Fréttablaðið - 18.11.2005, Blaðsíða 90

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
Undraveröld hinna smáu
Skordýr sem dulbúa sig sem blóm eða laufblöð.
Kónguló sem snarar bráð sína. Bjalla sem sannfærir
býflugu um að gæta afkvæma sinna. Hið smágerða
dýralíf er fagurt, mikilvægt og fjölbreytilegt svo
undrun sætir – langt yfir milljón tegundir.
edda.is
Hér er tekið hús á 13 nýjum Íslendingum frá
öllum heimsálfum og rætt við þá um ástæðu
þess að þeir settust hér að. Lesendur fá að
kynnast þeirri matarmenningu sem fólkið flutti
með sér til Íslands og birtar eru uppskriftir að
fjölbreytilegum réttum.
Fjölskrúðugt mannlíf
í máli og myndum
SÚSÖNNU SVAVARSDÓTTUR
BAKÞANKAR
Stundum er pínulítið erfitt að skilja hvers vegna sum mál
þurfa að vera vandamál. Allir
menn eiga að njóta sama réttar
samkvæmt lögum og allir menn
eru jafnir gagnvart Guði. Samt
hefur slíkur misbrestur verið á að
stundum hef ég velt því fyrir mér
hvort ríki og kirkja skilji sínar
eigin reglur, sinn eigin boðskap.
SVO loksins koma stórgóðar
fréttir mitt í öllum þeim leiðind-
um sem gúrkutíð í fjölmiðlum
getur verið. Frumvarp til laga
um að samkynhneigðir njóti sama
réttar og aðrir þegnar landsins
hvað varðar skráningu sambúðar,
gervifrjóvgun og ættleiðingar að
ekki sé talað um rétt barna sam-
kynhneigðra sem fá með þessu
frumvarpi það foreldri viður-
kennt sem ekki er líffræðilegt.
Í frumvarpinu felst viðurkenn-
ing á því að samkynhneigð snú-
ist ekki um að kynhvötin beinist
í aðrar áttir en lög og Biblía geri
ráð fyrir, heldur tilfinningar.
Þegar tveir samkynhneigðir ein-
staklingar fella hugi saman, er
það ekki spurning um afbrigði-
lega kynhvöt, heldur ást. Og hvað
er fallegra en ástin, sannara en
ástin? Hvernig er hægt að dæma
ástina? Hvers vegna á fólk að
þurfa að réttlæta tilfinningar
sínar fyrir mönnum og kirkju?
EINA óljósa atriðið í frum-
varpinu er íslenska þjóðkirkjan.
Hvers vegna kemur það ekki á
óvart? Þótt vissulega hafi fjöl-
margir prestar áttað sig á því
að samkynhneigð er ekki galli,
hvorki meðfæddur né áunninn, er
stofnunin sem slík þversum, veif-
andi Biblíunni eins og illa artað-
ur miðaldaklerkur með harðlífi í
munnvikum og ofsa í augum, ber-
andi fyrir sig krossinn helga eins
og vopn gegn mennskunni. Leyf-
ið börnunum að koma til mín og
bannið þeim það ekki er sagt að
séu orð Guðs og samkvæmt Biblí-
unni erum við öll Guðs börn. Ég
man ekki eftir klausu eftir honum
hafða um að samkynhneigðir séu
þar undanskildir. Hvaða vald er
kirkjan að taka sér með því að
meina fóki sem elskast að vígja
ást sína Guði? Er þessi jarðneska
ríkisstofnun að taka sér guðlegt
vald með „túlkun“ sinni á orðum
Dorttins? Dæma menn á grund-
velli bókar sem varar við því að
fella dóma?
ÞAÐ vill svo til að það eru til
aðrar leiðir að Guði en leiðir þjóð-
kirkjunnar. Hafni hún börnum
Guðs fara þau annað.
Réttlæti