Réttur - 01.01.1952, Side 63

RÉTTUR
63
friði, frelsi og sjálfstæði. Dóminn yfir mér á að fella yfir hug-
sjónum flokks míns.
Ef ég undirritaði yfirlýsingu um það, að ég afneitaði komm-
únismanum, yrði ég látinn laus með heiðri og sóma. En líf
mitt er líf Kommúnistaflokksins. Ég hefði getað átt þægilega
daga, en þúsundfalt heldur kýs ég hættur og þrengingar og
hika ekki andartak í vali minu um líf eða dauða: líf sem svikari
eða dauða fyrir sannfæringu mína.
(Belojannis biður dómarann um glas af vatni. Dóm-
arinn neitar).
í hernámstíð Þjóðverja, hélt Belojannis áfram, þurfti Komm-
únistaflokkurinn ekki neinna skilríkja um föðurlandshollustu
sína. Blóð hans og vopn hans báru henni vitni. Blóð hans á af-
tökustöðumim Kaissarini, Kurnovo og öðrum ótöldum. Vopn
hans í stríðinu gegn Þjóðverjum og ítölum.
Við gerðum Varkiza-sáttmálann við hægriflokkana, sem leggja
skyldi grundvöllinn að friðsamlegri lýðræðisþróun í Grikklandi.
En sáttmálinn valt á einlægum vilja hægri flokkanna, og við
vorum of veikir til þess að tryggja hann. í þess stað stofnuðu
Þeir til borgarastyrjaldar. Frá því í ársbyrjun 1946 hafa grískar
frelsishetjur verið brytjaðar niður þúsundum saman.
Dómarinn: Haltu þér við efnið!
Beiojannis: Já, ég er að skýra það, hvers vegna ég gerðist
skseruliði, því að fyrir það er ég ákærður. Blóðveldi hægri
flokkanna neyddi okkur til að flýja upp í fjöllin og verja líf
okkar með vopn í hönd. Við óskuðum aldrei þessarar styrjaldar.
Við áttum stuðning þjóðarinnar, og þessvegna þraukuðum við í
Þrjú ár. Síðast vorum við ofurliði bornir. Tito kom okkur í
°Pna skjöldu. En við erum þó ekki brotnir á bak aftur.
Plokkur okkar hefur æ síðan barizt látlaust fyrir réttindum
fólksins, fyrir friði og lýðræði.
En hægri öflin vilja ekki frið. Þau halda áfram stéttardómum
sínum, aftökum og fangelsunum.
Daglega er því dróttað að okkur, að við göngum erinda erlends
valds. Það væri nú sæmst að nefna ekki snöru í hengds manns