Réttur


Réttur - 01.01.1953, Síða 77

Réttur - 01.01.1953, Síða 77
BETTUR 77 menn 118 milljónir króna á ári. Og þessi upphæð eykst að sama skapi, því meira sem unnið er og því fleiri verkamenn sem þarna eru. Ameríska auðvaldið græðir því nú, bara á þeim íslenzkum verkamönnum, sem það nú hefur í þjónustu sinni, um 120 millj- ónir króna á ári. Talað er um að það tvöfaldi bráðlega tölu verka- mannanna. Ef, reiknað væri með 2500 verkamönnum eitt ár, en rúmum 5000 verkamönnum annað árið, þá væri ameríska auð- vaidið á þeim tveim árum búið að græða aðeins á þessum íslenzku verkamönnum beinlinis allt það fé, sem það hafði „gefið“ okkur í Marshallfé. „Gjafir“ ameríska auðvaldsins eru því furðulegar gjafir. Auk þess að vera endurgoldnar með frið og frelsi landsins, eru þær svo beinlínis borgaðar til baka á skemmri tíma en þær voru gefnar með auknu arðráni á verkalýðnum eftir kröfu Ameríkan- anna sjálfra. \ 2. íslenzkar framleiðsluvörur lækkaðar, ameriskar einokunarvörur hækkaðar. Við höfinn séð hve fljótt ameríska auðvaldinu tókst að græða allar „Marshallgjafirnar“, bara á þeim íslenzkum verkamönnum, aem það hefur í{ þjónustu sinni. — En það er ekki eina ránið. sem það fremur. Eftir stríð höfðu öll hráefni í heiminum hækkað. Verðhækkun hráefnanna, sem þjóðir í nýlenduaðstöðu aðallega framleiða, var einskonar uppreisn nýlenduþjóðanna á verðlagssviðinu. Það er hinsvegar aðalatriðið í arðráni því, sem stóriðjuhringar heimsins lifa á, að kaupa hráefni og matvörur ódýrt af nýlenduþjóðum eða stéttum í svipaðri aðstöðu — og arðræna þær þannig, — en selja svo neytendum stóriðjuvörurnar, sem þeir láta verkamenn vinna úr hráefnimum í verksmiðjum sínum, dýrt og koma þannig í fé þeim verðmætisauka, sem vinnan skapar. Einokunarauðvald stóriðjunnar arðrænir þannig í senn hráefna- og matvörufram- leiðendur, verkamenn og neytendur. Höfuðstefna Marshall-pólitíkinnar á efnahagssviðinu var aí tryggja þessa arðránsaðstöðu til fulls og í þetta sinn einoka hana sem mest fyrir bandaríska auðvaldið. Ameríska auðvaldið arðrænir nú íslendinga bæði sem mat- vöruframleiðendur, verkamenn og neytendur. Gróða þess á íslenzk- um verkamönnum höfum við þegar séð ofurlítið af.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.