Tíminn - 02.03.1975, Blaðsíða 33

Sunnudagur 2. marz 1975
TÍMINN
33
Kötturinn Branda unir vel lifinu.
veiða fugla, eins og
katta er siður, og lædd-
ist kænlega að smá-
fuglunum á sumrin. En
þegar hann var kominn i
stökkfæri við þá rak
hann ævinlega upp
vesældarlegt mjálm, og
þá flugu auðvitað
f u g la r n ir ! H a n n
náði aldrei neinum. Við
héldum að hann yrði
skyndilega óstyrkur,
eða of mikill veiðihugur
gripi hann og þá ræki
hann upp mjálmið.
öðruvisi var Stóra-
Kjóa farið. Hann var
kolsvartur með hvitan
dil á bringunni, geysi
duglegur veiðiköttur,
sem fljótt eyddi rottun-
um á bænum. Einu sinni
fór ég niður i kjallara að
sækja harðfisk og Stóri-
Kjói með mér. Hertir
þorskhausar hengu i
kippum á bitunum.
Þegar ég kom niður
stigann stökk stærðar
rotta úr kippunni, en hún
var varla komin niður á
gólf þegar Kjói
hremmdi hana. Var
sögu hennar þá lokið. En
Kjói var lika grimmur
Börnin og hundur I varpanum hjá stóru netlunni sem stingur!
við ketti. Þeir voru
dauðhræddir við hann. Á
bænum var hátt
framhús úr timbri. Einu
sinni heyrðum við
vesældarlegt væl ofan af
þakinu og lika
grimmdarlegt urr öðru
hvoru. Við klifruðum
upp á búrið, sem var úr
torfi og sáum þá
einkennilega sjón. Yzt á
þakmæni framhússins
kúrði guli kisi en Kjói
stóð yfir honum ógnandi
Guli kisi kraktist loks út
af þakinu, þannig að
hann hékk aðeins á
framlöppunum — og
Kjói færði sig alveg að
honum. Við köstuðum þá
moldarkögglum i Kjóa
svo hann hypjaði sig
burt og sá guli vóg sig
upp á þakið. Annars er
enginn efi á þvi að Kjói
hefði hrakið hann út af
þakinu og drepið þannig.
Kjói varð loks svo
grimmur að það varð að
farga honum.
Það var mikið lif
þarna við fjörðinn.
Hrafninn verpti I
sjávarhömrunum og
hvalir byltu sér úti á
firðinum. Hátt lét i
lómnum og hávellunni
þar úti. Endur syntu
fyrir landi og æðarfugl,
sendlingar hlupu i
fjörum og mávar svifu
yfir. Landselir lágu oft
uppi á skerjunum.
Hrafninn striddi
hundunum, flögraði rétt
framan við þá
krunkandi og flaug ekki
upp fyrr en þeir voru
alveg komnir að honum
og þá stutt og lágt. Ef
æti var hjá bænum
ginnti krummi þannig
hundana burt, flaug svo
skyndilega heim og varð
langt á undan þeim i
ætið. Dýrin hafa sina
skynsemi, ekki vantar
það.
Hænsni voru líka á
bænum, já, „hænan
gaggar með hopp og læti
og haninn galar á öðrum
fæti”, svartbrúnn og
konunglegur uppi á
fjóshaugnum! Við létum
andaregg til hænunnar,
og hún ungaði þejm út
eins og sinum.
Undafarna mánuði hafa staðið yfir
gagngerar breytingar og endurbætur
í fyrirtæki voru
Erlendir sérfræðingar hafa breytt framleiðsluaðferðum
i samræmi við það besta, sem nú þekkisf á þessu sviði
Hinir vel þekktu sérf ræðingar þeir Jan Davidson
og Jan Fredenlund hafa staðið fyrir endurskipu-
x lagningunni.
Mogens Laurentsen, innanhúsarkitekt, gerði
uppdrætti að innréttingu fataverslúnarinnar,
sem nú er á 2. hæð í Kjörgarði.
KYNNIÐ YÐUR GÆÐIN OG GERIÐ GÓÐ KAUP!
lUtínta KJÖRGARÐI
Branda aö leika sér.