Fréttablaðið - 23.11.2007, Blaðsíða 18

Fréttablaðið - 23.11.2007, Blaðsíða 18
18 23. nóvember 2007 FÖSTUDAGUR Svona erum við fréttir og fróðleikur 23 3. 55 5 26 1. 99 9 FRÉTTASKÝRING SIGRÍÐUR D. GUÐMUNDSD. sdg@frettabladid.is HEIMILD: HAGSTOFA ÍSLANDS Orðið „ráðherra“ hefur verið bundið í stjórnarskrá Íslands frá árinu 1904 og eru elstu heimildir um notkun orðsins á Íslandi frá árinu 1540. Lagt hefur verið til að orðinu verði skipt út fyrir orð sem geti átt við um bæði kynin þar sem orðið „herra“ sé í þessu samhengi bæði málfræðilega rangt og tíma- skekkja. Þingsályktunartillaga hefur verið lögð fram á Alþingi um að þörf sé á nýju starfsheiti fyrir ráðherra. Steinunn Valdís Óskarsdóttir, þingmaður Samfylkingarinnar, er flutningsmaður tillögunnar. Í greinargerð með tillögunni er bent á að orðið „ráðherra“ beri þess merki að æðsta stjórn lands- ins sé í höndum karla, enda hafi það verið svo að frá stofnun lýð- veldisins og fram til ársins 1970 gegndi engin kona embættinu. Þá bæði stríði það gegn málvitund Íslendinga að kona sé herra og sé merkingarlega útilokað, á sama hátt og karl getur ekki verið frú. Málið er nú lagt fram í annað sinn en það hlaut ekki afgreiðslu þegar það var lagt fram í fyrra skiptið, á 123. löggjafarþingi árin 1998 til 1999. Flutningsmenn þá voru Guðný Guðbjörnsdóttir, Kristín Halldórsdóttir og Svavar Gestsson. Elsta heimild 467 ára gömul Elsta íslenska heimildin um notk- un orðsins ráðherra nær aftur til ársins 1540 samkvæmt ritmáls- skrá Orðabókar Háskóla Íslands. Í þýðingu Odds Gottskálkssonar biskups á Nýja testamentinu segir „Ioseph af Arimathia einn edlu borinn rad herra.“ Samkvæmt íslenskri orðabók merkir „ráðherra“: 1. sá sem á sæti í ríkisstjórn; 2. öldungur í ráði, ráðgjafi konungs. Sigurður Líndal lagaprófessor segir orðið dregið af setu í æðstu ráðum. „Sá sem sat í konungsráði eða ríkis- ráði var ráðgjafi eða ráðherra. Í ríkisráðinu sátu tilteknir aðals- menn og biskupar. Íslenskir bisk- upar sátu til dæmis í ríkisráði Noregs.“ Sigurður segir að orðið ráð- gjafi hafi áður fyrr verið notað á Íslandi yfir það sem við köllum ráðherra. „Mig grunar að þetta hafi verið arfur frá einveldi kon- ungs þegar ráðgjafar voru ráð- gjafar konungs meðan konungur hafði endanlegt vald.“ Fest í lög 1. febrúar árið 1904 Orðið „ráðherra“ var fest í lög með stjórnarskrárbreytingunni sem leiddi til heimastjórnarinn- ar á Íslandi árið 1904 að sögn Helga Bernódussonar, skrif- stofustjóra Alþingis. Stjórnar- skrárfrumvarp var fyrst lagt fram á Alþingi árið 1902 þar sem það var samþykkt og staðfest á nýju þingi árið 1903. Stjórnar- skrárbreytingin tók síðan gildi 1. febrúar árið 1904. „Í fyrra skiptið sem Alþingi fjallaði um stjórnarskrárfrum- varpið, á þinginu árið 1902, var flutt breytingartillaga við 2. umræðu í neðri deild. Stjórnar- skrárnefndin, eða meirihluti hennar, flutti breytingartillögu þess efnis að í stað orðsins „ráð- gjafi“ kæmi „ráðherra Íslands“. Ráðgjafi var íslenska þýðingin á danska orðinu „minister“. Ráðherra frekar en ráðgjafi Það var Lárus H. Bjarnason, framsögumaður stjórnarskrár- nefndarinnar, sem gerði grein fyrir breytingartillögunni með þessum orðum: „Orðið ráðherra er bæði fallegra orð en ráðgjafi og táknar betur vald hans. Á meðan konungur var einvaldur þá var orðið ráðgjafi réttnefni en eins og valdinu er nú háttað þá á ráðherranafnið betur við.“ Rök Lárusar fyrir breyting- unni voru þau að orðið ráðgjafi ætti ekki lengur við þegar kon- ungur hefði látið völd sín af hendi til lýðræðislega kjörinna fulltrúa og því væri eðlilegra að breyta orðinu úr „ráðgjafi“ í „ráðherra“ að sögn Helga. „Það er þó ljóst að orðið „ráðherra“ hafði verið notað í máli manna og í blöðum á Íslandi áratugum saman en það hafði ekki áður verið notað í lagamáli. Svo þegar stjórnarskrárbreytingin kemur til um að Ísland skuli hafa ráð- gjafa þá breyta þeir orðinu í ráð- herra.“ Gagnslaust og ástæðulaust Ekki virðist hafa verið andstaða við breytingartillögu Lárusar en framsögumaður minnihluta, Guðlaugur Guðmundsson, sagði þó um þær að hann áliti þær „meinlausar, en gagnslausar og ástæðulausar“. Frumvarpið var síðan lagt aftur fram eftir kosningar árið 1903 og samþykkt óbreytt. Breyting á stjórnarskránni Orðið „ráðherra“ kemur alls tut- tugu sinnum fyrir samanlagt í þrettán greinum stjórnarskrár- innar og verði tillagan samþykkt kallar það á stjórnarskrárbreyt- ingu. Ekki er stungið upp á nýju orði í stað „ráðherra“ í þings- ályktunartillögu Steinunnar Val- dísar heldur lagt til að leitað verði eftir tillögum hjá Íslenskri málnefnd og heimspekideild Háskóla Íslands til dæmis. Einnig að fram fari samkeppni um verð- ugt orð „yfir þessu mikilvæga embætti þjóðarinnar sem konur hljóta að gegna í æ ríkari mæli á komandi árum“. Ráðherra fallegra en ráðgjafi > Fjöldi sýningargesta í atvinnuleikhúsum Leikárið 1995-1996 Leikárið 2005-2006 Þórður Björnsson, kaupmaður í Sunnubúð, hefur þegar hitt einn drengjanna sem rændu verslun hans á sunnudagsmorgun. Þórður vill þó ekki erfa ránið heldur telur hann vænlegra að reynt verði að koma vitinu fyrir drengina. Hvers vegna viltu hitta ræningjana? „Ég vil bara fyrirgefa þeim ef þeir iðrast og segja þeim að þeir séu velkomnir í verslunina hjá mér svo lengi sem þeir greiða fyrir vörurnar. Ég held að ef þessir strákar sjái eftir þessu og lofi að gera þetta ekki aftur hafi það mun betri áhrif heldur en að þeir séu lokaðir inni. Það verða ekki fleiri afskipti af þessu máli af minni hálfu, lögreglan sér bara um hitt. Ég var nú enginn engill sem krakki þótt ég hafi nú ekki leiðst út í svona.“ Hvað hefur þú hitt marga af ræn- ingjunum? „Tvær mömmur hafa haft samband við mig og önnur þeirra mætti til mín ásamt stráknum. Ég held að hún hafi tekið miklu meira nærri sér að litli strákurinn hennar hafði tekið upp á þessu heldur en hann.“ SPURT & SVARAÐ RÁNIÐ Í SUNNUBÚÐ Velkomnir ef þeir iðrast ÞÓRÐUR BJÖRNSSON Kaupmaður SÉÐ FRÁ AUSTURVELLI Dómkirkjan og Alþingishúsið séð frá Austurvelli um aldamótin 1900, um það leyti sem alþingismenn tókust á um heimastjórn á Íslandi. MYND/SIGFÚS EYMUNDSSON SIGURÐUR LÍNDAL prófessor HELGI BERNÓDUSSON skrifstofustjóri GUÐLAUGUR GUÐMUNDSSON þingmaður LÁRUS H. BJARNASON þingmaður Góður hundur á gott skilið Hunda nammi (harðfisktöflur) Hunda bitafiskur Íslensk framleiðsla úr úrvals hráefni. Fæst í Bónus Hæstiréttur Bandaríkjanna hefur ákveðið að taka til meðferðar deilur um það hvort stjórnarskráin banni allar takmarkanir á byssueign einstaklinga eða hvort hún heim- ili einungis ríkjum Bandaríkjanna að koma sér upp vopnuðum varðliðasveitum. Þetta hefur lengi verið eitt af heitustu deilumál- um bandarískra stjórnmála. Hvað eru byssurnar margar? Um það bil sextíu milljónir manna í Bandaríkjunum eiga skotvopn, eitt eða fleiri. Byssa er til á næstum því helmingi allra bandarískra heimila. Ekki er vitað hve mörg skotvopn eru í eigu einstakl- inga í Bandaríkjunum, en alríkislögreglan FBI telur að þau geti verið um 200 milljónir talsins. Skotvopn koma oftar við sögu í ofbeldis- og manndrápsmálum í Bandaríkj- unum en í nokkru öðru vestrænu ríki. Hvað segir stjórnarskráin? Önnur grein mann- réttindakafla banda- rísku stjórnarskrárinnar hljóðar svo: „Með því að landvarnalið með góðu skipulagi er nauðsynlegt fyrir öryggi frjálsra ríkja skal réttur þjóðar innar til að eiga og bera vopn óskertur látinn.“ Skotvopnaeigendur eru öflugur þrýstihópur í Bandaríkjunum. Þeir telja hverjum manni nauðsynlegt að eiga byssu til að verja sig. Byssueign teljist til mannréttinda og eðlilega séu þau réttindi varin í stjórnarskrá. Aðrir segja ákvæðið einungis tryggja það að ríki Bandaríkjanna geti haldið úti vopnuðu herliði í varnarskyni. Hvers vegna til Hæstaréttar? Í höfuðborginni Washington hefur bann við skotvopnaeign verið í gildi í rúm þrjátíu ár. Áfrýjunardómstóll komst hins vegar að þeirri niðurstöðu að þetta bann bryti í bága við stjórnarskrána. Umfjöllun Hæstaréttar um málið gæti orðið til þess að byssueign í Bandaríkjunum verði meðal stærstu kosn- ingamálanna fyrir þing- og forsetakosningar næsta haust. FBL-GREINING: SKOTVOPNAEIGN Í BANDARÍKJUNUM Hæstiréttur fjallar um rétt til byssueignar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.