Réttur - 01.01.1953, Síða 85

RÉTTUR
85
Með öðrum orðum:
Af 400 milljón króna Marshall„g;jöfum“ þá er raunverulega 200
milljónum króna varið til að koma upp áburðarverksmiðjunni
(104—125 millj. byggingarkostnaður, 90—100 millj. kr. í Sogs-
virkjun handa áburðarverksmiðjunni). Ameriskt auðvald virðist
hafa sérstakan áhuga á að ná þessari áburðarverksmiðju úr eign
ríkisins og undir eign og yfirráð sinna handgengnustu manna á
íslandi (B. Ól., V. Þór) og jafnvel hugsa sér verksmiðjuna til
sprengiefnaframleiðslu, ef á þyrfti að halda. Og það beitir því
valdi, sem Marshallgjafirnar hafa veitt því, til að ræna áburð-
arverksmiðjunni úr eign þjóðarinnar og undir óbein yfirráð ame-
rískra auðkýfinga og bandamanna þeirra hér á íslandi.
★ ★ ★
Ameríska auðvaldið græðir ekki aðeins miklu nieira á
Islendingum en Marshallgjöfunum nenvur, og veldur okkar
þar að auki meira tapi en allt verðnvæti „gjafanna“, heldur
rænir það oss þar að auki gjöfunmn sjálfunv til baka undir
yfirráð þeirra, sem það hefur vel|vóknun á, til þess að búa
um sig og sína erindreka í íslenzku atvinnulífi. Og ofan á
allt þetta bætist svo að fá fyrir slíkar „gjafir“ fsland fram-
selt til herstöðva og drápskers fyrir sig og íslenzku þjóðina
framselda sem þræla og ambáttir handa Amervkönum.
4. A að takast að skapa þrælslund hjá íslendingum með Marshall-
„gjöfunum“? — Áminningar Stephans G„ í „Dikonissu“.
Það er tilgangur hins ameríska auðvalds að kaupa hug íslendinga
með þessum furðulegu ,,gjöfum“, svo gróðavænlegum fyrir auð-
mennina sjálfa. Það er hlutverk hernámsblaðanna íslenzku: Morg-
unblaðsins, Tímans og Alþýðublaðsins, að sjá um að skapa þræls-
lundina hjá íslendingum, það fyrirlitlega hugarfar að þakka fyrir
að vera arðrændur, þá afstöðu, sem Þorsteinn lýsti með hinum
eítirminnilegu orðum „að bæna sig kjaftshöggum undir.“
Þegar hernámsflokkarnir syngja nú hinum ameríska Manvnvon
lof og dýrð fyrir að ræna ísland undir yfirskyni gjafanna, er holt
að rifja upp hið napra háð Stephans G. Stephanssonar um góð-
gerðastarfsemi auðvaldsins og tilgang hennar eins og hann lýsir
því af sinni snilld í „Dikonissu.“ Hann þekkir loddaraleik auð-