Morgunblaðið - 20.11.2005, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 2005 29
Tabula Gratulatoria
- Arnór Hannibalsson
Arnór Hannibalsson, prófessor emeritus í heimspeki við Háskóla
Íslands, varð sjötugur á síðasta ári. Í tilefni af afmæli hans mun
Háskólaútgáfan gefa út rit til heiðurs honum, sem kemur út í des-
ember 2005, með greinum eftir ýmsa fræðimenn.
Arnór hefur beint sjónum sínum að óvenju fjölbreytilegum málum,
enda er hann menntaður við svo ólíkar menntastofnanir sem há-
skólana í Moskvu, Edinborg og Varsjá og hefur stundað rannsókn-
ir og skrifað m.a. um heimspeki, uppeldisfræði, sálarfræði og
stjórnmál. Þetta víða áhugasvið Arnórs endurspeglast í afmælisriti
hans og fjalla greinarnar í því um hin ýmsu efni er tengjast áhuga-
málum hans: þekkingarfræði, sálarfræði, sagnfræði, stjórnmála-
heimspeki, siðfræði, lífsiðfræði, fagurfræði o.fl.
Meðal höfunda má nefna Atla Harðarson, Erlend Jónsson, Gísla
Gunnarsson, Guðmund H. Frímannsson, Gunnar Harðarson,
Gunnar Ragnarsson, Hannes H. Gissurarson, Jakob Smára, Krist-
ján Kristjánsson, Mikael Karlsson, Pál Skúlason, Sigríði Þorgeirs-
dóttur, Stefán Snævarr, Svein Eldon, Vilhjálm Árnason, Þorstein
Gylfason og Örn Bjarnason. Auk þess verður í ritinu ágrip af lífs-
hlaupi Arnórs og hugmyndaleg sjálfsævisaga hans.
Áætlað er að ritið verði u.þ.b. 250 bls. Háskólaútgáfan býður þér
að setja nafn þitt á Tabula gratulatoria sem verður fremst í bókinni,
og kaupa síðan bókina á sérstöku verði sem er 3.490,- krónur með
heimsendingu.
Þeir sem þekkjast þetta tilboð vinsamlega sendið upplýsingar
um: Nafn, kennitölu, heimilisfang, póstnúmer, símanúmer, og net-
fang til Háskólaútgáfunnar hu@hi.is merkt Tabula Gratulatoria -
Arnór Hannibalsson
Almennur fundur um kjara- og hagsmunamál
eldri borgara verður haldinn laugardaginn
26. nóvember kl. 14:00 í Stangarhyl 4
í Ártúnsholti í Reykjavík.
Á fundinn mæta alþingismennirnir Ásta Möller,
Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, Guðjón A. Kristinsson,
Jónína Bjartmarz og Ögmundur Jónasson og
fræða okkur um hvernig þingflokkarnir ætla að
vinna að bættum hag eldri borgara.
Eldri borgarar fjölmennið og notið tækifærið til að
krefja alþingismennina svara varðandi málefni ykkar.
Landssamband eldri borgara og
Félag eldri borgara í Reykjavík
ELDRI BORGARAR TAKIÐ EFTIR
Síðustu vikurnar hefur ís-lenskum leikhúsgestumstaðið til boða í Þjóð-leikhúsinu fjörleg sýn-ing á gáskafullu og vel
gerðu leikriti Ólafs Hauks Sím-
onarsonar um dvöl Halldórs
Laxness í hinni sólbökuðu höf-
uðborg kvikmyndaiðnaðarins
vestur í Kaliforníu.
Þegar maður situr klukkan
átta að morgni á skyrtu og bol,
utandyra á
Starbucks við
Sunset Avenue
með heitan
latte, í miðjum
nóvember, virð-
ist sem lífið í
Los Angeles-
borg sé hreinn munaður. Það
virtist Halldóri líka á sínum
tíma.
Þetta er að vísu vestarlega á
Sunset, nærri ströndinni og oft
lágskýjað fram eftir degi, þótt
hann rífi af sér uppi í bæ. En
það er sama. Dálítið draumkennt
fyrir Frónbúann, enda þótt hann
hafi dvalið hér margsinnis og
jafnvel haft hér fasta búsetu
lengur en á flestum stöðum á
ættlandinu.
Umferðin er þegar orðin þung
og það er löng biðröð við pönt-
unarskenkinn, þar sem inn-
fæddir Kaliforníubúar standa vel
undir nafni sem ofurmeðvitaðir
heilsupinnar og panta sér koff-
ínlaust kaffi með sojamjólk eða
undanrennu. Líkt og hér eigi
menn ekki skilið að búa nema
vera engilfríðir á fés og kropp.
Borgin er jú kennd við drottn-
ingu englanna og ljóst að fátt er
um fituhjassa og óheppin andlit í
þeim hópi.
En ef maður leggur eyrun eft-
ir því, þá er líf fólksins við borð-
in í kring ekkert eintómt himna-
ríki, þótt efnahagur flestra
virðist góður, enda fasteignaverð
hérna vestan megin í borginni
margfalt það sem við höfum ver-
ið að venjast síðustu árin.
Dökkbrúnn og góðlegur en
augljóslega fjörgamall hundur
stelur senunni í fyrstu. Barn eft-
ir barn spyr hvort megi klappa
honum og eftir vinaleg orða-
skipti milli mömmu og eigand-
ans, sem lítur út eins og David
Crosby eftir þarmastyttingu, er
ákveðið að best sé að láta það
ógert. Hvutti sé orðinn forn í
skapi og hvefsinn. Á næsta borði
er lágvaxinn, eilítið rauðbirkinn
maður í miðju áríðandi símtali.
Hann er að tala um mál sem
virðist sérlega viðeigandi, nefni-
lega samninga um fyrirhugaðar
kvikmyndir. Hann útskýrir fyrir
viðmælandanum að allt sé á
réttu róli, engin ástæða til að ör-
vænta. „Joseph,“ segir hann,
„Turtletaub vill gera myndina.
Allt sem hann snertir er gull
núna eftir National Treasure og
hann fílar hugmyndina í tætlur.
Hann elskar hana.“ Hann hlust-
ar um stund á Joseph, sýpur á
sojakaffinu og kinkar kolli.
Heldur svo áfram: „Sko, Stan
er allt of tens, Guber hefur valt-
að yfir hann áður, en þótt Guber
sé ekki að hringja til baka akk-
úrat núna, er það ekki málið.
Harvey vill vera með.“ Nú brest-
ur Joseph greinilega á með til-
finningaþrungin andsvör, því
rauðbirkni maðurinn, fettir sig
til og frá á stólnum og getur
ekki einu sinni fengið sér sopa af
hreinni óþreyju.
Loksins kemst hann að: „Joe,
sko, slakaðu á, við viljum ekki að
Stanley taki eitthvað fitt á Gu-
ber, þá er það búið. Við tökum
bara símafundinn með Harvey
og svo hringir Turtletaub í hann
persónulega og þegar Guber
fréttir að Harvey er með, þá
kemur hann líka inn. Þetta er
allt að gerast, ókei?“ Það virðist
vera ókei, því örskömmu síðar
lýkur sá lágvaxni samtalinu,
reigir hálsinn, andar djúpt
nokkrum sinnum og einbeitir sér
að sojakaffinu. Þegar hann yf-
irgefur staðinn, skiptist hann á
vinalegum orðum við Crosby og
spyr hvort hann megi klappa
hundinum.
Hann fær sömu svör og aðrir
og lætur sér nægja að beygja sig
niður og tala hlýlega til hins
aldna seppa um stund. Svo sest
hann inn í veðurbarinn smábíl og
mjakar sér inn í strauminn á
Sunset Avenue.
Nei, það er ekki tekið út með
tómri sældinni að búa í Suður-
Kaliforníu, þótt nöfnin séu kunn-
ugleg, sumarblíða allt árið og
Mídas konungur elski hugmynd-
ina. Háar fjárhæðir eru jafn
haldlitlar og lágar, meðan maður
hefur þær ekki milli handanna.
Í rauninni hafa hlutirnir ekki
breyst mikið síðan Halldór Lax-
ness var hér á þriðja áratugnum.
Menn elska hugmyndir og vilja
endilega vinna með þessum og
hinum, en svo er einhver
skrattakollur sem klikkar á því.
Skiptir um starf, skiptir um
skoðun, skiptir um kyn, eða eitt-
hvað og allt hrynur til grunna.
Kaffið er búið, gestirnir flestir
á förum. Best að koma sér að
verki, eða koma sér heim.
Hollywood án Halldórs
– soja, sól og samningar
HUGSAÐ
UPPHÁTT
Eftir Svein-
björn I. Bald-
vinsson