Morgunblaðið - 02.10.2005, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 2. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ingjaldur Kjart-ansson hárskera-
meistari fæddist í
Reykjavík 30. sept.
1919. Hann lést á elli-
heimilinu Grund 25.
september síðastlið-
inn. Foreldrar Ingj-
alds voru Guðbjörg
Kristjánsdóttir, f.
19.7. 1893 á Rangár-
völlum, d. 15.11.
1958, og Kjartan Sig-
urðsson, f. 22.8. 1894
í Grindavík, d. 19.3.
1973. Ingjaldur
kvæntist 9. ágúst 1942 Köthe Bobo
Lizzie Nielsen, síðar Kjartansson, f.
20.5. 1925 í Kaupmannahöfn, d.
16.7. 1994. Foreldrar hennar voru
Emily og Carl Nielsen í Kaup-
mannahöfn, látin.
Bróðir Lizzie er
Freddy Nielsen, bú-
settur í Kaupmanna-
höfn. Dætur Lizzie
og Ingjalds eru: 1)
Svanhvít, f. 28.5.
1946, maki, Örn
Ragnarsson, f. 13.5.
1950 á Akureyri.
Sonur Svanhvítar er
Örn Helgason, f.
12.10. 1969. 2) Lilja,
f. 15.11. 1947. Börn
hennar: eru Herdís
Þorsteinsdóttir, f.
26.7. 1971, og Bjarni Heimir Þor-
steinsson, f. 20.6. 1970.
Útför Ingjalds fór fram í kyrr-
þey, að ósk hins látna, frá Foss-
vogskapellu 30. september.
Látinn er í Reykjavík Ingjaldur
Kjartansson hárskerameistari, góð-
vinur minn og starfsfélagi um nokk-
urra ára skeið. Kynni okkar Ingjalds
hófust á Rakarastofunni í Eimskipa-
félagshúsinu árið 1965 er ég hóf nám í
hárskurði. Það duldist engum er Ingj-
aldi kynntist, að þar fór mannkosta-
maður, víðlesinn, lífsreyndur og sigld-
ur. Ingjaldur flutti ungur til
Kaupmannahafnar árið 1937 til að
nema iðngrein okkar, en erfitt var að
komast í rakaranám hérlendis á þeim
árum. Þótti sú ákvörðun Ingjalds
djörf, en það var honum eðlislægt að
vera hugmyndaríkur og eiga stóra
drauma um ákvarðanir sem hann var
vís til að hrinda í framkvæmd. Í starfi
sínu á rakarastofunni American Bar-
ber á Friðriksbergi í Kaupmannahöfn
kynntist Ingjaldur þeim er þjónuðu
stríðsrekstri þess tíma og var hafsjór
af fróðleik um það ástand.
Ingjaldur var maður fjölmiðlunar
og fylgdist grannt með gangi lands–
og heimsmála. Hann var stoltur af því
að Íslenska sjónvarpið var stofnað á
afmælisdegi hans árið 1966. Þar til
naut hann útsendinga ameríska sjón-
varpsins frá Keflavík sem gaf honum
aukið innsæi í gang heimsmálanna.
Sjálfur var ég ekki eigandi sjónvarps-
tækis á þessum tíma, og átti því hauk í
horni hvað varðar sjónvarpsáhorf á
Grettisgötu 40 þar sem Ingjaldur og
Lizzie höfðu búið sér fallegt heimili.
Lizzie hafði Ingjaldur kynnst á Kaup-
mannahafnarárunum og fluttist hún
með honum til Íslands. Móttökurnar
á Grettistgötunni gleymast aldrei,
ávallt smurbrauð að dönskum hætti
eða heimabakað meðlæti.
Snyrtimennska og fagurt fataval
var einkenni Ingjalds. Ljósgráar bux-
ur, dökkblár blaserjakki, hvít skyrta,
rauðleitt bindi, síður Burberry’s
frakki, Tírólahattur og vel burstaðir
skór, allt eftir kúnstarinnar reglum.
Um var talað og eftir tekið þegar
þessi karakter gekk Laugaveginn á
leið í eða úr vinnu. Allt það sem var
danskt var Ingjaldi ljúft, kært og
minnisstætt og féll vel að hans mann-
gerð, danskur húmor, danskur matur,
dönsku fánalitirnir, sem hann gjarnan
hefði viljað mála bæinn rauðan með,
þegar sá gállinn var á honum og lífið
tekið með trukki og dýfu.
Útgáfa á Sögu hársnyrtiiðnaðarins
er rétt óútkomin. Þar nutu sagnfræð-
ingar er að útgáfunni standa, þekk-
ingar Ingjalds á iðngreininni hérlend-
is sem erlendis frá fyrri tímum,
þekkingar sem eflaust markar spor í
söguna. Íþróttir stundaði Ingjaldur af
kappi á námsárum sínum, lék knatt-
spyrnu með KFUM Boldklub sem
varð í þriðja sæti í dönsku deildinni
haustið 1938 ásamt því að hljóta bikar
í sundkeppni sama ár. Eftir heim-
komu var hann meðlimur í knatt-
spyrnufélaginu Val.
Við nokkrir hárskerar, sem allir
höfum starfað á rakarastofunni í Eim-
skipafélagshúsinu í gegnum tíðina,
höldum með okkur svolítinn fé-
lagsskap og hittumst við helstu tæki-
færi. Síðast fannst félögunum ótækt
að félagsskapurinn hefði aldrei fengið
nafn. Hugmyndin að nafngiftinni lét
ekki á sér standa, og hver skyldi hafa
átt hana? Jú, Ingjaldur, maðurinn
með „húmoren“ í lagi. „Spice guys“,
skyldi félagsskapurinn heita. Og rök-
stuðningurinn var tvítryggður fyrir
nafngiftinni. Í fyrsta lagi, allir í fé-
lagsskapnum höfðu einhverntíma selt
eða notað Oldspice rakvatn. Í öðru
lagi, í London voru hörku söngdívur
sem nefndu söngkvartett sinn Spice
girls og værum við því ágætt mótvægi
ef við færum einhvern tíma allir til
London „to make it“!
Spice girls eru hættar en Spice
guys starfa áfram þó skarð hafi verið
höggvið í hópinn. Næst er við hitt-
umst verður Ingjalds saknað, manns
sem markaði spor og gustaði af.
Útför Ingjalds Kjartanssonar, hár-
skerameistara, fór fram frá Foss-
vogskapellu í kyrrþey, að viðstöddum
fjölskyldu, nánum samstarfsfélögum
og vinum, 30. september sl. sem orðið
hefði hans 86. afmælisdagur.
Aðstandendum votta ég samúð.
Þorberg Ólafsson hárskeri.
INGJALDUR
KJARTANSSON
✝ Guðrún JónaÞórðardóttir
fæddist í Reykjavík
21. febrúar 1909.
Hún lést í Skógarbæ
16. september síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Þórður
Gíslason, f. 22. júlí
1877, d. 14. sept.
1928, og Ingibjörg
Guðmundsdóttir, f.
7. okt. 1877, d. 30.
sept. 1942. Þórður
var trésmiður, bóndi
og hreppstjóri í Mýr-
dal í Kolbeinsstaðahreppi í
Hnappadalssýslu. Guðrún átti einn
albróður, Gísla Þórðarson, hrepp-
stjóra í Mýrdal, f. 2. júní 1906, d.
10. okt. 1982. Guðrún átti einnig
tvo uppeldisbræður, Gústav Adolf
Guðmundsson, f. 4. okt. 1905, d. 2.
júní 1983, og Pétur Pétursson, f.
21. ágúst 1921, d. 27. okt. 1996.
Guðrún eignaðist Þórhildi Erlu,
f. 18. janúar 1941,
með Jóhannesi
Ólafssyni, f. 10. nóv.
1918, d. 5. janúar
2005. Maki Þórhild-
ar er Larry Suther-
land, f. 21. júní 1939,
og börn þeirra eru
Alfred Ray, f. 8.8.
1962, í sambúð með
Kathy Hepker. Ruth
Elisabeth f. 4. feb.
1964, maki Jeffrey
Williams f. 2. nóv.
1964. Börn þeirra
eru Danielle, f. 14.
apríl 1987, og Derrick, f. 10. ágúst
1995. Gunnar Jón, ókv. Diane Pe-
arl, f. 14. feb. 1970, maki Forrest
Rogness, f. 17. des. 1963. Dóttir
þeirra er Anna Guðrún Rogness, f.
22. nóv. 2004. Guðrún hefur dvalið
tvö síðustu árin á hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ.
Útför Guðrúnar fór fram í kyrr-
þey að ósk hinnar látnu.
Með fáeinum orðum vil ég minn-
ast vinkonu minnar Guðrúnar Þórð-
ardóttur sem í mínum augum var
hvunndagshetja og ímynd hins
sanna íslenska kvenskörungs. Hún
fæddist í upphafi 20. aldar. Hún var
af sterkum stofni og ólst upp í ís-
lenskri sveit þar sem hver varð að
standa fyrir sínu, það gerði Guðrún
alla tíð. Hún var ekki mikið fyrir að
vera upp á aðra komin enda stolt
kona og vann hörðum höndum fyrst
við bústörf á bænum Mýrdal í Kol-
beinsstaðahreppi sem var hennar
æskuheimili og síðar við saumaskap
hér í Reykjavík um árabil. Væri hún
uppi í dag hefði hún eflaust tekið við
búinu og orðið bóndi, þannig var
hennar upplag og hennar áhuga-
svið.
Guðrún var sjálfstæð kona með
afburðum, vel greind og stálminnug.
Hún lýsti fyrir mér hvernig Ísland
var í gamla daga. Hún var alin upp
þegar Ísland barðist fyrir sjálfstæði
sínu og leit Dani ekki allt of vinsam-
legum augum. Jónas frá Hriflu
hafði unnið sitt verk til sveita.
Guðrún bjó í braggahverfi í
Reykjavík þegar húsnæðisskortur
var eftir stríð og lýsti hún fyrir mér
því sambýli og þeim fordómum sem
ríktu gagnvart braggabúum.
Hún átti eina dóttur, Þórhildi Jó-
hannesdóttur. Hún ól dóttur sína
upp án aðstoðar annarra á tímum
þegar engin barnaheimili voru,
barnabætur né meðlagsskylda. Þór-
hildur er sérkennari fyrir heyrn-
arlaus börn.
Eftir að Guðrún hætti vinnu ferð-
aðist hún margsinnis til dóttur sinn-
ar þegar hún bjó í Bandaríkjunum,
og barnabarnanna. Hún var þeirra
íslenska arfleifð og þau bjuggu hér
sem börn og töluðu þá góða íslensku
og sum þeirra gera það enn.
Það gladdi Guðrúnu óumræðilega
þegar Díana, dótturdóttir hennar,
kom hér viku fyrir andlát hennar
ásamt manni sínum og níu mánaða
dóttur, sem skírð var í höfuð lang-
ömmu sinnar. Þar náði lífið og dauð-
inn saman til staðfestingar þeirri
hringrás sem við erum öll hluti af.
Þau eru öll stödd hér núna til að
kveðja ömmu sína sem mun lifa
áfram í minningu þeirra og okkar
sem kynntust henni.
Ulla Magnússon.
GUÐRÚN
ÞÓRÐARDÓTTIR
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og stuðning vegna andláts og
útfarar eiginmanns, föður, afa og langafa,
JÚLÍUSAR A. FOSSDAL,
Brekkubyggð 5,
Blönduósi.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks á lyflæknis-
deild F.S.A.
Sigríður K. Árnadóttir
og fjölskyldur.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
INGJALDUR KJARTANSSON,
síðast til heimilis á
Hringbraut 50,
andaðist sunnudaginn 25. september.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Þökkum auðsýnda samúð.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svanhvít Ingjaldsdóttir,Örn Ragnarsson,
Lilja Ingjaldsdóttir,
Örn Helgason,
Herdís Þorsteinsdóttir,
Bjarni Heimir Þorsteinsson
og aðrir aðstandendur.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GYÐA STEINSDÓTTIR
frá Flatey, Breiðafirði,
Hringbraut 50,
áður á Sólvallagötu 7,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
4. október kl. 13.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Flat-
eyjarkirkju.
Steinn Ágúst Baldvinsson,
Hanna María Baldvinsdóttir, Sigurður Pálsson,
Katrín Baldvinsdóttir, Gunnar Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
FRIÐRIK TH. INGÞÓRSSON,
Blásölum 24,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstudaginn
16. september sl.
Útförin hefur farið fram.
Lára Vilhelmsdóttir,
Hallbera Friðriksdóttir, Ágúst Þórhallsson,
Ingþór Friðriksson, Margrét Tryggvadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐMUNDUR BJARNASON
vélstjóri,
Háaleitisbraut 79,
Reykjavík,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans við
Hringbraut miðvikudaginn 28. september.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 7. október kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Blindrafélagið.
María Jónsdóttir,
Jón E.B. Guðmundsson,
Stefán Ó. Guðmundsson, Svanhvít Jónasdóttir,
Larissa Jónsdóttir,
María Stefánsdóttir, Hákon Stefánsson,
Elísabet Stefánsdóttir,
Fanney, Anna Elísabet, Stefán Orri
og langafabörn.
Helluhrauni 10, 220 Hf.,
sími 565 2566,
www.englasteinar.is
Englasteinar
Fallegir legsteinar
á góðu verði