Fréttablaðið - 06.05.2006, Blaðsíða 65

Fréttablaðið - 06.05.2006, Blaðsíða 65
LAUGARDAGUR 6. maí 2006 Stutta, einfalda svarið er að það var aldrei til nein fyrsta kona eða fyrsti maður; slíkt er ekki hægt að skilgreina eða afmarka. Maðurinn hefur orðið til við þróun Samkvæmt vísindum nútímans (þróunarkenningunni) hefur teg- undin maður eða nútímamaður, Homo sapiens, orðið til við þróun á sama hátt og aðrar tegundir lífs á jörðinni. Hugsum okkur að ein- hvern tímann í fyrndinni hafi verið til einhver tegund lífvera sem við köllum X. Þetta merkir að ákveðinn stofn eða hópur hefur myndað eina heild að því leyti að einstaklingar innan hans hafa getað æxlast innbyrðis og átt frjó afkvæmi. Þannig hafa þeir getað viðhaldið og jafnvel fjölgað í stofninum ef aðstæður hafa verið nógu hagkvæmar til þess. Ein- staklingar í stofninum X geta hins vegar ekki átt frjó afkvæmi með einstaklingum af öðrum tegund- um. Umhverfið eitt og sér veldur ekki breytingum Ef stofninn er vel lagaður að umhverfi sínu, það breytist ekki verulega og ekkert annað sérstakt kemur fyrir, þá er líklegt að það gerist ósköp lítið með þennan stofn. Það fjölgar eða fækkar í honum eftir aðstæðum á hverjum tíma, en einstaklingar í stofninum taka litlum breytingum ef á heild- ina er litið. Breytist aðstæður hins vegar verulega getur það gerst að einstaklingar með tiltekna eigin- leika hverfi úr stofninum og aðrir standi eftir. Þeir hafa þá sömu eig- inleika og hluti stofnsins hafði áður, en nýir eiginleikar verða ekki til við breytingar á umhverfi einar og sér. Stökkbreytingar og náttúruval Til þess að nýir arfgengir og þar með varanlegir eiginleikar verði til í stofninum þurfa að koma til stökkbreytingar eða endurröðun erfðaefnisins í einstaklingi. Flest- ar stökkbreytingar eru að vísu óhagstæðar þannig að einstakling- urinn deyr eða á ekki frjó afkvæmi. Engu að síður verða öðru hverju hagstæðar stökkbreytingar sem haldast í stofninum og breiðast út, meðal annars af því að einstakl- ingarnir sem bera þær eru á ein- hvern hátt „hæfari“ sem kallað er, en það nefnist náttúruval. Þessar hagstæðu stökkbreytingar mega ekki vera of miklar því að þá er líklegt að einstaklingurinn verði ófrjór. Þess vegna þurfa venju- lega að verða margar stökkbreyt- ingar til þess að ný tegund verði til, það er að segja nýr stofn Y sem aðskilur sig þannig frá gamla stofninum X að einstaklingar af stofni Y og X geta ekki átt saman frjó afkvæmi. „Fyrsti maðurinn“ var ekki til Á þennan hátt hefur nútímamað- urinn sem tegund orðið til og er nú talið að það hafi gerst fyrir um það bil 130.000 árum, það er að segja löngu, löngu áður en nokkr- ar sögur hófust. Jafnvel þótt þeir sem þá voru uppi hefðu kunnað skil á tegundarhugtaki og þróun- arkenningu nútímans hefðu þeir ekki getað bent á einhvern tiltek- inn einstakling, karl eða konu, og sagt: „Þú ert fyrsti maðurinn“. Og þó svo að við gætum til dæmis horft á einhvers konar kvikmynd af því sem var að gerast í náttúr- unni þegar tegundin maður varð til, þá mundum við heldur ekki geta tilgreint hver var fyrstur. Til þess eru skrefin í þróuninni alltof smá eins og áður var lýst. Hvað þarf mörg sandkorn í eina hrúgu? Þess eru mörg dæmi í umhverfi okkar og talsmáta að við getum ekki sagt til um hver sé fyrstur, stærstur, minnstur eða bestur. Dæmið um fyrsta manninn er kannski líkast því þegar við hell- um úr sandpoka og spyrjum hve- nær verður til hrúga. Við getum þá ekki bent á tiltekið sandkorn og sagt að hrúgan hafi orðið til þegar þetta sandkorn bættist við. Þorsteinn Vilhjálmsson, prófessor í vísindasögu og eðlisfræði Hvað er krían lengi að fljúga frá Íslandi til Suðurskauts- landsins? Enginn fugl í heiminum ferðast jafnlanga leið á milli varp- og vetr- arstöðva og krían (Sterna parad- isaea). Flugleiðin frá varpstöðv- um á norðurhjaranum suður að ísbreiðunum við Suðurskautsland- ið getur verið rúmlega 15 þúsund km og þessa vegalengd fer fuglinn tvisvar á ári. Krían eltir því í raun sumarið og birtuna þar sem hún heldur í sumarið á Suðurskauts- landinu þegar vetur er hér og kemur svo aftur í vorið á norður- hveli þegar haustar á suðurhveli jarðar. Ferðalög í 5 mánuði á ári Fuglafræðingar hafa rannsakað þetta langa ferðalag kríunnar, bæði farleiðina og hversu langan tíma ferðalagið tekur. Að vori er ferðatíminn um 60 dagar. Hún leggur upp í byrjun mars og kemur hingað til lands um mánaðamótin apríl/maí. Haustfar kríunnar er hægara og tekur um 90 daga. Hún fer þá héðan í lok ágúst og er venjulega komin til Suður-Afríku í nóvember eða desember. Þannig ver krían samtals 5 mánuðum á ári í ferðalög. Ferð í mörgum áföngum Krían fer þessa löngu leið hægt og bítandi og leitar fæðu á leiðinni. Flughraði hennar í logni er ein- hvers staðar á bilinu 50-60 km á klukkustund. Ferðin til og frá Suð- urskautslandinu er hins vegar í mörgum áföngum og því verður meðalhraði ferðalagsins lágur. Höfundur þakkar Guðmundi A. Guðmundssyni fuglafræðingi aðstoð við gerð þessa svars. Jón Már Halldórsson, líffræðingur Hvernig varð fyrsta konan eða maðurinn til? ������������� ��������������� Vísindavefur Háskóla Íslands fjallar um öll vísindi, hverju nafni sem þau nefnast. Að jafnaði birtast þar 15-20 ný svör í hverri viku. Meðal spurninga sem glímt hefur verið við að undanförnu eru: Af hverju fær maður prófkvíða og hvernig getur maður losnað við hann, getið þið sagt mér eitthvað um beltisþara, hvaða áhrif hafa berserkjasveppir á mann, af hverju varpast skuggar ekki í lit, hver er munurinn á trölli, jötni og risa, hvað er módernismi og úr hverju er augað? Hægt er að lesa svör við þessum spurningum og fjölmörgum öðrum á slóðinni www.visindavefur.hi.is Enginn fugl ferðast eins langt á milli árs- tíðabundinna heimkynna og krían.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.