Réttur - 01.08.1980, Blaðsíða 16

eins með tvö grunntákn, Ö og 1. Þegar
unnið er með texta eða tugtölur í tölv-
um þarf að byggja sérhvert tákn (bókstaf
eða tölu) upp af þessum grunntáknum.
Grunntáknin koma þá í hnyppum eða
minniseindum og eru 8 minnisagnir (0
eða 1) í liverju hnyppi. Bókstafurinn A
er þannig táknaður með minniseindinni
(11000001) og tölustafurinn 5 með (1111-
0101).
Fyrir um áratug var mest haegt að
koma 1000 minnisögnum í hvern kubb.
Jafnt og þétt tókst að auka l jöldann, en-
af tæknilegum ástæðunr hlýtur hann að
tvöfaldast í hverju skrefi. Það tókst að
koma 2.000 minnisögnum inn í einn
kubb, næst 4.000 og á síðasta ári kom á
markaðinn kubbur sem geymir 64.000
mininisagnir.
Fyrsta árið eftir að Itver nýr kubbur
hefur komið á markaðiun er hann dýr-
ari, jafnvel um tvöfalt dýrari, en eftir
rúmt ár, kannski tvö ár, er verð hans orð-
ið hið sama og fyrirrennara hans með
helmingi minni minnisrýmd. Um þessar
mundir er verðgildi hverrar minnisagn-
ar í slíkum kubbum aðeins um 1/50 af
því sem það var fyrir um áratug síðan.
Með aðrar hjálparrásir getur þessi þró-
un orðið á þann veg að þar sem áður
þurfti 5, jafnvel 10 einstaka kubba til að
ná ákveðinni verkun, getur einn kubbur
leyst sama verkefni. Það er þessi almenna
þróun dvergrásanna sem er grundvcillur
þess, sem með rétti er kennt við byltingu,
crtölvubyltingu.
Örtölvukerfi
Hér að framan hefur verið rætt nokk-
uð um sjálfa örtölvuna og lítillega verið
minnst á fylgirásir hennar. Til að fá
starfhæft þerfi þarf' jafnan að bæta við
ýmsum fylgitækjum, en tækjasamstæðan
(ill er kölluð örtölvukerfi.
Ortölvukerfin eru notuð til að leysa
mikinn fjölda ólíkustu verkefna. Enda
þótt verkefnin séu gjörólík getur megin-
hluti tækjanna oft verið eins, það sem
gefur fjölbreytni í verkun þeirra er það
forrit, sem stjórnar aðgerðum kerfisins
hverju sinni. Hér mætti nota grófa sam-
líkingu. Hugsum okkur að við hefðum
sjálfvirka verksmiðju, sem stjórnað væri
með gataspjöldum. Eitt spjaldið gæti gef-
ið okkur hjólbörur út af færibandi verk-
smiðjunnar, annað bifreið og hið jrriðja
flugvél. Fjölhæfni örtölvanna er rnjög í
líkingu við jietta. Sama kerfið getur sinnt
gjörólíkum verkefuum allt eftir því sem
gefið er af „gataspjaldinu" hverju sinni.
Eitt örtölvukerfi getur verið til tækni-
legra útreikninga, annað stjórnað vél og
tekið tillit til margvíslegra ytri sem innri
aðstæðna, hið þviðja til að leita að tækni-
legum upplýsingum, og svo mætti lengi
telja. í stað þess að gefa almenna lýsingu
af örtölvukerfum vil ég gera stutta grein
fyrir þeim kerfum sem leysa framan-
greind verkefni, enda er hér um þrjú
mikilvæg verkefnasvið tölvanna að ræða:
útreikni.ngar, eftirlit og stjórnun véla og
vinna með upplýsingar.
Vasatölvan er einfaldasta dæmið um
örtölvukerfi til vísindalegra útreikndnga.
í henni er stundum aðeins einn dverg-
rásarkubbur, sjálf örtölvan. Hér, sem í
fjölmörgum öðrum tilvikum, þarf tvennt
til að nýta örtölvuna: takkaborð til að
koma upplýsingum inn í tölvuna (t. d.
5x5=) og ljósstafi eða skjá, sem gefur
svarið (25). Takkaborðið er hér dæmi um
|>að sem kallað er inntakstæki og ljósstaf-
irnir (skjárinn) er dæmi um úttaksein-
144