Morgunblaðið - 14.10.2006, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. OKTÓBER 2006 41
✝ Agnar Magn-ússon fæddist í
Kaupmannahöfn 5.
desember 1939.
Hann lést á líkn-
ardeild LSH í Kópa-
vogi 30. september
síðastliðinn. Agnar
ólst upp í Kaup-
mannahöfn til 12
ára aldurs er hann
fluttist til Íslands
ásamt foreldrum
sínum og systrum.
Foreldrar hans voru
Jón Magnússon
tæknifræðingur, f. 1908, d. 1989,
og Edith Magnússon dönsk að ætt,
d. 2003. Systur Agnars eru Ulla
Magnússon og Kristín Magnússon.
Agnar varð stúdent frá Mennta-
skólanum í Reykja-
vík. Síðan lá leiðin
til Kaupmannahafn-
ar og Þrándheims,
þaðan sem hann út-
skrifaðist sem bygg-
ingatæknifræð-
ingur.
Agnar starfaði
um hríð hjá ÍSAL
áður en hann hélt til
framhaldsnáms í
Bandaríkjunum það-
an sem hann útskrif-
aðist sem verkfræð-
ingur árið 1970.
Agnar rak eigin teiknistofu um
árabil að Arnarhrauni í Hafn-
arfirði.
Útför Agnars var gerð frá Foss-
vogskapellu 10. október.
Baráttunni er lokið. Baráttu við
illvígan sjúkdóm, sem staðið hefur
í nær tvö ár, er lokið. Agnar mágur
minn er allur. Aðdáunarvert hefur
verið að fylgjast með stríði hans,
stríði sem frá upphafi var tapað.
Hann mætti örlögum sínum með
jafnaðargeði og af æðruleysi.
Ég kynntist Agnari stóra bróður
konu minnar, Kristínar, á árinu
1970, þegar hann kom heim frá
námi í Ameríku þar sem hann lauk
mastersgráðu í burðarþolsverk-
fræði. Augljóst var að þar fór mað-
ur með fastmótaðar skoðanir á öll-
um málum líðandi stundar og lá
ekki á þeim. Við ræddum oft mikið
saman um einstök dægurmál og
vorum ekki alltaf sammála. Þá var
skipst á skoðunum og stundum var
okkur heitt í hamsi. Því það var
líkt með okkur, við höfðum alltaf
rétt fyrir okkur og gáfum ekkert
eftir. Við vorum ef til vill of líkir,
þrjóskir og einstrengingslegir.
Agnar var sonur heiðurs-
hjónanna Jóns Magnússonar og
Edithar konu hans er bjuggu
lengst af í Hafnarfirði. Að honum
lágu tveir stofnar, annars vegar ís-
lenskur bændastofn með greinar
úr Norður-Þingeyjarsýslu og af
Ströndum og hins vegar dansk/
sænskur stofn, því móðuramma
hans var sænsk. Við fyrstu sýn
mætti halda að slík blanda gæti
ekki hrist saman en það verður að
segjast að hún tókst bara vel í
Agnari.
Stærstu kostir Agnars voru góð
greind og frábær kímni, þessi
danska kímni sem hann fékk í
vöggugjöf frá móður sinni. Hann
sá kómísku hliðarnar í öllu sem
hann tók sér fyrir hendur. Greind
hans kom fyrst og fremst fram í
listsköpun hans, í hönnun húsa.
Agnar var frábær teiknari og mál-
ari enda átti hann ekki langt að
sækja það, bæði í föður- og móð-
urætt.
Ekki hef ég tölu á þeim íbúðum
og húsum sem Agnar hefur teiknað
á langri starfsævi en þau eru
mörg. Hann var mjög vandvirkur
og fylgdist vel með hönnun sinni á
byggingartíma og lagði sig í líma
við að gera viðskiptavinina
ánægða.
Systkinin þrjú voru náin og fóru
ferðir saman enda öll áhugasöm
um ævintýraferðir, einkum til fjar-
lægari landa, helst þar sem villidýr
sleiktu tjaldsúlurnar. Margar sög-
ur hafa verið sagðar frá þessum
ferðum og sátum við oft löngum
stundum við að skoða myndir frá
þeim og var ekki laust við að hroll-
ur færi um mann þegar Agnar lýsti
ferðum sínum um myrkviði Afríku.
Að leiðarlokum vil ég þakka
Agnari, mági mínum, fyrir sam-
fylgdina í um fjörutíu ár. Megi
minningin um hann lifa meðal okk-
ar um ókomin ár.
Halldór S. Kristjánsson.
Vinur okkar og frændi, Agnar
Magnússon, lést á líknardeild
Landspítalans 30. september síð-
astliðinn, tæpum tveimur árum eft-
ir að hann greindist með ólækn-
andi krabbamein. Þrátt fyrir að
veikindin hafi verið löng og erfið
var Agnar við sæmilega heilsu þar
til undir það síðasta og hann náði á
þessum tíma að gera ýmislegt sem
honum þótti skemmtilegt. Sér í
lagi náði hann að fara í kveðju-
ferðalög til Danmerkur og Afríku –
tveggja landa sem voru honum
mjög hugstæð.
Agnar var einstakur og áhuga-
verður maður. Hann átti mörg mis-
munandi áhugamál og bjó yfir ein-
stökum hæfileikum hvort sem var
á sviði tækni eða stílhreinnar, fal-
legrar hönnunar. Hann hafði líka
mjög lúmskan húmor og stráksleg-
an karakter sem gerði hann mjög
skemmtilegan heim að sækja.
Ég, Glúmur, man vel eftir hon-
um þegar ég var lítill þar sem ég
fékk að fara með honum í útrétt-
ingar til Reykjavíkur. Ég var með
litlar lappir og átti erfitt með að
halda í við frænda sem arkaði með
hattinn og myndarlegt yfirvara-
skegg í gegnum miðbæinn, að
senda inn og sækja húsateikningar
og fleira. En erfiðið var vel þess
virði þar sem ferðinni lauk alltaf
með rjómaís á Skalla.
Ég, Úlfar, kynntist Agnari ekki
fyrr en síðar, þegar við Glúmur
fórum sem táningar að taka þátt í
hinum ýmsu dellum hans. Sérstak-
lega hafði ég gaman að því að
stússast í tölvum og forritum með
Agnari og skoða með honum
stærðfræði- og reikniforrit. Eftir á
að hyggja var þessi tími alveg
ómetanlegur undirbúningur fyrir
það nám og vinnu sem ég hef síðar
stundað á þessu sama sviði.
Það var sérstaklega á tánings-
aldri sem við strákarnir tókum
mikinn þátt í áhugamálum Agnars.
Þar sem Agnar bæði hafði, og gaf
sér, nægan tíma til að sinna tóm-
stundum sínum. Þá var yfirleitt
hægt að koma í heimsókn án fyr-
irvara og Agnar var til í að segja
manni frá og leyfa manni að taka
þátt í nýjasta verkefninu eða
áhugamálinu. Alvöruvinnuna tók
Agnar síðan í rispum þar sem hann
sat nótt sem dag við teikniborðið
(og síðar tölvuna) og kláraði arki-
tektateikningar og tækniútreikn-
inga. Milli vinnutarna hjá Agnari,
og prófatarna hjá okkur strákun-
um, voru síðan margar vikur þar
sem allt snerist um nýjasta áhuga-
málið.
Áhugamálin voru mýmörg og
það er nú ekki eins og öll hafi höfð-
að til okkar strákanna. Við höfðum
t.d. ekki jafngaman og Agnar af
uppstoppuðum dýrum frá Afríku,
lifandi skriðdýrum og páfagaukum,
eða látúnsmunum í skipstjórastíl
frá nítjándu öld. Sumt höfum við
að vísu lært að meta síðar, eins og
klassíska tónlist og myndlist. Við
gátum því miður ekki tekið mikinn
þátt í því að hanna og smíða hús-
gögn með Agnari en í því hafði
hann alveg sérlega snilligáfu. Við
fengum heldur ekki mikið að
snerta hinar geypilega spennandi
módelþyrlur – en þær voru sér-
pantaðar frá Þýskalandi, margra
metra langar með stórum mótorum
og gýróskópum. Við heyrðum hins
vegar um öll þessi verkefni í mikl-
um smáatriðum og gátum þannig
óbeint verið með.
Það voru samt mörg skemmtileg
áhugamál sem Agnar leyfði okkur
strákunum að taka beinan þátt í.
Þar má minnast á bíla, veiði,
myndavélar og ferðalög. Þar var
alltaf málið stúderað í botn og
Agnar keypti yfirleitt allar flott-
ustu vélar og tæki sem þurfti til að
stunda áhugamálið. Til dæmis var
keypt fínasta útgáfa af Nikon
myndavél, með topplinsum. Að því
búnu þegar allir fídusar höfðu ver-
ið prófaðir (og því gamanið farið að
minnka), voru færðar út kvíarnar
og búin til framköllunar- og stækk-
unaraðstaða. Í hana var tekið heilt
herbergi (ömmu Glúms til nokkurs
ama) og keyptar allar bestu græj-
ur til að stækka og prenta litmynd-
ir. Þetta var alveg dæmigert fyrir
Agnar enda engu til sparað þegar
kom að áhugamálunum og fáar fyr-
irstöður þegar áhuginn var mikill.
Eftir að við strákarnir urðum
eldri, og fórum utan til náms og
vinnu, hittum við Agnar sjaldnar.
Hann var samt alltaf góður vinur
sem gaman var heim að sækja og í
þeim heimsóknum snerust umræð-
urnar gjarnan, eins og áður, um
eitthvað nýtt og skemmtilegt verk-
efni eða áhugamál. Nú þegar Agn-
ar hefur lagt upp í sína síðustu saf-
aríferð stöndum við þakklátir og
ríkari fyrir að hafa fengið að kynn-
ast eins merkilegum og einstökum
manni eins og hann var. Við kveðj-
um hann með kærleik.
Glúmur og Úlfar.
Agnar Magnússon
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Alhliða útfararþjónusta í 16 ár
Símar: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is • utfarir@utfarir.is
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
DÚA
SIGÞRÚÐUR SIGLAUGSDÓTTIR,
Laugargötu 3,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri sunnu-
daginn 8. október.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 16. október kl. 13.30.
Finnur Sigurðsson, Berglind Vilhjálmsdóttir,
Gísli Hjörleifsson, Bryndís Fiona Ford,
Sveinn Hjörleifsson,
Leifur Hjörleifsson,
Diljá Finnsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
TRYGGVI G. BLÖNDAL
fyrrv. skipstjóri,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést föstudaginn 13. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Benedikt Blöndal, Ragna Blöndal,
Sigurður G. Blöndal, Irma Blöndal,
Margrét Þ. Blöndal, Sigurjón Finnsson,
barnabörn og langafabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, stjúpsonur,
bróðir og afi,
LÚÐVÍK PER JÓNASSON,
Kárastíg 3,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur á heimili sínu miðvikudaginn
27. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum aðstandendum og vinum fyrir auðsýnda samúð og hlýju
í okkar garð.
Árni Gunnar Sveinsson,
Sigfinnur Þór Lúðvíksson, Sigurdís Gunnarsdóttir,
Hildur Júlía Lúðvíksdóttir, Sveinbjörn Másson,
Guðrún Björg Lúðvíksdóttir, Gísli Ólafsson,
Jónas Árni Lúðvíksson,
Hannes Valur Lúðvíksson,
Soffía Rúna Lúðvíksdóttir,
Rúnar Ketill Georgsson,
Soffía Jónasdóttir,
Hafþór Björgvin Jónasson
og barnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, amma og
langamma,
SIGURBJÖRG ÞORLEIFSDÓTTIR
frá Svínhólum í Lóni,
Hagatúni 9,
Hornafirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðausturlands fimmtu-
daginn 12. október.
Hannes Erasmusson,
Aðalheiður Hannesdóttir,
Rögnvaldur Hannesson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HALLDÓR ÞORVALDUR ÓLAFSSON,
Hverfisgötu 121,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Landakoti fimmtudaginn
12. október.
Jarðarför auglýst síðar.
Ingibjörg Aðalheiður Gestsdóttir,
Sigríður Gestrún Halldórsdóttir, Halldór Veigar Guðmundsson,
Gestur Halldórsson, Marta Lunddal Friðriksdóttir,
Magnús Halldórsson, María Hlinadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.