fáum er gefið að sýna.
Ein minningin um það ástríka
samband er fersk í huga. Síðasta
ferðin okkar saman til Benidorm.
Við hjónin fórum að sinna okkar er-
indum, en þau leiddust hönd í hönd
eftir Strandgötunni til að rifja upp
staðina sem þau höfðu dvalið á.
Þau voru okkur einstakir vinir og
félagar að ógleymdu því að Framnes
stóð okkur alltaf til boða að þeim
hjónum fjarverandi.
Skrifandi þessa kveðju til Kjart-
ans og Gauju sitjandi á sólpallinum á
Framnesi, þökkum við allt sem við
upplifðum hér saman. Allar góðu og
glöðu sólskinsdagana.
Oft er það eins og við finnum
okkar þá nálægist kvöld,
að geislar frá góðum kynnum
grafast á minningarspjöld.
Með kveðju frá nágrönnunum í
Parque del Poo
Arnar Sigtýsson.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir
Einarsson
Sverrir
Olsen
Bryndís
Valbjarnardóttir
Oddur
Bragason
Guðmundur
Þór Gíslason
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu vegna fráfalls
ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
INGIRÍÐAR JÓNASDÓTTUR BLÖNDAL,
Stóragerði 38,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á G-12 á
Landspítalanum og „kvennanna hennar” í
heimahjúkrun, sem hjúkruðu henni síðustu misseri af einstakri aðlúð,
nærgætni, natni og hjartahlýju.
Magnús Blöndal,
Jónas Blöndal, Sigríður G. Blöndal,
Arnþór Blöndal, María G. Blöndal,
Sigurður Blöndal, Berglind Bjarnadóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
VALGERÐAR PÁLSDÓTTUR,
Kálfafelli.
Sérstakar þakkir og hlýjar kveðjur til starfs-
fólks á hjúkrunarheimilinu Klausturhólum,
Kirkjubæjarklaustri.
Páll Björnsson, Guðrún Albertsdóttir,
Stefán Björnsson,
Guðný Björnsdóttir, Sveinn Garðarsson,
Guðjón Björnsson, Valdís Kristinsdóttir,
Snorri Björnsson, Ragnheiður Runólfsdóttir,
Málfríður Björnsdóttir, Sigurður Óskarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, er
auðsýndu okkur samúð og vinarhug við and-
lát og útför ástkærs eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR JÓNSSONAR,
Skólavegi 9,
Keflavík.
Þóra Ragnarsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir fyrir samúð og vinarhug vegna
andláts og útfarar móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
MARÍU SIGURSTEINSDÓTTUR,
Langholtsvegi 65.
Sveinhildur Vilhjálmsdóttir, Einar Jónsson,
Hulda Vilhjálmsdóttir, Valgarður Bragason,
Ásmundur Vilhjálmsson, Svanhildur Fjóla Jónasdóttir,
Þórunn María, Valgerður Anna, Vilhjálmur,
Maríanna Björk, Eiríkur Elí, Rebekka Sól,
Kristófer Máni og nýfæddur Valgarðsson.
Hann Jonni frændi
minn er allur, nærri 95
ára. Þrátt fyrir aldur
var hann hress og
skemmtilegur til hinstu
stundar. Alltaf er komið var í heim-
sókn til Jonna ljómaði hann og
spurði frétta af ættingjum og vinum,
ekki var verra ef fréttist úr sveitinni.
Það voru Eyjafjöllin þar sem æsku-
heimilið hans Mið-Grund var í for-
grunni.
Ég man fyrst eftir Jonna þá barn
JÓN GUÐMANN
BJARNASON
✝ Jón GuðmannBjarnason fædd-
ist á Ásólfsskála und-
ir Vestur-Eyjafjöll-
um 30. mars 1910.
Hann lést á Hrafn-
istu í Reykjavík 26.
febrúar síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Áskirkju 10.
mars.
að aldri er hann og
Guðbjörg kona hans
eða Bugga eins og hún
var kölluð, komu aust-
ur að Mið-Grund. Mikil
var tilhlökkun okkar
krakkana að vita að
Jonni væri á leiðinni á
litla Volksvagninum
fullum af krökkum og
gotteríi. Ekki gleymdi
hann mömmu sinni há-
aldraðri, alltaf komið
með eitthvað að gleðja
hana með, t.d. ávexti
sem annars sáust ekki
á borðum. Ekki var til-
hlökkun afa míns, Jóns, minni er
hann vissi að von væri á Jonna. Jonni
var honum jafn kær og væri hann
hans eigin sonur. Jonni hafði gaman
af allskonar prakkarastrikum og var
svo ekkert nema glettnin og skopið
þegar minnst var á þau við hann.
Hann hafði einstakt lag á að ná til
fólks. Hann átti auðvelt með að fá
fólk til að tjá sig og segja frá enda
frábær hlustandi sem gott var að
tala við. Ekki minnist ég annars en
það væri á léttu nótunum, enda hrók-
ur alls fagnaðar.
Sorg hans var mikil er hann missti
konuna sína frá fjórum börnum árið
1959, yngsta barnið þá mánaðargam-
alt. Heimilinu hélt hann saman með
ráðskonum. Gleðin var mikil þegar
hann talaði um börnin, en hann náði
að koma þeim öllum til mennta, það
var ekki sjálfgefið í þá daga. Ekki
var gleðin minni er minnst var á
barna- og barnabarnabörnin.
Ég naut þess árið 1967 þegar ég
kom til Reykjavíkur til starfa, að fá
að búa um tíma hjá Jonna í Efsta-
sundinu. Frá þeim tíma á ég dýr-
mætar minningar og vil ég þakka
þann hlýhug sem ég fann til ung-
lingsins sem var að stíga sín fyrstu
skref út í lífið.
Nú er þú Jonni minn kominn á
langþráðan fund með Buggu þinni.
Ég vil með þessum fátæklegu orðum
minnast góðs frænda og votta fjöl-
skyldunni úr Efstasundinu samúð
mína.
Kristín Á. Guðmundsdóttir.