Morgunblaðið - 27.12.2006, Side 19

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. DESEMBER 2006 19
VESTURLAND
Eftir Guðrúnu Völu Elísdóttur
gve@ismennt.is
Borgarbyggð | Otilija Sirkauskiené
leiddist á jólunum í fyrra. Hún er
frá Litháen og var þá nýlega flutt
til landsins. „Við vorum bara tvö,
ég og Darius maðurinn minn,
borðuðum jólamat, horfðum á
myndir, fórum í gönguferðir og
sváfum. Við eigum ekki börn og
þekktum fáa Íslendinga og vinir
okkar frá Litháen fóru allir heim
yfir jólin. Allt var lokað, kaffihús
og veitingastaðir og satt best að
segja var ég alveg að deyja úr
leiðindum,“ sagði Otilija.
Otilija sagðist ekki hafa viljað
hafa jólin í ár eins og í fyrra og
því ákveðið að taka þátt í því að
halda alþjóðlegt jólaboð fyrir þá
útlendinga sem hér eru yfir hátíð-
irnar. „Ég sló ekki hendinni á
móti þessari hugmynd, því ég veit
að hér eru margir sem ekki fara
til síns heimalands og kannski
leiðist þeim eins og mér í fyrra.
Auk þess finnst mér gaman að
skipuleggja og standa fyrir uppá-
komum.“
Á sunnudögum í vetur hefur
fólk af erlendum uppruna hist í
Safnahúsi Borgarfjarðar. Tilgang-
urinn hefur fyrst og fremst verið
af félagslegum toga, til þess að
fólk kynnist og blandi geði en
einnig hafa þar verið veittar upp-
lýsingar og ýmiskonar aðstoð.
Ætla má að erlendir íbúar í Borg-
arbyggð séu um 300 talsins og
þann 22. janúar nk. stendur til að
stofna formlega félag margmenn-
ingar í Borgarfirði. „Þetta er
mjög gott og mér hefur fundist
gaman að koma í Safnahúsið á
sunnudögum en nú er kominn tími
til að hafa þetta formlegt og
skipuleggja markvissar uppá-
komur. Halda fræðslufundi og
kynna samfélagið hérna o.fl.,“ seg-
ir Olitija.
Otilija er menntaður sjúkraþálf-
ari en vinnur hjá Eðalfiski í Borg-
arnesi. Darius er líka sjúkraþjálf-
ari og kynntust þau í náminu.
,,Darius var útskrifaður en var
látinn sýna okkur yngri nemum
hvernig ætti að vinna. Í fyrstu
hataði ég hann en það breyttist
fljótt í ást og nú höfum við verið
saman í sex ár, þar af gift í fjögur
ár.“
Þau eru bæði frá bænum Pan-
evezys þar sem búa um 130.000
íbúar. En hvers vegna komu þau
til Íslands? ,,Á þeim tíma vorum
við að hugsa um að kaupa íbúð og
vantaði peninga. Frændi hans
Dariusar var að vinna hér og út-
vegaði honum vinnu. Ég varð eftir
í Litháen í eitt ár, vann margfalda
vinnu og nuddaði fólk í frítím-
anum. Auk þess þjálfaði ég fólk í
líkamsrækt og lærði naglaásetn-
ingu. Launin voru talsvert lægri
en ég gat í sjálfu sér lifað vel af
þeim í Litháen en mér leiddist að
vera án Dariusar svo ég ákvað að
koma líka. Mér finnst Ísland mjög
öruggt land, fólk ber virðingu fyr-
ir laganna vörðum sem ég tel gott.
Íslendingar vinna mikið, eru
vinnualkar, en fólkið er gott og
náttúran falleg.“
Olilija segist ekki hafa velt
framtíðinni mikið fyrir sér, hvort
hún vilji búa hér eða ekki. ,,Ég
sakna auðvitað foreldra minna
Það fer líka eftir því hvort ég fær
starfsleyfi til að vinna hér sem
sjúkraþjálfari því það er fúlt að
hafa fjögurra ára háskólamenntun
að baki og geta ekki unnið við
fagið hér.“
Alþjóðlega jólaboðið var haldið í
gær, annan dag jóla, og kom fólk
frá ýmsum löndum, t.d. Lettlandi,
Litháen, Póllandi og Portúgal.
Otilija sá um skipulag og innkaup
en þeir sem styrktu framtakið
voru KB Banki, Sparisjóður Mýra-
sýslu, Hyrnan, Bónus og Samkaup
Úrval. Hún vill koma þakklæti á
framfæri til þessara aðila auk ann-
arra sem lögðu hönd á plóg.
Leiddist á jólunum í fyrra og
hélt því alþjóðlegt jólaboð í ár
Ljósmynd/Guðrún Vala
Alþjóðlegt boð Margt var um manninn við hlaðborðið í alþjóðlega jólaboði Otilija Sirkauskiené.
Frumkvöðull Otilija Sirkauskiené
Eftir Gunnlaug Árnason
Stykkishólmur | Tímamót hafa orðið hjá
Amtsbókasafninu í Stykkishólmi. Safnið hefur
verið til húsa uppi á Bókhlöðuhöfða í tugi ára,
á einum fallegasta stað bæjarins. Nú var kom-
ið að breytingum, því húsnæðið er ætlað vænt-
anlegu Vatnasafni.
Nýju heimkynni Amtsbókasafnsins eru niðri
í gamla miðbæ, þar sem áður var verslun
Skipavíkur.
Amtsbókasafnið var stofnað um miðja 19.
öld. Fyrstu árin var safnið í vörslu Árna
Thorlacius kaupmanns. Þaðan var bókasafnið
flutt í fangahúsið sem ekki þótti hentugt hús-
næði fyrir bækur. Um aldamótin bauð Stykk-
ishólmshreppur sýslunni að byggja í samein-
ingu hús uppi á Höfðanum sem hýsti
bókasafnið og nýttist sem þinghús. Árið 1899
var þinghúsið tekið í notkun. Nýtt húsnæði
undir bókasafnið var byggt á Höfðanum í
kringum árið 1960.
Flutningar á safninu hafa staðið yfir síðustu
daga og var það mikið verk. Til starfsins þurfti
dugmikið lið og tók Lionsklúbbur Stykk-
ishólms verkefnið að sér. Það voru fleiri
hundruð bókakassar sem fór frá gamla staðn-
um niður hólinn og í nýja húsnæðið.
Leist vel á breytingarnar
Fleiri breytingar hafa orðið á Amts-
bókasafninu. Nýr forstöðumaður hefur tekið
til starfa og stjórnaði hann skipulagi og upp-
röðun bóka. Það er Ragnheiður Óladóttir sem
er nýráðinn forstöðumaður. Hún hafði áður
starfað í tvö ár við skjalasafn Akureyrarbæjar.
Ragnheiður var full bjartsýni er hún opnaði
dyr Amtsbókasafnsins á nýjum stað og bauð
gesti velkomna. Henni líst vel á nýjar að-
stæður. „Allt lífið er fullt af tilviljunum. Það er
ekki langt síðan vinur minn benti mér á að for-
stöðustarfið væri laust. Málin þróuðust hratt
og nú er ég flutt í Stykkishólm,“ segir Ragn-
heiður. „Ástæðan fyrir því að ég sló til er að
mér leist vel á þær breytingar sem stóðu fyrir
dyrum og hafði áhuga á að móta starfsemina í
nýju húsnæði.“ Ragnheiður segir að nýja hús-
næðið henti vel, þó að það sé til bráðbirgða.
Staðsetning safnsins er miðsvæðis í gamla
bænum og aðgengi mun betra en á þeim eldri.
„Hér má tengja safnið starfsemi Norska húss-
ins og það verður gert,“ segir Ragnheiður
safnstjóri. Hún vill gera bókasafnið að róleg-
um stað þar sem bæði börn og foreldrar geta
átt saman góða stund með því að skoða tímarit
og bækur. „Mig langar að fá nemendur grunn-
skólans í heimsókn. Ég vil láta þau finna hvað
mikið er hægt að gera á bókasafni, með því að
handfjalla bækur. Mörg áhugaverð verkefni
verða til og mikill fróðleikur fæst með lestri
sem eykur þroska þeirra. Mig langar til að
krakkar kynnist því hve gott er að fara á bóka-
safn. Bókasafnið á að vera lifandi stofnun,“
segir Ragnheiður.
Hún segist hafa áhuga á að tengja söfnin í
Stykkishólmi betur saman. Norska húsið er
næsti nágranni og þar getur verið samvinna
varðandi sýningar, bæði á bókum og gömlum
myndum.
Getur vakið menn upp frá dauðum
Starfsmenn Amtsbókasafnsins eru tveir.
Með Ragnheiði starfar Mark Deriveau sem er
Belgíumaður. Hann kom til starfa fyrr á þessu
ári. Hann vann á gamla staðnum og er ánægð-
ur með nýja húsnæðið. „Ég pakkaði öllum
gömlu bókunum í kassa. Það var mikið verk,
en ég sá að þarna eru mikil verðmæti,“ segir
Marc. Nú er hann búinn að fá konu með sér á
safnið. „Þetta er fínt og ég býð hana velkomna.
Hún talar frönsku, við náum sama á því tungu-
máli og svo lagar hún svo sterkt kaffi að það
getur vakið menn upp frá dauðum,“ segir
Marc og heldur áfram að skrá jólabækurnar,
því þær laða gesti að safninu.
Bókasafnið á að vera lifandi
Morgunblaðið/Gunnlaugur Árnason
Lifa með bókum Ragnheiður Óladóttir og Marc Deriveau starfa í nýjum húsakynnum
Amtsbókasafnsins í Stykkishólmi, sem eru í gamla miðbænum.
Gamalt safn
á nýjum stað