Morgunblaðið - 30.03.2007, Blaðsíða 38

38 FÖSTUDAGUR 30. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðmundur(Mummi) Össur
Gunnarsson fædd-
ist í Hafnarfirði 6.
júní 1957. Hann
lést á Borgarspít-
alanum 10. mars
síðastliðinn. For-
eldrar Guðmundar
voru Gunnar Þór
Ísleifsson, bifvéla-
virki í Hafnarfirði,
síðar í Reykja-
nesbæ, f. 3. sept.
1938 á Akranesi, d.
23. des. 2003, og
Guðmunda Lilja Ingibjörg Þor-
steinsdóttir, húsmóðir í Hafn-
arfirði, f. 18. mars 1939, d. 12.
mars 1996.
Guðmundur ólst upp í Hafn-
arfirði og bjó þar lengst af, eða
þar til hann fluttist inn í Hátún
12 til móður sinnar, síðan í sína
eigin íbúð í Hátúni 10, þar bjó
arsson, f. 22. okt. 1962. Einnig
átti Guðmundur 4 bræður sam-
feðra. Þeir eru Róbert Þór
Gunnarsson, f. 20. maí 1973, í
sambúð með Sigríði Hafsteins-
dóttur, sonur þeirra er Hlynur
Þór, fóstursonur Hafsteinn. Ant-
on Rafn Gunnarsson, f. 11. júní
1976, sambýliskona hans er
Helga Hólmfríðardóttir, dóttir
þeirra er Birgitta Jóna og fyrir
á hann soninn Ágúst Þóri Amm-
endrup, og fósturbörnin Hjört
Mar og Aðalheiði Diljá. Rík-
harður Guðjón Gunnarsson, f. 1.
nóv. 1977, sambýliskona hans er
Vinni Hougaard, dóttir þeirra er
Sandra Silja, og fyrir á hann
dótturina Hrafnhildi Maríu. Sæ-
mundur Maríel Gunnarsson, f.
18. júní 1982, sambýliskona hans
er Elín Hlöðversdóttir.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Grafarvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
hann síðustu árin.
Guðmundur var
næstelstur 5 systk-
ina. Elst er Júlíana
Sóley Gunn-
arsdóttir, f. 8. júlí
1956, var gift
Guðna Svavari
Kristjánssyni, sem
lést 7. ágúst 1984.
Börn þeirra eru
Davíð Aron, kona
hans er Ester Linda
Helgadóttir, og eiga
þau 2 börn, Aron
Inga og Lenu Dögg.
Rakel Rós í sambúð með Björg-
vini Jónssyni, og eiga þau eina
dóttur Sóley Birtu. Eiginmaður
Júlíönu Sóleyjar er Friðrik Már
Bergsveinsson. Óskírð Gunn-
arsdóttir, f. 5. des. 1958, d. í feb.
1959. Grímur Norðkvist Gunn-
arsson, f. 31. jan. 1960, d. 16.
ágúst 1961. Jón Halldór Gunn-
Elsku Mummi, Það er erfitt að
setjast niður og ætla sér að setja
minningar á blað þar sem bæði tog-
ast á söknuður og síðan viss léttir
fyrir þína hönd að þrautagöngu
þinni sé lokið. Þar kom að leiðinni
lauk og eitt er víst að þín var ekki sú
auðveldasta. Reyndar eru ekki
nema hartnær tuttugu ár síðan leið-
ir okkar lágu saman í gegnum syst-
ur þína. Þú barst þess glöggt vitni
að sjúkdómurinn hafði sett mark sitt
á þig og leyndist það engum sem
vildi sjá en öðru gegndi um þinn
innri mann þar sem þú varst ekki
fyrir að flíka tilfinningum þínum,
heldur barst harm þinn í hljóði en
æðruleysið leyndi sér ekki þeim sem
til þekktu. Að lifa með sjúkdóm sem
takmarkaði svo þrek líkamans hefur
ekki verið auðvelt hlutskipti og erf-
itt að setja sig í slík spor. Þegar ég
kynnist ykkur bræðrum og tengda-
móður minni Ingu var sem mér væri
kippt inn í annan veruleika en þann
sem ég hafði kynnst og ég sá fyrir
mér það líf sem konan mín hafði
upplifað frá bernsku sem eina heil-
brigða manneskjan í þessari litlu
fjölskyldu.
Ég sá hvað var mikill kærleikur á
milli ykkar systkinanna og eins þau
miklu tengsl á milli þín og móður
þinnar sem voruð alltaf saman með-
an hún lifði, og það var átakanlegt
að sjá hvað þú misstir þegar hún féll
frá, en maður kemur í manns stað
eins og sagt er og upp frá því var
systir þín í nær daglegu sambandi
og reyndi að vera þér eins mikill
stuðningur og hægt var, enda trú-
lega ekki vanþörf á í þjóðfélagi sem
er á slíkri uppsiglingu að öryrkjar
og minnihlutahópar verða hornreka
og virðast eiga að sitja hjá þegar
kemur að því að fá að lifa sóma-
samlegu lífi. Ekki er hægt að
gleyma þegar þú fékkst íbúðina í
Hátúni 10 hve hamingjusamur þú
varst að vera loksins þinn eigin
herra í þinni eigin íbúð. Það var
einkum þrennt sem einkenndi þig,
Mummi minn, ástríða gagnvart bíl-
um og þá sérstaklega amerískum
drekum, svo varst þú dýravinur með
afbrigðum og síðast en ekki síst
barnavinur hinn mesti, það var eins
og börnin sæju þinn innri mann, sér-
staklega Rakel okkar sem nú er orð-
in fulltíða, og dóttir hennar Sóley
Birta sem virtist vera þinn sólar-
geisli í lífinu og við trúum því að þú
haldir áfram að fylgjast með henni
vaxa úr grasi. Bíladellan er eigin-
lega sér kapítuli út af fyrir sig,
samgróin þér og ekki var til sú bíl-
drusla að þú gætir ekki hugsað þér
að eignast hana svo framarlega sem
hún væri „made in USA“ enda áttir
þú sérstakan hauk í horni þegar
kom að því að gera við, pabbi þinn
var bifvélavirki af guðs náð sem gat
komið hvaða vél sem var í gang eins
og hún væri nýafhent af framleið-
anda. Ekki má gleyma dýrunum,
þegar ég kynnist þér voru dúfur að-
aláhugamálið og það var hægt að
tala um dúfur frá morgni til kvölds,
hvernig þær átu og hreyfðu sig og af
hvaða tegund þær væru en aldrei
urðum við vör við að þú flokkaðir
þær eftir „verðmæti“ heldur miklu
frekar karakter og áttir jafnvel til
að skipta á verðmætri dúfu fyrir
aðra sem þú hafðir tilfinningu fyrir,
það var eins og þú skynjaðir sálina
frekar en ytri skel.
Það er mikill söknuður að þér,
elsku karlinn okkar, þú varst einn af
föstu punktunum í lífinu og nú ertu
horfinn. En við trúum því og treyst-
um að nú sért þú í samfloti með for-
eldrum þínum og systkinum þínum
sem létust sem börn, og vonum
innst í hjartarótum að nú sértu kom-
inn með líkama sem hæfir sál þinni.
Megi Drottinn vera sál þinni náð-
ugur.
Friðrik og Sóley systir.
Elsku Mummi, Það er erfitt að
setjast niður og ætla sér að setja
minningar á blað þar sem bæði tog-
ast á söknuður og síðan viss léttir
fyrir þína hönd að þrautagöngu
þinni sé lokið. Þar kom að leiðinni
lauk og eitt er víst að þín var ekki sú
auðveldasta. Reyndar eru ekki
nema hartnær tuttugu ár síðan leið-
ir okkar lágu saman í gegnum syst-
ur þína. Þú barst þess glöggt vitni
að sjúkdómurinn hafði sett mark sitt
á þig og leyndist það engum sem
vildi sjá en öðru gegndi um þinn
innri mann þar sem þú varst ekki
fyrir að flíka tilfinningum þínum,
heldur barst harm þinn í hljóði en
æðruleysið leyndi sér ekki þeim sem
til þekktu. Að lifa með sjúkdóm sem
takmarkaði svo þrek líkamans hefur
ekki verið auðvelt hlutskipti og erf-
itt að setja sig í slík spor. Þegar ég
kynnist ykkur bræðrum og tengda-
móður minni Ingu var sem mér væri
kippt inn í annan veruleika en þann
sem ég hafði kynnst og ég sá fyrir
mér það líf sem konan mín hafði
upplifað frá bernsku sem eina heil-
brigða manneskjan í þessari litlu
fjölskyldu.
Ég sá hvað var mikill kærleikur á
milli ykkar systkinanna og eins þau
miklu tengsl á milli þín og móður
þinnar sem voruð alltaf saman með-
an hún lifði, og það var átakanlegt
að sjá hvað þú misstir þegar hún féll
frá, en maður kemur í manns stað
eins og sagt er og upp frá því var
systir þín í nær daglegu sambandi
og reyndi að vera þér eins mikill
stuðningur og hægt var, enda trú-
lega ekki vanþörf á í þjóðfélagi sem
er á slíkri uppsiglingu að öryrkjar
og minnihlutahópar verða hornreka
og virðast eiga að sitja hjá þegar
kemur að því að fá að lifa sóma-
samlegu lífi. Ekki er hægt að
gleyma þegar þú fékkst íbúðina í
Hátúni 10 hve hamingjusamur þú
varst að vera loksins þinn eigin
herra í þinni eigin íbúð. Það var
einkum þrennt sem einkenndi þig,
Mummi minn, ástríða gagnvart bíl-
um og þá sérstaklega amerískum
drekum, svo varst þú dýravinur með
afbrigðum og síðast en ekki síst
barnavinur hinn mesti, það var eins
og börnin sæju þinn innri mann, sér-
staklega Rakel okkar sem nú er orð-
in fulltíða, og dóttir hennar Sóley
Birta sem virtist vera þinn sólar-
geisli í lífinu og við trúum því að þú
haldir áfram að fylgjast með henni
vaxa úr grasi. Bíladellan er eigin-
lega sér kapítuli út af fyrir sig,
samgróin þér og ekki var til sú bíl-
drusla að þú gætir ekki hugsað þér
að eignast hana svo framarlega sem
hún væri „made in USA“ enda áttir
þú sérstakan hauk í horni þegar
kom að því að gera við, pabbi þinn
var bifvélavirki af guðs náð sem gat
komið hvaða vél sem var í gang eins
og hún væri nýafhent af framleið-
anda. Ekki má gleyma dýrunum,
þegar ég kynnist þér voru dúfur að-
aláhugamálið og það var hægt að
tala um dúfur frá morgni til kvölds,
hvernig þær átu og hreyfðu sig og af
hvaða tegund þær væru en aldrei
urðum við vör við að þú flokkaðir
þær eftir „verðmæti“ heldur miklu
frekar karakter og áttir jafnvel til
að skipta á verðmætri dúfu fyrir
aðra sem þú hafðir tilfinningu fyrir,
það var eins og þú skynjaðir sálina
frekar en ytri skel.
Það er mikill söknuður að þér,
elsku karlinn okkar, þú varst einn af
föstu punktunum í lífinu og nú ertu
horfinn. En við trúum því og treyst-
um að nú sért þú í samfloti með for-
eldrum þínum og systkinum þínum
sem létust sem börn, og vonum
innst í hjartarótum að nú sértu kom-
inn með líkama sem hæfir sál þinni.
Megi Drottinn vera sál þinni náð-
ugur.
Friðrik og Sóley systir.
Í dag er við kveðjum elskulegan
bróður og frænda eftir langa og erf-
iða lífsgöngu eru okkur þakkir efst í
huga, þakkir fyrir að fá þennan tíma
með honum og þakkir fyrir allt er
hann gaf okkur. Elsku vinur, hafðu
þökk fyrir allar góðu samverustund-
irnar.
Á kveðjustund er margs að minnast
og margt að þakka, allt sem var
en orðin eru fá sem finnast
þó fylli hjartað minningar.
Ég man þín bernsku brosin hlýju
þá bjarmi sólar lék um hár
ungan dreng í örmum mínum,
æskumann með von og þrá.
Reyndi öllum gott að gera
góðvild ríkti í þinni sál,
bakhjarl þinna vina vera
vanda leysa og bæta mál.
Trútt var hjarta og trygg var hönd
traust og sterk þin vinarbönd.
Frá jarðvist til eilífðar örstutt er skref
vor alvaldur harmana sefi.
Í bænirnar mynd þína og minningu vef,
miskunnsemd drottinn þér gefi.
Þú ljósið sem hjá okkur lýsti um stund
uns leiddu þig örlög á skaparans fund.
(Sigurunn Konráðsdóttir)
Elsku Mummi, minning þín er ljós
í lífi okkar.
Nonni og Gulli.
Mig langar til að minnast frænda
míns og vinar, Guðmundar Ö. Gunn-
arssonar. Mummi eins og allir köll-
uðu hann var góður drengur, ég hef
þekkt hann frá fæðingu hans.
Ungur fékk hann ólæknandi sjúk-
dóm sem setti mark sitt á allt hans
líf en þrátt fyrir það var þessi elska
alltaf jafn góður og tillitssamur við
allt og alla. Það var mjög gaman að
tala við Mumma um lífið og til-
veruna, hann hafði fastar skoðanir á
mörgu og þá þýddi ekkert að reyna
að snúa honum með það. Uppáhald
okkar var að reyna að feykja hvort
öðru upp og lægja svo öldurnar, við
höfðum mjög gaman af þessu því
alltaf var þetta gert í mesta bróð-
erni. Við vorum svo góðir vinir á eft-
ir og hlógum að þessu. Við vorum
alltaf í miklu símasambandi, held að
það hafi ekki liðið nema 4 til 5 dagar
á milli símtala hjá okkur og höfðum
við alltaf nóg um að tala, við vorum
hætt að geta farið hvort til annars
vegna veikinda okkar en síminn
bjargaði okkur þá. Mummi átti ynd-
islega systur, hún gerði allt sem hún
gat gert fyrir bróður sinn eins og
fjölskylda hennar öll. Nonni bróðir
hans var honum mikill bróðir enda
voru þeir mjög samrýndir og stóðu
saman í einu og öllu alla tíð. Gulli
frændi þeirra var miklu meira en
bara frændi, hann var eins og bróðir
þeirra, enda er missir þeirra mikill.
Bið ég góðan Guð um að styrkja
Nonna, Gulla og Sóleyju systur
þeirra og fjölskyldu hennar. Ég
gæti skrifað miklu meira um
Mumma en það verður minning fyr-
ir mig um góðan og hlýlegan
dreng í alla staði.
Elsku Mummi:
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Við vottum Sóleyju og fjölskyldu
hennar, eins Nonna og Gulla sem og
hálfbræðrum Mumma dýpstu sam-
úð við fráfall hans.
Guð veri með ykkur.
Magnea Grímsdóttir
og fjölskylda.
Góður frændi minn og traustur
vinur er fallinn frá, vinur sem ég
virti mikils og var gaman ætíð að
hitta og ræða við. Við Mummi höfð-
um glens og gaman í gamla daga og
við gleymdum þeim dögum ekki á
meðan hann lifði og nú brosi ég einn
þangað til ég hitti hann aftur, þá
munum við endurtaka glensið og
gamanið. Ég flutti til Noregs og hef
búið þar í nokkur ár og hef þess
vegna ekki hitt Mumma en við feng-
um alltaf kveðjur hvor frá öðrum
sem voru okkur báðum mikils virði.
Ég kveð þig, kæri vinur minn,
með þessum orðum.
Gangan með þér æviárin
okkur líður seint úr minni.
Við sem fellum tregatárin
trúum varla brottför þinni.
Þín leið til ljóssins bjarta
lýsi drottins verndarkraftur.
Með kærleiksorðí klökku hjarta.
kveðjumst núna, sjáumst aftur
(H.A.)
Votta ég systkinum Mumma og
fjölskyldum þeirra, öðrum ættingj-
um og vinum, mína dýpstu samúð.
Vilhjálmur Norðquist, Noregi.
Elsku Mummi minn, eins og það
er sárt að kveðja þig, elsku frændi,
þá finn ég einnig fyrir gleði í hjarta
mínu fyrir þína hönd er ég sé þig
fyrir mér nú, kominn með heilbrigð-
an líkama sem fylgir þér, þessum
kraftmikla og yndislega manni, loks-
ins aftur keyrandi um á amerískum
kagga. Þær voru ófáar stundirnar
sem við áttum, ræðandi um bíla, og
þá talaðir þú alltaf um þegar þú fær-
ir að keyra aftur. Aldrei kom sá tími
sem þú kveinkaðir þér … alveg
sama hversu slæmt það var, þá
varstu í mesta lagi bara „smáslapp-
ur“ en það sem skipti þig mestu máli
var að við hin sem næst þér stóðum
værum frísk og liði vel. Ekki máttir
þú heyra af því að ég væri jafnvel
bara með smákvefpest án þess að þú
hringdir strax til að athuga hvort ég
hugsaði ekki örugglega vel um mig.
Það er mér svo ofarlega í huga hvað
þú varst alltaf góður við mig, það
áttu nú helst alltaf allir að sitja og
standa eftir því hvernig það hentaði
„rósinni“ þinni. Ferðirnar okkar út í
dúfnakofa og ökuferðirnar sem voru
sérstaklega farnar til að ég gæti
fengið að sitja undir stýri og keyra.
Og svo nú í seinni tíð, eftir að ég átti
dóttur mína, hana Sóleyju Birtu, var
hún eins og lítill sólargeisli inn í líf
þitt, litla rósin, eins og þú kallaðir
hana. Ég man það svo vel þegar þú
hringdir í mig eitt sinn, þegar ég var
ólétt, til að láta mig vita eftir mikla
umhugsun hvað við skyldum nú láta
barnið heita ef það yrði stelpa, sem
þú varst nú alveg viss um að yrði.
„Ég vil hafa áhrif.“ Þetta er eitt af
því allra síðasta sem þú sagðir við
mig og elsku Mummi minn, það hef-
ur þú svo sannarlega gert og munt
áfram gera, við erum öll betri mann-
eskjur eftir að hafa kynnst þér og
átt okkar tíma með þér.
,,Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt,
faðmlagi
eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi eða vinsemd.
,,Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
,,Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
,,Einstakur“ er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandez.)
Elsku frændi minn, ég er svo
þakklát fyrir þessa smáaukastund
sem við áttum þarna saman undir
það síðasta, því þar náði ég að segja
þér svo margt sem ég vildi svo að þú
vissir og þakka þér fyrir allt, við eig-
um þessar minningar saman í hjört-
um okkar um ókomna tíð.
Þín frænka,
Rakel Rós.
Guðmundur Össur Gunnarsson
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
SIGRÚN SIGRÍÐUR GUÐBRANDSDÓTTIR
húsfreyja frá Áshóli,
Víðilundi 24,
Akureyri,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laug-
ardaginn 24. mars sl.
Jarðarför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Reynir, Jenný,
Guðrún, Helgi,
Bergvin, Sigurlaug,
Freygarður, Natalia
Þorsteinn,
Guðný,
barnabörn, barnabarnabörn,
barnabarnabarnabörn
og fjölskyldur þeirra.