Réttur - 01.04.1986, Blaðsíða 7

tregöu borgaryfirvalda hafa vakið hneyksl-
un margra. Skömmtunarseðlarnir komu
til vegna skilningsskorts borgaryfirvalda.
Fingraför lærisveinanna
Niðurlægingarstefna ríkisstjórnarinnar
hefur innleitt fátækt á ný í landið. Félags-
málastofnanir landsins hafa þurft að grípa
inn í og milda áhrifin af veikum mætti.
Keðjuverkandi áhrif niðurlægingarstefn-
unnar eru svo augljós. T.d. má nefna að
erfiðum barnaverndarmálum hefur fjölg-
að verulega, hjónaskilnaðir aukist og
sjálfsmorðstíðni tvöfaldast.
Frjálshyggjan skilur eftir stór og varan-
leg sár. Fólk var tilbúið til þess að leggja
töluvert á sig til að ná niður verðbólg-
unni. En þegar í ljós kom að aðeins hluti
þjóðarinnar átti að herða sultarólina —
hinir þurftu ekkert á sig að leggja, öðru
nær, fóru að renna á fólk tvær grímur.
Dregið er úr allri félagslegri þjónustu og
félagslegri uppbyggingu í landinu. Og
fingraförin sjást víðar. Sjúklingaskattur-
inn, 2-300% hækkun á læknis- og lyfja-
kostnaði, einkaskólinn í Reykjavík, út-
boð á heilsugæslu. Allt miðar að því að
gera hina ríku ríkari og hina fátæku fá-
tækari. Það þarf að stöðva frjálshyggjuna
áður en enn ein hagfræðikenning Fried-
manns, kenningin um „hæfilegt atvinnu-
leysi“ til að ná niður verðbólgu, verður
prófuð hér.
Fingraför Davíös
Borgarstjórnarmeirihluti Sjálfstæðis-
manna gerði svo illt verra. Fyrstu verkin
voru að lækka fasteignagjöld. Venjulegur
íbúðareigandi fékk kr. 500 í sinn hlut en
sá sem átti gott einbýlishús fékk 2.500 kr.
ril að mæta þessari tekjulækkun borgar-
sjóðs var gripið til þess ráðs að hækka
þjónustugjöldin langt umfram verðbólgu.
Strætisvagnafargjöld hækkuðu um 45%
og veruleg hækkun varð á hita, rafmagni,
aðgangseyri að sundstöðum og skírtein-
um Borgarbókasafns. Þessar þjónustu-
hækkanir komu auðvitað verst niður á
þeim sem minnst áttu. Tilraunir okkar
Alþýðubandalagsmanna í borgarsjórn til
að milda þessar aðgerðir, t.d. með því að
krefjast verulegs afsláttar á fargjöldum
SVR fyrir skólafólk sérstaklega voru
miskunnarlaust eyðilagðar. Ekki vegna
fjárskorts borgarinnar. Borgarsjóður var
ríkur eins og risinn í fjallinu. Það sést
best á því að á sama tíma var ekkert mál
að kaupa jörð af þekktri sjálfstæðisfjöl-
skyldu á 60 milljónir. Jörð sem borgin
þarf e.t.v. að nota á næstu öld. E.t.v.
aldrei. En eigendurnir fyrrverandi fá að
halda öllum sínum rétti óbreyttum í 25
ár.
Fátæktin illræmda hefur því haldið inn-
reið sína fyrir sameiginlegt átak frjáls-
hyggjumanna á Alþingi og í Borgarstjórn
Reykjavíkur.
Að hafa góöan málstað
Umræðan um fátæktina hefur komið
illa við íhaldið. Slík umræða er slæm
svona rétt fyrir kosningar. Morgunblaðið
hefur af veikum mætti reynt að koma því
inn hjá fólki að velferðarkerfið sé með
miklum ágætum í Reykjavík, af því að
þar hafi sjálfstæðismenn ráðið ríkjum í 54
ár að undanskildum árunum 1978-82
auðvitað. Þess vegna sé ekki hægt að saka
þann flokk um „mannvonsku eða
grimmd". Hið sanna í málinu er að það
félagslega velferðarkerfi sem hér er,
komst á þrátt fyrir áralangt ofurvald
71