Morgunblaðið - 30.03.2007, Blaðsíða 40

40 FÖSTUDAGUR 30. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ RagnheiðurSteindórsdóttir
fæddist í Keflavík 5.
október 1943. Hún
lést á heimili sínu í
Keflavík að morgni
23. mars síðastlið-
ins. Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Steindór Pétursson,
útgerðarmaður í
Keflavík, f. á Ytri-
Bægisá í Eyjafirði
31.12. 1905, d. í
Keflavík 19.8. 1975,
og Guðrún Bjarn-
heiður Gísladóttir, húsfreyja í
Keflavík, f. í Vesturholtum í
Þykkvabæ, d. á dvalarheimilinu
Garðvangi í Garði 14.10. 1999.
Systkini Ragnheiðar eru Sigurður,
skrifstofumaður í Keflavík, f. 10.8.
1926, Gíslína Guðrún, húsfreyja í
Bandaríkjunum, f. 5.5. 1936, Fann-
reglumaður í Keflavík, f. 20.5.
1980.
Ragnheiður giftist Páli Axels-
syni hinn 3. febrúar 1984. Þau
skildu.
Ragnheiður lauk prófi frá
Gagnfræðaskóla Keflavíkur. Að
námi loknu starfaði Ragnheiður
við ýmiss konar verslunarstörf.
Árið 1961 var hún við nám í Hús-
mæðraskóla Reykjavíkur. Ragn-
heiður starfaði lengst af hjá versl-
un varnarliðsins á
Keflavíkurflugvelli. Hún sinnti
m.a. annars starfi verslunarstjóra
hjá verslun varnarliðsins og var
fulltrúi í ýmiss konar félags- og
trúnaðarstörfum á vinnustað sín-
um. Einnig rak hún sína eigin
skartgripaverslun um nokkurra
ára skeið í Keflavík.
Útför Ragnheiðar verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
ey Petra, húsfreyja í
Bandaríkjunum, f.
26.3. 1938, d. 13.8.
1969, María Stein-
dórsdóttir, húsfreyja
í Bandaríkjunum, f.
27.2. 1940, Lýður
Ómar, flugvirki í
Keflavík, f. 20.3.
1942, Jón Axel, skrif-
stofumaður í Kefla-
vík, f. 19.9. 1950, og
Guðrún Dóra, skrif-
stofukona í Banda-
ríkjunum, f. 12.9.
1959.
Ragnheiður á tvö börn, þau eru:
1) Steindór Bjarni Róbertsson,
flugumsjónarmaður í Keflavík, f.
12.5. 1970, sambýliskona Anna
Sigríður Guðmundsdóttir, kennari
í Keflavík, f. 21.1. 1975, dóttir
þeirra er Ragnheiður Lilja, f. 27.7.
2006, og 2) María Pálsdóttir, lög-
Elsku mamma mín, þá er þinni
erfiðu baráttu við illskeyttan sjúk-
dóm lokið. Þú þessi kjarkmikla bar-
áttukona varst að lokum tekin frá
okkur og þú skilur eftir djúpt skarð í
hjörtum allra þeirra sem stóðu þér
næst. Þú sigraðir þó á þann hátt að
þú kvaddir eins og þú vildir, heima
hjá þér og umkringd ástvinum þín-
um. Ég var ekki alltaf til staðar fyrir
þig, en þá leið ekki sá dagur sem þú
varst ekki í huga mínum.
Þú fórst með það að leiðarljósi í
gegnum lífið að gera allt sem þú gæt-
ir fyrir okkur systkinin, umhyggja
þín og ást var takmarkalaus. Þú
stundaðir ekki lífsgæðakapphlaupið
heldur lagðir þinn metnað, dug og
stolt í að ala upp börnin þín sem best
þú gast og ég vona að mér takist jafn
vel upp í foreldrahlutverkinu og þér.
Síðastliðið sumar tókst þú svo loks á
við ömmuhlutverkið, og það var ynd-
isleg sjón að sjá þig með litlu dóttur
mína í fanginu í fyrsta sinn. Það viss-
um við alltaf við Anna að þú yrðir
dásamleg amma, og það kom svo
sannarlega á daginn. Það eykur því
enn á söknuðinn að nafna þín skyldi
einungis fá að njóta þín í svo skamm-
an tíma. Það skipti ekki máli hversu
slöpp þú varst, alltaf fékk sú litla að
sitja hjá þér, og þessi litla stúlka,
sem stundum getur strokið manni
ansi harkalega í framan, strauk þér
alltaf blíðlega í framan af því að þú
kenndir henni að gera það við ömmu
sína.
Þú vildir alltaf allt fyrir alla gera
og það gladdi þig að fá að hjálpa öðr-
um ef þú gast, að sama skapi fannst
þér síðan oft eins og þú værir að
ónáða aðra ef að þig vantaði eitthvað.
Gott dæmi um það var þegar þú
varst á sjúkrahúsinu og fannst eins
og þú værir að ónáða starfsmennina
ef þig vantaði eitthvað. En svona
varstu, mamma mín, alltaf hugsað
um aðra fyrst og þig svo. Þú varst
alltaf hrókur alls fagnaðar, sérstak-
lega þegar þið systurnar komuð
saman, hvort heldur var hér heima
eða í Bandaríkjunum. Ósjaldan
heyrði maður hlátrasköllin hljóma úr
ykkar hópi, þegar þið sátuð og
spiluðu, og þú varst að grínast eitt-
hvað við þær.
Það eru svo ótalmargar minningar
sem koma upp í hugann og það verð-
ur gott að ylja sér við þær í framtíð-
inni. Eftir stendur þó sérstaklega
minningin um sterka, sjálfstæða og
ástríka konu en þó fyrst og fremst
um dásamlega móður og ömmu. Það
hefði verið svo gott að fá að hafa þig
hjá okkur lengur og maður hélt að þú
værir ósigrandi, en ég veit að þér líð-
ur vel hjá ömmu, afa og Fönnu syst-
ur þinni.
Ég vil að lokum koma á framfæri
hjartans þökkum til allra þeirra sem
komu að læknismeðferð mömmu
minnar, þó sérstaklega til heima-
hjúkrunar Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja og til dagdeildar krabba-
meinslækninga á Landspítalanum.
Elsku mamma mín, hvíl í friði,
minning þín mun lifa með okkur alla
ævi, ég veit að þú munt vaka yfir
henni Ragnheiði Lilju og ég mun
kyssa hana frá þér á hverjum degi.
Þinn sonur
Steindór Bjarni.
Langt úr fjarlægð, elsku mamma mín,
ómar hinsta kveðja nú til þín.
En allt hið góða, er ég hlaut hjá þér,
ég allar stundir geymi í hjarta mér.
Ég man frá bernsku mildi og kærleik þinn,
man hve oft þú gladdir huga minn.
Og glæddir allt hið góða í minni sál,
að gleðja aðra var þitt hjartans mál.
Og hvar um heim, sem liggur leiðin mín
þá lýsa mér hin góðu áhrif þín.
Mér örlát gafst af elskuríkri lund,
og aldrei brást þín tryggð að hinztu stund.
Af heitu hjarta allt ég þakka þér,
þínar gjafir, sem þú veittir mér.
Þín blessun minning býr mér ætíð hjá,
ég björtum geislum strái veg minn á.
(Höf. ók.)
Mamma mín er dáin eftir tuttugu
og átta mánaða hetjulega baráttu við
illkynja og miskunnarlausan sjúk-
dóm. Ég ætla ekki að reyna að gera
öllum þeim góðu minningum hér skil
sem ég á um mömmu mína. Þessar
minningar eru til þess of margar,
þær ætla ég að geyma innra með
mér og rifja þær upp þegar ég þarf
þess með. Ég ætla þó að reyna að
gera lífshlaupi mömmu minnar skil í
nokkrum orðum.
Mamma fæddist hinn 5. október
1943 hjónunum Steindóri Péturssyni
og Guðrúnu Gísladóttur. Mamma
var upphaflega yngst í fimm manna
systkinahópi. Síðar áttu þó eftir að
bætast við tvö yngri systkini. Mér
skilst að mamma hafi verið mjög
sjálfstætt og ákveðið barn, einkenni
sem fylgdu henni svo sannarlega allt
hennar æviskeið. Mamma var alin
upp við gömul gildi eins og t.d. dugn-
að, nýtni, réttsýni og heiðarleika.
Gildi sem hún síðar reyndi að inn-
leiða í uppeldi barna sinna. Þegar
hefðbundinni skólaskyldu lauk hélt
mamma út á atvinnumarkaðinn þar
sem hún starfaði lengst af við versl-
unarstörf. Hún hafði þó hug á frekari
skólagöngu en í byrjun 6. áratugar-
ins fór mamma í Húsmæðraskóla
Reykjavíkur. Mamma dvaldi þann
skólavetur á heimavist í Reykjavík
og minntist hún alltaf þess tíma með
hlýju. Mamma starfaði lengst af hjá
verslun varnarliðsins við góðan orðs-
tír. Mömmu féll ekki verk úr hendi
og fékk hún margsinnis viðurkenn-
ingar fyrir vel unnin störf. Mamma
bjó í foreldrahúsum með Steindór
bróður minn þar til afi dó en það var
árið 1975. Þá var ekki gott aðgengi
að lánsfé til íbúðarkaupa, sér í lagi
ekki fyrir unga einstæða móður.
Mamma lét þó ekki hugfallast og
hélt leitinni áfram þar til hún eign-
aðist sína fyrstu íbúð. Mamma þurfti
þó að vinna mikið til að ná endum
saman en allt stóð eins og stafur á
bók hjá henni. Í byrjun 9. áratug-
arins giftist mamma og átti mig. Á
þeim tíma var mamma með sinn eig-
in verslunarrekstur en það starf
veitti henni mikla ánægju. Mamma
hafði þó einnig unun af ferðalögum
utanlands og gerði hún víðreist um
ævina. Mamma skildi eftir nokkurra
ára hjónaband og lifði það sem eftir
var með börnum sínum tveimur sem
hún vildi alltaf allt hið besta. Mamma
lagði mikið upp úr að skapa fallegt
og hreint heimili. Ég naut þess að
vera í kringum mömmu mína og
hafði gaman af hennar félagsskap.
Mamma var tryggur vinur og alltaf
létt í lundu. Samband okkar var allt-
af gott og var líkara sambandi bestu
vinkvenna en mæðgna. Ég og
mamma vorum hvor upp á aðra
komnar á svo margan hátt og var
hún minn fasti punktur í lífinu. Það
var mér mikið áfall er mamma
greindist með krabbamein í desem-
ber 2004. Ég og mamma studdum þó
rækilega við bakið hvor á annarri og
vorum okkur einnig meðvitandi um
að gera þann tíma sem við áttum
saman sem yndislegastan. Mér
fannst sem mamma mín væri ósigr-
andi og hafði ég því alla trú að hún
myndi hafa betur í baráttuni við
þennan miskunnarlausa sjúkdóm.
Því miður hafði sjúkdómurinn betur.
Mamma hafði óskað eftir að fá að
eyða síðustu stundum ævinnar á sínu
eigin heimili. Það varð að veruleika
með góðum stuðningi umsjónar-
lækna hennar og heimahjúkrunar
Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja.
Kann ég þeim bestu þakkir fyrir
nærgætna og fagmannlega þjónustu.
Mamma mín vildi mér alltaf allt
hið besta og hafði ætíð óbilandi trú á
mér, sama hvað ég tók mér fyrir
hendur. Fyrir það verð ég henni
ævarandi þakklát. Ég kem til með að
finna til mikils saknaðar vegna frá-
falls mömmu minnar, sérstaklega á
stærstu stundum lífsins þar sem hún
ætti að vera mér við hlið. Með þess-
um orðum kveð ég mömmu mína og
bestu vinkonu. Konuna sem mér
þótti vænst um og var mér allt. Megi
Guð gefa mömmu minni ljós og frið
og blessa hana og varðveita.
María.
Elsku amma mín, takk fyrir alla
þá ást og umhyggju sem þú sýndir
mér. Ég veit að þú átt eftir að fylgja
mér alla tíð og vaka yfir mér. Megi
Guðs englar fylgja þér.
Vertu, góði Guð, hjá mér,
gleði sönn er veitt af þér.
Gjörðu bjart mitt bernskuvor,
blessa, faðir, öll mín spor.
Þú veist alltaf um minn veg,
allt þú veist, sem tala ég,
öll mín verk sér auga þitt,
einnig hjartalagið mitt.
(Einar Jónsson)
Hvíldu nú í friði, elsku amma mín.
Þín nafna,
Ragnheiður Lilja.
Systir mín og mágkona, Ragn-
heiður Steindórsdóttir, lést að
morgni föstudagsins 23. mars sl. eft-
ir harða baráttu við illvígan sjúk-
dóm, sem hafði betur og sigurinn að
lokum. Ljóst var fyrir nokkru að
hverju stefndi, endalokin voru innan
seilingar og ekkert annað en búa sig
undir ósigurinn. Hinn stóri dómur
var endanlegur og honum varð ekki
áfrýjað.
Ragga systir hafði í gegnum þessa
miklu erfiðleika sýnt mikla þraut-
seigju og baráttuvilja og hafði sterka
trú og var staðráðin í að sigra að lok-
um. Hún virtist hafa tekið þá afstöðu
í upphafi að helga sig baráttunni
gegn þessari ógn af öllum sínum
styrk en samt ekki fórna neinum
skyldum við sína nánustu né aðra ná-
komna.
Ragga gerði aldrei mikið úr veik-
indum sínum, lét aldrei bugast og
tók öllu mótlæti með reisn og festu.
Hún þáði allan þann stuðning sem
veittur var af hjúkrunarfólki og öðr-
um sérfræðingum, aflaði sér upplýs-
inga um sjúkdóminn og einsetti sér
að lifa heilbrigðu lífi meðan á með-
ferðum stóð og borða hollan og góð-
an mat. Ragga lagði sig alla fram í
hvert skipti er hún fór til borgarinn-
ar til þess að fá lyfjameðferð, dró
aldrei af sér heldur sýndi ávallt styrk
sinn. Það var aðdáunarvert að fylgj-
ast með baráttu hennar og sjá hvern-
ig hún sótti styrk til sinna nánustu,
barnanna, tengdadótturinnar og
barnabarnsins, hennar Ragnheiðar
Lilju sem var sólargeislinn í lífi
ömmu sinnar. Hún naut þess að vera
í samvistum við þau öll, njóta nær-
veru þeirra og leggja á ráðin um enn
frekari samvistir í framtíðinni.
Kannski var það tillitssemi af
Röggu hversu sterk hún virtist, til-
litssemi við sína nánustu og jafn-
framt tilraun til þess að fullvissa þau
og okkur öll um að hún hefði fulla
stjórn á aðstæðum og gæfi hvergi
eftir í baráttu sinni. Hún lagði sig
líka fram um að hitta stórfjölskyld-
una, halda sambandi og fylgjast með
hvað væri að gerast hjá hverjum og
einum. Hún fylgdist vel með hvað
strákarnir okkar, þeir Vilhjálmur
Þór og Eiríkur Örn væru að gera,
spurði þá spjörunum úr um þeirra
hagi, drauma þeirra og langanir og
hvatti þá óspart til dáða.
Börnin hennar Röggu hafa staðið
þétt við bakið á henni í þessari bar-
áttu, fylgt henni eftir og tekið þátt í
gleði og sorg, sigrum og ósigrum.
Um leið og við þökkum Röggu syst-
ur, mágkonu og frænku hjartanlega
fyrir samfylgdina, fyrir styrkinn og
kraftinn sem einkenndi hana, vottum
við börnum hennar Maríu og Stein-
dóri Bjarna, Önnu tengdadóttur
hennar og Ragnheiði Lilju sonar-
dóttur okkar dýpstu samúð og biðj-
um góðan guð að styrkja þau og
vernda um ókomna tíð.
Jón Axel, Brynja, Vilhjálmur
Þór og Eiríkur Örn
Ragga frænka.
Það er svo erfitt fyrir okkur öll að
trúa því að þú sért farin frá okkur
svona langt fyrir aldur fram. Með
þér fór hluti af okkur sjálfum en við
munum ávallt eiga minningarnar um
þig og þær verða aldrei frá okkur
teknar.
Við munum ávallt minnast þín fyr-
ir þann styrk sem þú bjóst yfir en
einnig fyrir einlægni þína og frábært
skopskyn. Þú hafðir alveg einstaka
frásagnarhæfileika og það er óhætt
að segja að enginn sagði sögur á jafn
skemmtilegan máta og þú.
Þú varst í senn yndisleg frænka en
ekki síður sannur vinur okkar allra.
Jafnvel þótt við byggjum í sitthvorri
heimsálfunni rofnuðu ekki tengslin á
milli okkar enda var nærvera þín svo
rík í æskuminningum okkar og við
höfum svo margs góðs að minnast.
Þegar að endalokunum dró og þú
háðir þína erfiðustu baráttu var hug-
ur okkar oft hjá þér. Styrkur þinn
gegnum þessi erfiðu veikindi voru
aðdáunarverður og þú misstir aldrei
móðinn. Nú er baráttunni lokið en
við sjáum á eftir góðri frænku. Við
vitum að þú hvílir nú í faðmi foreldra
þinna og Fanneyjar systur þinnar.
Elsku Ragga frænka, megir þú
hvíla í friði. Þú munt ávallt vera í
hugsunum okkar og bænum.
Þín systrabörn frá Bandaríkjun-
um,
Andrea, Viktor, Karen,
Elísabet, Jón og Davíð.
Frænka okkar, Ragnheiður Stein-
dórsdóttir, er látin langt fyrir aldur
fram. Við minnumst hennar sem
Röggu frænku sem ávallt hafði svör
á reiðum höndum en orðheppnari og
skemmtilegri manneskju var erfitt
að finna. Þegar fjölskyldan kom
saman var hún einatt hrókur alls
fagnaðar og munum við ekki til þess
að nokkur hafi náð að gera hana
kjaftstopp enda var hún hnyttin með
eindæmum og orðaforðinn mikill eft-
ir því. Hún sagði svo skemmtilega
frá, það var svo annað mál hvort sög-
urnar hennar voru allar sannar en
fyrir vikið var skemmtanagildi
þeirra þeim mun meira.
Við systurnar leituðum mikið til
Röggu frænku enda var samgangur
milli heimila okkar töluverður og
þær stundir sem við áttum saman á
Krumshólum eru ómetanlegar. Þeg-
ar við vorum yngri var Steindór
frændi mikið með okkur og síðar
þegar Maja fæddist leið okkur eins
og við hefðum eignast litla systur.
Við þökkum Röggu fyrir að hafa gert
okkur kleift að eiga svo góðar minn-
ingar þar sem hláturinn og notaleg-
heitin voru í fyrirrúmi.
Þegar við fórum sjálfar að eignast
börn var líkt og þau væru Röggu eig-
in barnabörn, svo áhugasöm var hún
um þau öll. Hún gaf þeim öllum jóla-
gjafir og vildi fylgjast með því hvern-
ig þeim vegnaði. Sambandi hennar
við börnin okkar er mjög lýsandi fyr-
ir hana enda var hún mjög gefandi
manneskja og barnagæla fram í fing-
urgómana. Okkur þykir svo vænt um
að Ragga skyldi fá að upplifa það að
eignast sitt eigið barnabarn og skilur
hún eftir sig litla yndislega prinsessu
sem ber það fallega nafn Ragnheiður
Lilja.
Síðustu tvö árin í lífi Röggu háði
hún baráttunni við illvígt krabba-
mein. Eins erfitt og það hlýtur að
hafa reynst henni þá beit hún á jaxl-
inn og var staðráðin í að njóta þess
tíma sem eftir var. Þrátt fyrir mikil
veikindi náði hún að ferðast tvisvar
sinnum til Bandaríkjanna og auk
þess hélt hún sambandi við fjölskyld-
una hér heima.
Við kveðjum góða frænku en við
munum ávallt minnast þín með sökn-
uði í hjarta.
Elsku Steindór, Maja, Anna og
Ragnheiður Lilja, megi algóður Guð
veita ykkur styrk í sorginni og gefa
ykkur von um bjartari tíð.
Agnes Ósk, Fanney Petra
og Íris Helma Ómarsdætur
Elsku Ragga frænka mín, ég á svo
yndislegar minningar um tíma okkar
saman. Ég fann fyrir svo sterkum
tengslum við þig og ég hef misst ein-
hvern sem er mér svo hjartkær. Ég
dáðist alltaf að styrk þínum og
kímnigáfu. Þú fékkst mig alltaf til að
hlæja, stundum það mikið að ég tár-
aðist. Ég mun alltaf sakna þessa eig-
inleika sem bjó með þér. Ég fann
alltaf fyrir kærleik þínum, djúpri
tryggð þinni við fjölskyldu þína og
ég er mjög sorgmædd yfir því að
finna aldrei þitt sterka faðmlag um-
lykja mig aftur.
Þú varst dásamlegur vinur og
móðursystir með ótrúlegan vilja til
að komast af. Þegar ég er á strönd í
Ameríku mun ég alltaf hugsa til þín
og flatmaga í sólinni sem þú elskaðir
svo mikið. Ég mun aldrei gleyma
lífsvilja þínum og ég mun lifa hvern
dag með þetta í huga í sálu minni.
Þín verður sárt saknað af mér,
Ronnie og stelpunum. Þakka þér
fyrir hláturinn og þakka þér fyrir
vináttu þína.
Ástarkveðja
Linda Ann.
Ragnheiður Steindórsdóttir
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar