Réttur - 01.04.1986, Blaðsíða 30

gegn aðskilnaðarlögum.
Margir atvinnurekendur og auðhringir
hafa neyðst til að viðurkenna sum þessara
verkalýðsfélaga og ríkisstjórnin hefur
verið knúin til að staðfesta rétt svarts
verkafólks til að skipuleggja sig.
Fyrir hverju er svarti meirihlutinn
að berjast?
Mikilvægasta spurningin sem tekist er
á um í Suður-Afríku í dag eru stjórnmál.
Spurningin um ríkisvaldið. Petta er bar-
átta fyrir þjóðfrelsi sem háð er af stórum
meirihluta íbúa Suður-Afríku gegn fá-
mennum, einangruðum minnihluta.
Þetta er byltingarsinnuð barátta vegna
þess að aðskilnaðarkerfið er svo sam-
tvinnað bæði ríkisvaldinu og samfélaginu
að aðeins breyting á stærð við byltingu —
kollvörpun núverandi ríkisvalds — getur
bundið endi á þetta ofbeldissinnaða og
mannfjandsamlega kerfi.
Og þetta er iýðræðisleg barátta.
Fyrst og fremst er þetta barátta fyrir
landi, barátta meirihlutans fyrir því að
endurheimta það land sem stolið var frá
honum með valdi og ofbeldi.
í stefnuskrá Afríska þjóðarráðsins
(ANC) sem þekkt er sem Frelsisskráin
(Freedom Charter) er þess krafist að:
„Landinu skal deilt meðal þeirra sem
yrkja það. “
„Hömlur til eignarhalds á landi á
grundvelli kynþáttamismunar skal af-
nema, og öllu landi skipt upp meðal þeirra
sem yrkja það, til þess að útrýma hungurs-
neyð og skorti á jarðnœði. “
Baráttan gegn aðskilnaðarkerfinu snýst
einnig um baráttuna fyrir frjálsu vinnu-
afli. I Frelsisskránni er þessa krafist:
„Allir sem vinna skulu frjálsir að því að
mynda verkalýðsfélög, kjósa eigin em-
bœttismenn og gera kjarasamninga við
vinnuveitendur sína.“ Þetta er barátta
sem snýst um að: „Karlar og konur af
öllum kynþáttum skulu hljóta sömu laun
fyrir sömu vinnu. “
Baráttan í Suður-Afríku er fyrir lýð-
ræði og jafnrétti; fyrir einn maður, eitt at-
kvæði; fyrir jafnrétti fyrir alla, án tillits til
kynþáttar, litarháttar eða kynferðis; fyrir
því að stjórn minnihlutans víki fyrir
stjórn meirihlutans. Þetta er barátta fyrir
afnámi vegabréfalaganna og allra annarra
hindrana gegn réttindum til að ferðast.
Þetta er barátta fyrir því að allir geti búið
þar sem þeir kjósa, fyrir samskonar
menntun og heilsugæslu og fyrir mann-
legri sjálfsvirðingu.
Suður-Afríka er ekki til í dag sem
þjóð. í landinu er annarsvegar vopnað
ríkisvald hins ráðandi hvíta minnihluta,
og hins vegar fátækur, undirokaður meiri-
hluti svartra. Svartir eru að berjast fyrir
því að opna leið til þess að sameina land
sitt. í Frelsisskránni er því lýst yfir:
„Að Suður-Afríka tilheyrir öllum þeim
sem þar búa, svörtum jafnt sem hvítum,
og að engin ríkisstjórn getur með rétti gert
kröfu til trausts og virðingar nema hún
byggi á vilja allrar alþýðu. “
Frelsisskráin og hreyfingin sem að baki
henni stendur miðar ekki að einföldum
umbótum á aðskilnaðarkerfinu. Það
verður að kollvarpa apartheid stórnarfar-
inu, fyrr er ekki hægt að framkvæma
raunverulegar breytingar í Suður-Afríku.
Afríska þjóðarráðið
Þegar við höfum gert okkur grein fyrir
því um hvað baráttan snýst í Suður-Afríku,
eigum við auðveldara með að skilja mikil-
vægi þeirra samtaka sem setur kröfur
Frelsisskrárinnar fram. Afríska þjóðar-
94