Réttur - 01.08.1980, Blaðsíða 60

2. Bæjarfélög, samvinnufélög og stund-
um ríkið eða allmargir einstaklingar eiga
mikinn hluta fiskiskipa og framleiðslu-
vera í landi.
Félagslegur rekstur sem form er jjví
margfalt sterkari á fslandi en í nágranna-
lcindum okkar. Það þarf aðeins að gefa
honum rétt innihald, rétta stefnu: þá að
vinna að hagsmunum almennings, lil
þess að hann sé alþýðunnar, tæki hins
frjálsa vinnandi fólks.
Slík framleiðslubylting mundi leysa úr
læðingi þau öfl, sem enn eru bundin í
þrældómi — eða jafnvel á klafa fákunn-
áttunnar eða peningasýkinnar.
ísland og íslendingar myndu ganga í
endurnýjungu lífdaganna, þegar svona
þjóðfélagsbylting væri að fullu fram-
kvæmd:
Örn Arnarson orti forðum um „lemstr-
aðar listamannsgáfur, sem lyftu sér
aldrei á flug“ vegna fátæktarinnar.
Allir bestu hæfileikar, sem í þjóð vorri
búa og enn eru kæfðir hjá einstaklingun-
um, — að vísu ekki eins illa og fyrr —
myndu fá útrás í frítímunum miklu, sem
iðnbyltingin þriðja gefur okkur — undir
alþýðustjórn.
Landið vort fagra og hreina yrði varð-
veitt betur en nú og sárin grædd, sem
veitt hafa verið. Þúsundir áhugafólks
myndu verja frístundunum miklu til þess.
Og þekkingaröflunin yrði opin sérhverj-
um íslending. Aðsóknin að „öldunga-
deildunum" gefur ofurlitla hugmynd um
hvernig myndi verða eftir frelsi jjað, er
umbyltingin mikla gæfi, — fullnægingu
þekkingarþránna án þess að þurfa að
hafa embætti, atvinnu eða slíkt i huga.
íslendingar gætu orðið forustuþjóð
um hvernig framkvæma skal slíka iðn-
byltingu alþýðu í hag, — island fyrir-
myndarland öðrum þjóðum .
Manngildisarfur vor, frelsisást forðum
kúgaðrar þjóðar, bókmenntareisn þjóð-
ar vorrar, friðsöm uppreisnarbarátta ís-
lensks verkalýðs og íslenskra kvenna —
allt eru þetta forsendur, sem byggja má
á frjálst þjóðfélag samstarfandi manna,
er þeir hafa fullt vald á nýjustu undra-
tækni nútímans og viljann til að nota það
af viti og réttlæti.
188