Réttur - 01.10.1973, Qupperneq 7

unar á allt orkuverð, — þarmeð talið raf-
orkuverð. Auðlindir vor Islendinga í fossum
og jarðhita margfaldast að gildi. Og þá er
vert að athuga að eins og valdhafar olíuland-
anna voru fyrrum langt komnir í undirlægju-
hætti sínum undir olíuhringana, að þurrausa
auðlindir Arabalanda, svo stefndu og valdhaf-
ar viðreisnarinnar á Islandi og ráðgjafar
þeirra að því að ofurselja orkulindir íslend-
inga í greipar erlendra auðdrotna — og gera
Islendinga raunverulega skattskylda þeim
með því að verða að gefa með raforkunni,
er þeir fengu. Undirlægjuháttur viðreisnar-
flokkanna undir erlent auðvald var takmarka-
laus. Þeir seldu Bretum og Haagdómstólnum
sjálfdæmi um íslensk fiskimið utan 12 mílna
með landráðasamningnum 1961. Og þeir
sýndu með samningunum við svissneska ál-
hringinn 1957 hvernig þeir ætluðu að þjóna
erlendum auðdrottnum — (þá dreymdi um
10—12 „álverksmiðjur" á íslandi) — ef við-
reisninni hefði enst völd og aldur.
Það ríður því á að íslensk þjóð geri
sér ljóst að líf hennar, velferð og frelsi ligg-
ur við að hdn feli aldrei aftur slíkum mönn-
um og flokkum forustu og stjórn sinna mála.
Barátta vor fyrir fiskveiðilögsögunni, — þ.e.
þjóðnýting Islendinga á fiskimiðum sínum,
— baráttan fyrir hagnýtingu allra orkulinda
vorra í þjóðarþágu, — og baráttan fyrir frið-
lýstu, hlutlausu og herlausu landi — allt eru
þetta höfuðþættir sjálfstæðisbaráttu vorrar, en
um leið þáttur í þeirri frelsisbaráttu, sem
fornar nýlenduþjóðir heyja um heim allan
gegn auðhringavaldi nýlendustefnunnar
nýju, en Nato-stórveldin eru bakhjallur henn-
ar. Því þurfum við að skilja og skilgreina rétt
þær aðgerðir, sem Arabalöndin nú fram-
kvæma í olíumálum, þótt þær auðvitað valdi
oss vissum erfiðleikum í bili, en þó ekki eins
miklum og orðið hefði, ef við hefðum átt
öll olíukaup undir olíuhringunum sem áður.
„Madonna ESSO“ var heitið er mynda-
tökumanninn langaði til að gefa þessari
mynd. (Spiegel).
Heimildir og skýringar:
1) Survey of Current Business, nóv. 1972,
2) Lesa má nokkuð um þá sögu I eftirfarandi bók-
um: L. Fischer: ölimperialismus. — Scott
Nearing and Joseph Freeman: Dollar-diplomacy.
— Victor Perlo: The Empire of High Finance.
— Ennfremur i „Spiegel": áframhaldsgrein um
„Weltmacht OT' (heimsveldið olía), sem hefst
I tímariti því 10. des. 1973.
3) Þessi lönd eru: Iran, Irak, Kuwelt, Katar, Obu-
Dhabi, Libya, Algier, Nígeria, Indonesía, Vene-
zuela, Saudi-Arabia.
4) Samkvæmt skýrslu bandaríska tímaritsins For-
tune voru eignir Shell 1966 12107 miljónir
dollara, salan 7180 miljónir dollara, gróðinn, að
frádregnum sköttum, 628 miljónir dollara, starfs-
menn 186 þúsund. Og Unilever taldl þá 3105
miljón dollara eignir, salan var 5100 miljónir
dollara, gróðinn 178 miljónir dollara, starfsfólk
294 þúsund. — British Petroleum (B.P.) er
fjórði stærsti auðhringur utan Bandarikjanna.
I grein þessari er byggt mjög á grein eftir Victor
Perlo' „Wahrheit und Erfindungen uber die
„Energie-krise", sem birtist i tímaritinu „Probleme
des Friedens und des Sozialismus" desemberhefti
1973.
215