Réttur - 01.02.1927, Blaðsíða 20

22
GEOKGE BERNHARD SHAW
[Rjettur
neitt hetjulegt, en hann getur ekki staðist þrýstinginn
að innan. Hitt er presturinn Keegan í »John Bulls other
Island«. Hans trú brýst ekki fram sem barátta, heldur
sem íhugun og elska til lífsins. Þegar hann er áfeldur
fyrir drauma sína um himnaríki á jörð, þá svarar
hann. »Sérhver draumur er spádómur: sérhvert gaman-
yrði er alvara í móðurlífi tímans.... Mig dreymir um
Ríki, sem er Kirkja og Kirkjan er þjóðin: þrent í einu
og eitt í þrennu. Það er þjóðfélag, þar sem iðja er leik-
ur og leikur líf: þrent í einu og eitt í þrennu. Það er
miusteri, þar semi presturinn er dýrkandinn og dýrkand-
inn dýrkaður: þrent í einu og eitt í þrennu. Það er guð-
dómur, þar sem alt líf er mannlegt og alt mannkyn guð-
legt: þrent í einu og eitt í þrennu. í stuttu máli, það er
draumur brjálaðs manns.......«
Eins og rœður að líkum, þá hefir Shaw ekki getað
komíst hjá því, eins hugfanginn og hann er af trúmann-
inum, að beina augum sínum að Jesú. Hann hefir ritað
mikið um hann og sumt af frábærum skarpleik. Sumt
mjsskilur hann áreiðanlega og dregur alveg fráleitar á-
lyktanir af Jóhannesarguðspjalli. En hann kemst að
þeirri niðurstöðu, að eina lausnin á vandamálum nú-
tíðarkynslóðar sé að taka upp þá stefnu, er ástæða væri
til að ætla að Jesú tæki, væri hann uppi á vorum tím-
um og fengist við mannfélagsmál.'
Eg hefi séð tvö leikrit Shaws á góðu leiksviði. Annað
er »Cæsar and Cleopatra«, leikið í New York. Hitt er
»Joan of Arc« leikið hér í Winnipeg. Engin leiksýn-
ing hefir tekið mig eins föstum tökum og sú síðar-
nefnda. Mærinni frá Orleans er Iýst á alt annan veg,
heldur en eg ímynda mér að sé réttur. En öll mótmæli
hugarins af þeim orsökum urðu að engu. Andrúmsloft
trúarinnar yfir leiknum var svo þrungið af ástríðu. að
einkis var kostur annars, en að hlýða hugfanginn á. Og
þá var m)ér fyrst ljóst hinn leyndardómsfulli samruni
auðmýktar og stolts, sem er einkenni þeirrar tilfinn-