Réttur - 01.01.1978, Blaðsíða 20

á öðru. 17. ágúst 1956 var Kommúnistaflokk-
ur Þýskalands (KPD) sá flokkur, er mestar
fórnir hafði fært í baráttunni gegn nasism-
anum allra þýskra flokka, bannaður. Lögregl-
an hóf þá m. a. húsleit í húsi Gingold-fjöl-
skyldunnar, sem Silvia, þá 12 ára, man enn
vel. Full kofort af bókum voru flutt burt:
„Vestrænt frelsi“ í algleymingi!
Ung hóf Silvia baráttu gegn nýnasismanum
og Gyðingahatrinu, sem skjótt fór að bera á.
Hún lét og í ljósi andúð gegn framferði
Bandaríkjahers í Víetnam, yfirleitt hvers kon-
ar afturhaldi og kúgun.
Og allt þetta var notað gegn henni í réttar-
höldum 10 árum síðar. 1968 gekk hún í „sós-
íalistíska æskulýðshreyfingu“ og nokkru síðar
í hinn löglega þýska kommúnistaflokk (DKP).
1976 stóðu fyrstu réttarhöldin gegn henni.
Hún hafði þá verið fjögur ár kennari í Norð-
ur-Hessen og aldrei fundið að kennslu hennar,
vinsæl af nemendum. Þau réttarhöld vöklu
mikla athygli erlendis, fulltrúar ýmissa fjölda-
samtaka frá Frakklandi, Hollandi, Belgíu,
Austurríki og víðar að voru viðstaddir, þar á
meðal margir lögfræðingar. Og hún var sýkn-
uð. En menntamálaráðherrann áfrýjaði dómn-
um. Hún skyldi dæmd frá kennslu. Og hann
hafði sitt fram.
27. júlí 1977 hófust málaferli fyrir yfirrétt-
inum í Kassel. — Samúðin með Silviu frá
fjölda landa var almennari en nokkru sinni.
En ekkert hafði áhrif á hina fasistísku háyfir-
dómara hins „lýðræðislega“ Vestur-Þýska-
lands. M. a. er það notað gegn henni að hún
var við þingkosningar 1976 frambjóðandi
hins lögleyfða þýska kommúnistaflokks
(DKP) - og var dæmd frá kennarastarfi.
Svo hastarlegar eru andstæðurnar í þessu
Vestur-Þýskalandi, að í sömu borginni, Mar-
burg, þar sem Silvia var í kjöri, var og í kjöri
maður að nafni Hans Wissebach, leiðtogi al-
þjóðlega alræmdrar hryðjuverkasveitar:
Waffen-SS, sem nú er bönnuð, en önnur sam-
tök tóku við af þeirri sveit: HIAG og hann
hefur forustu fyrir þeim og þau eru leyfð. -
Hann fær að sitja á þingi í Bonn sem einn af
þingmönnum íhaldsflokksins CDU („Kristi-
legra lýðræðisbandalagið“)!
„Glöggt er það enn livað þeir vilja“ - auð-
menn og hershöfðingjar Vestur-Þýskalands,
ekki síst þrautreyndir nasista-herforingjar úr
Hitler-hernum, sem stjórna einnig Nato-herj-
um.
Drukknir af valdasýkinni og auöhyggj-
unni eru þessir menn búnir að gera Vest-
ur-Þýskaland að ríkasta, hervæddasta
Nato-ríki Norðurálfu, eina örugga banda-
manni Bandaríkjanna, sem nú verða að
mæna á markið þýska til að styðja fall-
andi dollarann.
Það er tími til kominn að við íslendingar
séum á verði. Alþýða Islands man þá tíð, er
verkamenn, menntamenn, skáld og rilhöfund-
ar voru settir á svarta lista - voru sem sósía-
listar hundeltir og útlægir frá skólum og emb-
ættum ríkisins, jafnvel löggjöf undirbúin til
að banna þeim allan slíkan aðgang, setja þá
með lögum utangarðs - allt undir yfirskyni
þess að vernda lýðræðið.
Það er þjóð vorri nauðsynlegt, sem sjálf
var blekkt og svikin inn í Atlantshafshanda-
lagið, að fylgjast með hvernig fjötrarnir eru
lagðir á menn: hér á hug og hjarta með mann-
spillandi áróðri og blekkingum, þar með laga-
banni og ofsóknum. Ef ekki er staðið fast og
öruggt á verði getur það enn leitt til ófyrir-
sjáanlegra ógna: Atlantshafsbandalagið er
eins og Þríveldahandalag Hitlers var fyrst og
fremst myndað gegn sósíalismanum, gegn al-
jiýðu lieims. Stóri munurinn er nú sá að al-
þýða veraldarinnar er nú voldugri og sterkari
en þá var og auðvald heimsins því hrætt.
20