Réttur - 01.01.1983, Qupperneq 47

var þá maður á besta aldri með drjúga
reynslu í störfum fyrir verkalýðshreyfingu
og flokk, öruggur og skýr í málflutningi.
Þannig sé ég hann fyrir mér, þegar ég
kynntist honum fyrst á fundum í Sósíal-
istafélagi Reykjavíkur.
Það var margt hægt að læra af Guð-
mundi fyrir unga og óreynda áhugakonu
um stjórnmál. Guðmundur tók brátt að
ræða bæjarmálin við mig. Eitt sinn bað
hann mig að móta með sér tillögur um
dagvistarmál og leikvelli og annað sem
börn varðaði. Ég gat varla talist mjög fróð
um þau efni á þeim tíma, en konurnar í
Kvenfélagi sósíalista voru það, og það
voru vel grundaðar tillögur sem Guð-
mundur lagði fram í bæjarstjórn og fylgdi
fast eftir.
Þannig undirbyggði Guðmundur mál-
flutning sinn í bæjarstjórn, tillögur hans
stóðu föstum fótum vegna eljusemi hans
og trausts sambands við fjölda félaga
sem áhuga höfðu á bæjarmálum eða
höfðu sérþekkingu á einstökum málum.
í fjögur ár sátum við Guðmundur síðan
saman í bæjarstjórn og það reyndist auð-
velt verk að starfa þar undir forystu hans.
Þetta var kjörtímabilið 1962-1966. Guð-
mundur hafði þá langa reynslu að baki í
borgarmálum og þekking hans á mál-
efnum borgarinnar var yfirgripsmeiri en
flestra annarra bæjarfulltrúa. Hann var
ótvírætt forystumaður alls minnihluta
bæjarstjórnar, og ég fann það vel að hann
naut einnig virðingar þeirra Sjálfstæðis-
manna sem hann deildi harðast við á
bæjarstjórnarfundum. Með hvassri gagn-
rýni, sem byggð var á þekkingu og rökum
hafði hann áhrif á framvindu mála, þó að
alltaf væru nægjanlega margar hendur á
lofti í atkvæðagreiðslum til þess að koma
tillögum hans fyrir kattarnef með einum
eða öðrum hætti.
Borgarmálaráðsfundina héldum við að
kvöldlagi á heimili mínu. Þar voru bæjar-
stjórnarfundirnir að sjálfsögðu undirbún-
ir, en að bæjarmálum loknum var oft setið
lengi, og talað um bækur, menn og
málefni, og einnig á þeim stundum naut
ég góðs af því sem Guðmundur hafði fram
að færa. Ég hvarf af vettvangi borgar-
stjórnar árin 1966-1970, en það var síð-
asta kjörtímabil Guðmundar. Hann taldi
ekki rétt að sitja þar lengur en 20 ár. „Ef
ég fer að sitja eitt kjörtímabilið enn“ sagði
hann, „þá er ég hræddur um að ég fari að
eiga erfitt með að snúa mér að öðru
verkefni. Menn eiga ekki að verða eilífir
augnakarlar í borgarstjórn.“ Síðan
kvaddi hann borgarstjórn á fundi 21. maí
1970. Ég var ekki viðstödd þann fund, en
einn félagi okkar hefur lýst því fyrir mér
með hve miklum glæsibrag Guðmundur
kvaddi. Þetta var harður deilufundur
framan af þar sem Guðmundur dró ekki
af sér. Síðan talaði hann fyrir síðustu
tillögu sinni í borgarstjórn, en hún fjallaði
um að leita eftir samvinnu eða sameiningu
Reykjavíkur, Mosfellshrepps og Kjalar-
neshrepps, og eftir knappri bókun í fund-
argerð að dæma, virðist þeirri tillögu hafa
verið sæmilega vel tekið. í fundarlok
kvaddi síðan Guðmundur vel völdum
orðum.
Eftir að samveru okkar Guðmundar í
bæjarstjórn lauk urðu fundir ekki jafn-
tíðir og áður, en alltaf var jafnánægjulegt
að hitta hann á fundum eða á förnum vegi.
Ég þakka honum samfylgdina og kveð
hann með trega. Mörtu og börnum þeirra
hjóna votta ég dýpstu samúð.
Adda Bára Sigfúsdóttir.
47