Tíminn - 20.09.1973, Blaðsíða 7

Fimintudagur 20. september 1973
TÍMINN
7
Enn sem fyrr eru þaö mest konur sem þræla á ökrunum.
Hefðum við tök á að kanna or-
sakir hins félagslega misræmis
samfélags okkar, gætum við ráð-
iö bót á þvi og þar með gert að
engu tilraunir fjandmanna okkar
til þess að færa sér það i nyt. Nú
þegar er samt hægt að benda á
nokkra þverbresti i samfélagi
okkar.
Byltingaröflin gera allt sem i
þeirra valdi er til þess að etja al-
þýðu manna af afrikönskum upp-
runa gegn þeim hvitum mönnum
sem búsettir eru úti á lands-
byggðinni. Þetta er gert með þvi
að halda uppi áróðri meðal al-
mennings og reyna að koma i veg
fyrir samskipti við Evrópumenn
og efla kynþáttaóvild meðal
svertingja og telja þeim trú um,
að þeirra biði farsæld og
hamingja i framtiðinni.
Eftirfarandi atriðum er beitt i
þessum áróðri, enda ekki annars
að vænta:
a) Sú grimmd sem stjórn okkar
hefurgert sig seka um og þau af-
brot sem hún hefur framið allt
fram til þessa. Þrælahaldið,
hernaður i friðunar skyni, mis-
beiting valds, ofbeldi, nauðungar-
vinna (og allt sem af henni hlýzt,
en það er svo hörmulegt, að mér
býður við að gera grein fyrir þvi),
eignarnám lands, sem i fornum
landslögum er i eigu þorpsbúa á
iandsbyggðinni, nauðungarflutn-
ingar á fólki, nauðungarræktun,
ótal brot gegn fornum lögum og
venjum Afrikumanna, og þannig
mættilengitelja,eru án efa ivafið
I mörgum sögusögnum og þjóð-
sögum, sem sagðar eru, þegar
svertingjar koma saman eins og
þeirra er vandi. Vegna þess sem
miður hefur farið fyrr á tið
imyndar svertinginn sér hvita
manninn alltaf sem maurapúka
og illmenni og óhjákvæmilegan
óvin. Af þessu leiðir að meiri hluti
ibúanna er móttækilegur fyrir
byltingarkenningunum.
Tillaga: Við þurfum sem allra
fyrst að skýra fyrir fólki hvað olli
mistökunum áður fyrr og reyna
að gera litið úr afleiðingunum.
Við verðum að herða á starfi okk-
ar og bæta það og gera sem mest
úr þvi i augum fólks.
b) Hinn geysimikli m.unur á
lifskjörum Afrfkumanna og fólks
af evrópskum uppruna.
Þessi munur er svo augljós, að
ekki tekur þvi að fara fleiri orð-
um um hann. Þetta kemur fjand-
mönnum okkar trúlega að notum,
þvi að þeir munu nota þetta sem
sönnun þess, að hvitir menn arö-
ræni hina svörtu enn sem fyrr.
Tillaga: Við verðum að læða
þeirri hugmynd inn hjá fólki að
þessi munur stafi af menntunar-
skorti Afrikumanna, óvild þeirra
á vinnu og framtaksleysi. Sýna
þarf með ýmsum dæmum, að
svartir menn hafi sömu tækifæri
oghvitir —ef þeiraðeins vilji. Við
þurfum lika að reka áróöur fyrir
þvi, að ibúar landsins einbeiti sér
aö þvi sameiginlega að efla landið
efnahagslega.
c) Embættismenn hafa æ ofan I
æ misnotað vald sitt og valdniðsla
og tortryggni gagnvart svertingj-
um er almenn meðal hvitra
manna i landinu. Þetta á rót sina
að rekja til þess að sérstakar
reglugerðir gilda fyrir svertingja.
Á meðan svo er og þessi afstaða
rikir, geta óvinirnir ætiö látið lita
svo út sem þeir vinni að þvi að
frelsa hina innfæddu undan okinu.
Tillaga: Við verðum að knýja
embættismenn og þá einkum lög-
regluna til þess að meðhöndla
Afrikumenn sem portúgalska
borgara, virða þá sem mannlegar
verur og taka fullt tillit til rétt-
inda þeirra og hjálpa þeim, ef
þeir þurfa á þvi að halda. Yfir-
völdin mega ekki færast á kaf i
skriffinnsku og fela sig að baki
formsatriða og reglugerða. Þau
verða að haga sér á þann veg að
þau öðlist samúð hinna svörlu
ibúa.
d) Aukin jarðrækt og búfjár-
rækt hefur alla tið leitt til þess að
Afrikumenn hafa verið hraktir
frá þeim landsvæðum, sem þeir
hafa talið eign sina eða sameigin-
lega eign þorpsins. Þeim finnst
þá, sem þeir séu miklum órétti
Mönnum reiknaðist svo til 1960,
að 95,2% af ibúum Angóla væru
Afrikanar, 3,5% af evrópskum
uppruna og 1,1% kynblendingar.
A áratugnum 1950-60 fjölgaði
Afrikönum um rúmlega hálfa
milljón og Evrópumönnum um
tæplega hundraö þúsund.
Evrópumönnum fjölgaöi ekki
eins mikið og við hefðum kosið
vegna þess öryggisleysis, sem af
hermdarverkunum leiddi.
Þannig er mikill meirihluti Ibú-
anna af afrikönskum uppruna
eins og sjá má.og þeim mun f jölga
enn meir eftir þvi sem heilsu-
gæzla batnar og félagslegar um-
bætur aukast. Engu aö siður er
þvi svo farið, að það er nær ein-
vörðungu hinn evrópski minnihl.,
sem býr við velmegun, og hann
ræður lögum og lofum i landinu.
Allur landbúnaður og iðnrekstur
er eftir sem áður i höndum hans
sem og verzlun og stjórnsýsla öll.
Hið augljósa efnahagslega mis-
rétti og hið félagslega og menn-
ingarlega misræmi leiðir óhjá-
kvæmilega til kynþáttastefnu og
hennar gætir meira meðal
Afrikumanna en hvitra manna.
Byltingarsinnar notfæra sér þá
sundrung seamfélagsins, sem af
þessu félagslega misræmi hlýzt.
Hlutverk þeirra er að efla
óánægju og vinna fylgi þeirra,
sem telja sig bera skarðan hlut
frá borði. Það er ekki ósennilegt,
að meira en níu tiundu hlutar ibúa
Angóla séu óánægðir með ástand
mála!
Skæruliöar frelsishreyfingarinnar meö sprengjuvörpu.
,;r«-
Að heræfingum i frumskóginum.