Morgunblaðið - 25.05.2007, Blaðsíða 44
Píkuskrækirnir voru
rosalegir þegar hers-
ingin þrammaði í átt að
blaðamannafundinum … 48
»
reykjavíkreykjavík
Þ
að var sumarið 2004 sem Deep
Purple sótti Ísland heim öðru
sinni og gerði stormandi lukku svo
ekki sé nú meira sagt, troðfyllti
Höllina tvisvar og seldust miðar
upp á örskotsstundu. Ungir sem aldnir sam-
einuðust í hyllingu á þessari mikilvægu rokk-
sveit, sem er ein áhrifaríkasta hljómsveit
rokksögunnar og tónlistin greinilega jafn gild
í dag og fyrir þrjátíu og fimm árum síðan.
Greinarhöfundur varð hreinlega hissa yfir hin-
um mikla fjölda af ungu fólki sem sótti þá tón-
leika. Deep Purple innheldur sömu liðsskipan
og var í þeirri heimsókn. Þeir Ian Gillan, Ro-
ger Glover, Ian Paice, Don Airey og Steve
Morse hafa nú verið saman í sveitinni síðan
2002 og á þeim tíma hafa komið út tvær hljóð-
versplötur, Bananas (2003) og Rapture of the
Deep (2005). Hafa þær báðar verið lofaðar
mjög og þykja endurspegla þann drifkraft
sem þeir Airey og Morse hafa borið með sér.
Þá má með sönnu segja að tónleikarnir á
sunnudaginn séu einslags tveir fyrir einn til-
boð því að einnig koma Uriah Heep fram, sem
var ekki síður mikilvæg sveit á áttunda ára-
tugnum. Ian Gillan sjálfur hefur þá staðið í
stórræðum að undanförnu vegna viðamikillar
endurútgáfu á sólóplötum hans sem fór af stað
í byrjun ársins.
Húllumhæ
– Nú eruð þið búnir að vera næstum því í
eitt og hálft ár á tónleikaferðalagi og enn sér
ekki fyrir endann á því. Eruð þið vanalega
svona lengi á vegum úti? „Já, vanalega er
þetta eitt ár, eitt og hálft kannski. Þetta ferða-
lag er ögn lengra. Þegar því lýkur búum við til
nýja plötu ... og förum aftur í tónleikaferðalag.
Tökum okkur kannski smá frí á milli.“ – Og
þið eruð að snúa aftur til Íslands...
„Já. Þetta gekk frábærlega vel síðast. Ég
man líka sérstaklega vel eftir því þegar við
komum til ykkar árið 1971. Það var mikið húll-
umhæ í kringum þá tónleika. Við leigðum okk-
ur flugvél og hún var að detta í sundur (hlær).
Innanstokksmunir í vélinni hrundu niður og
flugmaðurinn kom fram í öngum sínum. Flug-
freyjan var farin að fljúga og allt titraði og
leiftraði. Þetta var ótrúlegt. Svo sá ég miðnæt-
ursólina í fyrsta skipti og það var mögnuð
upplifun.“ – Hvernig er að vera í Deep Purple
í dag? „Akkúrat núna er frábært að vera í
þessari hljómsveit. Ungir áheyrendur eru að
koma og maður fær mikla orku þaðan. Svo er
hljómsveitin sjálf ekki amaleg nú um stundir.
Og áhorfendur koma í mun meiri fjölda nú en
nokkru sinni á áttunda áratugnum.“
– Liggur aðdráttaraflið í því að tónlist ykk-
ar er tímalaus? „Að hluta til já. En á tónleik-
unum sjálfum er mikið í gangi, við teygjum og
togum á lögunum þannig að þetta er ekki eitt-
hvert Deep Purple karókí. Áheyrendur þekkja
auðvitað klassísku lögin best en margir þeirra
eru og vel með á nótunum þegar við erum að
spila efni af nýrri plötunum. Við reynum að
gæta jafnvægis hvað nýtt og gamalt efni varð-
ar og drögum líka reglulega upp lítt þekkt lög
sem lúrðu kannski á breiðskífum en hafa aldr-
ei verið leikin áður á tónleikum. En ef við
myndum ekki leika „Highway Star“, „Black
Night“ eða „Smoke on the Water“ kæmumst
við ekki lifandi út úr tónleikasölunum.“
Góður andi
– Tvær síðustu plötur ykkar hafa fengið fína
dóma. Segðu mér aðeins af þeim plötum.
„Við komum aldrei saman með neitt tilbúið.
Við hittumst í hljóðverinu, í tilfelli Rapture ...
var það í Los Angeles, og það var við lok síð-
asta túrs. Við tökum okkur eiginlega frí með-
fram upptökunum, förum á ströndina, í
göngutúr eða hvað það nú er. Svo hittumst við
í eldhúsinu, spjöllum um fótbolta, hitum okkur
kaffi eða te. Svo göngum við inn í hljóðverið
algerlega hugmyndalausir. Við byrjum svo að
djamma og gerum það í fimm, sex tíma. Frá
klukkan eitt til u.þ.b. sex. Við hljóðritum allt
og eftir djammið setjumst við niður og spjöll-
um saman um afraksturinn. Þetta var gott,
þetta ekki o.s.frv. Svo fáum við okkur kvöld-
mat saman og daginn eftir fer sama ferli í
gang. Eftir u.þ.b. viku eru komnar fimm, sex
hugmyndir sem er hægt að þróa áfram. Um
þetta leyti fer ég vakna klukkan fimm á
morgnana og fer að skrifa niður texta. Þannig
að dagurinn hjá mér fer að lengjast nokkuð.
En venjulega klárum við þetta á fjórum, fimm
vikum.“
– Mér heyrist vera mjög góður andi í Deep
Purple um þessar mundir...
„Já. Hann er góður. Þetta hefur ekki verið
svona alltaf en núna er þetta virkilega gott.“
– Á Rapture of the Deep ræðstu bæði á
MTV og tónlistarblaðamenn (í laginu „MTV“).
Þetta þykir mér eðlilega nokkuð áhugavert.
Útskýrðu.
„He he ... já ... þetta er nú ekki bitur árás.
Ég er að henda gaman að illa undirbúnum
blaða- og útvarpsmönnum sem kalla mig í sí-
fellu Ian Gillian og Roger Glover verður Ro-
ger Grover. Maður lendir oft í mjög skondnum
aðstæðum, klassískum aðstæðum sem þú
kannast jafn vel við og ég. Það var svo fyrir ca
sautján árum síðan að við gerðum rándýrt
myndband sem MTV spilaði ekki af því að við
vorum of gamlir. Þannig að við höfum sparað
okkur margar milljónir hin síðustu ár með því
að gera ekki myndbönd (hlær). Síðan lenti Ro-
ger í því að fara í viðtal til útvarpsstöðvar í
New York sem leikur klassískt rokk eins og
það er kallað. Þeir voru með nafnið hans vit-
laust, og hljóðfærið og ég veit ekki hvað og
hvað. Þetta var í kjölfarið á Bananas og þeir
spurðu hann auðvitað ekkert út í þá plötu en
voru ólmir í að vita allt um „Smoke on the Wa-
ter“. Undir þessu þurfti aumingja Roger að
sitja í hálftíma. Síðan spiluðu þeir ekkert af
Bananas, plötunni sem við vorum að kynna, en
spiluðu hins vegar vitlausa útgáfu af „Smoke
on the Water“ í staðinn. Ég hlustaði með höf-
uðið í höndunum. En ég mátti til með að svara
þessu öllu saman í lagi.“
Næsta plata
Upptökur á næstu plötu Deep Purple hefj-
ast þá einhvern tíma í haust geri ég ráð fyrir...
„Það hefur reyndar ekki verið rætt en ég á
frekar von á því en ekki. Ég býst við að síð-
ustu tónleikarnir verði í nóvember þannig að
ætli ég verði ekki með fjölskyldunni um jólin.
Ég gæti síðan ímyndað mér að við færum í
hljóðver aftur um miðjan janúar. Ætli við för-
um ekki aftur til L.A. En allar okkar áætlanir
eru ávallt losaralegar og geta hæglega
breyst.“
– Hvernig stendur nýja tónlistin ykkar sig
þegar hún er borin saman við þá gömlu?
„Undanfarin ár hefur Deep Purple einkennst
af stöðugleika sem er óvanalegt fyrir okkur
verð ég að segja. Ég held að ... (hikar)... ég
held að tónlistin, og allt einhvern veginn, sé
betra þar sem að bandið er mjög þétt núna og
það ríkir mjög góður andi á milli allra. Þannig
að maður er ekki gjörsamlega búinn á því eftir
þessi tónleikaferðalög. Og það hefur gengið
afskaplega vel að koma saman þessum tveim-
ur síðustu plötum. Það hefur verið virkilega
skemmtilegt að gera þær. Textarnir mínir
hafa líka verið fókuseraðir og þemabundnir.
Bananas var mjög pólitísk á meðan Rapture...
er á andlegu plani ef svo mætti segja. Mér
finnst þær mjög heildstæðar og lögin tengjast
vel saman. Þá höfum við unnið með upp-
tökustjóra á plötunum (Michael Bradford) og
það hefur hjálpað okkur mikið. Vanalega hef-
ur Roger séð um þetta ásamt ... ég ætlaði að
segja ásamt hjálp frá okkur hinum en það var
kannski það síðasta sem hann þurfti þá (hlær).
En að einhver utanaðkomandi sé til staðar og
geti gefið óhlutdrægt mat er alltaf mikilvægt.
Við höfum lært mikið af Michael og hann pass-
ar upp á að við gerumst ekki of latir við upp-
tökurnar. Það hefur verið mikið fjör í kringum
upptökurnar og við vorum farnir að standa
okkur að því að draga þær viljandi, af því að
vorum ekki tilbúnir til að hætta. Svona hefur
þetta nú verið skemmtilegt.“
Morgunblaðið/Sverrir
Djúpfjólublá innlifun Ian Gillian og Steve Morse í Höllinni árið 2004. Þá voru liðin 33 ár frá því hljómsveitin hélt fræga tónleika á sama stað.
Þeir snúa nú aftur á sunnudag eftir að hafa verið á tónleikaferðalagi í eitt og hálft ár. Uriah Heep leikur einnig í Höllinni á sunnudaginn.
Það er engin leið að hætta
Deep Purple leikur í
Laugardalshöll nú á sunnu-
daginn ásamt Uriah Heep.
Arnar Eggert Thoroddsen
ræddi við forsöngvara
Purple, Ian Gillan.
» Við byrjum svo að djammaog gerum það í fimm, sex
tíma. [...] Við hljóðritum allt og
eftir djammið setjumst við nið-
ur og spjöllum saman um af-
raksturinn.