Fréttablaðið - 17.02.2006, Síða 88

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
Ertu ekki örugglega með VISA?
Fyrir réttu ári hóf VISA Ísland útgáfu kreditkorta með örgjörva og í
síðustu viku voru komnir örgjörvar í 83.918 íslensk VISA kreditkort.
Kort með örgjörva eru síður eftirsóknarverð fyrir falsara og notkun
þeirra víða erlendis því öruggari en korta með segulrönd eingöngu.
Öll ný kreditkort VISA eru nú með örgjörva.
Þú þarft ekki að bíða lengur eftir nýrri tækni og auknu öryggi.
Ávallt fyrstir
með tæknilegar nýjungar
tækni
öryggi
þjónusta
www.visa.is
83.918
������������������������������
������������������������������
��������������
�������
����������
����
������������
�������������� �
����������
���������������������
Það hefur svo margt skemmtilegt gerst hér á síðustu dögum. Virki-
legur tímamótaviðburður þegar heil-
brigðisráðherra mætti í smáviðtal í
sjónvarpinu á þriðjudagskvöldið í til-
efni af því að hann undirritaði samn-
ing við Hafnarfjarðarbæ um lausn
á öldrunarmálum í plássinu. Hann
brosti og var svo glaður að fullvíst
er að hann hafi einn og sér sannað
kenningar Dalais Lama um að ham-
ingja og gleði felist í því að gera góða
hluti og láta gott af sér leiða.
ÞAÐ er líka óhjákvæmilegt að hann
kætist þegar hann fer að koma ein-
hverjum skikk á sjúkrahúsin. Til
dæmis að sjá til þess að krabbameins-
læknar séu ekki á vöktum á þremur
deildum samtímis, að ekki sé einn ung-
læknir á vakt á slysadeild um helgar
og finna einhverja lausn á þeirri krísu
sem komin er upp vegna þess að yfir-
læknar á sjúkrahúsum mega ekki reka
sínar stofur samhliða starfinu eins og
aðrir læknar. Það hlýtur að vera frekar
erfitt að manna slíkar stöður með besta
fólkinu ef skrifstofubáknið á spítalan-
um ætlar bara að fara að stjórna öllu
lífi þess. Sé maður sjúklingur, finnst
manni felast meira öryggi í því að
tappað sé af skrifstofubákninu.
EKKI var verra að frétta að stjórn-
völdum skuli sjálfum svo ofboðið yfir
matarverði hér að nú eigi að finna
leiðir til að lækka það. Það er hreint
makalaust að þau skyldu ekki vera
löngu búin að taka eftir dýrtíðinni. Ég
hef stundum velt því fyrir mér hvort
þetta sér einhver stökkbreyttur hópur
sem þarf ekki að borða eins og annað
fólk. Og svo kemur hagfræðingur úr
Háskóla Íslands og segir að íslenska
krónan sé dýrasti peningur á byggðu
bóli vegna þess að við kunnum ekki að
spara. Eins og hægt sé að spara í landi
þar sem fórna þarf hvítunni úr aug-
unum til að viðhalda öndinni í sjálfum
sér og sínum til að standa straum af
matarkostnaði. Reyndar er öll verð-
myndun hér á landi eitt allsherjar
furðuverk. Um jólin keypti ég forláta
tappatogara í henni Ameríku. Hann
kostaði tólf hundruð krónur. Svo sá
ég eins upptakara til sölu í blómabúð
hér. Hann kostaði tólf þúsund krónur.
Í hverju liggur verðmyndunin?
SVO ritaði samgönguráðherra grein
í Morgunblaðið þar sem hann fagn-
ar árangri í ferðaþjónustu. Traffíkin
hingað alltaf að aukast. Það eru vissu-
lega góð tíðindi – en þá hlýtur maður
að spyrja hver sé framtíðarsýn stjórn-
valda? Er ekki séns að fá þau til að end-
urskoða hugmyndir um eyðileggingu á
náttúru landsins og byggja þess í stað
í kringum það sem hér er eftirsóknar-
vert – hreina og ósnortna náttúru. Þá
getum við sjálf unnið við að byggja
upp og starfa ásamt þeim sem ákveða
að flytjast til landsins og setjast hér
að. Þurfum ekki lengur að stunda
álvændi. Það er eins og uppbygging
skili meiri hamingju en niðurrif.
Lífshamingja