Morgunblaðið - 16.12.2006, Síða 30

Slökkvilið
Höfuðborgarsvæðisins
Fyrir börn hefur kertaljós
sérstakt aðdráttarafl.
Brýnið fyrir börnunum
að fara ætíð varlega
með eld og gætið þess
að börn leiki sér ekki
án umsjónar nálægt
logandi kertum.
Munið að
slökkva á
kertunum
i
daglegt líf
30 LAUGARDAGUR 16. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Ævintýri
Dvigglabyggð
er ævin-
týraheimur
Margrétar og
Stephens.
Margrét Þ. Jóelsdóttirog Stephen Fairbairnkynntust í myndlist-arskóla í Bretlandi í
kringum 1970 og síðan hefur
myndlistin verið sameiginlegt
verkefni og markmið.
„Við vinnum eingöngu saman að
myndlist,“ segir Margrét en þau
hjónakornin eru með vinnustofu í
stórum bílskúr heima hjá sér og
segja það óskastöðu að hafa
vinnustofu við heimilið. Margrét
er myndlistarmaður og sérkennari
og Stephen hefur unnið sem graf-
ískur hönnuður frá 1970, er t.d.
hönnuður núgildandi peninga-
seðlaraðarinnar ásamt Kristínu
Þorkelsdóttur og starfar á auglýs-
ingastofunni Himni og hafi. Að
dagvinnunni lokinni halda þau sem
sé í „kvöldvinnuna“ – vinna saman
að listinni í frítímanum. „Það er
nú það sem er, við erum eiginlega
vinnusjúklingar. Þetta verður ansi
mikið,“ viðurkennir Margrét. „En
okkur tekst að vinna svona saman,
mér finnst samvinnan mjög þægi-
leg. Ég hugsa stundum út í hvern-
ig þetta væri ef ég væri bara ein.
Við höfðum bæði áhuga fyrir litum
og hrifumst af því að pæla í litum
og formi, þetta svið dró okkur
saman. Ég fór að hafa áhuga á því
sem hann var að pæla í og hann
fyrir því sem ég var að gera,“ seg-
ir Margrét.
Margrét og Stephen helguðu sig
fljótt listinni og héldu t.a.m. stóra
sýningu í Norræna húsinu 1972 og
var það í fyrsta sinn sem Íslend-
ingar sáu sýningu tengda hreyfi-
list. „Verkin vöktu mjög mikla at-
hygli en við stúderum liti mjög
mikið sem ljós, verkin breyttust
þegar gengið var framhjá þeim og
við notuðum alls konar dýpt,
skugga og strekktum strengi fyrir
framan liti sem við unnum með
þannig að alls konar litbrigði
mynduðust. Fólk var alveg undr-
andi á þessum verkum. Eins unn-
um við í tré, málverk og þrívídd-
armyndir, eins myndir sem gengu
fyrir rafmagni. Allar svona stór-
kostlega litauppgötvanir eru upp-
runnar í textíl.“ Þau hjónin fóru
ákveðnar leiðir sem aðrir höfðu
ekki farið og síðan hafa þau haldið
ýmsar sýningar, stærri og minni.
„Við höldum ekki sýningu á
hverju ári því það liggur geysileg
vinna á bak við þær hjá okkur,“
upplýsir Margrét. Þrátt fyrir ann-
ríki hefur þeim gengið vel að sam-
ræma vinnu og einkalíf en segja
það vissulega hafa verið erfiðara
þegar dætur þeirra tvær voru
ungar.
Nonnikonni í ævintýragarði
Margrétar og Stephens
Það sem einkennir list hjónanna
er að verkin eiga sér iðulega fyr-
irmyndir í raunveruleikanum og
þau tjá gjarnan það sem þau hafa
reynt á eigin skinni. Nýjasta sam- vinnuverkefni þeirra, barnabókin
Nonnikonni og kúlurnar, end-
urspeglar þetta en Margrét samdi
söguna og Stephen vann mynd-
irnar og hannaði bókina. Þar segir
af mikilvægum tengslum Nonna-
konna við afa sinn og arf fortíðar.
Íslensk náttúran sem umlykur
strákinn er sumpart leiksvæði
krakka þeirra hjóna. Nonnikonni
sem er næmur og athugull strákar
leitar í annan suðrænan heim,
spennandi en hættulegan, heim
sem minnir að hluta til á ítalskt
landslag er Margrét og Stephen
hafa mikið dálæti á. Glerkúlurnar
sem Nonnikonni leikur sér að eru
leikfang barnabarns þeirra í dag
en þessar dularfullu glerkúlur eru
erfðagripir Stephens. „Faðir minn
bjó í Paragvæ til 11 ára aldurs en
afi rak búgarð þar um aldamótin
1900 og keypti kúlurnar handa
pabba í verslunarleiðangri til bæj-
arins Pilar,“ segir Stephen. Ólíkur
bakgrunnur Breta og Íslendings
getur þannig af sér margbrotna
list sem höfðar til barna sem full-
orðinna en Margrét hefur
einnig unnið lengi að
myndlist með börn-
um.
„Við verðum að
gefa börnum
tækifæri til að
skoða heiminn
og uppgötva
hann. Þau
eru svo
næm og ein-
stök en fá oft ekki tæki-
færi til þessa. Við erum tengd
börnum í verkum okkar í gegnum
leikföng sem við höfum búið til og
við reynum að sýna fram á og
nálgast djúpa gleði barnsins,“ seg-
ir Margrét. Þau Stephen segja
það mikilvægt að finna gleðina í
náttúrunni, enda alin upp hvort í
sínum ævintýragarði.
Morgunblaðið/Golli
Samvinna Myndlistin, áhugi á litum og formi, dró Margréti Þ. Jóelsdóttur
og Stephen Fairbairn saman. Eftir dagvinnu halda þau í vinnustofu heima.
Sameinuð í listinni
Listagyðjan er mögnuð. Í Kópavogi búa samrýnd hjón, Margrét Þ. Jóelsdóttir
og Stephen Fairbairn, og það var einmitt listin sem leiddi þau saman. Þuríður
Magnúsína Björnsdóttir leit inn í ævintýragarð listahjóna, garð ljóss og lita.
thuridur@mbl.is
Sængurfataverslun, Glæsibæ • Sími 552 0978 • www.damask.is • Opið mán.-fös. kl. 10-18, lau. kl. 10-16.
Allt
á rúmið
Fréttir
í tölvupósti