Morgunblaðið - 29.01.2006, Qupperneq 11
Í Njarðvíkurskóla bendir skólastjórinn
Lára Guðmundsdóttir á að heiðurslistarnir
séu leið til að beina athygli að sterkum hlið-
um nemenda. „Það enda auðvitað mjög marg-
ir á þessum listum, en það má segja að það
hafi verið takmarkið – að reyna að finna eitt-
hvað gott hjá sem flestum,“ segir hún.
Mikilvæg nýjung í skólastarfi í Reykja-
nesbæ hófst haustið 2003 með tilkomu Frí-
stundaskólans. Hann er fyrir börn í 1.–4.
bekk og hefst eftir að grunnskóladegi lýkur.
Það sem vekur athygli er að nemendum Frí-
stundaskólans er ekið í íþróttir og þeir sóttir
þegar æfingum lýkur, enda voru íþróttaæf-
ingar færðar fram og hefjast fyrr á daginn en
áður. Þetta var til dæmis gert með fimleika,
sund, körfubolta, fótbolta og badminton.
Einnig var samið við skátahreyfinguna og
KFUM og K um að hafa starfið fyrir yngstu
börnin á skólatíma Frístundaskólans. Sá sem
nýtir fulla þjónustu skólans, til kl. 17.15 og
fer á íþróttaæfingar, greiðir 8.500 krónur á
mánuði. Æfingagjöld eru innifalin, auk síðdeg-
ishressingar.
Í Heiðarskóla eru 5 strákar í 2. bekk á leið á
fótboltaæfingu. Þeir taka skýrt fram að þótt þeir
séu bara 7 ára núna verði þeir bráðum 8 ára.
Einn er þegar kominn í stuttbuxurnar. „Æi, já,
ég datt í poll og buxurnar eru blautar!“ útskýrir
hann.
Það leikur enginn vafi í huga strákanna hverjir
séu bestir. „Nú auðvitað Keflavík, þeir eru alveg
rosalega góðir.“ Bílhurðin skellur aftur og bíllinn
rennur af stað. Strákarnir fara á fótboltaæfingu en
inni í Frístundaskólanum halda nemendur áfram
að sinna heimanáminu.
Það er kominn tími til að aka aftur til Reykja-
víkur.
úmi
Golfnemandinn Sigurður Jónsson æfir sveifluna. Hann stundar nám á svokallaðri afreksbraut sem er nýjung í
Reykjanesbæ og komið var á fót síðastliðið haust. Í speglinum sést í annan nemanda æfa sig í körfubolta. Að
íþróttaæfingum loknum, klukkan tíu, stunda nemendur bóknám í Fjölbrautaskóla Suðurnesja.
„Keflvíkingar eru langbestir í fótbolta!“ 7 ára
drengir á leið á fótboltaæfingu. Íþróttafélög bæj-
arins tóku vel í þá hugmynd að hefja íþrótta-
æfingar yngstu barna fyrr á daginn en var,
þannig að börn og foreldrar lykju vinnudegi sín-
um á sama tíma. Börnum í Frístundaskólanum,
sem hefst að skóladegi loknum, er ekið á æfing-
ar og þau sótt aftur þegar þeim lýkur.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
sigridurv@mbl.is
TENGLAR
.................................................................
www.rnb.is, www.akademian.is, www.fss.is,
www.rnb.is/fristundaskoli
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29. JANÚAR 2006 11
„Þótt það sé ekki algildur mælikvarði á
menntun höfðu meðaleinkunnir á
samræmdum prófum á Suðurlandi
verið slakar. Þetta var meðal annars
ástæða þess að við fórum að velta
fyrir okkur þeim þáttum sem taldir eru
skipta máli í tengslum við skólagöngu
barna og hvað hægt væri að gera
varðandi þá,“ segir Árni Sigfússon,
bæjarstjóri í Reykjanesbæ. Hann flutt-
ist búferlum frá Reykjavík til Reykja-
nesbæjar fyrir tæpum fjórum árum og
tók við stjórn bæjarins. Árni er jafn-
framt formaður fræðsluráðs í Reykja-
nesbæ.
„Jákvætt viðhorf foreldra skiptir
miklu í skólastarfinu. Ákveðið var að
leita leiða til að efla foreldrasamstarf
og meðal annars útvega foreldrafélög-
unum launaðan starfsmann. Við vild-
um líka reyna að efla áhuga foreldr-
anna á skólunum. Allt er auðvitað
annmörkum háð en ég vona að hópur
foreldra, sem hingað til hefur kannski
lítið fylgst með skólamálum og jafnvel
óttast skólann af eigin reynslu, sé far-
inn að líta menntun barna sinna já-
kvæðari augum. Það hlýtur sömuleiðis
að hafa áhrif að kennaramenntað fólk
sinni nemendum. Við ákváðum að
reyna að fjölga réttindakennurum og
höfum á þremur árum farið úr 69%
upp í 80%. Gert er ráð fyrir að hlutfall
menntaðra kennara fari yfir 90%
næsta haust. Aðstaða í skóla og hollur
matur hljóta líka að skipta máli varð-
andi námsárangur. Ákveðið var að
leggja áherslu á heilbrigða fæðu,
greiða hana niður og gera öllum þann-
ig kleift að nýta sér hádegismat í
skólamötuneytum.“
Tækifæri í Reykjanesbæ
„Ef við viljum vera fjölskyldu-
samfélag hljótum við að leggja áherslu
á að börn og foreldrar ljúki verkefnum
sínum á sama tíma, þannig að eftir
vinnu hefjist ekki nýr kafli sem felst í
að þeysast með krakkana í íþróttir,
tónlist og annað. Það er ekkert síður
þægilegt og mikilvægt fyrir börnin að
fá tíma með foreldrunum. Ef við mein-
um eitthvað með fjölskylduvænu sam-
félagi hljótum við að ætlast til þess að
fjölskyldan geti einhvern tímann verið
saman,“ segir Árni.
Spurður hvernig gengið hafi að
samhæfa skóla og frístundir segir
hann það hafa tekist ótrúlega vel.
„Íþróttafélögin tvö í bænum tóku til
dæmis mjög vel í hugmyndina. Hún
þýddi náttúrlega að færa varð til æf-
ingar þannig að yngstu börnin gengju
fyrir á daginn.“
Árni segir stærð bæjarins vissulega
auðvelda verkefni sem þetta. „Jú,
bæði er þetta viðráðanleg stærð og
hitt er að í þessu samfélagi sá maður
kannski ákveðin tækifæri til að styrkja
menntunarþáttinn enn frekar en ella.
Það má segja að Reykjanesbær sé í
grunninn sjávarútvegssamfélag en hér
er líka veitt margvísleg þjónusta fyrir
varnarliðið og flugvöllinn. Í sjálfu sér
hefur ekki verið lögð megináhersla hér
á menntun heldur vinnu. Það var því
ánægjulegt og þarft að takast á við
skólamálin.“
Að sögn Árna komu hugmyndirnar
víða að. „Ég er ekki fyrir það að
merkja hugmyndir einstaklingum.
Þetta eru verkefni sem við höfum
mörg hver verið með í kollinum og hér
hafa fjölmargir lagt hönd á plóg.“
Fjölskyldan
fái tíma saman
Til að styðja foreldrastarf í Reykjanesbæ hafa bæjaryfirvöld
gert regnhlífarsamtökum foreldra kleift að ráða starfsmann í
hlutastarf. Ingibjörg Ólafsdóttir er starfar fyrir FFGÍR, sem
stendur fyrir Foreldrafélög og foreldraráð grunnskólanna í
Reykjanesbæ. „Já ég veit, nafnið FFGÍR hljómar dálítið eins
og bílaklúbbur eða eitthvað álíka!“ segir hún og hlær.
Í bæjarfélaginu eru 5 skólar og jafnmörg foreldrafélög.
Ingibjörg styður við starf félaganna og samhæfir það. „Það er
virkilega kallað eftir rödd foreldra hérna og það er mjög já-
kvætt. Það er líka einstakt að njóta þessa styrks frá bænum og
geta þannig byggt upp öflugra foreldrastarf en ella. Innan for-
eldrafélaganna starfar kraftmikið fólk,“ segir hún. Dagný
Gísladóttir, formaður FFGÍR, tekur undir. „Landsamtökin
Heimili og skóli hafa litið til Reykjanesbæjar varðandi þetta.
Foreldrastarf er unnið í sjálfboðavinnu og getur oft verið ansi
tímafrekt. Það er því frábært að hafa starfsmann sem getur
haldið utan um það,“ segir hún.
Samræmdur vinnudagur kom ánægjulega á óvart
FFGÍR varð upprunalega til í tengslum við forvarnarverk-
efnið Reykjanesbær á réttu róli og var hugsað sem málsvari
foreldra grunnskólabarna. Félagið reynir einnig að efla sam-
starf foreldra innbyrðis og auka samstarf heimila og skóla.
„Fólk er oft tilbúið að kvarta yfir skólunum en síður tilbúið að
eiga í samráði við þá. Okkar hlutverk er kannski að stuðla að
samskiptum við skólana og sjá til þess að við foreldrar getum
stutt starf þeirra. Það er mikilvægt að leitað sé eftir rödd okk-
ar, hún sé einhvers metin og þetta verði til að bæta skóla-
starfið. Á endanum snýst þetta náttúrlega um börnin okkar og
vinnustaðinn þeirra,“ segir Dagný.
Aðspurðar hvað þeim sem foreldrum finnist um þá hugmynd
að samræma vinnudag yngstu grunnskólabarnanna og for-
eldra, segja Dagný og Ingibjörg það hafa verið jákvætt skref.
Ingibjörg bendir á að þetta hafi komið henni ánægjulega á
óvart. Hún er tiltölulega nýflutt til Reykjanesbæjar. „Auðvitað
hafa einhverjir hnökrar verið á þessu en grunnhugmyndin er
góð og ég hef verið óþreytandi að dásama þetta við hvern þann
sem spurði af hverju í ósköpunum ég væri að flytja til Reykja-
nesbæjar! Það breytti til dæmis mjög miklu fyrir mig að þurfa
ekki endalaust að skutla á æfingar og í tómstundir.“
Rödd foreldra skiptir máli
„Það er virkilega kallað eftir rödd foreldra hérna og það er mjög
jákvætt,“ segja foreldrarnir Dagný Gísladóttir og Ingibjörg
Ólafsdóttir. María Valentína gæðir sér á matarkexi.
Einar Garðarsson
er í 2. bekk. Þegar
hann lauk 1. bekk
komst hann á svo-
kallaðan heið-
urslista fyrir fram-
farir, dugnað og
iðjusemi í heim-
ilisfræði. „Það er
rosalega gaman í
heimilisfræði. Við bökuðum til dæmis
kökur og buðum stundum gestum til
okkar. Ég er búinn að nota heima hjá
mér það sem ég lærði og gerði einu
sinni pítsubrauð. Svo bjó ég líka til
stafasúpu,“ segir Einar glaður. Honum
finnst gaman að lesa, skrifa og reikna
og komst einmitt á heiðurslista fyrir
hæstu einkunn í lesskilningi og skrift.
Hann þótti sömuleiðis hafa sýnt fram-
farir og iðjusemi í stærðfræði. Einar
segir að sér finnist líka gaman í íþrótt-
um. „Já og í frímínútum!“
Dugnaður í heimilisfræði
„Ég held að það sé mjög gott að
nemendur finni að þeir séu góðir í
einhverju,“ segir Ósk Björnsdóttir
um heiðurslistana.
Hún er í 10. bekk
og var á heið-
urslista seinasta
vor fyrir marg-
víslegan árangur,
til dæmis hæstu
einkunn í val-
greininni tákn
með tali. Auk
þess hafði hún
þótt sýna dugnað og iðjusemi í eðl-
isfræði og var raunar útnefnd fyr-
irmyndarnemandi. Fyrirmyndarnem-
andi er sá sem tekið hefur góðum
framförum og er einnig góður félagi
og kemur vel fram við aðra.
Ósk segir að árangurinn í eðl-
isfræðinni hafi komið henni nokkuð á
óvart og hún heldur að listarnir geti
verið hvatning fyrir nemendur.
„Menn sjá kannski að þeir eru á list-
anum og uppgötva að þeir geta eitt-
hvað. Þá reyna þeir náttúrlega að
halda þeim árangri. Það er sniðugt
að taka tillit til framfara, dugnaðar
og iðjusemi. Sumir eru nefnilega
mjög duglegir að vinna en eru
kannski stressaðir í prófum og fá
lága einkunn.“
Heiðurslistar hvetjandi