Réttur - 01.01.1978, Blaðsíða 35

næsta dag voru eins og venjulega bornar upp
margar inntökubeiðnir, því að ör vöxtur var
i félaginu. Mótmæltu hægri menn, að þær
yrðu samþykktar, og sögðu, að innsækjendur
vasru kommúnistar, sem engir þeirra voru,
heldur höfðu þeir undirritað venjulegar
flokksskuldbindingar. Voru inntökubeiðnir
allar samþykktir. Fáir umsækjenda voru á
fundinum, og þótt allir liefðu verið, hefði það
ekki breytt úrslitum.
Við formannskosningu heimtaði Haraldur
síðan, að félagið kysi mig ekki formann og
hótaði annars klofningi og kom með tillögu
utn, að ég væri ekki kjörgengur, en fundar-
tnenn vildu sjálfir ráða formannskjöri og þar
sem Alþýðuflokkurinn í Reykjavík og þá sér-
staklega áhugamennirnir voru aðallega sam-
einingarmenn, var tillaga Haralds felld með
284 gegn 106 atkvæðum. Sigfús Sigurhjartar-
son stýrði fundinum. Hægri menn höfðu
þannig aðeins 106 atkvæði á fundinum þrátt
fyrir allan undirbúning og smalamennsku, en
sameiningarmenn, sem engan undirbúning
höfðu haft annan en auglýsa fundinn, höfðu
nær 300 atkvæði. Þegar úrslit um tillögu Har-
alds voru kunn, stóð hann upp og mælti „for-
ingja“-lega: „Eg vil að menn skipi sér í sveit-
ir um þessi mál,“ og gekk síðan með liði sínu
af fundi, en ég var kosinn formaður með 294
atkvæðum. Haraldur stofnaði svonefnt Al-
þýðuflokksfélag Reykjavíkur, sem skuldbatt
sig til að lúta stjórn hægri manna. Var Jafn-
35