Morgunblaðið - 02.10.2005, Page 45
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2. OKTÓBER 2005 45
MINNINGAR
Haustið skartar
sínum fegurstu litum
er við kveðjum hana Ingu, okkar
elskulegu vinkonu. Inga var kona
allra árstíða, það voru laukarnir á
vorin, villtu blómvendirnir á sumr-
in, allar skreytingarnar í haustlit-
unum og svo jólabarnið Inga með
öll ljósin og heimagerða skrautið.
Það er ekki hægt að tala um Ingu
án þess að nefna Gulla í sama orð-
inu, þau voru yndisleg hjón og
bestu vinir sem gerðu alla hluti
saman. Þeim hjónum kynntumst
við fyrst í gegnum íþróttaiðkun
barna okkar hjá fimleikadeild Ár-
manns og sátum með þeim í stjórn
deildarinnar til marga ára. Það
fyrsta sem við tókum eftir í fari
Ingu var lífsgleðin, krafturinn og
brosið bjarta. Að takast á við verk-
efnin sem voru óþrjótandi, hvort
sem þau tengdust rekstri, móta-
haldi eða fjáröflun, óx Ingu ekki í
INGA
INGÓLFSDÓTTIR
✝ Inga Ingólfs-dóttir fæddist í
Reykjavík 11. apríl
1955. Hún lést á
gjörgæsludeild
Landspítala – há-
skólasjúkrahúss við
Hringbraut 15. sept-
ember síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Bústaða-
kirkju 23. septem-
ber.
augum. Okkur varð
strax vel til vina og
vináttan efldist með
árunum. Eitt sinn er
við hittumst voru
okkur réttar derhúfur
sem Inga hafði saum-
að í stafina BIGG en
það eru upphafsstafir
okkar allra og þar
með var BIGG-klúbb-
urinn stofnaður sem
haldið hefur marga
góða fundi.
Inga og Gulli elsk-
uðu að ferðast, bæði
innanlands og utan. Byrjuðu með
tjaldvagn og áhuginn slíkur að jafn-
gilti fimm ára notkun á einu sumri,
þá tók „Öndin“ við sem var fellihýsi
og var á þeysireið um landið eitt
sumar. Alltaf gátu þau staðsett sig
á veiðilendum því bæði höfðu yndi
af veiðiskap.
Þegar þau hófu byggingu sum-
arhúss á draumalandinu var byrjað
á litlu koti u.þ.b. sex ferm. sem við
hjónin kölluðum Hálsakot. Þar var
öllu haganlega fyrir komið og allir
hlutir á sínum stað, við höfðum
aldrei séð annað eins skipulag, aðr-
ir vart gert betur á 50 ferm. Svo
reis Hreiðrið, sælureitur þeirra,
barnanna og auðvitað ættingja og
vina. Við höfum ósjaldan notið gest-
risni og félagsskapar þeirra á þess-
um yndislega stað. Inga var mjög
listræn og ekki skipti máli hver
efniviðurinn var, allt lék í höndum
hennar sem sést glöggt á heimili
þeirra og í Hreiðrinu.
Inga var skipuleggjandi og skrá-
setjari af Guðs náð. Ef þau skruppu
af bæ var skilaboðabox á Hreiðrinu
sem sagði hvert þau fóru, hvenær
þau væru væntanleg og ef gestir
höfðu ekki biðlund var beðið um
skilaboð. Að ekki sé talað um öll
myndaalbúmin með viðeigandi
skýringum og dagbækurnar sem
hún hélt um ferðalög þeirra.
Það haustaði allt of fljótt í lífi
Ingu, söknuðurinn er mikill en við
minnumst hennar með gleði í hjarta
og þökkum samveruna.
Elsku Gulli, Elín, Heimir og
Hulda, Guð gefi ykkur styrk á þess-
um erfiðu tímum
Heimsins þegar hjaðnar rós
og hjartað klökknar,
Jesú, gefðu mér eilíft ljós
sem aldrei slökknar.
(Höf. ók.)
Guðrún og Björn.
Elsku frænka mín. Það var gam-
an að vera með þér í barnaafmæl-
um og öðrum fjölskylduboðum þeg-
ar við vorum litlar stelpur, og
einnig seinna á ættarmótum.
Ég á eftir að sakna þín. Guð
geymi fjölskyldu þína og bróður
þinn og hans fjölskyldu.
Ástarfaðir himinhæða,
heyr þú barna þinna kvak,
enn í dag og alla daga
í þinn náðarfaðm mig tak.
(Stgr. Thorst.)
Friðbjörg Proppé.
✝ Hulda Guð-bjartsdóttir
fæddist í Reykjavík
3. september 1946.
Hún lést á Land-
spítala – háskóla-
sjúkrahúsi í Foss-
vogi hinn 21.
september síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Svava Arnórsdótt-
ir, f. 1. ágúst 1919,
d. 3. júní 1989, og
Guðbjartur Stef-
ánsson, bókari hjá
Tollstjóraembættinu, f. 10. nóv-
ember 1919 í Reykjavík, d. 11.
ágúst 1975. Bræður Huldu eru
Arnór Guðbjartsson, f. 29. júlí
1943, Stefán Guðbjartsson, f. 11.
júlí 1945, og Einar Guðbjartsson,
f. 5. apríl 1951. Hulda giftist
hinn 11. september 1965 Pétri
Hafstein Skaptasyni, vélvirkja
og fyrrv. verkstjóra hjá Kefla-
1969, á tvö börn, maki Jón Ben.
Einarsson. 4) Guðbjartur, mat-
reiðslumaður í Horsens í Dan-
mörku, f. 11. des. 1969, maki
Ragnheiður Jónsdóttir, Guð-
bjartur á tvær dætur og eina
stjúpdóttur. 5) Hulda Sóley,
starfsmaður Samskipa í Grimsby
í Englandi, f. 6. okt. 1973, maki
Leslie Robbins, Hulda á tvö
stjúpbörn. 6) Iðunn, stuðnings-
fulltrúi í Reykjanesbæ, f. 23. ág.
1974, maki Stefán Kristinn Guð-
laugsson, Iðunn á tvö börn með
Georg E.P. Jónssyni og Stefán á
þrjú börn frá fyrra sambandi.
Hulda lauk verslunarskóla-
prófi og starfaði um hríð sem
skrifstofumaður hjá Tollstjóra-
embættinu. Árið 1974 fluttist
hún og fjölskylda hennar til
Keflavíkur þar sem hún var bú-
sett æ síðan. Hulda starfaði
lengst af við ýmis fiskvinnslufyr-
irtæki í Keflavík en þó lengst hjá
Fiskverkun Hilmars og Odds.
Síðustu árin helgaði Hulda líf
sitt eiginmanni, börnum og
barnabörnum.
Útför Huldu fór fram í kyrr-
þey, að ósk hinnar látnu, 27.
september.
víkurbæ, f. 21. jan-
úar 1945 í Reykja-
vík. Foreldrar hans
voru Skapti Jóns-
son, skipstjóri frá
Hrísey, f. 2. ágúst
1914, d. 23. maí
1986, og k.h. Mar-
grét Borghild Haf-
stein, f. 29. jan.
1919 í Reykjavík til
heimilis á Hrafnistu
í Reykjavík. Börn
Huldu og Péturs
eru: 1) Svava,
grunnskólakennari í
Reykjanesbæ, f. 10 feb. 1966,
maki Gunnar Halldór Gunnars-
son, Svava á tvo syni með Guð-
mundi G. Gunnarssyni. 2) Mar-
grét, endurskoðandi í Reykjavík,
f. 1. jan. 1968, Margrét á tvo
syni með fyrrv. maka sínum,
Hans Ómari Borgarssyni, og eitt
barnabarn. 3) Gerður, leikskóla-
stjóri í Reykjanesbæ, f, 11. des.
Hinn 27. september sl. var borin
til grafar í kyrrþey móðir mín
Hulda Guðbjartsdóttir en hún lést
eftir stutta sjúkralegu 21. septem-
ber síðastliðinn aðeins 59 ára að
aldri. Ljósið hennar mömmu hafði
verið að smá dofna síðustu árin
eftir oft á tíðum krefjandi og
strangt lífshlaup. Mamma og pabbi
áttu 40 ára hjúskaparafmæli 11.
september sl. Þau voru gefin sam-
an árið 1965 og þurfti pabbi sér-
staka undanþágu frá forseta Ís-
lands þar sem hann hafði ekki náð
tilskildum aldri. Fyrsta barn
þeirra hjóna kom í heiminn fimm
mánuðum seinna og var mamma
þá 19 ára gömul. Átta árum seinna
vorum við orðin sex talsins, fimm
systur og einn bróðir. Eins og gef-
ur að skilja var oft þröngt í búi og
vinnudagur móður minnar langur.
Hún var þó einstök í að láta hlut-
ina ganga og var þekkt fyrir dugn-
að sinn og elju. Á myndum frá
bernskuárum okkar systkinanna
má sjá handbragð móður okkar
alls staðar. Við í heimasaumuðum
fötum og lopapeysum og allt í stíl
og hún sjálf í kjólum sem jafnvel
voru saumaðir úr fínustu gardín-
um, allt var nýtt til hin ítrasta. Á
tyllidögum voru hnallþórur töfrað-
ar fram og margar minningar á ég
frá sultugerð, bakstri og slátur-
gerð. Allt var gert með þvílíkum
myndarskap að fólk dáðist að.
Mamma var mjög skapandi kona
og fann sköpunarþörfinni farveg
við ýmis verk tengd heimilinu.
Kökudunkar voru málaðir, ösku-
dagsbúningar saumaðir og páska-
eggin handgerð. Hvernig hún fann
tíma til að sinna öllu þessu jafn-
hliða því að sinna stóru heimili og
oft á tíðum meira en fullu starfi er
illskiljanlegt. En afleiðingar strits-
ins sögðu líka til sín og fljótlega
upp úr fertugu hætti mamma að
vinna utan heimilis.
Pabbi og mamma voru sjálfum
sér næg, þau dunduðu sér við að
leggja kapal, lesa bækur og ráða
eina og eina krossgátu. Í mörg ár
voru þau dugleg að ferðast um
landið og skoða sig um.
Við systkinin minnumst þess að
á stórum stundum í lífi okkar var
mamma alltaf nálæg. Þegar við
eignuðumst okkar fyrsta húsnæði
mætti hún á staðinn með salt og
brauð og sýndi á táknrænan hátt
ósk sína um að okkur myndi aldrei
skort neitt. Fastur siður var einnig
þegar að nýtt barnabarn kom í
heiminn þvoði mamma og straujaði
línið utan um fjölskylduvögguna og
saumaði svo slaufu í viðeigandi lit
á þegar að barnið var komið í
heiminn, bleikt eða blátt.
Hin síðustu ár fór að halla undan
fæti og sífellt erfiðara var fyrir
okkur systkinin að ná til mömmu.
Oft á tíðum þótti okkur erfitt að
skilja leiðina sem hún valdi. Pabbi
stóð við hlið hennar sem klettur og
studdi hana til hinsta dags.
Kveðjustundin er blönduð sökn-
uði og trega yfir því sem aldrei
varð en þó gleði yfir mörgum góð-
um minningum. Með mömmu er
gengin harðdugleg kona sem lífið
fór ekki alltaf of mjúkum höndum
um. Við biðjum þess að hún komist
í ljósið og fái þann frið og þá hvíld
sem hún svo augljóslega var farin
að þrá.
Hugur okkar er hjá pabba sem
nú missir sinn sálufélaga og besta
vin. Við tekur nýtt tímabil sem við
munum reyna að gera bjart og
hlýtt svo ævikvöld hans verði sem
allra best. Með þökk og virðingu
fyrir þeirri konu sem ól okkur í
þennan heim biðjum við almættið
að taka vel á móti mömmu og veita
henni frið. Fyrir hönd okkar systk-
inanna,
Gerður Pétursdóttir.
HULDA
GUÐBJARTSDÓTTIR
Útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
FRANZ E. PÁLSSONAR,
Granaskjóli 1,
Reykjavík,
fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
4. október klukkan 13.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu
minnast hans er bent á líknarfélög.
Jóninna Margrét Pálsdóttir,
Páll Franzson, Þórhildur Guðmundsdóttir,
Hjalti Franzson, Fríður Eggertsdóttir,
Leifur Franzson, Margrét G. Ormslev,
Bogi Franzson, Ragna B. Sigursteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát fósturmóður minnar og systur,
GUÐRÚNAR ÓLAFSDÓTTUR,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
áður Austurgötu 17,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfóksins á dvalarheimilinu
á Hraunbúðum og þeirra þeirra góðu hjóna Sigurfinns Sigurfinnssonar og
Þorbjargar Júlíusdóttur fyrir einstaka umönnun.
Ólafur Ormsson,
Ormur Ólafsson,
Sólveig Ólafsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Ástkær maðurinn minn, sonur, bróðir, faðir,
tengdafaðir og afi,
REYNIR RÍKARÐSSON,
Fellsási 9a,
Mosfellsbæ,
lést á líknardeild Landspítala föstudaginn 30.
september.
Halldóra Einarsdóttir,
Ríkarður Ingibergsson,
Albert Ríkarðsson, Elín Vigfúsdóttir,
Ríkarður Reynisson Berglind Þorbergsdóttir,
Sigrún Reynisdóttir, Gunnar Hrafn Jónsson,
Árný Reynisdóttir,
Stefanía Reynisdóttir, Pétur Smárason,
Inga Rós Reynisdóttir,
og barnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HJÁLMAR GUÐBJÖRNSSON
bifreiðarstjóri,
Kleppsvegi 120,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 26. september, verður jarðsunginn frá
Áskirkju föstudaginn 7. október kl. 13.00.
Sigurrós Halldórsdóttir,
Þóra Jenný Hjálmarsdóttir, Guðmundur Örn Harðarson,
Stefán Hjálmarsson, Elfa Bára Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
og afi,
RAGNAR ÞORSTEINSSON,
Efstasundi 23,
Reykjavík,
lést á Líknardeild Landspítalans Kópavogi
fimmtudaginn 29. september.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Guðrún H. Guðmundsdóttir,
börn og fjölskyldur.