Fréttablaðið - 14.03.2009, Qupperneq 22

22 14. mars 2009 LAUGARDAGUR
N
ína og eiginmaður hennar, Gísli
Örn Garðarsson, hafa aðeins einu
sinni mætt í viðtal saman. Þá voru
þau nýútskrifuð úr leiklistarskól-
anum, blaut bak við eyrun. „Eftir á fannst
okkur það koma asnalega út og gerðum með
okkur samning um að þetta skyldum við ekki
gera aftur,“ segir Nína en þau Gísli eru um
þessar mundir að leika saman í sýningunni
Don John í leikstjórn Emmu Rice. Gísli leik-
ur titilhlutverkið en Nína túlkar Önnu sem
kvennabósinn Don tekur í kennslustund í
holdsins lystisemdum. Ekki í fyrsta skipti
sem þau Nína og Gísli leika saman á sviði
og ekki í það síðasta. Samt sem áður hefur
þeim tekist, undarlegt nokk, að halda sig
frá því sem þau kalla „korní“-hjónaviðtöl.
Bæði í íslenskum og breskum fjölmiðlum.
Enn fremur eru nöfn þeirra ekki samtvinn-
uð heldur hafa þau náð að skapa sér sterkt
nafn og stöðu, sitt í hvoru lagi.
Dóttirin stelur senunni
Don John hefur fengið prýðilega dóma í
bresku pressunni, en þykir eilítið groddaleg
og margir supu hveljur þegar hún var frum-
sýnd í hinu virta Royal Shakespeare Theat-
er í Stratford Upon-Avon. Þar hafa gestirnir
frekar vanist fínum og virðulegum leikritum
hirðskálds breska konungsveldisins, Willi-
ams Shakespeare, en pönkuðum uppfærslum
á borð Don John.
Sýningin er nú á ferðalagi um Bretland og
leikararnir ferðast um í rútu eins og rokk-
hljómsveit. Sýningaferðalaginu í Bretlandi
lýkur í London. Don John hefur hins vegar
verið boðið á óperuhátíð í Norður-Karólínu
og hyggst þekkjast það.
Nína viðurkennir að þetta sé mun meiri
vinna en hún hafði reiknað með. „Ég er með
helling af verkefnum sem ég ætlaði að vera
að vinna í en mér hefur einfaldlega ekki
gefist tími til þess og stundum ætlar maður
sér líka aðeins of mikið í einu.“ Nína sér þó
ekki eftir þeim tíma sem farið hafi í verkið.
„Undirbúningurinn að Don John var alveg
frábær. Við fluttum út í nóvember og æfðum
í lítilli hlöðu í Cornwall. Við erum að vinna
með frábæru fólki og maður lærir sitt lítið
af hverjum og einum,” segir Nína.
Dóttirin Rakel María er með þeim Nínu
og Gísla og Nína segir að hún hafi staðið sig
eins og hetja og heillað alla upp úr skónum.
„Raunar er alveg ótrúlegt hvað okkur hefur
verið sýnd mikil þolinmæði. Það er aðeins
meiri fyrirferð í okkur þrem, það þarf að
taka þríhjólið og koppinn með en þetta hefur
allt gengið fullkomlega upp. Enn sem komið
er.“
Nína og Gísli og njóta aðstoðar íslenskr-
ar au-pair stúlku sem Nína segir vera alveg
yndislega. Hún sér um Rakel þegar þau
þurfa að vera frá vegna sýninga. Að öðru
leyti þvælist hún með hvert sem foreldrarnir
fara. Skiptir engu hvort að það sé á æfingar
eða út að borða. „Auðvitað var ég pínu kvíðin
að fara með hana í svona langt ferðalag. En
hún hefur ferðast með okkur út um allt alveg
frá því að hún fæddist. Hún fær bara svona
sígaunauppeldi. Ég er ekki með neitt sam-
viskubit yfir því að vera með hana á þessu
flakki. Hún og við fáum bara öðruvísi tíma
saman í staðinn.“
Elskar íslenska hugrekkið
Umræðan um fjarlægð frá föðurlandinu og
fjölskyldu heldur áfram. Nína viðurkennir
að auðvitað sé erfitt að vera fjarri vinum og
ættingjum í svona langan tíma. Þau þrjú séu
hins vegar ein heild. „Ég bý að góðri reynslu
frá því að ég var au-pair í Danmörku. Þá
reyndar sendi ég öllum vinum mínum og
ættingjum bréf, ég held að þau hafi örugg-
lega verið hundrað talsins.“ Og tæknin hefur
gert vegalengdirnar styttri, tölvupóstur og
símaforritið Skype létta mikið undir. „Auð-
vitað fær maður stundum svona saknaðar-
tilfinningu þegar maður sér að vinkonurn-
ar eru að hittast eða eitthvað mikilvægt er
að gerast hjá fjölskyldunni. Þá langar mann
virkilega bara að koma heim.“
Nína þverneitar hins vegar að þau séu að
fara setjast að úti í Bretlandi þótt þau hafi
öðlast mikla reynslu í ensku leikhúsi. „Það
er bara gott að koma hingað út og kynnast
öðruvísi vinnubrögðum og umhverfi. Ég er
hins vegar svo hrifin af íslenska brjálæð-
inu, hvernig við látum okkur bara flakka
fram af bjargbrúninni og hvernig við vinn-
um, að ég myndi alltaf vilja vera hér heima.
Við erum svo óhrædd og Eurovision-keppnin
er kannski besta dæmið um það. Þar mætir
fólk úr ólíkum áttum með lögin sín og leyf-
ir þjóðinni að dæma um hvort þau séu góð
eða ekki. Mér finnst keppnin alveg mögnuð
að þessu leyti og hún er gott dæmi um þessa
djörfungu sem við virðumst búa yfir. Við
erum ofurhugar.“
Nínu liggur mikið á hjarta þegar talið
berst að Íslandi og hvað heimahagarnir hafa
upp á að bjóða. „Við tökum ekki nógu mikið
eftir því sjálf en það er magnað að sjá hvað
margir íslenskir listamenn eru að gera það
gott úti í hinum stóra heimi. Baltasar Kor-
mákur með sína Hollywood-mynd. Magn-
ús Scheving og Latabæjarævintýrið er svo
sérkafli út af fyrir sig. Ég hef séð Latabæ
um allan heim og fyllist alltaf jafnmiklu
stolti. Vesturport er að fara í leikhúsferð í
apríl og maí til Tasmaníu og Ástralíu og svo
skemmtilega vill til að Gjörningaklúbbur-
inn verður með sýningu þar líka á svipuð-
um tíma,“ segir Nína og ljóst að útflutning-
ur íslenskrar listar er henni mikið hjartans
mál. „Þetta er bara brotabrot af því sem er
að gerast hjá Íslendingum erlendis. Ég vil
hins vegar sjá meiri útflutning á öllu sem við
Íslendingar eigum og ég held að það sé mark-
aður fyrir það. Við hjá Vesturporti finnum til
að mynda fyrir miklum áhuga á kvikmynd-
unum okkar, Börnum og Foreldrum.“
Verð ekki Hollywood-eiginkonan
Nína segist kunna því vel, enn sem komið
er, að vita ekki hvað morgundagurinn beri
í skauti sér. Það sé hennar eðli að stökkva á
tækifærin þegar þau bjóðast, grípa gæsina
þegar hún gefst. „Að standa frammi fyrir
einhverju vali eru verstu aðstæður sem ég
get hugsað mér. Þá langar mig bara að fara
til spákonu og spyrja hana hvað ég eigi að
gera,“ segir Nína og skellihlær. Bætir því við
að sem betur fer séu þau hjónin bæði svona.
„Don John kom upp með tiltölulega skömm-
um fyrirvara og ég var á leiðinni í allt annað
verkefni. En ég sá þarna skemmtilegt tæki-
færi og greip það.“
Og tækifærin og ævintýrin hafa svo sann-
arlega verið í næsta nágrenni. Besta dæmið
um það er kannski að fjölskyldan hafði pant-
að sér frí til Noregs fyrir ári síðan til að
vinda aðeins ofan af sér eftir erfiða törn og
mikil ferðalög þegar síminn hjá Gísla Erni
hringdi og hann beðinn um að koma í prufur
fyrir Hollywood-stórmyndina Prince of Per-
sia: Sand of Time. Framhaldið þekkja marg-
ir, Gísli leikur stórt hlutverk í myndinni og
þetta er án nokkurs vafa eitt stærsta tæki-
færi sem nokkrum íslenskum leikara hefur
boðist.
Nína segist hins vegar eiga erfitt með að
sjá sig í hlutverki einhverrar Hollywood-
eiginkonu í Beverly Hills. „Karlinn bara að
vinna og maður liggur á sundlaugarbakk-
anum með bótox og silíkon, nei takk,“ segir
Nína en bætir því við um leið að þær mæðg-
ur hafi notið góðs af þessari ákvörðun. Gísli
hafi nefnilega flogið þeim til Marokkó þegar
hann var þar við tökur. Þar gistu hún og
Rakel María á fimm stjörnu hóteli og sóluðu
sig við hótelsundlaugina á meðan fjölskyldu-
faðirinn púlaði. „Auðvitað yrði það frábært
ef eitthvað meira kæmi út úr þessu þessu og
maður á aldrei að segja aldrei. Kannski verð
ég bara svona „Hollywood-wife“,“ segir Nína
og skellir upp úr, á augljóslega erfitt með að
sjá sig í því hlutverki.
Þýðir ekkert að væla
Líkt og hjá knattspyrnufjölskyldum, þar
sem umræðurnar við kvöldverðarborð-
ið taka fljótlega að snúast um leikkerfi og
markaskorun er það sama uppi á teningnum
hjá Nínu og Gísla. „Ég lít á það sem styrk
að við skulum hafa sama áhugamál og sömu
ástríðu fyrir því sem við erum að gera. Við
erum auðvitað ekki alltaf sammála en leik-
list er bara svo stór partur af okkar lífi.
Jú, jú, auðvitað koma upp þau augnablik að
annað okkar segir hvort við eigum ekki að
tala um eitthvað annað en leiklist. En yfir-
leitt fara umræðurnar fljótlega aftur yfir á
það svið.“
Fjölskyldan flutti út til Bretlands skömmu
eftir að efnahagslífið hrundi á Íslandi og á
tímabili segir Nína að þeim hafi fundist sem
þau væru að svíkja lit. „En svo litum við bara
þannig á hlutina að við værum að ná í gjald-
eyri. Við lásum allt sem við komumst yfir á
netinu en svo fjarlægðist þetta smám saman.
Ég var því svo þakklát að koma heim í janúar
og fá mótmælin beint í æð. Þá áttaði ég mig á
því hvað þetta væri mögnuð þjóð.“
Nína gerir sér fyllilega grein fyrir því að
umhverfi listamanna hefur gjörbreyst eftir
fall bankanna. „Oft er sagt að listin blómstri
á krepputímum en auðvitað verður erfiðara
fyrir listamenn fá pening í verkefnin sín. Við
verðum hins vegar bara að finna aðrar leið-
ir. Það er ekkert hægt að væla þótt það verði
erfiðara að fá styrki, maður getur ekki leyft
sér slíka hegðun þegar maður horfir upp á
margra milljarða niðurskurð í heilbrigðis-
kerfinu. Listamenn verða bara að sníða sér
stakk eftir vexti og hugsa hlutina upp á nýtt
og þeir mega alls ekki missa móðinn. Ég fann
fyrir því fyrst þegar allt hrundi að ég gafst
upp í smá stund á sjónvarpsverkefni sem ég
er að vinna að. Við megum samt ekki gleyma
því að fólk vill sjá íslenskt, það vill sjá spjall-
þætti, Spaugstofuna og annað íslenskt leikið
efni, Þetta eru þeir hlutir sem tengja okkur
saman sem þjóð.“
„Ég vil sjá
meiri útflutn-
ing á öllu sem
við Íslendingar eigum og
ég held að það sé alveg
markaður fyrir það. Við hjá
Vesturporti finnum til að
mynda fyrir miklum áhuga
á kvikmyndunum okkar,
Börnum og Foreldrum.“
Megum aldrei
missa móðinn
Að standa frammi fyrir tveimur jafngóðum kostum eru verstu
aðstæður sem Nína Dögg Filippusdóttir gæti hugsað sér að
lenda í. Þá vildi hún helst leita ráða hjá spákonu og fá að vita
hvert næsta skref ætti að vera. Nína virðist hins vegar sjálf
gædd þeirri náðargáfu að veðja alltaf á réttan hest þótt sá gæð-
ingur hafi flutt hana og fjölskylduna heimshorna á milli. Freyr
Gígja Gunnarsson ræddi við leikkonuna um fjölskyldulífið í
langferðarbifreið og framtíð íslenskra listamanna.
SAMEIGINLEG ÁSTRÍÐA Nína lítur á það sem styrk að hún og Gísli skuli hafa sömu ástríðu fyrir áhugamál-
inu. Þau leika saman í enska leikritinu Don John sem er nú á sýningarferðalagi um gjörvallt Bretland.
MÖGNUÐ ÞJÓÐ OG OFURHUGA Nína segist hvergi annars staðar vilja vera en á Íslandi. Hún elski brjálæðið
sem einkenni íslensku þjóðina og hugrekkið. Íslendingar séu hálfgerðir ofurhugar.
➜ NÍNA Í HNOTSKURN
Nína er í stjörnumerkinu Fiskur, fædd
25.febrúar 1974
Fyrsta stóra hlutverkið í kvikmynd var í
Hafinu eftir Baltasar Kormák.
Fyrsta stóra hlutverkið á sviði var hlutverk
Karenar í Englabörnum eftir Hávar Sigur-
jónsson sem sýnt var í Hafnarfjarðarleik-
húsinu
Nína og Gísli Örn voru búin að vera saman í
tvö ár áður en þau fóru í leiklistarskólann.
Fjölskylda Nínu hyggst opna vefverslun á
netinu, boxid.is, þar sem hægt verður að
kaupa íslenska hönnun af öllum stærðum
og gerðum.
Vesturport sá fram á að sýningar á Rómeó
og Júlíu yrðu kannski tíu. Þær eru nú orðnar
tæplega fjögur hundruð. Þau æfðu í hálft ár
án þess að fá borgað.