Morgunblaðið - 27.01.2007, Qupperneq 28

Ég kann best við mig í ris-íbúðum og gömlum hús-um sem búið er að haldavel við. Ég átti aðra ris-
íbúð sem ég seldi þegar ég keypti
þessa,“ segir Sigurbjörg Einarsdóttir
sem síðasta sumar fjárfesti í risíbúð í
austurbænum og býr þar ásamt
hundinum Stelios sem heitir eftir
grískum barþjóni, sem Sigurbjörg
kynntist á Krít. „Þessi hundur ræður
öllu hér á heimilinu en vinkona mín
sem bjó hér hjá mér en flutti nýlega
til Afríku, hún gaf mér hann áður en
hún fór. Þetta er hálfgert dýrahús því
það eru tveir stórir hundar á neðri
hæðinni og kisur í kjallaranum,“ segir
Sigurbjörg sem rétt eins og fyrr-
nefnd vinkona er mikið fyrir heims-
hornaflakk og þess sjást sannarlega
merki á heimili hennar.
Þegar komið er inn á stigaganginn
sem liggur upp í íbúðina prýða þar
veggina margar og misjafnar tré-
grímur sem hún hefur keypt á flakki
sínu.
„Ég er að safna svona hausum,
kaupi mér yfirleitt einn haus þegar ég
kem á nýjan stað. Ég hef fundið þá í
hinum ýmsu löndum, meðal annars í
Mexíkó, á Kúbu, í Afríku og á sigl-
ingum mínum um Karíbahafið. Ætli
þeir séu ekki orðnir yfir þrjátíu tals-
ins.“
Litríkar eðlur, gerðar úr perlum og
vírum, skríða líka upp um alla veggi.
„Sumar þeirra keypti ég þegar ég
var um síðustu jól í Jóhannesarborg í
Afríku en aðrar hefur vinkona mín
gefið mér.“
Kandístangir og gamalt úr
Sigurbjörg er fædd og uppalin á
Þórshöfn á Langanesi og sérstakur
veggur á heimili hennar er tileink-
aður gömlum hlutum frá bernsku-
slóðunum.
„Þetta er mestallt dót sem amma
mín og afi áttu, kandístangir, tóbaks-
horn, ullarkambur, þvottabretti, vog,
veiðarfæri og fleira. En hornhilluna
smíðaði pabbi þegar hann var ung-
lingur. Frá honum er líka komið úrið
stóra sem hann fékk að launum fyrir
vinnu hjá Nótastöð á Akureyri. Ég
rammaði líka inn ökuskírteinið hans
sem er frá 1950, mjög virðulegt
kennsluvottorð. Ég fékk suma þessa
hluti eftir að hann dó en aðra gaf
hann mér sjálfur meðan hann lifði.“
Klæddi stigagang með voxdúk
Þegar Sigurbjörg keypti íbúðina
breytti hún engu nema hún klæddi
stigaganginn að hluta til með vox
borðdúk og tók baðherbergið alveg í
gegn.
„Vinkona mín, sem gaf mér hund-
inn, er fatahönnuður og með gott
auga fyrir hlutunum. Hún var alveg
með það á hreinu hvernig ætti að
koma öllu fyrir hér inni. Hún hannaði
líka og bjó til gardínurnar í stofunni.
Hún valdi flísarnar og allar innrétt-
ingar á baðherberginu og reifst við
smiðina til að fá öllu sínu framgengt,“
segir Sigurbjörg sem er ekkert sér-
staklega mikið fyrir að vera lengi á
hverjum stað og finnst gaman að
flytja og skipta reglulega um hús-
næði.
Morgunblaðið/Ásdís
Gamalt og nýtt Sigurbjörg er mikið fyrir gamla hluti, en hljómflutningstæki og nýr háfur í eldhúsinu fara vel með spunarokk og snældu. Afrísku grímurnar setja sinn svip á vegginn.
Hundurinn stjórnar öllu
Gamla hornið Straubolti og nálar til að gera við net eru meðal þeirra hluta sem koma frá Þórshöfn.
Húsbóndinn Stelios ber það með sér að vera sá sem öllu ræður.
Hún skreytir heimili sitt
með hausum sem hún
viðar að sér á flakki um
Mexíkó, Afríku og eyj-
arnar í Karíbahafinu.
Kristín Heiða Kristins-
dóttir heimsótti konu
sem býr í húsi þar sem er
skepna á hverri hæð.
Sigurbjörg er fædd og uppalin
á Þórshöfn á Langanesi og sér-
stakur veggur á heimili hennar
er tileinkaður gömlum hlutum
frá bernskuslóðunum.
Afríkukonur Æðrulausar saman. khk@mbl.is
lifun
28 LAUGARDAGUR 27. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ