Réttur - 01.01.1953, Page 32
32
RÉTTUR
hennar framkvæmt með niðurgreiðslum þeim, sem teknar voru
upp síðar.
Á þingi 1943 fluttu tveir þingmenn Sósíalistafl. Brynjólfur
Bjamason og Kristinn E. Andrésson að nýju frumvarp um breyt-
ingar á jarðræktarlögunum. Var það að miklu leyti samhljóða
því sem fyrr er nefnt. Segir svo í greinargerð:
„Lang veigamesta nýmælið í frumv. er það að réttur til styrks
skuli ekki miðaður við fjárupphæð, sem það hefur fengið heldur
ásigkomulag býlisins.....Það er kunnugt af athugunum, sem
skipulagsnefnd atvinnumála, gerði árið 1935, að styrkur sá, sem
úthlutað hafði verið eftir jarðræktarlögunum frá 1923 hafði komið
mjög ójafnt niður á hin einstöku býli .... Ábýli manna höfðu
því stórum ójafnazt. Sumsstaðar hefur þetta leitt til þess, að
smábýli, sem annars hefðu þótt byggileg hafa dregizt svo aftur
úr, að ekki hefir þótt á þeim búandi lengur, og hefur það meðal
annarra ástæðna valdið „flóttanum úr sveitunum“. Hitt er þó
örlagaríkara, að það hefur átt sinn þátt í að viðhalda og auka
mismun á efnhagsaðstöðu manna í sveitunum, og á þann hátt
valdið margskonar félagslegu böli.“
Á þessu sama þingi fluttu þrír þingm. Sósíalistaflokksins tillögu
til þingsályktunar um ráðstafanir til eflingar íslenzkum landbún-
aði. Voru flutningsmenn Brynjólfur Bjarnason, Kristinn E. And-
résson og Sigurður Guðnason.
Var aðalefni hennar á þá leið að Búnaðarfélagi íslands skyldi
falið að rannsaka hvar heppilegust væru skilyrði til rafvirkjun-
ar .ræktunar o. s. frv. til landbúnaðarframleiðslu.
Að gera áætlun um rafvirkjun sveitabyggða og samgöngubætur
sveitanna með hliðsjón af fyrrnefndri rannsókn í sambandi við
aðrar hlutaðeigandi ríkisstofnanir. Stofnun fyrirmyndarbúa á
ýmsum stöðum í landinu, og undirbúning nýrrar löggjafar og
endurskoðun á gildandi búnaðarlöggjöf til að greiða fyrir þróun
hans.
Um þetta segir í greinargerð:
„Enginn ágreiningur er um það, að það sé hin mesta nauðsyn,
að við framleiðum það mikið af landbúnaðarvörum, sem við
þurfum að nota og frekast er unnt. Eðlileg afleiðing þeirrar skoð-
unar er, að ríkið geri ráðstafanir til þess að tekjur fólksins, sem
að landbúnaði vinnur, verði viðunandi og lífskjör þess og menning-
araðstaða eins góð og annarra landsbúa .........
Verði unnið með alvöru og festu að þessum málum, er Samein-
ingarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn — sannfærður um, að