Fréttablaðið - 13.01.2005, Síða 22

22 13. janúar 2005 FIMMTUDAGUR
HJÁLPARSTARF Uppbyggingarstarf
af áður óþekktri stærðargráðu er
framundan á hamfarasvæðunum
við Indlandshaf. Ríkisstjórnir,
alþjóðastofnanir og fjölþjóðleg
hjálparsamtök leggjast nú á eitt
við að hjálpa fórnarlömbunum en
auk þess hafa smærri samtök og
jafnvel einstaklingar látið til sín
taka. Vilhjálmur Jónsson hefur
verið búsettur í Indlandi um ára-
tuga skeið og nú hefur hann ásamt
hjálparsamtökum sem hann veitir
forystu tekið að sér uppbygging-
arstarf í litlu þorpi sem varð mjög
illa úti þegar aldan reið yfir.
Sálin marin
„Þegar við komum niður á strönd-
ina var ég alls ekki viðbúinn
þeirri hrikalegu sjón sem við mér
blasti. Máttur flóðsins hafði
hreinlega sópað öllu burtu og
skilið eftir hrúgur af braki og
rusli eftir allri strandlengjunni.
Bátarnir höfðu undist utan um tré
eða farið í gegnum húsin og leifar
af fiskinetum lágu á víð og dreif á
margra mílna svæði. Það sem
snerti mig mest var tilfinningin
um að vonin væri horfin. Það er
mjög erfitt að útskýra þetta en
kannski er þetta eins og að vera
laminn og barinn en það kemur
ekki niður á líkamanum heldur
sálinni. Hér og þar sátu íbúarnir
eða fjölskyldur inni í miðri hrúgu
af braki og rusli og störðu út í
tómið.“ Svona lýsir Vilhjálmur
Jónsson aðkomunni að þorpinu
Thazhankuda sem er um 160 kíló-
metra suður af borginni Chennai
(Madras) í Indlandi. Hjálpar-
starfið og uppbyggingin í þorpinu
er nú í höndum Vilhjálms og
félaga hans í líknarsamtökunum
Fjölskyldan eða The Family
International.
Tíu barna faðir frá Akureyri
Vilhjálmur er 51 árs gamall Akur-
eyringur en hefur verið búsettur
á þessum slóðum í 23 ár. Hann er
giftur indverskri konu og saman
eiga þau tíu börn. „Það var bara
þráin að gera eitthvað fyrir aðra,“
svarar hann aðspurður um ástæð-
ur þess að hann fór af landi brott
fyrir tæpum þrjá-
tíu árum.
Family Inter-
national eru al-
þjóðleg regnhlíf-
arsamtök sem
starfa á kristileg-
um grunni en víða
um heim eru sjálfstæð svæðis-
félög að störfum. „Við stofnuðum
okkar félag hérna í Coimbatore og
okkar aðalstarf er á vettvangi
menntamála og sérstaklega á
meðal heyrnarlausra,“ segir
Vilhjálmur. „Þótt starfið sé kristi-
legt þá erum við alls ekki trú-
boðar í hefðbundnum skilningi
þess orðs enda tilheyrum við ekki
neinni sérstakri kirkjudeild.“
Íbúarnir í losti
Coimbatore er um tvö hundruð
kílómetra inni í landi en þegar
Vilhjálmur og hans fólk frétti af
jarðskjálftunum og flóðunum
sem þeim fylgdu biðu þau ekki
boðanna heldur þustu af stað.
Fimm dögum síðar höfðu þau
fengið leyfi yfirvalda til að taka
að sér neyðaraðstoð og hjálpar-
starf í þorpinu Thazhankuda í
Cuddalore-sýslu í félagi við
nokkra kaþólska presta.
Í þorpinu búa 3.000 manns en
þar stóð ekki steinn yfir steini
þegar Vilhjálmur kom á vett-
vang. Eyðileggingin var algjör og
eftirlifandi íbúar voru í losti.
„Þegar ég kom fyrst inn í þorpið
vakti maður nokkur athygli mína
sem sat starandi í sandinum. Í
kjöltunni var hann með matar-
pakka og smá brauðhleif sem
hjálparstarfsmenn höfðu komið
þar fyrir en það var greinilegt að
það hafði ekkert að segja fyrir
hann.“
Mikið verk framundan
Fyrstu dagana einbeittu samtök
Vilhjálms sér að dreifingu matar
og annarra hjálpargagna til íbú-
anna en nú sjá þau fyrir endann á
neyðaraðstoðinni og eru farin að
huga þess í stað að uppbyggingar-
starfinu. „Aðalverkefnið núna er
að útvega fólkinu báta og net því
það getur auðvitað ekki sótt sjó-
inn, það getur ekki stundað sína
atvinnu án þess að hafa þessa hluti
í höndunum,“ segir Vilhjálmur en
mestallur útbúnaður þorpsbúa til
sjósóknar eyðilagðist í flóðunum.
„Maður nokkur sem við töluðum
við hafði komið til að ná í lík
móður sinnar og mágkonu. Þegar
bylgjan skall á var hann að gæta
að netum sínum, hann tókst á loft
og barst þvert yfir skagann og
endaði á ströndinni hinum megin
við fjörðinn.“
Samtökin láta ekki þar við sitja
heldur áforma þau að reisa þak
yfir hundrað fjölskyldur og setja
upp jarðbora til að dæla upp
hreinu vatni en vatnsból svæðis-
ins spilltust í flóðunum. Allt kost-
ar þetta peninga og því vinnur
Vilhjálmur að því að afla fjár til
þessara brýnu verkefna. Hann
segir framlög frá Íslendingum
mjög vel þegin en hægt er að
leggja peninga á reikning sam-
takanna í Íslandsbanka, Kirkju-
sandi. Númerið er 515-26-3470 og
kennitalan 630300-3470.
sveinng@frettabladid.is
Íbúarnir sátu og störðu út í tómið
Vilhjálmur Jónsson frá Akureyri hefur ásamt félögum sínum tekið að sér uppbyggingarstarf í litlu þorpi
á austurströnd Indlands. Mikið verk er framundan enda er eyðileggingin þar algjör.
THAZHANKUDA RÚSTIR EINAR
Íbúarnir sitja niðurlútir með hendur í skauti enda stendur ekki steinn yfir steini í þorpinu þeirra. Reisa þarf ný hús fyrir rúmlega eitt hundrað fjölskyldur en auk þess þarf að bora eftir hreinu vatni því vatnsból spilltust í flóðunum.
GJÖRÓNÝTUR BÁTUR
„Maðurinn tókst á loft og barst þvert yfir skagann og endaði á ströndinni.“
ALDAN BRAUT ALLT SEM FYRIR VARÐ
Í það minnsta hundrað fjölskyldur þurfa ný húsakynni.
BÁTAR BÁRUST HUNDRUÐ METRA INN Í LANDIÐ.
Vilhjálmur Jónsson sést hér í hópi samstarfsmanna sinna.