Morgunblaðið - 03.03.2007, Blaðsíða 38

38 LAUGARDAGUR 3. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ SigurbjörgÞórný Alfreðs-
dóttir fæddist á
Víkingsstöðum í
Vallahreppi 25.
apríl 1944. Hún
andaðist á sjúkra-
húsinu á Egils-
stöðum 23. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Alfreð Magnússson
bóndi og Guðrún
Björg Þorsteins-
dóttir og var Sig-
urbjörg elst þriggja barna
þeirra. Á Víkingsstöðum ólst Sig-
urbjörg upp og tók þátt í bústörf-
um og heimilishaldi. Skólaganga
var í farskólaformi en síðan tók
við nám í Eiðaskóla og Hús-
mæðraskóla á Laugum.
Árið 1966 giftist Sigurbjörg
Þórhalli Eyjólfssyni. Þau settust
að á Egilsstöðum og byggðu yfir
sig að Bláskógum 6, en fluttu síð-
ar að Laugavöllum 9. Börn Sig-
urbjargar og Þórhalls eru: Ing-
ólfur vélstjóri, f. 6.2. 1966. Var
kvæntur Önnu Aðalheiði Arnars-
dóttur og eiga þau 2 drengi, Arn-
ar Þór, f. 1991, og
Atla Grétar, f. 1994.
Þau skildu. Sam-
býliskona Ingólfs er
Ólöf Björg Óladótt-
ir. Magnús raf-
eindavirki, f. 7.3.
1968. Var kvæntur
Önnu Dóru Helga-
dóttur. Þau eiga 2
börn, Agnesi
Björgu, f. 1995, og
Eystein Orra, f.
1997. Þau skildu.
Brynja veit-
ingastjóri, f. 19.5. 1970, sambýlis-
maður Brynju er Páll Ingólfsson.
Árið 1965 hóf Sigurbjörg störf
hjá Þráni Jónssyni sem rak veit-
ingasölu í Ásbíói á Egilsstöðum
og síðar á Egilsstaðaflugvelli, og
var það upphafið að ævistarfi
hennar utan heimilis um 40 ára
skeið.Síðustu 5 árin rak hún eigið
fyrirtæki, Flugkaffi, af miklum
myndarskap, allt þar til hún varð
að láta af störfum vegna veik-
inda.
Sigurbjörg verður jarðsungin
frá Egilsstaðakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku mamma, við trúum því
ekki að þú sért farin frá okkur.
Við áttum ekki von á að kveðja
þig svona fljótt í lífinu. Það verður
erfitt að takast á við lífið án þín og
þú skilur eftir stórt tómarúm í lífi
okkar.
Úr æsku er margs að minnast,
þið pabbi voruð dugleg að ferðast
með okkur krakkana um landið og
margar skemmtilegar útilegur voru
farnar með gula tjaldið og gott
nesti.
Vinnustaður þinn, flugvöllurinn,
bauð upp á margt spennandi. Við
eigum margar skemmtilegar minn-
ingar þaðan og oft var slegist um
að fá að fara með þér í vinnuna.
Þú varst alltaf til staðar og hvatt-
ir okkur í gegnum okkar skóla-
göngu og þegar erfiðleikar voru í
lífi okkar. Þú sýndir svo ótrúlegt
æðruleysi og styrk í veikindum þín-
um. Aldrei kvartaðir þú þótt síð-
ustu mánuðir væru þér erfiðir.
Fjölskyldan var alltaf í forgangi í
lífi þínu, og þú varst alltaf tilbúin
að gefa af þér þannig að aðrir
hefðu það gott. Þú varst sú besta
mamma og amma sem við gátum
hugsað okkur. Minningarnar um
þig hverfa aldrei og vonandi getum
við kennt börnum okkar allt það
sem þú kenndir okkur. Elsku
mamma, við kveðjum þig með djúp-
um söknuði en við vitum að þú vak-
ir áfram yfir okkur.
Þín börn
Ingólfur, Magnús og Brynja.
Elsku Sibba, það er trú mín að
allt í lífi manns hafi einhvern til-
gang. Hver tilgangurinn er, er
manni oft ekki ljóst, en hann hlýtur
að vera ærinn þegar á einstaklinga
eru lagðar byrðar og þrautir eins
og þú hefur þurft að ganga í gegn-
um síðustu mánuði. Það er líka trú
mín að erfiðustu verkefnin séu lögð
á styrkustu stoðirnar. Ég held að
þetta sé ekki ólíkt því þegar byggt
er hús: ef það á að vera stórt og
voldugt þarf undir það tryggan og
styrkan grunn. Þú varst, að öðrum
ólöstuðum, ótvírætt styrkasta stoð-
in í þinni fjölskyldu, bæði hjá þín-
um nánustu sem og öðrum sem þér
tengdust fjölskylduböndum. Verk-
efni hvers dags leystir þú af æðru-
leysi, mikilli samviskusemi og vand-
virkni. Í öllum þínum ferðum suður
vegna veikindanna komstu alltaf
jafn hlý og glöð til okkar Brynju í
Reynihvamminn. Gerðir lítið úr
þínum þrautum þegar maður spurði
þig, en svaraðir jafnan með ein-
hverjum spurningum um hvernig
okkur liði og gengi. Umhyggja þín
fyrir þínum nánustu var ólýsanlega
mikil og hlý og í raun ekki bara
fyrir okkur heldur öllum sem þú
umgengst. Þér þótti vænt um sam-
ferðafólk þitt og þú naust mikillar
virðingar allra sem til þín þekktu
og sérstaklega var eftirtektarverð
sú mikla virðing sem alltaf ríkti á
milli ykkar Þórhalls.
Það er stórt skarð höggvið í fjöl-
skylduna að Laugarvöllum 9, skarð
sem allir eiga eftir að finna svo
mikið fyrir. Okkar kynni voru ekki
löng en þau voru einstaklega góð
og það var gott að finna fyrir þinni
vináttu og væntumþykju. Allt frá
fyrsta degi fann ég að í þér bjó
traust og metnaðarfull persóna,
sem vildi hafa sína hluti á hreinu,
eiga ekki óuppgert við nokkra sál
og fresta ekki til morguns því sem
hægt var að ljúka í dag. Þú stóðst
sem styrkasta stoðin þar til að und-
an fór að halla síðustu vikurnar og
er það von mín að börnin þín þrjú
og barnabörnin, sem og við hin sem
þér tengdumst, nýtum okkur þá
reynslu sem við fengum við að alast
upp með þér og umgangast þig. Sú
reynsla er okkur öllum dýrmæt og
gott veganesti í framhaldinu sem
þó verður allt öðruvísi en við von-
uðum, því þú varst kölluð á fund
þeirra sem öllu ráða, alltof snemma
að okkur finnst. Við vitum hins veg-
ar að þér er ætlað mikilvægt hlut-
verk þar og erum þess fullviss að
þú munt áfram vaka yfir fjölskyldu
þinni sem þér þótti svo vænt um.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um huga minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ég bið góðan Guð að veita öllum
þeim sem um sárt eiga að binda
styrk og trú til þess að takast á við
söknuðinn og varðveita þær góðu
minningar sem við eigum um Sig-
urbjörgu Alfreðsdóttur.
Páll Ingólfsson
Það er bara til ein amma Sibba,
hún sem pakkaði okkur svo vel inn
í sængina fyrir svefninn og hún
sem stökk á hraðahindrunum á sín-
um daglegu ferðum í Kaupfélagið.
Alltaf gafstu þér tíma fyrir okkur,
spilaðir og lékst við okkur og þar
voru engin takmörk. Þú kenndir
okkur svo margt með góðmennsku
þinni og hlýju. Elsku amma, við
getum aldrei þakkað fyrir allt sem
þú gafst okkur og góðu minning-
arnar verða geymdar þar til við
hittumst aftur.
Vertu Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Agnes Björg og
Eysteinn Orri.
Elsku Sibba amma.
Nú skilja leiðir, þú ert komin á
betri stað og við sem eftir stöndum
verðum að vera sterk og hugsa um
allar góðu minningarnar og allt
sem þú hefur gefið okkur. Þegar ég
hugsa um þig eru allar hugsanir
mínar jákvæðar. Þú varst einstök
kona, sjálfstæð, góðhjörtuð, um-
burðarlynd og hefur alla tíð verið
mér mjög mikilvæg. Þegar ég bjó á
Egilsstöðum var fallega, notalega
heimilið ykkar afa alltaf eins og
annað heimili mitt og Atla og okkur
þótti afar þægilegt að koma í heim-
sókn til ykkar. Ég held að þau séu
óteljandi skiptin þar sem ég kom
heim með þér eftir að við höfðum
farið út á flugvöll og sofnað í þægi-
lega sófanum ykkar eftir að þú
hafðir gefið mér eitthvað gott að
borða. Þetta hljómar kannski
kjánalega, en það var alltaf bara
svo gott að vera með þér og ég er
afar þakklátur fyrir allt sem þú
hefur kennt mér og gefið mér síð-
ustu sextán árin. Þegar ég hitti þig
í síðasta sinn sagðir þú mér að vera
alltaf duglegur og ég skal gera það,
amma mín. Ég á eftir að sakna þín,
Egilsstaðir eru öðruvísi án þín.
Takk fyrir allt, elsku amma mín.
Arnar Þór Ingólfsson.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með tár-
um, hugsið ekki um dauðann með harmi
eða ótta. Ég er svo nærri, að hvert eitt tár
ykkar snertir mig og kvelur, þótt látinn mig
haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með glöðum
hug, lyftist sál mín upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Elsku Sigurbjörg mín. Nú ertu
laus við allar þrautir og ert sofnuð
svefninum langa. Ég trúi því að þú
sért ekki farin neitt langt, að þú
sért ennþá með okkur og það er
mjög notaleg tilfinning. Þú varst
svo mikill klettur í lífi fjölskyldu
þinnar, glæsileg, hugrökk, dugleg
og yndisleg mamma og amma. Ég
kynntist þér fyrir þremur árum og
urðum við fínar vinkonur þó að
ólíkar værum enda áttum við það
sameiginlegt að elska hann Ingólf
son þinn. Hef þetta ekki lengra,
þess þarf ekki.
Þín verður sárt saknað af ástvin-
um þínum, hvíl í friði.
Ástarkveðjur frá Ingólfi.
Ólöf Björg (Olla).
Einstakur, lýsir fólki sem stjórn-
ast af rödd síns hjarta, og hefur í
huga hjörtu annarra.
Einstakur, á við þá sem dáðir eru
og dýrmætir, hverra skarð verður
aldrei fyllt.
Einstakur, er orð sem best lýsir
þér. (Terri Fernandez)
„Það syrtir að er sumir kveðja.“
Og í dag kveðjum við elskulega
mágkonu mína og vinkonu Sigur-
björgu Alfreðsdóttur.
Sibba var einstaklega dugleg og
mikilhæf manneskja, gestrisin og
hjálpsöm.
Það var mikil gæfa fyrir Þórhall
bróður minn að fá að ganga lífs-
brautina með þvílíkri mannkosta-
konu. Sú sameiginlega ganga átti
bara að verða miklu lengri. En öll-
um er okkur afmörkuð stund í
þessari jarðvist, og sjaldan erum
við sátt þegar stundaglasið tæmist.
Það er ómetanlegt að hafa átt
slíka vinkonu sem Sibbu. Sú hug-
arró og það æðruleysi sem hún
sýndi í sínu erfiða veikindastríði
var einstakt. Það var tekist á við
þessa þrekraun eins og annað sem
að höndum bar á lífsleiðinni. En
þetta verkefni var henni ekki ætlað
að leysa.
Við Benedikt erum svo heppin að
hafa átt þau hjón að ferðafélögum
til margra ára og í öllum okkar
mörgu ferðum bar aldrei skugga á
samskiptin. Í hugum okkar ríkir nú
sár söknuður.
Minningin er mild og góð
man ég alúð þína,
stundum getur lítið ljóð
látið sorgir dvína.
Drottinn sem að lífið léði
líka hinstu hvílu bjó.
Dýrð sé yfir dánarbeði,
Dreymi þig í frið og ró.
(Bjarni Kristinsson)
Við sendum Þórhalli og fjölskyld-
unni allri okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Minningin um þessa
frábæru konu lifir með okkur.
Þórey og Benedikt.
Elsku Sibba.
Af hverju þú, af hverju þú, þetta
er ég búin að vera að hugsa síðustu
mánuði, af hverju þurfti Guð að fá
þig svona fljótt til sín, af hverju gat
hann ekki leyft þér að vera lengur
hér, hjá öllum sem þótti svo vænt
um þig. Hugur minn þessa dagana
er fullur af minningum um allt það
sem þú gerðir fyrir mig í gegnum
árin, alltaf boðin og búin að aðstoða
mig við uppeldið á ömmustrákunum
þínum og alltaf var það meir en
sjálfsagt að rétta mér hjálparhönd
ef ég þurfti þess með. Fyrstu minn-
ingar mínar um þig eru þegar ég
kom vorið 1987 frá Akureyri keyr-
andi á bíl sem Ingólfur átti og
þurfti að ferja fyrir hann í Egils-
staði vegna þess að hann fór beint
úr skólanum og á sjóinn, ég tvítug
að aldri og nýbyrjuð að vera með
syni þínum og ekkert smá stressuð
yfir því hvað ég ætti að segja þegar
ég hitti tengdó í fyrsta skipti, en til
dyra kom elskuleg kona sem dreif
mig inn í kaffi og spjall við eldhús-
borðið, síðan þá erum við búnar að
drekka ófáa kaffibollana og spjalla
saman í eldhúsinu á Laugarvöllum.
Þú varst alveg einstaklega dugleg
kona og féll þér sjaldan verk úr
hendi. Hvað þú varst alltaf góð við
ömmustrákana þína og lést þér svo
annt um þá, alltaf tilbúin að gera
allt sem þeir báðu ömmu um, hvort
sem það var að fara í feluleik, leika
hest og þeysast um gólfin á fjórum
fótum með einn eða tvo pjakka á
bakinu eða gefa eitthvað gott í
gogginn og var ávaxtaskálin þar í
miklu uppáhaldi. Að fá að gista hjá
ömmu og afa var alveg toppurinn
og allt sem því fylgdi.
Elsku Sibba, ég gæti endalaust
haldið áfram og rifjað upp, en læt
þetta duga, þú varst mér yndisleg
tengdamamma og hef ég saknað
þín oft síðustu árin. Mér þótti svo
vænt um það þegar þú hringdir um
daginn þegar ég var nýkomin heim
af fæðingardeildinni með litlu döm-
una mína og þig langaði svo að
hitta okkur og sjá hana og ömm-
ustrákana þína. Vorum við búnar
að ráðgera að hittast en svo veiktist
þú svo mikið og komst ekki í bæinn
en svona er víst lífið, ekki alltaf
eins og við viljum hafa það.
Elsku Þórhallur, þinn missir er
mestur og votta ég þér, börnum
þínum og fjölskyldum þeirra mína
dýpstu samúð.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
V. Briem
Kveðja frá fyrrverandi tengda-
dóttur.
Anna Aðalheiður
Arnardóttir.
Elsku Sibba frænka.
Það er erfitt að sætta sig við að
þú skulir vera farin frá okkur.
Ég vona svo innilega að þú sért
komin á góðan stað og að þér líði
vel. Það máttu vita að þín er sárt
saknað og líf okkar verður aldrei
eins án þín. Ég trúi því hins vegar
að þú munir alltaf verða með okkur
í anda og efast ekkert um að þú
munir áfram sjá um þína.
Betri frænku en þig er ekki hægt
að hugsa sér. Það var alltaf svo
hlýtt og gott að koma til þín í
Laugavellina. Þar var maður alltaf
svo velkominn og alltaf gafst þú þér
nægan tíma til að spjalla um allt og
ekki neitt. Þú áttir alltaf eitthvert
gotterí að gefa litlum nammigrís og
eru þær ófáar minningarnar sem
ég á úr eldhúsinu þínu. Á grunn-
skólaárunum var það mitt helsta
tilhlökkunarefni að kíkja til Sibbu
frænku í kaffi með mömmu eftir
skóla. Mér fannst það einhvernveg-
inn alveg nauðsynlegur hluti hvers
dags áður en farið var út að leika
með vinunum.
Elsku Sibba, takk fyrir útileg-
urnar, jólaboðin, flugvallarferðirn-
ar, kaffibollaspjallið, hlýja nærveru
og að vera alltaf svona góð.
Að hafa átt frænku eins og þig
eru algjör forréttindi.
Þú varst dugnaðarforkur sem
tókst því sem lífið bauð upp á
hverju sinni með miklu jafnaðar-
geði. Barðist eins og hetja við and-
styggilegan sjúkdóm sem því miður
á endanum hafði betur. Þegar ég
hitti þig síðast vissum við báðar að
við værum að tala saman í síðasta
sinn og ég þakka guði fyrir það í
dag að hafa fengið þessa stund með
þér.
Minningarnar um þig eru enda-
lausar og allar svo fallegar, þær
ætla ég geyma í hjarta mínu allt
mitt líf.
Þín Tinna.
Elsku Sibba frænka.
Minningin um þig er falleg og
traust, svona eins og þú varst. Á
æskuárunum var mikill samgangur
milli fjölskyldna okkar og það var
alltaf gaman að koma í Bláskógana.
Margt var brallað og margir að
leika sér en allir nutu sín því ekki
var verið að hasta á eða banna
heldur mættir þú okkur ávallt með
einlægu umburðarlyndi, hlýju og
glettni. Þá voru jólaboð ykkar
systra skemmtileg og yndisleg og
nú í seinni tíð, eftir að við vorum
flutt að heiman, ómissandi hluti af
jólunum. Okkur þykir mjög vænt
um hvað þú fylgdist vel með okkur
og veittir okkur athygli. Þannig
vafðir þú okkur öll umhyggju alla
tíð. Við munum sakna þín sárt en
minninguna um þig geymum við í
hjarta okkar.
Elsku Þórhallur, Ingólfur, Magn-
ús og Brynja megi Guð styrkja
ykkur í sorginni.
Ása og Guttormur.
Nú sit ég hér hljóður og hugsi
og horfi yfir gömul kynni
og söknuður breytist í blessun
og bæn yfir minningu þinni.
(Sig. Friðjónsson frá Sandi)
Það er með harm í hjarta að við
kveðjum Sigurbjörgu Alfreðsdóttur
eða Sibbu okkar eins og við köll-
uðum hana.
Fátt er mikilvægara í lífinu en að
eiga góða nágranna, vini og sam-
starfsmenn. Sibba vann hjá okkur
hjónum í fjölda ára, við afgreiðslu í
kaffiteríunni á Egilsstaðaflugvelli
og síðar tók hún þar við rekstri.
Aldrei bar skugga á samstarf okk-
ar, þótt stundum hafi verið álag og
annríki við afgreiðsluna. Víst er að
margir flugfarþegar minnast henn-
ar fyrir góða þjónustu og elskuleg-
heit.
Sibba var glæsileg kona og fríð
sýnum. En það sem meira máli
skipti var að hún var góð mann-
eskja, ósérhlífin og hjálpsöm, elsku-
leg í framkomu og trúr vinur. Störf
hennar og vináttu fáum við seint að
fullu þakkað.
Vináttan náði einnig til barna
okkar og þeirra fjölskyldna. Ef eitt-
hvað stóð til í fjölskyldunni þá var
kallað í Sibbu og Þórhall. Sibba var
glöð í góðum hóp og gaman að
njóta samvista við hana á gleði-
stundum. Minnumst við margra
slíkra stunda bæði hér heima og er-
lendis.
Í veikindum sínum stóð hún sig
eins og hetja, studd af sinni góðu
fjölskyldu. Við trúðum og báðum
um að hún fengi sigrast á krabba-
meininu, hinum illvíga sjúkdómi,
Sigurbjörg Þórný
Alfreðsdóttir