Fréttablaðið


Fréttablaðið - 30.07.2005, Qupperneq 41

Fréttablaðið - 30.07.2005, Qupperneq 41
HVERJIR VORU KRÓMAGNON- MENN? Hugtakið krómagnonmenn á ræt- ur sínar að rekja til fornleifafund- ar í Cro-Magnon hellisskútanum við bæinn Les Eyzies í Dordogne- héraði í suðvesturhluta Frakk- lands árið 1868. Verkamenn sem unnu við lagningu járnbrautar komu niður á mannabein og að lok- inni rannsókn á staðnum höfðu bein úr fimm til átta einstakling- um verið grafin upp, auk ýmissa dýrabeina og steinverkfæra. Dýrabeinin, meðal annars úr mammútum, bentu til þess að fundurinn væri frá síðasta hluta ísaldar. Steinverkfærin sýndu að auki að hann væri frá því menn- ingarsögutímabili sem kallað er Aurignacien, en það hófst fyrir um 36 þúsund árum og stóð yfir í 6 þúsund ár. Nútímamaðurinn og neanderdals- maðurinn Það vakti strax athygli vísinda- manna að beinin frá Cro-Magnon voru af nútímamönnum (Homo sapiens sapiens). Þróunarkenning- in var enn ung og mjög umdeild og þessi niðurstaða var því vatn á myllu andþróunarsinna sem töldu að nútímamaðurinn hefði verið skapaður í sinni núverandi mynd og væri ekki afkomandi frumstæð- ari manntegunda, svo sem neand- erdalsmannsins (en uppgötvun hans varð árið 1856 og var því að- eins rúmlega tíu ára gömul). Reyndar kom snemma í ljós að beinin í Cro-Magnon voru 10 til 20 þúsund árum yngri en fundur neanderdalsmannsins úr Feld- hofer-hellinum í Neanderthal. Í dag eru fundarstaðir stein- gervinga nútímamannsins í Evr- ópu orðnir þónokkuð margir. Auk Cro-Magnon eru þeir elstu í Móravíu í Tékklandi, það er í Mla- dec (um 33 þúsund ára) og Pred- mostí (um 28 þúsund ára). Forn- leifafræðingar og þróunarmann- fræðingar eru sammála um að Aurignacien-menningarskeiðið sé skeið nútímamannsins en forn- leifafundir frá því tímabili eru allt að því 40.000 ára gamlir. Einnig er nú vitað að nútímamaðurinn og neanderdalsmaðurinn lifðu saman í Evrópu í um 7 til 10 þúsund ár, en yngsti fundur neanderdalsmanns- ins, í Zafarraya á Suður-Spáni, er um 30 þúsund ára gamall. Nútímamenn kenndir við Cro-Magnon hellisskútann Snemma skapaðist sú hefð að kenna alla forna nútímamenn við hellisskútann í Les Eyzies og kalla þá krómagnonmenn. Sumir vís- indamenn vilja líka kalla frum- gerðir nútímamannsins sem fund- ist hafa í Miðausturlöndum (til dæmis í Qafzeh og Skuhl í Ísrael) og eru um 100.000 ára gamlar, frum-krómagnonmenn (e. Proto- Cromagnoids). Mörgum þykja þessar nafngiftir aftur á móti svo- lítið villandi þar sem hinir eigin- legu krómagnonmenn eru aðeins fulltrúar nútímamannsins sem settist að í Evrópu. Afríkuútrásin Ýmsar rannsóknir hafa sýnt að á þessu tímabili var formfræði nú- tímamannsins nokkuð einsleit sem þýðir að líkamsgerð hans í Afríku, Evrópu, Asíu og Ástralíu var mjög svipuð. Þetta styrkir stoðir þeirrar tilgátu um uppruna nútímamanns- ins sem jafnan er kennd við Afr- íkuútrásina (e. the Out-of-Africa Hypothesis). Samkvæmt henni þróaðist nútímamaðurinn (Homo sapiens sapiens) í Afríku fyrir um 200 þúsund árum. Fyrir rúmum 100 þúsund árum hóf hann svo út- rás sem náði til flestra meginland- anna fyrir um 40 til 50 þúsund árum. Síðast náði hann þó til Am- eríku en þangað kom nútímamað- urinn fyrst fyrir um það bil 20 þús- und árum. Evrópubúar í dag eru töluvert ólíkir krómagnonmönnum og í raun má segja það sama um skyld- leika íbúa annarra heimsálfa við fyrstu nútímamenn hvers svæðis fyrir sig, eins og til dæmis Asíu- búa við hina tæplega 30 þúsund ára gömlu steingervinga úr Efri- helli í Zhoukoudian nálægt Peking. Fjölbreytileiki mannkyns er til- kominn á síðustu 10 þúsund árum. Við erum afkomendur einsleits hóps nútímamanna sem var uppi á síðasta hluta ísaldar. Krómagnon- mennirnir voru hluti þessa hóps. Kristján Mímisson, fornleifa- fræðingur og þróunarmannfræð- ingur á Fornleifafræðistofunni. HVERS VEGNA HEITIR ÖSKJU- HLÍÐ Í REYKJAVÍK ÞESSU NAFNI? Öskjuhlíð getur verið gamalt nafn. Hún hefur vafalaust tilheyrt land- námsbænum Vík (Reykjarvík) frá upphafi. Nafnið Víkurholt, sem nefnt er í máldaga Víkur frá 1379, gæti átt við Skólavörðuholt en þó fremur Öskjuhlíð, þar sem segir: „Víkurholt með skóg og selstöðu“ (Íslenskt fornbréfasafn III, bls. 340). Öskjuhlíð í heimildum frá 19. öld Elín Þórðardóttir hét síðasta sel- ráðskonan í Víkurseli. Árið 1828 gaf hún vitnisburð um landamerki Reykjavíkur og Skildinganess, meðal annars með þessum orðum: „Sel hafði faðir minn og allir hans forfeður vestan og sunnan undir Öskjuhlíð“ (Helgi M. Sigurðsson og Yngvi Þór Loftsson, Öskjuhlíð, náttúra og saga. Reykjavík 1993, bls. 24). Nafnið hefur stundum verið stytt því að í áreiðargerð vegna landamerkja, þar sem farið er eftir landamerkjum jarða til upprifjunar eða staðfestingar, frá 1787 er talað um „Trevarder paa Hlidin“ (Ólafur Lárusson, Byggð og saga. Reykjavík 1946, bls. 106). Jónas Hallgrímsson nefnir Öskju- hlíð í dagbók sinni frá 1840 (Rit- verk II (1989), bls. 364). Öskjuhlíð / Eskihlíð Að minnsta kosti frá því um miðja 19. öld bar hæðin einnig nafnið Eskihlíð. Á korti frá 1850 er nafnið Öskjuhlíð aðalnafnið en Eskihlíð smáletrað (Öskjuhlíð, náttúra og saga, bls. 7). Býlið Eskihlíð (síðar við Miklatorg) var þó ekki stofnað fyrr en 1891. Eski (eskigras) hefur fundist í hlíðinni en líklegra er að nöfnin Öskjuhlíð/Eskihlíð séu dregin af líkingu við öskjur, sem höfðu kúpt lok og voru notaðar meðal annars til að geyma í lín, einkum höfuð- búnað kvenna. Orðin askja, eski og eskja merkja hið sama, oft notað í fleirtölu, trafaöskjur = trafeskjur. Eski er upphaflega trjátegundin askur, en síðan haft um ílát úr þeim viði. Tvímyndir nafnsins kunna því að hafa þekkst frá fornu fari: Eskihlíð og Öskjuhlíð, saman- ber Eskiholt (Eskjuholt) og Öskju- holt á Mýrum (Íslenskt fornbréfa- safn XV, bls. 258). Svavar Sigmundsson, forstöðu- maður Örnefnastofnunar. Vísindavefur Háskóla Íslands fjallar um öll vísindi, hverju nafni sem nefnast. Að jafnaði birtast þar 15-20 ný svör í hverri viku. Meðal spurninga sem þar hefur verið glímt við að undanförnu eru: Hvaðan kemur nafnið Garður á byggðarlagi á Suður- nesjum, eru til vampírur, af hverju fer að rigna ef maður drepur járnsmið, hvar geta Reykvíkingar skoðað stjörnuhimininn, er til steinn sem flýtur og hvað er einn rúmkílómetri af lofti þungur? Hægt er að lesa svör við þessum spurningum og fjölmörgum öðrum á slóðinni www.visindavefur.hi.is. VÍSINDAVEFUR HÁSKÓLA ÍSLANDS Krómagnonmenn og Öskjuhlí›in LAUGARDAGUR 30. júlí 2005
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Fréttablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.