Fréttablaðið - 12.11.2005, Blaðsíða 34

Fréttablaðið - 12.11.2005, Blaðsíða 34
 12. nóvember 2005 LAUGARDAGUR34 Esi Edugyan var stödd í bóka-búð í Viktoríuborg í Kan-ada árið 1999 þegar hún dró bók af handahófi fram úr hillunni. Bókin var Sjálfstætt fólk eftir Hall- dór Laxness, í enskri þýðingu J.A. Thompson. „Ég byrjaði að lesa þarna í búð- inni og langaði um leið að kaupa bókina og heimsækja Ísland,“ segir Esi, sem var tilnefnd til Hurston/ Wright Legacy verðlaunanna, sem afhent voru í New York fyrr í þessum mánuði, fyrir bók sína The Second Life of Samuel Tyne. Verðlaunin veita rithöfundar af afrískum uppruna hver öðrum. Bókin kom út hjá Knopf Can- ada forlaginu vorið 2004 og hlaut lofsamlega dóma. Síðan hefur hún komið út í Englandi og Bandaríkj- unum og nú síðast í Hollandi. Esi, sem nú er 28 ára, er stödd á Íslandi til að ljúka við næstu bók sína en hún gerist að hluta til hér á landi. Henni var úthlutuð fimm vikna dvöl á Skriðuklaustri en þar er lögð áhersla á að fá útlendinga til rit- og fræðistarfa. Kanadískar hefðir og afrískir siðir Foreldrar Esi eru báðir frá Gana en Esi fæddist og ólst upp í kúreka- borginni Calgary í Alberta-fylki í Kanada. „Ég ólst upp við skemmti- lega blöndu af kanadískum hefðum og afrískum siðum. Við borðuðum til dæmis mikið af afrískum mat og foreldrar mínir tilheyrðu sam- heldnum afrískum vinahópi,“ segir Esi, sem er yngst þriggja systkina. Eldri systkini hennar fæddust í Bandaríkjunum. „Þó foreldrar mínir séu báðir frá Gana kynntust þeir í San Franc- isco þar sem faðir minn var að ljúka meistaranámi í verkfræði og móðir mín var við hjúkrunarnám. Pabbi hafði heillast af Kanada svo þau fluttu þangað skömmu áður en ég fæddist,“ segir Esi. Sem barn las hún mikið og var sískrifandi og sinnti þessum áhuga- málum sínum af slíkum krafti að móður hennar leist vart á blikuna. „Mamma var búin að fá nóg af því að sjá mig sífellt með nefið niðri í bókunum,“ segir Esi og hlær. Hún lét hins vegar áhyggj- ur móður sinnir ekki á sig fá og lærði ritlist við Viktoríuháskóla í Kanada. Hún útskrifaðist svo með meistaragráðu í ritlist frá Johns Hopkins-háskólanum í Baltimore í Bandaríkjunum og kennir nú ritlist við Viktoríuháskóla. Hún tók sér þó frí frá kennslu í vetur og er eins og fyrr sagði að leggja lokahönd á annað handrit sitt á Skriðuklaustri. Jafnframt vonast hún til að geta byrjað að skrifa þriðju bókina sína þar. Fyrsta bók Esi, The Second Life of Samuel Tyne, fjallar um erfið- leika blökkumanns sem flytur frá Gana til Kanada. Esi byggir hana á reynslu foreldra sinna og annarra Afríkubúa sem fluttust frá Afríku til Vesturheims í byrjun síðustu aldar fram á miðja öld. Sagan gerist að miklum hluta til í kanadískum bæ sem blökkumenn byggðu í upphafi síðustu aldar en hvítir eru meirihluti íbúa þegar sagan gerist. „Ég skrifaði bókina árið eftir að ég lauk meistaranáminu en þá vann ég í lagadeild kanadísku rík- isstjórnarinnar í Toronto. Þetta var alveg hræðilegt starf og ég tók mér iðulega veikindafrí til þess að skrifa en mætti síðan í staðinn veik í vinnuna,“ segir hún og hlær dátt. Heillandi landslag á Íslandi Esi dvelur á þremur listamannsaf- drepum þennan vetur sem hún tekur sér frí frá kennslu. Í maí dvaldi hún í mánuð í kastala í Skotlandi og í mars fer hún til sex mánaða dval- ar í kastala skammt frá Stuttgart í Sjálfstætt fólk dró hana til Íslands Kanadíski rithöfundurinn Esi Edugyan var 21 árs þegar hún rakst af tilviljun á Sjálfstætt fólk og ákvað samstundis að hún yrði að fara til Íslands. Nú situr hún á Skriðuklaustri og lýkur við aðra bók sína, sem gerist að hluta í Reykjavík. Sigrún María Kristinsdóttir hitti Esi og forvitnaðist um uppruna hennar, ritstörfin og Íslandsáhugann. ESI EDUGYAN Kanadíski rithöfundurinn Esi Edugyan heillaðist af Íslandi þegar hún las Sjálfstætt fólk eftir Halldór Laxness.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.